Physiognomonica

Adamantius Judaeus

Adamantius, Scriptores physiognomonici Graeci et Latini, Volume 1, Foerster, Teubner, 1893

Ὄνυχες πλατέες λευκοὶ ὑπόξανθοι εὐφυοῦς ἀν- δρός, οἱ δὲ στενοὶ καὶ προμήκεις καὶ κυρτοὶ ἀναισθήτου [*](Adam. 1. δὲ] δʼ V 2. τομιῶν] τομεῶν M V ἅμα τῇ τομῇ σημεῖα, 〈 τὸ〉 δὲ πλεῖον τῆς scripsi ἅμα τῇ τομῇ. σημεῖα δὲ τῷ πλείονι τῆς x 5. ante Ὄνυχες titulus περὶ ὀνύχων in x )

353
καὶ θηριώδους, οἱ δὲ σκολιοὶ σφόδρα ἀναιδοῦς, ἅρ- παγος, οἱ δὲ προσφυεῖς τῇ σαρκὶ ἐπιπλεῖον ἀναισθήτου καὶ θηριώδους. μικροὶ πάνυ ὄνυχες πανουργίας ση- μεῖον· ὁμοίως δὲ καὶ ὠχροὶ καὶ μέλανες καὶ τραχεῖς. εἰ δὲ στρογγύλοι πάνυ εἶεν, λάγνων τὸ σημεῖον. ὡς προείρηται μέντοι, οὐδὲ τῶν ἄλλων σημείων τὰ πολλὰ [*](Adam. 1. σκολιοὶ σφόδρα] σκολιοὶ, σφόδρα S ἀναιδοῦς, ἅρπαγος scripsi cum u ἀναιδεῖς, ἅρπαγες x 2. ἐπιπλεῖον] ἐπὶ πλεῖον Ro 5. σημεῖον. ὡς] σημεῖον, ὡς M V )
354
ἀξιόλογα, εἰ μόνον τι καθʼ ἕκαστον ἐφʼ ἑαυτοῦ σκο- ποῖτο, ἥκιστα δὲ ὄνυχες.

Ὁπόσοι δακτύλους ἔχουσι συμφυεῖς, ὑώδεις καὶ μιαροί εἰσιν· εἰ δὲ συνεστραμμένους ἔχοιεν, πανοῦργοι, κακοήθεις, φιλοχρήματοι. μικροὶ δὲ πάνυ ὄντες καὶ λεπτοὶ ἀνοητοτέρους δηλοῦσι. δάκτυλοι κολοβοὶ καὶ [*](Adam. 1. τι] τις x ἕκαστον Schneider ἑαυτὸν x ,,τι καθʼ ἑαυτὸ vel τις καθʼ ἕκαστον“ Sylb. quorum prius Henry ch. commendavit 3. ante Ὁπόσοι titulus περὶ δακτύλων in x )

355
παχεῖς τολμητήν, ἀπρονόητον, θηριώδη, καὶ οἱ πάνυ μακροὶ καὶ λεπτοὶ ἀνοητότερον, 〈 ὑποχαυνότερον καὶ φλυαρότερον,〉, οἱ δὲ εὖ μεγέθους καὶ συμμετρίας ἔχοντες ἄριστοι.

Πέδες νευρώδεις ἀρθρώδεις γενναῖα ἤθη 〈καὶ〉 ἀνδρεῖα, ἀπαλοὶ δὲ καὶ σαρκωδέστεροι μαλακώτερα καὶ... [*](Adam. 1. ἀπρονόητον scripsi ἀπρόιτον x ἀπροιδῆ Pa 2. 〈ὑποχαυνότερον καὶ φλυαρότερον〉 inserui coll. p. 370, 3 3. εὖ μεγέθους Pa εὐμεγέθεις x 5. ante Πόδες titulus περὶ ποδῶν in x 〈 καὶ〉 inserui 6. post καὶ (alt.) vox γυναικεῖα (cf. pbys. lat. § 72 molle ingenium et femininum) vel similis excidit )

356
τὰ ἤθη παρέχονται. πόδες κολοβοὶ καὶ παχεῖς θηριώ- δους φύσεως σημεῖον , οἱ δὲ μακροὶ πάνυ πολυ- πράγμονος, κακομηχάνου, οἱ δὲ μικροὶ 〈καὶ λεπτοὶ〉 πανούργου. πόδες κυρτοὶ κάτωθεν κοῖλοι κακοί· ὁμοίως καὶ οἱ τὰ κάτω ὁμαλὰ ἔχοντες καὶ ὡς τοῖς σφυροῖς βαίνοντες πανοῦργοι.

[*](Adam. 2. φύσεως] ψυχῆς? 3. 〈καὶ λεπτοὶ〉 inserui 4. κάτωθεν] καὶ κάτωθεν? cf. pbys. lat. l. l. curui pedes et qui plantam longe cauam habent )
357