Historiae Animalium Epitome

(444) Ἐκ τοῦ Ἀριστοτέλους Περὶ παραδόξων ἀκουσμάτων. Ἀέγεται ἐν Παιονίᾳ τοὺς βοῦς τοὺς ἀγρίους πολὺ μεγίστους ἀπάντων [*](1 Αθιανος] cf. Ael.nat.anim.III 10 (p. 62, 18—25 Herch.). cf. supra § 428 p. 120. 1 καὶ οὖτος] Timoth. p.8,4 ὅτι ὥρᾳ θέρους τινάσσων τὰς σταφυλὰς ἀπὸ τῆς ἀμπέλου κατέρχεται καὶ κυλίσας ἑαυτὸν ταῖς ἀκάνθαις περιπείρει τὰς ῥᾶγας, καὶ οὕτως ἔρχεται ἐπὶ τὸν φωλεὸν ὡς ἔχει κομῶν ταῖς σταφυλαῖς. cf. Plut. de solert. anim.  XVI 9 p.971 F 4 ἐκ τοῦ Ἀριστοτέλους] Arist.mirab.ausc.65 p. 835a26 φασὶ δὲ καὶ τὸν ἐχῖνον ἄσιτον διαμένειν ἄχρι ἐνιαυτοῦ 7 δερματοπτέρων] cf. Arist.hist.anim.Α 1 p. 487b22 καὶ γὰρ τὰ δερμόπτερα πεζεύει, καὶ νυκτερίδι πόδες εἰσί. Arist.part.anim.Δ13 p. 697 b 10 εἰσὶ γὰρ δερμόπτεροι 17 ὅτι] cf. Ael. nat. anim. VI 45 (p.160,5—6 Hereh) 19 τετράπουν] Basil. Magn. Hom. VII in H]exaemeron ed. Mignii Patrol. Gr. vol. XXIX p. 181A 26 λέγεται] Arlst.mirab.ausc.129 p. 842b32) [*](3 αὐτοῦ D 9 διστιχεῖς in διστίχους vel διστοίχους mutandum 12 συγκαθησάσης D 16 σκνιπολογοῦσα scripsi: συνιπολογοῦσα D 17 ΗΘιανοῦ D Οτι D: ὅτι deest Ael. πελαργὸν D: δὲ καὶ πελαργὸν Ael. 18 ἐκείνην Ael,: ἐκείνη D 19 τε- τράπουν D: πῶς τετράπουν Bas. 20 πτηνὸν Bas.: πτηνῶν D καὶ μόνη D: πῶς μόνη Bas. 21 ζῳοτοκεῖ editiones Bas. praeter Mignium ἀέρει D 22 καὶ μέντοι D: πῶς μέντοι Bas. 23 τι] τί D: τὸ ex quatuor codd. Mignius 24 ἤρτηνται Bas. 26 ἐν D: δὲ καὶ ἐν Arist.)

(445) Ἐκ τῆς Ἑξαημέρου τοῦ θείου Βασιλείου. Βόες κατακεκλεισμένοι χρονίως ἐν ὥρᾳ χεμερινῇ ἤδη ποτὲ τοῦ ἔαρος προσιόντος τῇ φυσικῇ αἰσθήσει τὴν μεταβολὴν ἐκδεχόμενοι ἐκ τῶν βοοστασίων πρὸς τὰς ἐξόδους ὁρῶσι πάντες ὑφ’ ἑνὶ συνθήματι μεταβαλόντες τὸ σχῆμα.

(446) Ἀριστοφάνους. Ἡ κάμηλός ἐστι μὲν χαυλιόδους καὶ διχηλὴ καὶ ὀπισθουρητική, βαδίζει δὲ κατὰ σκέλος, καθάπερ καὶ ὁ λέων.

(447) ἔχει δὲ ἡ κάμηλος ἐπὶ τοῦ νώτου τὸν καλούμενον ὕβον· αἱ δὲ Βακτριαναὶ κάμηλοι δύο ὕβους ἐπὶ τοῦ νώτου ἔχουσιν.

(448) ἔχει δὲ καὶ ἀστράγαλον ἐν τοῖς ὀπισθίοις σκέλεσι καθάπερ πάντα τὰ διχηλά. [*](f.373v)

(449) ἔχει δὲ καὶ ἡ θήλεια θηλὰς μὲν τέσσαρας, μαστοὺς δὲ δόο καὶ γάλα λεπτότατον πάντων τῶν ζῷων.

