Περὶ μεθόδου δεινότητος [Sp.]

Hermogenes

Hermogenes. Hermogenis Opera. Rabe, Hugo, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

[*](421)

Περὶ παρίσου καὶ πῶς γέκεται.

[*](440)

16 Πάρισον σχῆμα ἔστι τε καὶ λέγεται, ὅταν τὸ αὐτὸ ὄνομα ἄλλην καὶ ἄλλην προσλαβὸν συλλαβὴν διαφερούσας διανοίας ἔχῃ. παρὰ μὲν Ἰσοκράτει οὕτως «ἐὰν ᾖς φιλομαθής, ἔσῃ πολυμαθής»· τὸ γὰρ μανθάνειν ἐν ἀμφοτέροις ἐστίν, ἀλλ᾿ ὅπου μὲν τὸ πολυ πρόσκειται καὶ σημαίνει τὸν πολλὰ εἰδότα, ὅπου δὲ τὸ φιλο πρόσκειται καὶ ἔστιν ὁ ἡδέως μανθάνων. καὶ παρὰ τῷ Θουκυδίδῃ «καὶ προεπιβουλεύειν αὐτοῖς μᾶλλον ἢ ἀντεπιβουλεύειν»· τὸ γὰρ ἐπιβουλεύειν ἐν ἀμφοτέροις εἴρηται, [*](1 τὸ μὲν — 2 ὄν om. Vδ 2 ψεῦδος AcSfPh | ὃς ? cf. 423, 10 | τῶι παρὰ τῆς πρεσβείας Ph | περὶ om. VcSf; περὶ τῆς om. Ac | Dem. 19, 192. 196 3 εἰσάγει λόγωι Vc; εἰσάγει γὰρ Vδ ¦ ὀλυμ- πίαι Ac; γρ΄ ἐν ὀλυμπία Pc 4 τοῦ om. Ph | post ὑποκριτοῦ add Sf: αἰτουμένου τὴν θυγατέρα ἀπολλωφάνους; repetunt Vc Ph: καὶ φιλίππου καὶ τῶν ὀλ νενικηκότων 5 οὕτω δὲ P Ac; καὶ οὕτω Vc Sf Ph 7 αἰσχίνη, m. 1, P; αἰσχίνου Vc Ac St Ph 9 πι- στεύσωσι Vc Ac Sf 11 sic mg P Pπ, (καὶ om.) supr. Vc Sf; mg. περὶ παρίσου (om. cet.) Ph, (παρίσων) Ac | mg ιδ Ac Ph, ιε Pa 14 lsocr. 1, 18 | ἦς ⌊ὁ er.⌉ Pa 16 καὶ om. Sf 17 φιλο Sf Ph; φιλῶ Vc; φίλον Pc Ac; φίλτρον (cr.; ex φίλτερον?) Pa 18 pr. καὶ om. Sf 19 Thuc. 1, 33 20 τὸ γὰρ ἐπιβουλεύειν om. Ph | γαρ om. Sf)

433
ἀλλ᾿ ὅπου μὲν πρόσκειται προ καὶ σημαίνει τὸ φθάνειν ἐπιβουλεύοντα, ὅπου δὲ ἀντι πρόθεσις καὶ δηλοῖ τὸ ἀμύνεσθαι δεύτερον.

Πότε ῥήτωρ προσποιήσεται σχεδιάζειν; τριῶν οὐσῶν 17 ἰδεῶν ῥητορικῆς ἐν τῇ συμβουλευτικῇ μάλιστα δεῖ καὶ ὁμολογεῖν, ὅτι ἐβουλεύσατο· οὐ γὰρ ἀνέχεται ὁ συμβουλευόμενος τὰ ἐπιόντα λέγοντος τοῦ συμβουλεύοντος, τοὐναντίον δὲ χρὴ ἐσκέφθαι ὁμολογεῖν καὶ πεφροντικέναι, ὡς ὁ Δημοσθένης «ἀλλ᾿ ὡς ἔοικεν ὁ καιρὸς [*](422) ἐκεῖνος οὐ μόνον εὔνουν ἡμῖν καὶ πλούσιον ἄνδρα ἐκάλει, ἀλλὰ καὶ παρηκολουθηκότα ἐξ ἀρχῆς τοῖς πράγμασι»· μάλιστα γὰρ τοῦτο δεῖ προσεῖναι τῷ συμβούλῳ, ἐμπειρίαν πραγμάτων.

