Περὶ μεθόδου δεινότητος [Sp.]

Τὸ κατὰ πεῦσιν σχῆμα ἀναντίρρητόν ἐστι· γίνεται 10 γὰρ ἢ περὶ τῶν φύσει ὁμολογουμένων, οἷον ‘ἆῤ οὐκ ἔστι νῦν ἡμέρα;’ ἢ περὶ τῶν τῷ λόγῳ προαποδεδειγμένων, [*](414) οἷον ῾ εὑρέθης ἐπὶ τῆς οἰκίας διορωρυγμένου [*](435) τοῦ τοίχου ὑφαιρούμενος τὸ ἱμάτιον· ἀῤ οὐκ εἶ κλέπτης;’ καὶ γὰρ τὰ τῷ λόγῳ προαποδεδειγμένα ἴσα τοῖς φύσει ὁμολογουμένοις τῇ δυνάμει ἐστίν.

Ἀναντίρρητον δὲ ὂν τὸ σχῆμα τρεῖς ἔχει μορφάς, ἢ πρὸς τοὺς ἀκούοντας ἢ πρὸς τούς ἀντιλέγοντας ἢ αὐτοῦ πρὸς ἑαυτὸν τοῦ ῥήτορος.

Ἡ πρὸς τοὺς ἀκούοντας πεῦσις ἐλεγκτική, οἷον «πότε [*](1 Dem. 22, 78 | ὑμῖν Ac Sf, Dem.; cf. 353, 3 2 Dem. 23. 210 2. 3 εἰ χρὴ φρουρεῖν χαρίδημον Vc Ph 3 χαρίδημον; ὦ γῆ καὶ θεοί οἴμοι Pc 4 Dem. 1, 19 | ὑμῶν P | ὦ (om. Ἀθηναῖοι) Ph 6 Dem. 21, 174 7 μὲν om. Sf Ph | οὗτος Pc h Vc 8 Her. 1, 45 9 ἀδελ- φοῦ Sf, m. 1Vc 10 supr. Vc Sf, mg P; om. Ac; περι τοῦ κατὰ πεῦσιν· περι τίνων γίνεται τὸ κατὰ πεῦσιν σχῆμα καὶ πόσας καὶ ποίας ἔχει μορφάς· καὶ οἶα ἑκάστη πόσας δ᾿ ἐπιστροφὰς ἔχει ἡ πρὸς ἑαυτόν Ph | mg η Ac Ph. θ P 12 δὲ (pro γὰρ) P 12. 13 cf. 362, 17 14 εὑρέθ Vc 14. 15 τοῦ τοίχου διορωρυγμένου Vc Sf Ph 16 τοῦ λόγου m. 1VcSf 21. p. 426, 2: 277, 5. 6. 360, 17 21 Dem. 4,10)

οὖν, ὦ Ἀθηναῖοι, πότε ἃ δεῖ πράξετε; ἐπειδὰν τι γένηται;» — Ἡ πρὸς τοὺς ἀντιλέγοντας ἀνατρεπτική, οἷον «τὸ λαβεῖν οὖν τὰ διδόμενα ὁμολογῶν ἔννομον εἶναι, τὸ χάριν τούτων ἀποδοῦναι παρανόμων γράφῃ; — Ἡ αὐτοῦ πρὸς ἑαυτὸν τοῦ ῥήτορος πεῦσις διπλῆ· ἀκοῆς ἐπιστροφὴν ἔχει καὶ πίστωσιν κατὰ πρόληψιν ὑπονοίας καὶ λύσιν. ὅταν γὰρ αὐτὸς ἑαυτοῦ πυνθάνηται ὁ ῥήτωρ, ἅμα καὶ ἐπέστρεψε τοὺς ἀκούοντας καὶ τὴν πίστιν προκατέλαβε· πιστεύει γὰρ ἕκαστος τῶν ἀκουόντων ἐννοῶν, ὅτι οὐκ ἂν ἠρώτησεν ἑαυτὸν ὁ ῥήτωρ, εἰ μὴ ἐπίστευεν ἀποδείξειν, καὶ εἴ τινα ἔχει ὑπόνοιαν ὁ ἀκροατής, θεραπεύεται· ὥσπερ ἐπὶ ταύτης τῆς [*](415) ἐρωτήσεως «ἔστιν ὑμῖν πόρος, ὃν ἂν μὲν ἤδη ζητῆτε οὐχ εὑρήσετε, ἐὰν δὲ περιμένητε, εὑρήσετε», εἶτ᾿ ἐπιφέρει «τίς οὖν ἔσθ᾿ οὗτος ὁ νῦν μὲν οὐκ ὤν, αὖθις δὲ γενησόμενος; αἰνίγματι γὰρ ὅμοιον τοῦτο· ἐγὼ φράσω.»

