Dialexeis

Ἔστιν οὖν ὅπως τὸν πόλεμον τοῦτον ἡγήσῃ [*](3. 4 οὐχ ἡ . .ὑγεία μέτρον sq. cf Plat. Tim. 82 a symp.186 sq. Alcmaeon (Diels dox. 442) Simplic in Epict. man. 83 Hermes ap. Stob. ecl. l 470 Theages ap. Stob. flor. 1. 68 || 5 ὁμολογήσῃ sq. vi. or. 20. 4 c cf. lambl. ap. Stob. fl. 5. 66 cf etiam Stob ecl. l 121. 126. 129 Ps Arist. π. κόσμου 5 ( Stob. ecl. I 271) Hermes ap. Stob ecl. l 291 Plat. Tim 32 c lulian. IV 143 c Lu- cian. amor 19 || 12 ἡ δʼ αὖ νόσος sq. vi. etiam or. 28. 4 d 14 συμπεσόντα ἀλλήλοις sq. vi. or. 7.1e εἰ δὲ sq. || 15 λυμαίνηται sq. vi.or. 7.1e et 2a || 17 τὸν πόλεμον τοῦτον sq. vi.or. 37.1 d ; 35.7 e) [*](2 μέλεις MN | καλεῖν (scil μέλλεις cui non obstare infinit. praes. docent p 91. 9; 189.8; 197. 25 ; 245. 3)] καλεῖς φα(δ Δ) 3 ἑκάτερον om. MNα(δ) || 6 καὶ γῆ — 7 πρὸς ἑκάτερον om. M καὶ (ante ἑκάτερον) om N φ α(δ) || 7 πᾶν τι πᾶσιν Hob. παντὶ πᾶσιν παντάπασιν N πᾶντα πᾶσιν cett. (δΔ) || 8 οὖν om. Ϛ (δ) 9 δὲ (post οὐχὶ) om MNα(δΔ0) || 10 γὰρ ἂν μέτρον MNα(δ) γὰρ ἄμετρον Schottus || 11 ἐφʼ (ante ἑκάτερα) om. MN || 14. 15 τά τε ὥσπερ 〈πόλεως μέρη〉 ἡρμοσμένα (coll. p. 77. 14 sq.) Hob. τά τε ὥσπερ ἡρμοσμένα codd (δ) τὰ τέως περ ἡρμοσμένα H (Δ) τὰ τέως προηρμοσμένα Heins. τὰ τέως παρηρμοσμένα Reiske)

Κἂν ἐπὶ μουσικὴν ἔλθῃς, τὸ μὲν ἡρμοσμένον κἀνταῦθα ἕν, οὔτε κρεῖττον αὐτὸ αὐτοῦ γιγνόμενον, οὔτε ἔλαττον· τὸ δὲ ἀνάρμοστον πολύ, καὶ παντοδαπόν, καὶ διῃρημένον. Οὕτω καὶ χορὸς 〈ὁ〉 ὁμολογήσας μέν εἰς ὁμοφωνίαν·

μὴ ὁμολογῶν δέ, σχίζεται καὶ διαχεῖται καὶ σκεδάννυται καὶ πλῆθος γίγνεται.

Οὕτω καὶ τριήρης, ἐρεσσομένη ὑπʼ αὐλῷ, τὴν πολυχειρίαν συνάπτει τῇ ὁμοιότητι τῆς εἰρεσίας· ἐὰν δὲ ἀπαλλάξῃς τὸν αὐλόν, διέλυσας αὐτῆς τὴν χειρουργίαν.

Οὕτω καὶ ὑφʼ ἡνιόχῳ ἅρμα εὐθύνεται [*](136 b) κοινῷ δρόμῳ καὶ θυμῷ ἐνί· ἐὰν δὲ ἀφέλῃς τὸν ἡνίοχον, ἐσκέδασας τὸ ἅρμα.

Οὕτω καὶ στρατόπεδον συντάττεται ὑπὸ συνθήματι ἐνί· ἐὰν δὲ ἀφέλῃς τὸ σύνθημα, διέλυσας τὴν φάλαγγα εἰς πλήθους φυγήν.

Τί τοίνυν ἀγαθὸν σωμάτων; ὑγίεια. Κακόν; νόσος ἄν μὲν ἡ ὑγίεια, πολλαὶ δὲ αἱ νόσοι.

Τί ἐν μουσικῇ τὸ ἀγαθόν; ἁρμονία· ἕν μὲν τὸ ἡρμοσμένον, πολλὴ δὲ [*](2 πολυμερὲς καὶ πολύφωνον vi. or. 7. 2 d || 3. 4 τέχνην παντο- δαπήν sq. vi. or. 28. 1 e || 6 μουσικὴν sq. cf. Plat. symp. 187 a vi. etiam or. 37. 7 a et or. 14. 8 f ||14. 15 ἄρμα εὐθύνεται sq vi. simil. or 41. 5 g ἐπιθεὶς sq. || 17 συνθήματι ἐνί sq. vi. simil. or. 13. d et 6 e) [*](9 〈ὁ〉 ὁμολογήσας (chorus est, si concinit sq .’) Hob. εἰς] εἶς Dav (Duebn.) ὁμοφωνίᾳ Dav. (Duebn .) ὁμοφωνίαν ἕν τι ἐστί φ α(θ) || 18 πλήθους φύσιν Merkl (Duebn .) πλῆθος φεῦγον Combes πλήθους τύρβην Meiser πλῆθος καὶ φυγή Orelli || 19 ἀγαθὸν (ον in ras .) R! ἀγαθῶν M | ὑγεία MN α(δ) 20 ἡ (ante ὑγεία) om ς(δ ∠°) || 21 ἁρμονία 〈τί κακόν; ἀναρ- μοστία·〉 ἕν Heins. cum φ (‘item quod est musicae bonum harmonia Quod malum dissonautiaʼ σ2) || 21. p. 454. 1 δὲ ἡ ἀναρμοστία (δὲ ἡ in ras ex δὲ ἀν) R! )

Καὶ ἐν χορῷ ἕν μὲν ἡ ὁμολογία, παντοδαπὸν δὲ ἡ διαφωνία·