Historiae Animalium Epitome

(464) Ἐν δὲ Κασπίᾳ κάμηλοι αἱ μέγισταί εἰσι κατὰ τοὺς ἵππους τοὺς μεγίστους, εὔτριχες δὲ ἅμα καὶ ἁπαλότριχες ὼς καὶ τοῖς Μιλησίοις ἐρίοις ἀντικρίνεσθαι τῇ μαλακότητι. οὐκοῦν ἐκ τούτων οἱ ἱερεῖς ἐσθῆτα [*](f. 374r) σἀμφιέννυνται καὶ οἱ τῶν Κασπίων πλουσιώτατοι καὶ δυνατώτατοι. xαμήλου κρέας ἥδεται λέων ἐσθίων μᾶλλον τῶν ἄλλων, καὶ κάμηκον εἰ θεάσηται, ἐπ’ αὐτὴν πηδᾷ ἐπιθυμίᾳ βρώσεως.

(465) Τοῦ αὐτοῦ ἐκ τοῦ πλάτους. Δοτε μοι τοὺς τραγῳδοὸς πρὸς τοῦ πατρῷου Aιὸς καὶ πρό γε ἐκείνων τοὺς μυθοποιοὺς ἐρέσθαι τί βουλόμενοι τοσαύτην ἂγνοιαν τοῦ παιδὸς τοῦ Λαΐου καταχέουσι κα Τη> λέψου τοῦ συνελθόντος τῇ μητρὶ τὴν δυστυχῆ σύνοδον, τοῦ μὴ πειρ θέ>κντος μὲν τῆς ὁμιλίας, συγκατακλιθέντος δὲ τῇ γειναμένῃ καὶ πράξαντος ἂν τὰ αὐτά, εἰ μὴ πολλάκις θείᾳπομπῇ διεῖρξεν ὁ δράκων· εἴ γε ἡ φύσις τοῖς ἀλόγοις ζῷοις τὴν τοιαύτην μίξιν καὶ ἐκ τοῦ χρωτὸς προσαψαμένοις δίδωσι κατανοῆσαι, καὶ οὐ δεῖται γνωρισμάτων οδδὲ τοῦ ἐκθέντος εἰς τὸν Κιθαιρῶνα, ἀὼς ὁ 0ἔδίπους ὁ τοῦ φοφοκλέους. οὐκ ἂν γοῦν ποτε τῇ τεκούσῃ ὁμιλήσαι κάμηλος. δέ τοι νομεὺς τῆς ἀγέλης κατακαλύψας τὸ θῆλυ ὡς οἶόν τε ἤν καὶ ἀποκρύψας πάντα πλὴν τῶν ἄρθρων, τὸν παῖδα ἐπάγει τῇ μητρί, καὶ ἐκεῖνος λάθριος ὑπὸ τῆς ὁρμῆς τῆς πρὸς μίξιν ἔδρασετὸ ἔργον καὶ συνῆκε. καὶ τὸν μὲν αἴτιον τῆς ὁμιλίας οἱ τῆς ἐκθέσμου δάκνων καὶ πατῶν καὶ τοῖς γόνασι παίων ἀπέκτεινεν ἀλγεινότατα, ἑαυτὸνδὲ κατεκρήμνσεν. ἀμαθῶς δὲ καὶ κατὰ τοῦτο θἰδίπους, οὐκ ἀποκτείνας, ἀλλὰ πηρώσας τὴν ὄψιν καὲ τὴν τῶν κακῶν λύσιν μὴ γνοὺς ἐξὸν ἀπηλλάχθαι καὶ μὴ τῷ οἴκῳ καὶ τῷ γένει καταρώμενον εἶτα μέντοι κακῷ ἀνηκέστῳ ἰᾶσθαι κακὰ τὰ ἤδη παρελθόντα.

(466) Ἐκ τοῦ Τιμοθέου. Ῥωμαλέον τι ζῷον ἡ κάμηλος καὶ φερέπονον τὴν Ἰσχύν, καὶ εἰ μὴ χαλεπὸν ἦν αὐτῇ προσιζήσασαν ἂναστῆνα, τάχα δὴ καὶ ὅσον νῆες τὸν φόρτον ὑπέφερεν.

