Περὶ στάσεων

Ἀπὸ δὲ τοῦ παραδείγματος ἔσται φανερὰ πάντα, [*](1 p. 40, 20 |ὡρισάμην Pahy γ; ὡρισάμεθα, ην m.1 supr., Pc; διωορισάμην | πλείστοις γε Py 3 l. 15 3. 4 ὡς φανεῖται οὕτως· ἡ δὲ διαίρεσις Ph 4 τοῦ ῥητοῦ Py 7 ἰσάζειν AcPy, (ον supr.) P: ἰσάζον VcBaPh ἐξισάζον Vγ 8 τῷ et τῇ om. Py p. 82, 19 10 ταῦτα δοκεῖ VcBa 12 καὶ — δυνηθῆναι om. Pc χρήσασθαι Py 13 οἷον om. VPy | δῆλα· ἔστιν δὲ ἀντίθεσις Ph 14 ὅρος βίαιος, om. ὁ, VPhy, Marc. IV 820, 24 W. | ἡ θέσις P, (ἡ om.) Ac; om VoBaPhy, Marc.; θέσις post alt μετάληψις Vγ, m. 2Ba 15 ἀντίληψις om. VcBaPhy, Marc. 16 τῷ om. Pc | τῆ supr Pa; om. Phy 18 [Ι]τῶν Pa ἡ add. ante ζήτη- σις Vc, (supr.; m. 1?) Py 19 γενομένου Pa; γινομένου Pc 21 cf. 87, 10 ἐστι VcBa | ad φανερὰ πάντα mg. γρ ταῦτα P)

οἷον ὁ ἀποκήρυκτος μὴ μετεχέτω τῶν πατρῴων καὶ ὁ ἐπιμείνας χειμαζομένῃ νηὶ δεσπότης ἔστω τῆς νεώς, ἀποκήρυκτος ἐπιμείνας πατρῴᾳ νηὶ χειμαζομένῃ κωλύεται δεσπόζειν αὐτῆς. ἡ προβολὴ τοῦ ῥητοῦ ῾ ἀποκηρύκτῳ ὄντι σοι οὐ μέτεστι τῶν πατρῴωνʼ. — Ἡ διάνοια ῾τότε λέγει δήπουθεν, ὅταν ὡς κληρονομήσων, ὅταν ὡς διαδεξόμενός τι τῶν τοῦ πατρὸς κατὰ τοὺς περὶ τῶν παίδων νόμους ἀντιποιῆταί τις, οὐχ ὅταν ὡς ἀλλότριος καὶ μηδὲν προσήκωνʼ. — Εἶτα ἕπεται ἡ ἑτέρα προβολὴ τοῦ νόμου, οἷον ῾ ἄλλως τε καὶ ὅταν [*](170) νόμος τοῦτο σαφῶς διδῷ τὸ κύριον εἶναι τὸν ἐπιμείναντα τῆς νεώς᾿ . — Πρὸς ἣν ἡ ἑτέρα διάνοια ῾ ἀλλὰ τηνικαῦτα δίδωσιν, ὅταν μὴ πατρῷον τὸ κτῆμια, ὅταν ἀλλότριον, ὅταν μὴ ἀποκήρυκτός τις ᾖ, ὅταν μὴ νόμῳ εἰργόμενοςʼ.

