Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

γενέσθαι δὲ τῆς περιπολήσεως αὐτῇ τέρμα τὴν ῾ Υπερβορέων γῆν· ἐποπτεῦσαι δὲ πάντα ἑξῆς νόμαια καὶ ἤθη πολιτικά, καὶ φύσεις χωρίων, καὶ ἀέρων μεταβολάς, καὶ ἀναχύσεις θαλάττης, καὶ ποταμῶν ἐκβολάς·

γενέσθαι δὲ αὐτῇ καὶ τὴν τοῦ οὐρανοῦ θέαν πολὺ τῆς νέρθεν σαφεστέραν.

Καὶ ἦν πιθανώτερος λέγων ταῦτα ὁ Ἀριστέας μᾶλλον μὴ ὤνια ἐξ ἀγορᾶς, ἢ Ξενοφάνης ἐκεῖνος, ἤ τις ἄλλος τῶν ἐξηγησαμένων τὰ ὄντα ὡς ἔχει· οὐ γάρ πω σαφῶς ἠπίσταντο οἱ ἄνθρωποι τὴν ψυχῆς περιπόλησιν, οὐδὲ οἷστισιν ὀφθαλμοῖς ἕκαστα ὁρᾶν, ἀλλὰ ἀτεχνῶς ἀποδημίας τινὸς ᾤοντο τῇ ψυχῇ δεῖν, εἰ μέλλει ὑπὲρ ἑκάστου φράσειν τὰ ἀληθέστατα.

Βούλει τοίνυν Ἀριστέαν μὲν καὶ Μελησαγόραν καὶ Ἐπιμενίδην καὶ τὰ τῶν |ποιητῶν αἰνίγματα τοῖς μύθοις [*](132 b) ἐῶμεν, ἐπὶ δὲ τοὺς φιλοσόφους τὴν γνώμην τρέ||- [*](9, 10 ἀέρων μεταβολάς, ἀναχύσεις θαλάττης, ποταμῶν ἐκβολάς or. 26 1 a ὅσα γῆς παθήματα sq.) [*](pro οὐκ (═ non) s IIbrario acceptas in contextum verborum irrepsisse putavit Reiske) [*](1 μηδὲν MN || 7 ῾ Υπερβορέωγῆν (suprascr. ν) R! || 8 νομαῖα R! νομέα MN || 9 ἀναχύσεις] χύσεις MN α (δ) || 10 δὲ αὐτῇ R! M δʼ αὐτῇ cett. (δ Δ) || 12 ταῦτα λέγων MN α(δ) corr. Dav. μᾶλλον om. MNα(δ) sed coniungendum cum πιθανώτερος more sequiorum | μὴ ὤνια Hob μηον R! ἢ ὁ MN φ α(δ Δ) || 13 ἰξʼ ἀγορᾶς (recte; nam ἀγορὰ ═ λαλία teste Polluce) R Ξεναγόρας MN φ α(δ) Ἀναξαγόρας Dav. (Δ) similiter nomen proprium falsa coniectura fictum temere intruditur vi. p. 465.11 || 14 πω R! που cett. (δΔ) || 16 ὁρᾷ φ α(δΔ) || 17 μέλλοι Ϛ(δΔ) 21 φιλους (supraser. σόφο) R! || 21. p. 441. 1 τρέψωμεν ϛ(δ Δ))

441
ψομεν, τουτουσὶ τοὺς ἐκ Λυκίου καὶ Ἀκαδημίας τῆς [*](Ed. Duebn p. 150) καλῆς; οὐ γὰρ μυθολόγοι, οὐδʼ αἰνιγματώδεις, οὐδὲ τερατείαν ἀσπαζόμενοι, ἀλλʼ ἐν δημοτικῇ λέξει τὲ καὶ διανοίᾳ εἰθισμένα 〈μηνύοντες· προσείπωμεν〉 δὲ αὐτῶν τόν γε ἡγεμόνα πρῶτον ὧδέ πως·