(467) αὅται δὲ πορευό- [*](1 ἐν δὲ Κασπίᾳ] σf. Ael.nat.anim.XVII 34 (p.427,24-30 Hereh. 4 καμήλου] cf. Ael. l.c. XVIII 36 (p.428,13—23 Hereh.) 7 Δότε] Ael. 1.c.III 47 (p.79,17— 80,7 Herch) 25 ῥωμαλέον] Timoth. p.20,9 Haupt. κεφ.λβ.περὶ καμήλου. ὅτι αί κάμηλοι μέγα φορτίον φέρειν ἠδὺαντο, εἰ μὴ καθεζόμεναε ἐπιφορτίζεσθαι καὶ οὕτως αὐτοῖς φορτίοις ἀνίστασθαι 27 aῦται] fimoth. p.20,12 ὅτι ἐν μεσημβρίᾳ πλέον τῶν εἰλῶν ζῷων ὁδεύουσι, καὶ πρὸς ἀστέρας ἐν νυκτὶ τἀς ὁδοὺς γινώσκουσιν· ὅθεα ἐπ’ αὐταῖς 1 χ3οt τὴν χρυσῖτιν κόνιν τῶν ἰνδικῶν μυρμήκων κλέπτουσι πρὸς ἀνατολὰς ὁδεύοντες. cf. 3erod.91102-106) [*](1 μέγσταί scripsi: μέγιστοι 0 β μιλησίος ex μελισίοις correxit 01 7 Aὄτε Ael.: ὄτέ culparnbricatoris 0 9, 10 καὶ τοῦUqAέφου Ael.: κα - - - - . .λέρου ceterabattis corrosa θ: post σύνοδον t3ansponit iercher 10 τοῦ μὴ θ Ael.: καὶ μὴ Γ 10, 11 πειραθέντος Ael.: περ .  . . . . τος cetera blattis corrosa D 11 σογκατακλι- νέντος Ael. 12 πολλάκις delevit Jacobs πομπὴ D 13 προσαψαμένοις de- levit Hereher 15 κιθερῦνα D ὡς ὁ Οίπους ὁ τοῦ Σοψοφοκλέους delevit Ηereher 16 ὁμιλήσαι Ael.: ὁμἀῆῆσκι D: ὁμλήσε Hercher δέ τοι ut coni. Jacobs D: γάρ τοι Ael. 16, 17 τὸ θῆλυ D: τὸν θῆλυν Ael. 18 ὑπὸ τῆς D: ὑπὸ Ael. 21 ἀμαθῶς D Ael.: ἀμαθὴς Hereher (?) ἀποκτείνας 27 ὑπέφερε scripsi: ὑπέφερον D)

(468) λέγεται δ’ οδν ἡ κάμηλος ἀραμένη φόρτον εὐθὺς ὀκλάζειν καὶ αἆ ὑπανίστασθαι, πειρωμένη δή πως εἰ εὐάγωγον αὐτῇ εἴη τὸ ἄχθος, καὶ εἰ αἴσθοιτο μεῖζον ὃν ἢ κατὰ δύναμιν φεύγει καὶ ἀπαναίνεται [*](f.374v) καὶ οὐκ ἂν ἱζῆσαι πεισθείη, οὐδὲ ἀροῖτο ἂν τὸν φόρτον κἂν εἰ πολλοῖς αὐτὴν ῥοπάλοις συγκόψαις. δοκὸν δὲ μηκίστην ἄγουσα, ἡνίκα δἂν καὶ βούλοιτο συνθλάσαι, πρόνοιαν ποιεῖται τῆς κεφαλῆς μὴ καὶ προσπῖπτον αὐτῇ λυπήσγῃ τὸ ξύλον· τὴν γοῦν κάραν ἑτέρωθι νεύσασα δεξιῶς ἐκφεύγει τὴν βλάβην.

(469) ἄγριοιμέντοι καὶ δυσηνίαστοί εἰσι σφόδρα περὶ τὴν ὀχείαν ὄντες οἱ ἄρρενες, καὶ οὐκ ἄν τις αὐτοῖς προσελθών ἢ καὶ ὀφθεὶς μακρόθεν ἀπαθὴς κακῶν ἀπαλλάξει.