(450) ἔχει δὲ καὶ τὸ αἰδοῖον ὁ ἄρρην ἔξω βλέπον, ὃ ἐν τῇ ὀχείᾳ γίνεται μακρὸν καὶ λεπτόν, ὅμοιον νεύρῳ· χρῶνται γοῦν τινες αὐτῷ εἰς τὰ τόξα.

(451) ἀνατμηθεῖσα δὲ Ἀραβία κάμηλος ἦπαρ ἔχει φολιδωτὸν καὶ μακρὸν καὶ ἐξοχὰς ἔχον μικράς· χολὴν δὲ οὐκ ἔχει θεωρητήν, τύπον δέ τινα χολώδη οὐ καὶ γευόμενοι χολῆς ἀντιλαμβανόμεθα.

(452) ἔχει δὲ καὶ ἡ κάμηλος κοιλίας τέσσαρας.

(453) ἄρχεται δὲ ὀχεύειν καὶ ὀχεύεσθαι τριετὴς γενομένη. ὀχεύει δὲ τῆς [*](3 βόες] Bas. Magn. Hom. IX in Hexaemeron ed.Mignii Patrol. Graec. vol XXIX p. 193a 8 ὀπισθουρητικὴ] Arist.hist.anim.B1 p.500b 45 ἕνω δ’ ὀπσθουρητικά ἐστιν, οἶον λὺγξ καὶ λέων καὶ κάμηλος καὶ δασὐπους. cf. Arist. l. c. E14 p. 546 b1 βαδίζει] Arist. l.c.B1 p, 498b7 κατὰ σκέλος δὲ βαδίζουσιν ὅ τε λέων καὶ αί κάμηλοι ἀμφέτεραι, αἵ τε Βακτριαναὶ καὶ αί Ἀράβιαι 9 ἔχει] Arist.l.c.B1 p.499a 13 αἰ δὲ κάμηλοι ἴδον ἔχουσι παρὰ τἄλλα τετράποδα τὸν καλούμενον ὅβον ἐπὶ τῷ νώτῳ. διαφέρουσι δ’ αί Βάκτριαι τῶν Ἀραβίων· αί μὲν γὰρ δὐο ἔχουσιν ὕβους, αἱ δ’ ἔνα μόνον, ἄλλον δ’ ἔχουσιν ὕβον τοιοῦτον οἷον ἂνω ἐν τοῖς κάτω, ἐφ’ οὖ, ὅταν κατακλιθῇ εἰς γόνατα, ἐστήρικται τὸ ἄλλο σῶμα. θηλὰς δ’ ἔχει τέτταρας ἡ κάμηλος ὧσπερ βοῦς, καὶ κέρκον ὁμοίαν ὄνῳ, καὶ τὸ αἰδοῖον ὄπισθεν . . . 22καὶ ἀστράγαλον ὅμοιον μὲν βοῖ, ἰσχνὸν δὲ καὶ μεκρὸν ὡς κατὰ τὸ μέγεθος. ἔστι δὲ διχαλὸν καὶ οὐκ ἂμφωδον 12 θηλὰς] cf. Arist.l.c B.1 p.500a29 ἔχει δὲ καὶ ἡ κάμηλος μαστοὺς δύο καὶ θηλὰς τέτ- ταρας γάλα] Arist.l. c. Γ 20 p.521 b 32 ἔντι δὲ λεπτότατον μὲν γάλα καμήλου, δεύτερον δ’ ἵππου, τρίτον δὲ ὄνου· παχὑτατον δὲ τὸ βόειον 14 ὅμοιον νεύρῳ] Arist. l. c. E2 p.540a 18 τὸ δ’ αἰδοῖον ἔχει ὁ κάμηλος νεῦρον (Aub.νεὐρινον) οὕτως στε καὶ νευρὰν ἐκ τού- του ποωῖσθαι τοῖς τόξοις 16 χολὴν] Arist.part.anim.Δ2 p.673b27 οὀκ ἔχει δ’ οὀδ ἡ κάμηλος ἀποκεκρμένην (χολήν),ἀλλὰ φλέβια χολώδη μᾶλλον. cf.part.anm.Δ2 p. 677 a34 18 ἔχει] cf. Arist.l.e.Γ 14 p. 674b 5,14 19 ἄρχεται] Arist.hist.anim.E14 p. 543 b 4 ἂρχεται δὲ τῆς ὀχείας ἡ θήλεια τριετὴς οὐσα καὶ ὁ ἄρρην τριετὴς ὥν· μετὰ δὲ τὸν τόκον ἕν ἔτος δικλιποῦσα ὀχεύεται ἡ θήλεια. Hist.anim.E2 p.540a 13 αἱ δὲ κάμηλοι δχεὐονται τῆς θηλείας καθημένης· περιβεβηκὼς δὲ ὁ ἀνὴρ ὀχεύει οὐκ ἀντίπυγος, ἀλλὰ καθάπερ καὶ τὰ ἄλλα τετράποδα· καὶ διημερεύει τὸ μὲν ὀχεῦον τὸ δ’ ὀχευόμενον) [*](1 ἑθνεσι Arist.: ἐν μεγέθεσι D 1.2 τέσσαρας χας Arist.: δό χοὰς.D 3 βόας δὲ Bas. 5 βοοστασίων septem codd. Bas. Mignius: βοστασίων D: βουστασίων editiones Bas. 9 ὅβον et ὅβοῦς (10) scripsi: κύβον et κύβους D 10 ἐπὶ τοῦ νώτου scripsi: ἐπὶ τὸν νῶτον D 12 θηλὰς scripsi: χηλοὺς D 15 ἀρραβία D 17 τύπον D: non opus est velut τόπον χολώδη scripsi ex Arist....ώδη; cetera blattis corrosa D)

