Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
ταῦτα καὶ σίδηρος διαρρήγνυσιν, καὶ πῦρ τήκει, καὶ ἕλκη ἐπινέμεται.
Ἡ μὲν οὖν ἀγαθὴ ψυχὴ καὶ διαπεπονημένη καὶ ἠσκημένη ἀμελεῖ, καὶ ὡς τάχιστα ἐφίεται γυμνωθῆναι· ὥστε κἂν ἐπιφθέγξαιτό τις τῷ γενναίῳ ἀνδρί, νοσοῦντα τῷ σώματι θεασάμενος, τὸ τοὐ Ὀδυσσέως ἐκεῖνο, [*]((σ 73))
Ἡ δὲ δειλὴ ψυχὴ κατορωρυγμένη ἐν σώματι, ὡς ἑρπετὸν | νωθὲς εἰς φωλεόν, φιλεῖ τὸν φωλεόν, καὶ οὐδεπώποτε θέλει ἀπαλλαγῆναι αὐτοῦ, οὐδὲ ἐξερπύσαι, ἀλλὰ [*](44b) καιομένῳ συγκάεται, καὶ σπαραττομένῳ συσπαράττεται, καὶ ἀλγοῦντι τῷ σώματι συναλγεῖ, καὶ βοῶντι συμβοᾷ. [*](6 ἀέρι φίλος ut Diogenes vi. or. 36. 5 e cf. Dio Chrys. 6. 14 | ἐλεύθερον ut Diogenes vi. or. 36. 5 b et c cf. Lucian. vit. auct. 7 De- mon. 3 Diog ep. 7 ‖ 8 χλανίδια sq. cf. Seneca ep 92 12 ‖ 11 ἡ μὲν οὖν sq vi. or. 10. 9 e ‖ 16 ψυχὴ κατορωρυγμένη ἐν σώματι vi. or. 10. 1 f nam σῆμα τινές φασιν τὸ σῶμα εἶναι τῆς ψυχῆς cf. Plat. Grat. 400 b Gorg. 493 a Philo. all. leg. 1 Sext. Κmp. hyp. III 230 lulian. VI 189 c | ὡς ἑρπετὸν sq. vi. or. 27. 5 h etiam or. 10 5 g ‖ 20 βοῶντι συμβοᾶ vi. or. 27 5 h) [*](7 τί οὖν — 9 ἀσθενῆ v (: ἐφήμερος) | τί οὖν — 10 ἐπινέμεται n) [*](4 (cf. 10) διαρηγνυμένων R! ‖ 6 ψιλὸν ψιλῷ Combes ‖ 7 οὖν ἂν ἄλλο n ‖ 8 〈ἢ〉 χλανίδια Bφα (δ Δ) sed vi. p. 5 19 28 3; 45. 20 al. ‖ 9 τρίχινα MNn α(δ) ‖ 14 τὸ (ante τοῦ) om. MN α(δ) τὸ 〈περὶ〉 Dav ‖ 19 συγκαίεται α(θ) ‖ 20. p. 83. 1 συμβοᾶς ὁ ποῦς R! (pr. man. corr.) B)
εἰ δὲ ἡγεῖ τῷ ὄντι τὸν θάνατον παιᾶνα εἶναι καὶ ἀπαλλακτὴν κακοῦ καὶ ἀπλήστου καὶ νοσεροῦ θρέμματος, ἡγεῖ καλῶς· εὔχου, καὶ κάλει τὸν παιᾶνα.