(470) ἐὰν δὲ μάλα λυττῶσιν αἱ κάμηλοι, καὶ ἀνθρώποις ἐπιτίθενται καὶ θοινῶνται αὐτῶν τὰς σάρκας. παύονται δὲ τῆς λύττης ἀγρυπνίᾳ τὴν ῥώμην ἐπιτριβεῖσαι· ἐκχέει γάρ πως τὴν λύτταν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν εἰ μὴ αὐτοὺς ἔχει καταμύειν τῷ ὕπνῳ.

(471) τυφθεῖσα δὲ δυσόργητός ἐστι, καὶ οὐ λήθην ἔξει τῆς βλάβης, οὐδὲ παύσαιτο ἂν εἰς καιρὸν κλέπτουσα, πρὶν ἢ ἀμύνασθαι τὸν ἄρξαντα βλάβης. τυπτομένη δὲ σιωπᾷ, οὐδὲ βοήσει οὐδὲ στεναγμὸν ἀφήσει, ἀλλ’ ἐν τῷ βαθυτάτῳ κρύψει τῆς καρδίας τὴν λύπην. οἰδε γὰρ ὡς ἔχει φύσεως τὸ πικρὸν αὐτῆς τῷ φθόγγῳ συναπορρέειν. ὁ γοῦν ἐθέλων ἐκλύειν αὐτῇ τὸ ἔγκοτον, ἐς τοσοῦτον τυπτέτω, ἔστ’ ἂν ἀφήσῃ μυκηθμόν.

(472) λόγος δὲ κεκράτηκεν εἰς ἀκοὴν ἐμμελής, ὡς ἀνὴρ κάμηλον πιστευθείς, παραμένων αὐτῇ καὶ τῷ σταθμῷ προσκαθεύδειν συνειθισμένος, ἐπειδὴ ταύτην τύψειεν οὕτω συμβάν, σοφὸς ὧν ἄρα καὶ εἰδώς ὅπως ἔχει τὸ ζῷον ὀργῆς, ἀστείως ἄγαν τὸν κίνδυνον ὑποφεύγει. ὡς γὰρ ἤδη νὺξ ἧν, καὶ ὁ κάμηλος εἰς τὴν εὐνὴν ὑπέβλεπεν ὑπνοῦντα τὸν ἄνδρα προσδεχόμενος, κατακλιθῆναι μὲν αὐτὸς προσποιεῖται, ἀσκὸν δὲ ὑπόπλεω πνεύματος συγκρύψας εἰς τὴν εὐνὴν ἠρέμα τε ὑπανίσταται, καὶ ἡσύχως ἑαυτὸν ὑπεξάγει, εἶτα μετέωρός που γενόμενος ἀπεσκόπει τὸ μέλλον. ἡη δὲ πρόσεισι μὲν τῇ κοίτῃ τῷ ὑβρικότι ἐπιβουλεύουσα, ὡς δ’ αὐτὸν μὲν οὐχ εὕροι, τὸν δὲ ἀσκὸν ὥσπερ εἰς χλεύην [*](4 λέγεται] continuatur haud dubie e Timotheo 11 ἄγριοι] Fimoth. p.20,27 Haupt. ὅτι ὁ ἄρσην ἐν τῷ γαμεῖν ἐὰν ἳδῃ ἄνθρωπον, μαίνεται ἀνελεῖν, cf. Arist.hist.anim. Z 18 p. 571 b 23 13 ἐὰν δὲ] hoc quoque ut proximae paragraphi 471. 472 haud dubie e Τimotheo petitae sunt) [*](2 Ἰνδοὶ scripsi: ἰνδοῑς D 3 χρυσῖτιν scripsi e Timotheo (χρυσίτην, χρυσίτην Cod): χρυσῆν D 4 ἡ scripsi: ὡς 9 7 ἰζῆσαι D ἀροῖτο scripsi (nisi ἄραιτο corrigendum): ἄροιτο D 8 δ’] ἄν D cf. Usener in Jahni ann. 1878,66 9 συνθλάσαι D προσπῖπτον scripsi: προπίπτον D 10 τὸ ξσλον scripsi: τοῦ ξόου D ἑτέρωθι scripsi ἑτέρ . . .ι cetera blattis corrosa D 11 δυσηνίαστοί scripsi: δύσῃ . . . . . . τοι cetera blattis corrosa D 12 αὐτοῖς scripsi: αὐτ ...D 13 ἀπαλλάξειε corrigendum videtur 16 ἕχει non intellego 20 οἶδε D. fortasse εἴωθε 22 ἀφήσῃ sic D μηκηθμόν D 27 ὑπέβλεπεν ex ὑπέβλεψεν correxit D)

(473) Φασὶ δὲ τὴν κάμηλον καθ’ ἕκαστον τόκον τίκτειν ἔν.