Ἐν δὲ τῇ δικανικῇ, κἂν ἐσκεμμένος ἥκῃς, προσποιοῦ αὐτόθεν λέγειν, ὅπερ ποιοῦσι πάντες οἱ παλαιοί· γράψαντες γὰρ πάντες ὑποκρίνονται σχεδιάζειν — διὰ τί; ὅτι ὁ δικαστὴς ὑποπτεύει τὸν ῥήτορα καὶ δέδοικε, μὴ ἐξαπατηθῇ τῇ δυνάμει τῆς ῥητορικῆς. αὐτὸ τοίνυν τοῦτό ἐστι τέχνη τοῦ ῥήτορος τὸ δοκεῖν αὐτόθεν λέγειν, [*](441) ἵνα καὶ οὕτως ὁ δικαστὴς παραχθῇ· καὶ προοίμια ὡς [*](1 τὸ προ Vc Ac | καὶ om. Sf 2 ἡ ἀντι Ma | προτίθεται? | καὶ om. Sf 3 δεύτερον om. m. 1Ma 4 supr. VcSf, mg. P Ac Ph | σχεδιασμοῦ add. Portus | mg. ιε Ac Ph, ις P 10 Dem 18, 172 13 μάλιστα γὰρ τοῦτο scripsi; μάλιστα τοῦτο Ph; μάλιστα· τοῦτο γὰρ Pa Ac Sf, (γὰρ supr., m. 1?) Vc, (δὲ m po. supr. post μάλιστα·) Pc 15 ἐσκεμμένως Ph | ἐσκεμμένος — 16 αὐτόθεν: cf. 358, 16 | cf. Dem. 21, 191 c. schol. 18 ὁ om. Ph 19 τοί- νυν καὶ Vc Ac Sf Ph 20 ἔστω Sf Ph | τέχνη τοῦ Ph, v. l.P; τεχ- νίτου PVcAcSf | cf. Alex. IIl 14, 10 Sp. 21 παραχθῆι Ac, (π m. 1 ex τ) Sf, v.l. Diac.; ταραχθῆ PVcPh, v.l.m.2 Sf | καὶ om. Ph, add. (m. 2?) Vc)

434
αὐτόθεν εὑρίσκοντες λέγουσι πάλαι σκεψάμενοι καὶ κεφάλαια ὡς μεταξὺ ἀναμνησθέντες κατὰ πάσας τὰς δίκας.

Ἐν δέ γε ἐγκωμιαστικῇ ἰδέα οὐ κωλύει ἀμφοτέροις χρῆσθαί ποτε, καὶ ὁμολογίᾳ γραφῆς καὶ προσποιήσει σχεδίου.

18 Πότε ῥήτωρ αὐξήσει χρήσεται ἐν δίκαις, εἶτα τότε ταῖς ἀποδείξεσι; δύο δὴ καιροὶ τῆς χρήσεως καὶ μέθοδοι, [*](423) ὅταν τὸ πρᾶγμα ἀμελῆται ἢ τὸ πρόσωπον τὸ κρινόμενον ἔνδοξον ᾖ. ταύτῃ τῇ τέχνῃ χρῆται Αἰσχίνης ἐν τῷ Κατὰ Τιμάρχου καὶ ἐν τῷ Κατὰ Κτησιφῶντος. ἐν μὲν γὰρ τῷ Κατὰ Τιμάρχου καὶ τὸ πρᾶγμα ἀμελεῖται — λοιδορία γὰρ δοκεῖ ἡ ἑταίρησις εἶναι καὶ σκῶμμα ταπεινότερον —, καὶ τὸ πρόσωπον τὸ κρινόμενον ἔνδοξόν ἐστιν — ὁ γὰρ Τίμαρχος τιμᾶται καὶ λελειτούργηκε καὶ ἀρχὰς ἦρξε καὶ ἔστι περὶ μέσην ἡλικίαν —. καὶ ἐν τῷ Κατὰ Κτησιφῶντος ἡ τῶν παρανόμων γραφὴ ἀμελεῖται διὰ τὰς συμφορὰς τῆς πόλεως τό τε πρόσωπον τιμᾶται, Δημοσθένης, καὶ ἀξίωμα ἔχει. διὰ τοῦτο πρότερον αὔξει, εἶτα τότε ἀποδείκνυσιν, ἵνα ἐπιστρέψῃ καὶ ἀναγκάσῃ προσέχειν τοὺς δικαστὰς καὶ μήτε τιμῇ τοῦ προσώπου μήτε καταφρονήσει τοῦ πράγματος μὴ θέλωσιν ἀκούειν. αὕτη ἡ αἰτία τοῦ καὶ τῇ [*](1 καὶ om. Ph; supr. Vc 3 γε om. Vc, add. (m. 1?) Ph 6 supr. Vc Sf; mg. P Ph, (om. πότε — εὐκαίρως) Ac | mg. ις AcPh, ιζ P 7 〈πρότερον〉 αὐξήσει? | τότε P AcSfPh; πότε m.1Vc, v. l. m. po. Pa ad 7. 18 cf. 377, 19 (283, 19) 8 δὲ Sf Ph, ?m. 1Vc | αἱ (pro καὶ) Ph, m. 1Vc 9 καὶ (pro ἢ) Sf 12 γὰρ om. Vc 18 τὰς etiam ante τῆς Vc Ac Sf Ph 19 δημοσθένους Ph, (-ης Ac; del.? | cf. 290, 3 20 ἵνα ⌊ll er.; μὴ?⌉ Pc 22. 28 πράγμα μὴ m.po. ex τος] Pc 23 θέλουσιν Ph | τοῦ om. Ph)

435
αὐτῇ τάξει ἐν ἀμφοτέροις τοῖς βιβλίοις τὰ περὶ τῶν πολιτειῶν διεξελθεῖν.