Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Κἂν τούτων ἀπαγάγῃς τὴν ὄψιν, οὐκ ἀπόχρη πρὸς φιλίαν ἡ καρυερία, ἀλλʼ ἐνοχλεῖ αὐθις ἢ παιδίσκων ὥρα, ἢ γυναικὸς κάλλος· κἂν καταμύσῃ πρὸς ταῦτα, [*](2. 3 πολεμοῦντας sq. νi simil. or. 26. 1 a; 29 5 c etiam or. 1.4e: 15.1 b: 39 31 || 10 χαλεπὸν sq. ut or. 22.6a || 15 οὐκ ἔστιν sq. cf. Gicer Lael. 10 33 Epici. lI 22 10 βάλε καὶ σοῦ καὶ τοῦ παι- δίου μέσον ἀγρίδιον . . βάλε κορασίδιον κομψὸν . . ἂν δὲ δοξά- ριον sq quod de canibus amicis carne vel ossibus proiectis in inimicos mutatis pronuntiat Themist. 22.269 b) [*](5 οἷς γὰρ — 6. 7 ταράττειν om. σ || 17 ἀπαγάγῃ Mα(δΔ⁰) 18 ἡ καρυερία vel καρυηρία (καρυερία R) scil. κυβεία (‘non suf- ficit ad amIcitiam iungenodan contentum esse nucibus ludere i. e. auro argentoque plane neglecto lucri ex amcitia faciendi spem deponere neque usum capere amicum ex amico velleʼ) καρ- τερία cert. (δΔ) || 18. 19 παιδικῶν α(δΔ) || 19 καταμύσῃς Duebn. )

409
(Plat. Alcib. l 132a) εὐπρόσωπος ὁ τοῦ μεγαλήτορος Ἐρεχθέως δῆμος, καὶ τὰ ἐν ἐκκλησίαις κηρύγματα, καὶ ἡ ἀπʼ αὐτῶν δόξα, κοῦφον χρῆμα, καὶ πᾶσαν γῆν ὀξέως ὑπεριπτάμενον.

Κἂν ὑπερίδῃς ταύτης, οὐχ ὑπερόψει δικαστηρίου· κἂν ὑπερίδῃς τούτου, οὐχ ὑπερόψει δεσμωτηρίου· κἂν ἐνέγκῃς δεσμά, οὐχ ὑπερόψει προσιόντος τοῦ θανάτου.

Πολλάς σε δεῖ ἡδονὰς παραδραμεῖν, καὶ πολλοῖς πόνοις ἀντιβλέψαι, ἵνα κτήσῃ κτῆμα ἡδοναΙρ [*](Ed. Duebn. p.20) πάσαις ἰσοστάσιον, καὶ πόνοις πᾶσιν ἀντίρροπον, κτῆμα χρυσοῦ τιμιώτερον, κτῆμα ὥρας βεβαιότερον, κτῆμα δόξης ἀσφαλέστερον, κτῆμα τιμῆς ἀληθέστερον, κτῆμα [*](18a)αὐθαί |ρετον, αὐτεπάγγελτον, κτῆμα ἀδεκάστως ἐπαινούμενον, κτῆμα, κἂν λύπην, κἂν πρᾶξιν φέρῃ, εὐφραῖνον τὸν δρῶντα κατὰ τὴν μνήμην τῆς αἰτίας.

Σπάνιον δὲ τὸ κτῆμα τοῦτο· τὸ δὲ εἴδωλον αὐτοῦ πρόχειρον καὶ παντοδαπόν, κολάκων ἐσμοὶ καὶ θίασοι, σεσηρότων καὶ σαινόντων, καὶ ἐπʼ ἄκρᾳ τῇ γλώττῃ τὸ φιλεῖν ἔχουσιν· οὐχ ὑπʼ εὐνοίας ἀγομένων, ἀλλʼ ὑπὸ τῆς χρείας ήναγκασμένων· [*](8 πολλὰς σὲ δεῖ sq. cf. Themist. 22. 269 a πολλοὺς μὲν γὰρ αἱρεῖσθαι πόνους, πολλὰς δὲ ὑπερβαίνειν ἡδονὰς ἐν τοῖς ὑπὲρ φι- λίας ἀγῶσι ἀνάγκη || 13 αὐτεπάγγελτον ut or. 1. 4 d || 17.18 κολά- κων . . σεσηρότων vi. or. 14 1 h cf. Plut de lib educ 17 19 ἐπʼ ἄκρᾳ τῇ γλώττῃ sq. cf Lucian. meretr dial. 7. 3 (297) νεανίσκοις ἐπʼ ἄκρου τοῦ χείλους τοὺς ὅρκους ἔχουσι || 20 χρείας sq. nam) [*](1 εὐπρόσωπος (ω ex ο corr.) R!: ἀπρόσωπος B φ |〈γὰρ〉 ὁ τοῦ Plato || 3 ἀπʼ αὐτῶν] ἀπάντων MN φα(δ) ἀπὸ πάντων Markl. || 4 5 περιπτάμενον φα(δ) || 8 πολλὰς δὲ δεῖ NV α(δΔ⁰) 14 καὶ πρᾶξιν MNα(δ) || 17 ἐμοὶ (suprascr. σ) H ||19 ἐπʼ ἄκρᾳ — ἔχουσιν structuram excedunt quippe scriptoris cuiusdam a Maximo citati verba | ἔχουσιν H ἐχόντων cett. (δ Δ) || 20 ὑπʼ εὐνοίας (πευν in ras. ex πε |υευν) R!)

410
καὶ μισθοφόρων, ἀλλὰ οὐ φίλων· καὶ οὐκ ἔστιν ἀπαλλαγὴ τοῦ κακοῦ, μέχρις ἄν ὡ〈φελοῦν〉 τὸ φιλεῖν νομίζωσιν·