Περὶ στάσεων

Hermogenes

Hermogenes. Hermogenis Opera. Rabe, Hugo, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

Ἡ δὲ ἀντίθεσις διπλῆ παρʼ ἀμφοῖν, οἷον ῾ ἀλλὰ ἀποκήρυκτος εἶʼ, καὶ καταδρομὴ ἐνταῦθα τοπική· ὃ δὲ ῾ἀλλʼ ἐπέμεινα τῇ νηίʼ, καὶ ἔστιν οἷον ἀντιστατικόν τι ἐνταῦθα καὶ ἔκφρασις τῶν περὶ τὸν χειμῶνα. — Ἡ μετάληψις πάλιν διπλῆ· ὁ μὲν γὰρ ἀποκήρυκτος ἐρεῖ [*](59) ὅτι ῾ οὐ δικαίως ἂν εἰργοίμην τῆς νεώς, εἰ καὶ τοιοῦτος [*](6 νόμος, m.1, Pc 9 καὶ om. VPhy 12 ἀπωθῶνται, ό m.2, Vc 18 πάλιν — 14 ἵνα mg. (m. 1?) Py | πάλιν διὰ τί V Py, v. l.P; διὰ τί πάλιν Ph; πάλιν δὲ, om. διὰ τί, P 14 πρὸς τοὺς κινδύνους Phy, (om πρὸς) Ac | πλέοντες Phy (ἐκπλέοντας Marc. IV 825, 4 W.) 15 l. 1. p. 81, 14. 67, 19 16 ὅσον δὲ P Phy; ἀλλʼ ὅσον V 19 τ|ρ er.]οπική Pc 20 οἱονεὶ Py, Marc. IV 827, 3 W. 20. 21 ἀντιστατική· ἐνταῦθα δὲ καὶ ἔκφρασις τοῦ χειμῶνος Py 21 παρὰ Ba 23 οὐ P; κατʼ οὐδὲν μᾶλλον Ac, v. I.Pc, (κατʼ om.) Vc Ba Phy, cf. schol. P (W VII 651, 24), Marc. IV 827, 24 | ἂν om. Ph, Marc. | νηὸς Phy, Marc.)

87
εἴην· οὐ γὰρ νῦν καιρὸς ταῦτα κατηγορεῖνʼ, ὃ δὲ ῾ ἐφʼ ἑτέροις ἔδει ἀνδρίζεσθαι καὶ μὴ ἐπὶ τούτοιςʹ. — Τὸ [*](171) πρός τι, πότερον φυλάξαι βέλτιον τῶν νόμων, εἰ ἐγχωροίη λέγειν, ὅτι ὃ μὲν παλαιός, ὃ δὲ νέος, καὶ ὃ μὲν ὑπὸ Σόλωνος τεθείς, ἂν οὕτω τύχῃ, δὲ ὑπὸ τοῦδε, καὶ ὃ μὲν κοινός, ὃ δὲ ἴδιος, καὶ ὃ μὲν περὶ τὰ μέγιστα ἔχων, ὃ δὲ περὶ τὰ μικρά, καὶ ὅτι τούτου μὲν λυθέντος μεγάλα ἡ πόλις βλαβήσεται, θάτερος δʼ εἰ λυθείη, βραχέα ἢ οὐδέν. — Ἐπὶ τούτοις ἐστὶ καὶ τὸ ἴδιον μᾶλλον ἀντινομίας κεφάλαιον, πότερον τὸ περιέχον αὶ πότερον τὸ περιεχόμενον, οἷον ποτέρου γενομένου οὐδέτερος ἀναιρεθήσεται τῶν νόμων. κἀνταῦθα μὲν χαλεπῶς φανεῖται ἡ φύσις τοῦ κεφαλαίου, ἐπὶ δὲ τοῦ ζητήματος τοῦδε σαφέστερον ἔσται· δύο τις κατὰ ταὐτὸν ἐβιάσατο κόρας, καὶ ἣ μὲν γάμον, ἣ δὲ θάνατον αἱρεῖται τοῦ βιασαμένου· ἡ γὰρ ἀξιοῦσα αὐτὸν [*](60) τεθνάναι ἐρεῖ, ὅτι ἀμφοτέραις δώσει δίκην, εἰ τεθναίη, εἰ δὲ δὴ γήμῃ τὴν ἑτέραν, θάτερον μέρος ἄκυρον ἔσται τοῦ νόμου. — Ὁ βίαιος ὅρος ῾ εἰ μηδὲ τοῦ πατρός ἐστιν ἡ ναῦς, τοῦ δὲ κλύδωνοςʼ ἢ ῾ εἰ μηδὲ τοῦ πατρός, [*](1 ἦν Py | δὲ ὅτι ἐφʼ Ph 2 σε ἔδει V | ἐπὶ om. Ac; ἐν Ph, Marc. 3 βέλτιον φυλάξαι VPhy, Nilus | τὸν νόμον V | εἰ — 4 νέος om. Pc 5 τύχοι Py 8 ἅτερος Py, (ἅ m. po.) Ba |ἂν (pro εἰ) Ac 9 βραχὺ Py 10 cf. 84, 17 | πότερον Ph; ποῖον V Py, v.l.Pc, cf. schol. Pa; οἷον πότερον P 11 ποῖον (pro πότε- ρον) V Py, v.l.Pc, cf. schol. Pa 11. 12 γινομένου Pc 13 φαί- νεται 14 τούτου Phy | cf. 41, 9 15 κόρας post 14 τις Ph 16 αἰτεῖ Py 16. 17 αὐτὸν τεθνάναι Pah, (τουτον) Pc; τεθνάναι αὐτὸν VPy 17 τεθνήξει Ph 18 δὴ om VPy | ἔσται ἄκυρον VPy 19 μὴδὲ PAcPh, Nilus; καὶ μὴ VcBa, (om. μὴ) W IV 830, 1 20 τοῦ δὲ κλύδωνος Pah; ἀλλὰ τοῦ κλύδωνος Pc, Sop. IV 830, 2 W., Marc 830, 18; τοῦ κλύδωνος δὲ VPy | ἢ εἰ μὴδὲ Pa, (δὲ om. ) Pc; ἢ, om. cet. , Ph; εἰ, om. cet. , Py: ὁ δὲ ὅτι Ac; ὅτι οὐδʼ εἰ μὴ Ba; [ὁ δὲ m. 2 supr.] ὅτι [II—III] εἰ μη|δὲ m.2 supr.] Vc; ὁ δὲ εἰ μὴδὲ Vγ | πατρός ἐστιν V Py; πατρὸς εἴτε Ph)
88
ἀλλʼ οὐδʼ ἑτέρου τινός᾿ . — θέσις δὲ καὶ τὰ ἑξῆς, εἰ ἐμπίπτοι, ἐξετασθήσεται ὡς ἐν ταῖς ἀντιθετικαῖς.

Ὁ συλλογισμὸς διαιρεῖται προβολῇ πράγματος, τῷ ῥητῷ, τῷ συλλογισμιῷ, ὅρῳ, γνώμῃ νομοθέτου, πηλικότητι, εἶτα ὅρῳ βιαίῳ, τῷ πρός τι, ἀντιθέσει ἔστιν ὅτε, ἥτις εἰ ἐμπέσοι, εὑρεθήσεται καὶ μετάληψις, ᾗ ἕπεται πάντως ἡ ἀντίληψις, εἶτα ποιότητι καὶ γνώμῃ· καὶ ὅλως πλὴν τῆς ἐναλλαγῆς τῶν πρώτων κεφαλαίων ὁ συλλογισμὸς κατὰ τὸν ὅρον διαιρεῖται.