(474) ὧα νόοις ταπίδες γίνονται κάλλισται καὶ ποικιλώταται | ἐκ. [*](f.375r) τῶν ἐρίων ὧν αἱ κάμηλοι φέρουσιν ἐξ αὐτῶν ἐπί τῆς κεφαλῆς καὶ ἐπὶ τῶν μηρῶν ἐπί τε τοῦ ἄλλου σώματος παντός. καὶ οὐ βέβαπται· παντοδαπὰ δὲ ἄνθη τῶν ἐρίων φύουσιν αἱ κ(άμηnοι αἱ νδικαὶ πλὴν πορφυροειδοῦς καὶ πρασίνου καὶ  ψοικίνου, τὰ δ’ ἄλλα ἔχουσιν ἐρίων χρώματα αὐτοφυῆ αἱ κάμ⟨ηλοι.> αἱ μὲν γὰρ σφόδρα λευκὰ φέρουσι τὰ ἔρια αὐτόθι, αἱ δὲ σφόδ μέλανα καὶ μαλακά, αἱ δὲ κυάνεα, αἱ δὲ ὥσπερ ὄνου τὴν χρ⟨όαν,) αἱ δὲ πέλια, αἱ δὲ πυρρά, αἱ δὲ κροκοειδῆ, αἱ δὲ ἀτρέμας ὑπόχλωρα· ὡς δὲ τὸ σύμπαν εἰπεῖν, ἔρια παντοδαπὰ φύουσιν Ἰνδικαὶ κάμηλοι πλὴν τῶν εἰρημένων χρωμάτων. ἐκ τούτων οὖν τῶν ἐρίων καὶ χρωμάτων ποιοῦσι τὰς ταπίδας, καὶ οὐ βάπτουσι τὰ ἔρια, ἀλλὰ πολλῷ ταῦτα βελτίω εἰσὶ τῶν βαπτομένων καὶ οὐκ ἐξίτηλά ἐστιν ὥσπερ τὰ ἐκ τῶν προβάτων ἔρια βαπτόμενα. γίνεται δὲ καλὸν τὸ χρῶμα καὶ τὸ κτῆμα τῶν ταπίδων. οἴμαι δὲ ὅτι οὐδαμοῦ γῆς γίνονται παρομοίας φύσεως, οὐδὲ ζῷα ποικιλώτερα καὶ ὀρθότερα ἔχουσι ταπίδες ἢ ἐν Ἰνόοις τὰ ἐκ τῶν καμήλων ποιοῦσιν ἔρια. ἄγουσι δὲ καὶ εἰτ llέρσας τούτων τῶν ταπίδων οἱ ἔμποροι καὶ οἱ Bάκτριοι καὶ οἱ ἄλλοι οἱ ἐμπορευόμενοι εἰς τὴν Ἰνδικὴν γῆν ἐπὶ τῶν καμήλων, καὶ πωλοῦσι τὰς τοιαύτας διαγεγραμμένας ταπίδας μάλα τιμίας, καὶ περὶ πολλοῦ αὐτὰς ποιοῦνται οἱ llἔρσαι, καὶ ὀ Ἰνδῶν βασιmεὸς δῶρα πέμπει τῷ llερσῶν βασιλεῖ τούτων τῶν ταπίδων. εἰσὶ δὲ καὶ ἀπὸ τῶν προβάτων ταπίδες ἐν τοῖς νόοις γινόμεναι, οἰσί περ ἐν Aἰγόπτῳ καὶ φάρδεσι ποιοῦνται, καὶ βάπτουσι κἀκεῖνα καὶ ποικίλλουσιν, ἀλλ’ οὐδὲν ὅμοιά εἰσι ταῖς ἐκ τῶν καμήλων ταπίσι γινομέναις.

(475) Ἐκ τῆς Ἑξαημέρου τοῦ θείου Βασιλείου. Μακρὸς δ τράχηλος τῆς καμήλου, ἵνα τοῖς ποσὶν ἐξιὲάζηται καὶ ἐφικνῆται τῆς βοτάνης ἐξ ἤς ἀποζῇ.