῾ Ὅτι μὲν ἐπιστήμην τιμᾷς παντὸς μᾶλλον, ὦ Σώκρατες, ἀκούομέν σου πολλάκις διατεινομένου, προξενοῦντος τοὺς νέους ἄλλον ἄλλῳ διδασκάλῳ·

ὅς γε καὶ εἰς Ἀσπασίας τῆς Μιλησίας παρακελεύῃ Καλλίᾳ τὸν υἱὸν πέμπειν, εἰς γυναικὸς ἄνδρα· καὶ αὐτὸς τηλικοῦτος ὢν παρʼ ἐκείνην φοιτᾷς, καὶ οὐδὲ αὕτη σοι ἀρκεῖ διδάσκαλος, ἀλλʼ ἐρανίζῃ παρὰ μὲν Διοτίμας τὰ ἐρωτικά, παρὰ δὲ Κόννου τὰ μουσικά, παρὰ δὲ Εὐήνου τὰ ποιητικά, παρὰ δὲ Ἰσκομάχου τὰ γεωργικά, παρά τε Θεοδώρου τὰ γεωμετρικά.

Καὶ ταῦτα μέν σου τὰ εἴτε αὖ εἰρωνεύματα, εἴτε καὶ ἀνδρίσματα, ἐπαινῶ, ὅπως ἄν τις αὐτῶν ἀποδέχηται.

[*](8 διδασκάλῳ sq. simil. Dio Chrys. 55. 1 ἵνα μὴ πράγματα ἔχοιμεν ζητοῦντες αὐτοῦ τὸν διδάσκαλον sq. || 11.12 (Ασπασία).. διδάσκαλος . . . Διοτίμα sq. cf. or. 18. 4 b || 12 παρὰ Κόννου τὰ μουσικά vi. or. 33. 5 c cf. Plat. Menex 236 a || 13 παρὰ Εὐήνου τὰ ποιητικά cf. Plat. apol. 20 b Phaedo 60 d Phaedr. 267 a || 13. 14 παρὰ Ἰσκομάχου τὰ γεωργικά cf. Xenοph. Οecon. 17 || 14 παρὰ Θεοδώρου τὰ γεωμετρικά cf. Plat. Phaedr. 261 266 e C. F. Hermanm de Socr.magistris 29 || 15.16 εἴτε .. εἰρωνεύμαται εἴτε .. ἀνδρίσματα vi. or. 18. 5 a)[*](1 Λυκείου δΔ |Ἀκαδημείας Duebn. || 4 εἰθισμένα 〈μηνύοντες· προσείπωμεν (vel ἐρώμεθα?)〉 δὲ Hob. εἰθισμένοι· 〈ἐρήσομαι〉 δὲ Meiser εἰθισμένω δὲ MN εἰθισμένοι (del. δὲ) φ α(θ) et ita Schenk R εἰθισμὸν δὲ H εἰθισμένῃ Markl. (Duebn.) εἰ ἐθέλεις δὲ Dav2. εἰθισ- μένῃ φιλοσοφοῦσι, σκοπῶμεν Reiske | αὐτῶ N καὶ αὐτῶν (vel αὐτῶν τε) Schenkl ἐπʼ αὐτῶν Markl. αὐτὸν Reiske || 5 τόν τε HM τόνδε N δὲ τὸν (del. γε) φ α(δ Δ) | πρῶτον] προσείπωμεν Dav. sed vi. p. 353.10; 417. 13 || 6 ἀκούω μέν α(δΔ) || 7 ἄλλον (in ras. ex ἄλον) R! || 8 μελησίας MN || 9 ὑιὸν in ras. R! 10 ὢν in ras R! || 11 ἐρα- νίζεις α (δΔ0) || 12 Κόνου MN φ α(δ) || 13 Eὐήννου R || 13.14 Ἰσκο- μάχου (ισ in ras.) R! Ἰσχομάχου cett (δΔ) || 14 παρά τε RM παρὰ δὲ N α(δΔ) || 15 αὖ] οὖν Reiske (Duebn tacite) || 16 ἀνδρίσματα] )