(454) κύει δὲ μῆνας δέκα, τῷ δὲ ἑνδεκάτῳ τίκτει, καὶ πάλιν διαλιποῦσα ἐνιαυτὸν σκυζᾷ.

(455) κάμνουσι δὲ αἱ κάμηλοι νοσήμασι δυσί, στρόφῳ καὶ λύσσῃ, τουτέστι μανίᾳ, καὶ τούτοις ἀναιροῦνται.

(456) χαίρει δὲ ἡ κάμηλος ποτῷ μὲν θολερῷ, τροφῇ δὲ βουκέρατι, τουτέστι τίλει.

(457) λέγεται δὲ ἅς οὐκ ἀναβαίνει ὁ κάμηλος (ἐπὶ) τὴν μητέρα, ἀλλὰ κἂν βιάσηταί τις φεύγει. καὶ τὸν παραλογισάμενον δέ ποτε καμηλίτην, ἐπεὶ κατεκάλυψε τὴν μητέρα, ὕστερον ἐπιγνούς, δάκνων ἀπέκτεινεν.

(458) ἐκτέμνονται δὲ οἱ ἄρρενες καὶ θλῶνται αἱ θήλειαι τὰς λεγομένας καπρίας, τουτέστι τὰς ἐντὸς τῶν περιττωμάτοων τῆς κύστεως ἐπανεστώσας σάρκας. διὰ τοῦτο δὲ γίνεται ὅταν εἰς πόλεμόν τις βούληται αὐταῖς χρήσασθαι· οὐδὲ γὰρ ἔτι συλλαμβάνουσι.

(459) ζῶσι δὲ αἱ κάμηλοι ἔτη πεντήκοντα, αἱ δὲ Βακτριαναὶ ἑκατόν.

(460) Αἰλιανοῦ. 0ἱ κάμηλοι ἐμφανῶς ταῖς θηλείαις καμήλοις οὐχ ὁμιλοῦσιν· ἀλλὰ καὶ ὁ νομεὺς ἀπαλλάττεται, ὅταν αἴσθηται αὐτοὺς πρὸς ἀλλήλους ἰόντας.

(461) ἵπποι δὲ αὐτὰς δεδοίκασιν, εἰ μὴ συντραφῶσιν.

(462) οἱ δέ γε ραγαραῖοι ἔχουσι καμήλους ταχυτάτας καὶ πολεμιστὰς ἔχουσιν αὐτούς.

(463) Ὕδωρ δὲ διωιδὲς πιεῖν μισεῖ. ἀφικνουμένη δὲ εἰς λίμνην ἢ ποταμόν, εἰ μὴ ταράξῃ, οὐ πίνει. μένει δὲ ἄποτος ἡμέρας ὀκτώ.