(476) Ἀριστοφάνους. Ἔστι μεν τῶν |δισχιδῶν κυνοδόντων ὁ [*](f. 375v) ἔλαφος. οὐδὲν γὰρ τῶν τὰ κέρατα ἐχόντων οὔτε χαυλιόδουν ἐστὶν οὔτε καρχαρόδουν, οὔτε τοὺς ἄν ὀδόντας ἔχει διὰ τὸ εἰς τὴν τῶν κεράτων φύσιν αὐτοὺς ἀπολ⟨εμύσθαι.

(477) ἔχει δὲ ὁ ἔλαφος μόνος τῶν κερατοφόρων τὰ κέρ(ατα) δι’ ὅλου στερεά, τῶν ἄλλων τὰ προσφυῆ τῷ κρανίῳ κοῖλα ἐχ(όντωνύ

(478) ἀποβάλλει δὲ ὀ ἔλαφος τὰ κέρατα κατ’ ἔτος.

(479) ἔχει δὲ αἰδο(ῖον⟩ μακρὸν καὶ νευρῶδες,ὅμοιον καμήλου.

(480) διοιχθεῖσα δὲ χολὴν μὲν οὐκ ἔχει, αἱ δὲ λεγόμεναι ἀχαίναι ἐν τῇ κέρκῳ τὴν χολὴν ἔχουσι. τῶν δὲ μὴ ἐχουσῶν χολὴν τὸ ἔντερον τοῖς γευομένοις πικρὸν ὑπάρχει.

(481) ἔχει δὲ καὶ αὐτὴ κοιλίας τέσσαρας, ἐχῖνον κεκρύφαλον ἤνυστρον καὶ τὴν ἰδίως `λεγομένην κοιλίαν.