Εἶτά ἐστι τὸ μὴ προσδιωρίσθαι· ᾧ ὁπότερος ἂν χρήσηται, καὶ τῷ ἑτέρῳ ἔστι χρήσασθαι, καὶ ἰσάζει. τάχα [*](58) δʼ ἄν τις αὐτὸ καὶ μεθοδεύσειε διαιρῶν· νῦν δὲ ἡμεῖς [*](1 ὁ om Phy; cf. 41, 5 2 ἔσται τῆς νηός Ph 3 ἐπέμεινε .. καὶ κωλύεται Py | χειμαζομένη ante πατρώια VcBa; supr. (m.1?) Py; om Ph 4 δεσπότης εἶναι Ac 4. 5 ἀποκήρυκτος εἶ οἷον ὅτι οὐ μετέστην τῶν Ph 6 τότε VcBaPhy, Nilus, Marc. IV 822,1 W.; τοῦτο PAc | δήπουθεν ὁ νόμος ὅταν VcBaPh, (om. δήπουθεν) Nilus (cf. scholion P: ὁ νόμος δηλονότι) | κλη- ρονόμος ὢν (om ὡς), mg. m. 1 ὡς κληρονομήσων, Py 7 δια- δεξ[ό]μενος Pay; διαδεξάμενός, mg. ἐπιδικαζο, Ph |τῶν om Ba Py, (m.2 supr.) Vc 8 περὶ om. Py 9 ἡ om Py 10 ῥητοῦ (pro νόμου) Ac, Nilus | οἷον om Phy 11 ὁ νόμος VcBaPh | τοῦτο σαφῶς mg. suppl. m.1Ph | σαφῶς ante τοῦτο Pc; om Py | δίδωσι V 11 12 ἐπιμένοντα Ac, supr. Pa 12 ὃ (pro ἣν) Nilus | ἡ om. Pc 14 τις om. Py 16.17 εἶτα ἔστι τὸ μὴ προσδιωρίσασθαι. καὶ ἰσάζει εἶτα ἔστι τὸ μὴ διορίσθαι. ὧι ὁ πρότερος ἂν χρή- σεται. καὶ Ph 16 ὧι ὁπότερος ἂν PPγ; ὡς ὁ ἕτερος ἂν Py; καὶ οἷς ὁ ἕτερος ἂν Vc, (ὧ ex οἷς, m.2?) Ba; καὶ οἷς ἂν ὁ ἕτερος Ac, v.l. Pa, (om ἂν) v.l Pc 18 νυνὶ Phy)

οὐ διαιροῦμεν, ἀλλὰ τὰ κεφάλαια δείκνυμεν, καὶ ἔστι φανερά. ἀκολούθως δὲ τούτῳ τῷ κεφαλαίῳ καὶ ὁ ὅρος καὶ ὁ συλλογισμὸς ἰσάζει. — Ἡ μέντοι ἑτέρα διάνοια, ἐστι γνώμη τοῦ νομοθέτου, διαφόρως ὑφʼ ἑκατέρου μέρους ἐξετάζεται ἐπʼ ἀμφοῖν τοῖν νόμοιν, οἷον ῾ διὰ τί τὸν ἀποκήρυκτον εἴργει ὁ νομοθέτης τῶν πατρῴων;ʼ ὁ μὲν διώκων ἐρεῖ ὅτι νομίσας οὐκ ἄξιον εἶναι τὸν ἀπηχθημένον τῷ πατρὶ τῶν ἐκείνου τινὸς μετέχεινʼ, ὁ δὲ φεύγων ῾ οὐχί, ἀλλʼ ἵνα καὶ καθʼ ἑαυτοὺς πονοῦντες καὶ παραβαλλόμενοι τοῖς κινδύνοις κτᾶσθαι ἀναγκάζωνται καὶ τὴν βλακείαν, διʼ ἣν ἀπεκηρύχθησαν, καὶ τὴν τρυφὴν ἀποθῶνται· ὃ νῦν ἐγὼ πεποίηκα ἐπιμείνας τῇ νηί᾿ . πάλιν ῾ διὰ τί δίδωσι τῷ ἐπιμείναντι τὴν ναῦν;ʼ ῾ ἵνα δὴ καρτεροῖεν τοῖς κινδύνοις οἱ ἐμπλέοντεςʼ ἢ ὅ τι ἂν εὑρίσκωσιν ἀμφότεροι. Πολλάκις δὲ διεμαρτυράμην, ὡς οὐ διαιρῶν λέγω νῦν, ὅσον δὲ πρὸς ἔνδειξιν τῶν κεφαλαίων ταῦτα ἐκτίθεμαι.