Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

τὸ δὲ ἔστιν μέν, ἀλλʼ οὐχ ὁρῶσιν οἱ πολλοὶ τὴν ἀντίδοσιν, οὔτε ἰδίᾳ, οὔτε κατὰ πόλιν· ἡ γὰρ ἂν αὐτοὺς ἐξοπλίσαντες, καὶ χαίρειν φράσαντες στρατηγῶν τέχναις, καὶ ὁπλοποιῶν δημιουργίαις, καὶ μισθοφόρων ἀθροισμῷ, καὶ συνθημάτων παραδόσει, καὶ φρουρίων ἐπιτειχίσει καὶ στρατοπέδων, πάλιν ἔδε— ξαντο ἂν τὰς σπονδὰς ἑκόντες παρʼ αὐτοῦ τοῦ Διός, οὐκ ἐν λυμπίφ, οὐδὲ ἀπὸ τοῦ σθμοῦ τὴν ἐκεχειρίαν κηρύττοντος, ἀλλʼ ἐξ οὐρανοῦ μέγα βοῶντος·

[*]((X416))

σχέσθε, φίλοι,καὶμʼ οἶον ἐάσατε, κηδόμενόν περ, σώζειν ὑμᾶς, καὶ μὴ περιορᾶν ὑπʼ ἀλλήλων κακουμένους.

Nῦν δὲ ἐφημέρους σπονδὰς σπενδόμενοι, τριακοντούτιδας, ἀνάπαυλαν κακῶν ἐπορίζοντο ἀμυδρὰν καὶ οὐ πάντῃ ἀσφαλῆ, μέχρις ἂν ἄλλη πρόφασις ἐπιπεσοῦσα πάντα ἄνω καὶ κάτω ἐπιταράξῃ αὗθις.

Ἀλλὰ κἂν τὰ ὅπλα ἀποδύσωνται, κἂν εἰρήνην ἄγωσιν, ἄλλος αὗ [*](κατὰ τὴν χρείαν φιλοῦσι οἱ πολλοὶ cf. Arist. eth. Nicom. 1155 b 18 Cicer Lael 8. 26 fin. 20. 66 Dio Ghrys IIl 95 Cicer. nat. deor. l 44. 122 vi. etiam or. 14 6 a) [*](μισθοφόρων vi. or. 14. 5 d καὶ γὰρ ὁ ἀριστεὺς sq. et quae ibi adnotavi || 5 6 χαίρειν φράσαντες στρατηγῶν τέχναις ut supra § lI i 10 ἐν Ολυμπίᾳ . . ἀπὸ τοῦ σθμοῦ vi. or. 1. 4 a; 34.8 c) [*](2 ἀπαλλαγὴ (πα in ras.) R! ||2.3 μέχρις ἂν ὠ〈φελοῦν〉 τὸ φιλεῖν Hob. μέχρις ἄνω (ἂν οὐ H) τὸ φιλεῖν RB μέχρις ἂν οὐτω (τὸ) φιλεῖν V( B) μέχρι τὸ φιλεῖν MM φα(θ) μέχρις ἀνωφελὲς τὸ φιλεῖν Dau. μέχρις αν οὖ τὸ φιλεῖν τὸ ὠφελεῖν Markl. (Duebn.) μέχρις ἄν οὖ τὸ φιλεῖν παρέχειν Duk. || 3 νομίζωσι 〈τὴν ἀντί- δοσιν〉· τὸ φα(θ) δὲ 〈οὐκ〉 ἔστι Dav. || 4 τὴν ἀντίδοσιν on φα(θ) || 4. 5 πόλιν, ἧ ἦ Reiske || 8 στρατοπέδων 〈παρεμβολῇ〉 Reiske |πάλιν] πάντες BHV πάλαι Markl. (Duebn.) πάλῃ Meiser 10 ἀπὸ τοῦ Ἰσθμοῦ Ri ἀπὸ Ἰσθμοῦ cert. (δΔ) || 12 κηδόμενοῖ Homerus || 15 ἐπορίζοντο] ἐκομίζοντο BM || 16 ἄλλη in ras. R 18 ἄλλος] ἀλλὰ B)

411
πόλεμος ἐμπεσὼν τῇ ψυχῇ, οὐ δημόσιος, ἀλλʼ Ἰδιωτικός, οὐ σιδηροφόρων, οὐδὲ πυρφόρων, οὐδὲ νηίτην ἄγων στρατόν, οὐδὲ ἱππικόν, ἀλλὰ γυμνὸς ὅπλων, ἀσίδηρος, [*](18 b)ἄπυρος, λυμανεῖται τῇ ψυχῇ, καὶ πολιορκεῖ οὐ τήν, ἐμπιμπλὰς φθόνου καὶ ὀργῆς καὶ θυμοῦ καὶ προπηλακισμοῦ καὶ ἄλλων μυρίων κακῶν.