(482) ὁ δὲ ἄρρην τὸ μὲν αἰδοῖον ἔχει ἐκτός, τοὺς δὲ ὄρχεις παρὰ τοὺς νεφρούς. ἐκτμηθεὶς δὲ τοὺς ὄρχεις οὐκέτι φέρει κέρατα, εἰ δὲ τύχῃ ἔχων ἀποβάλλει. [*](1 δισχιδῶν] Arist.hist.anim.B1 p.499 b 9 τὰ δὲ δισχιδῆ καὶ ἀντὶ τῶν ὀνύχων χηλὰς ἔγει. ὥσπερ πρόβατον καὶ αἴξ καὶ ἔλαφος καὶ ἵππος ὁ ποτάμιος 2 οὐδὲν] Arist.part.anim.Γ2 p, 663b31 τὴν γοῦν τοιούτου σώματος περισσωματικὴν ὑπερβολὴν ἐν τοῖς μείζοσι τῶν ζῴων ὑπάρχουσαν ἐπὶ βοήθειαν καὶ τὸ συμφέρον καταχρῆται ἡ φύσις, καὶ τὴν ῥέουσαν ἐξ ἀνάγκης εἰς τὸν ἄνω τόπον τοῖς μὲν εἰς ὀδόντας καὶ χαυλιόδοντας ἀπένειμε, τοῖς δ’ εἰς κέρατα. διὸ τῶν κερατοφόρων οὐδέν ἐστιν ἄμφωδον· ἄνω γὰρ οὐκ ἔχει τοὺς προσθίους ὀδόντας· ἀφελοῦσα γὰρ ἐντεῦθεν ἡ φύσις τοῖς κέρασι προσέθηκε, καὶ ἡ διδομένη τροφὴ εἰς τοὺς ὀδόντας τούτους εἰς τὴν τῶν κεράτων αὕξησιν ἀναλίσκεται 4 ἕχει] Arist.l.c. Γ 2 p.663b12 ἔστι δὲ τὰ κέ- ρατα δι’ ὅλου στερεὰ τοῖς ἐλάφοις μόνοις, καὶ ἀποβάλλειμόνον, ἕνεκεν μὲν ὡφελείας κουφιζμενον, ἐξ ἀνάγκης δὲ διὰ τὸ βάρος. τῶν δ’ εἰλῶν τὰ κέρατα μέχρι τινὸς κοῖλα, τὰ δ’ ἄκρα στερεὰ διὰ τὸ πρὸς τὰς πληγὰς τοῦτ’ εἶναι χρήσιμον 6 ἀποβάλλει] Arist.hist.anim.3 1 p. 500a 10 ἀποβάλλει δὲ τὰ κέρατα μόνον ἔλαφος κατ’ἔτος,ἀρξάμενος ἀπὸ διετοῦς, καὶ πάλιν φύει. cf. Arist. l.e. Γ 9 p.517a25 7 ἔχει] Arist.l.c.B 1 p. 500o22 τὰ δὲ (αὶδοῖα) νευρώδη, οἷον καμήλου καὶ ἐλάφου 8 χολὴν] Arist.l.c.B15 p. 506a20 χολὴν δὲ τῶν ζῷων τὰ μὲν ἔχει, τὰ δ’ οὐκ ἔχει ἐπὶ τῷ πατι. τῶν μὲν ζῳοτόκων καὶ τετραπόδων ἔλαφος οὐκ ἔχει οὐδὲ πρόξ, ἔτι δὲ ἔπος, ὀρεύς, ὄνος, φώκη καὶ τῶν ὑῶν ἔνιοι. τῶν δ’ ἐλάφων αἐ Ἀχαῖναι καλού- μεναι δοκοῦσιν ἔχειν ἐν τῇ κέρκῳ χολήν. ἔστι δ’ δ λέγουσι τὸ μὲν χρῶμα ὅμοιον χολῇ, οὐ μέντοι ὅλον ὑγρὸν οὕτως, ἀλλ’ ὅμοιον τῷ τοῦ σπληνὸς τὰ ἐκτός 9 τῶν δὲ μὴ ἐχουσῶν] Arist.1.e.315 p. 506a31 χολὴν μὲν οὖν οὐκ ἔχουσιν οἱ ἔλαφοι, ὥσπερ εfρηται· τὸ δ ἔντερον αὐτῶν ἐστι πικρὸν οὕτως ὥστε μηδὲ τοὺς κύνας ἐθέλειν ἐσθίειν, ἂν μὴ σφόδρα πίων ἥ ὁ ἔλαφος 10 ἔχει] Arist.part.anim.f’ 14 p. 671o7 τούτων δ ἕκαστον πλείους ἔχει κοι- λίας, οον πρόβατον, βοῦς, αἵξ. ἔλαψος ...... διὸ τὰ τοιαῦτα τῶν ζῷων πλείους ἔχει τόπους καὶ μόρια. καλοῦνται δὲ ταῦτα κοιλία καὶ κεκρύφαλος καὶ ἐχῖνος καὶ ἤνυστρον 12 ἐκτμη- θεὶς] Arist.hist.anim.l 48 p. 632a10 οἱ δ’ ἔλαφοι ἐὰν μὲν μή πω τὰ κέρατα ἔχοντες διὰ τὴν ἡλικίαν ἐκτμηθῶσιν, οὐκέτι φύουσι κέρατα· ἐὰν δ’ ἔχοντας ἐκτέμγῃ τις, τό τε μέγεθος ταὐτὸν μένει τῶν κεράτων, καὶ οὐκ ἀποβἀλλουσιν) [*](2 οὐδὲν scripsi: οὐδενὶ D οὖτε (post ἐχόντων) scripsi: οὐδὲ D 3 ἔνωθεν scripsi: ἄν.... cetera blattis corrosa D 4 ἀπολ.λυσθαι, ε littera corrosa D: desideres ἀναλε- λύσθαι vel ἀνηλῶσθαι 5 κέρατα δι’ ὅλου στερεά Arist.: κερ... διόλου στερὰ cetera corrosa D τῷ κρανίqῳ scripsi: τῶν κρανίων D 6 ἐχόντων scripsi: ἐχ . . . . . . cetera corrosa 7 αὶδοῖον scripsi: αἰδο ... cetera corrosa D 8 ἀχαίναι scripsi ex Arist.: ἀχάῖ,ιαὶ D 10. 11 κεκρύφαλον scripsi: καὶκρύφαλον D 12 ἐκτός D 13 οὐκ om. D: addidi)

(483) ἔστι δὲ τὸ αἶμα τῆς ἐλάφου ἄπηκτον· οὐ γὰρ ἔχει ἶνας, διὸ οὐδὲ πήσσεται.