11 Τὸ ἀσύνδετον σχῆμα καὶ τὸ μετὰ τῶν συνδέσμων λεγόμενον δοκεῖ τὸ μὲν δεδέσθαι, τὸ δὲ λελύσθαι. ταὐτὸ [*](1 ω (om. Ἀθηναῖοι) Ph | πράξατε Ph 3 Dem. 18, 119 5 δι- πλῆ· P; διπλῆν Ac Ph, (ν er.) Sf, (ν m. po. in ras.) Vc; Diac.: διότι γράφεται διπλῆ, διὰ τοῦτο ἀσαφὲς ἔδοξέ τισι τὸ ῥητὸν κατὰ τὸ ἐλλειπτικόν· ὤφειλε γὰρ εἰπεῖν οὕτως ‘ἡ . . . διπλῆν ἔχει τὴν ἐνέργειαν, ἀκοῆς . .’ . . ἐμοὶ δὲ μηδὲν ἐλλείπειν δοκεῖ· χρὴ γὰρ στίξαι τελείαν εἰς τὸ ‘διπλῆν ἀκοῆς ἐπιστροφὴν ἔχει’ κτλ. 6 ἀκοῆς ἐπιστροφὴν ἕχει καὶ, numeri m. po., Sf | καὶ om. Ph 7 καὶ ante ὑπονοίας Ma | ἑαυτὸν Ph 10 ἐννο[ι er.]ῶν Pc 11 ἐπίστευσεν Ac Ph 11. 12 ὑπόνοιαν ἔχει Ac, (εἶχεν) Pc 13 Dem. 14, 24 | ζητεῖτε Ph 14 περιμείνητε Vc 16 γενησόμενος· ἀι- νίγματι γὰρ ὅμοιον, τοῦτο ἐγὼ, numeri m.po., Sf | ὅμοιον τὸ τοῦτο Pa; ὅμοιον· ⌊I— lI⌉ τοῦτο⌊Ι⌉ Pc | τοῦτο m.1 (m. po. γρ τοῦ- τον) Vc 17 supr. PaSf, (καὶ συνδεδεμένου add. m. 2) Vc; mg. )

δὲ ἀμφότερα δηλοῖ, καὶ ἐργάζεται καὶ μέγεθος ὁμοίως καὶ ἦθος, ὅταν ἑκατέρου καιρὸς ᾖ. ταὐτὸν δ᾿ ἐργαζόμενα οὐχ ὁμοίως ἐργάζεται, ἀλλὰ τὸ μὲν μετὰ συνδέσμων [*](436) πραγματικὸν πλῆθος ἢ μέγεθος, οἷον «Ὄλυνθον μὲν δὴ καὶ Μεθώνην καὶ Ἀπολλωνίαν καὶ δύο καὶ τριάκοντα πόλεις ἐπὶ Θρᾴκης ἐῶ», τὸ δὲ ἄνευ συνδέσμων λεγόμενον ἡθικόν ἐστι «καὶ πάλιν ἡνίκα Πύδνα, Ποτίδαια, Μεθώνη, Παγασαί, τἆλλα, ἵνα μὴ καθ᾿ ἕκαστον λέγων διατρίβω, πολιορκούμενα ἀπηγγέλλετο».

[*](416)

Τὸ ἐν ἀρχῇ τι λέγειν ἐπὶ κεφαλαίων, περὶ ὧν τις 12 μέλλει κατασκευάζειν ἢ διδάσκειν, οἱ τεχνικοὶ καλοῦσι προέκθεσιν, τὸ δ᾿ ἐπὶ τέλους ἀναμιμνῄσκειν τὰ ἀποδεδειγμένα ἢ λελεγμένα οἱ τεχνικοὶ καλοῦσιν ἀνακεφαλαίωσιν. οἱ δὲ παλαιοὶ τὴν μὲν προέκθεσιν καλοῦσιν ὑπόσχεσιν, τὴν δὲ ἀνακεφαλαίωσιν ἐπάνοδον, ὡς Δημοσθένης δηλοῖ λέγων οὕτως «δίκαιόν ἐστιν ἐμὲ τρία ὑμῖν ὑπεσχημένον ἀποδείξειν, ἓν μὲν ὡς παρὰ τοὺς νόμους», καὶ τὸ ἕτερον οὕτως «ἐπάνειμι δὴ πάλιν ἐπὶ τὰς ἀποδείξεις, ὡς τὰ τούτων ἀδικήματα καὶ δωροδοκήματα τῶν νῦν πραγμάτων»· καὶ Πλάτων ἐν ἀρχῇ [*](Pc Ac Ph | mg. θ Ac Ph, ι P 18 cf. 316, 2. 319, 4. 357, 1—20 | alt. τὸ om. Ph Pπ) [*](2 ἦθος P Ac; πλῆθος Vc Sf Ph, v.l. P ἦθος Ac | Dem. 9, 26 5 καὶ ἀπολλωνίαν καὶ μεθώνην Ac 7 συνδέσμου Vc | Dem 1, 9 8 παγασαὶ μεθώνη Vc 9 ἕκαστα Ac | ἅμα λέγων Ph | λέγω Pa 9. 10 ἀπήγγελτο Ph 11 supr. Pa Vc Sf; mg. Pch, (add. ἢ ὡς οἱ παλαιοὶ ὑποσχέσεως καὶ ἐπανόδου) Ac | mg. ι Ac Ph, ια P 14. 15 τὰ ἀποδεδ⌊ει ex ιδα, m. 2?⌉ γμένα Sf 15 λε- λεγμένα P Ac, m. 2 v.l. Vc; δεδειγμένα Vc Ph, (ειγ ex ιδαγ, m. 2? po.?) Sf; δεδιδαγμένα mg. P 17. 18 cf. 236, 22 18 Dem. 23, 18 20 Dem. 18, 42 22 ὁ πλάτων Ac | Plat Phaedr. 266 DE )

φησι προοίμια καὶ διηγήσεις, εἶτα πίστεις, «τὸ δὲ δὴ τέλος τῶν λόγων ἔοικε πᾶσιν εἶναι κοινῇ συνδεδογμένον, οὗ τινὲς μὲν ἐπάνοδον ὄνομα τίθενται, τινὲς δὲ ἄλλο τι », καὶ ἄξιον ζητῆσαι, τί ἐστι τὸ τἄλλο τι». «τσυλλογίσασθαι δὴ βούλομαι», φησὶν ὁ ∠ημοσθέ νῆς, «τὰ κατηγορημένα».