Dialexeis

Πῶς ἂν οὖν τις περὶ ἡδονῆς σκοποῖ, τὸ μὲν ἀγαθὸν αὐτῇ προσθείς, ἀφελὼν δὲ τὸ βέβαιον; Εἰ γὰρ ἀνάγκη ἀγαθὸν ὄν βέβαιον εἶναι, τῇ τοῦ βεβαίου ἀπουσίᾳ καὶ τὸ ἀγαθὸν τῆς ἡδονῆς συναπέρχεται. Καὶ πότερος τούτων τῷ πιθανῷ πλησιαίτερος; ὁ λέγων τὴν ἡδονὴν ἀγαθὸν εἶναι, κἂν μὴ βέβαιος, ἢ

ὁ ἀγαθὸν λέγων μὴ εἶναι, ἂν μὴ ὡς βέβαιον ᾖ; Ἐγὼ [*](4b)μὲν οἶμαι, θάτερον· κρεῖτ|τὸν γὰρ ἀφελεῖν ἡδονὴν ἀγαθοῦ, προσθέντας τὸ βέβαιον αὐτῷ ἢ προσθεῖναι ἡδονῇ τἀγαθόν, ἀφελόντας αὐτῆς τὸ ἀσφαλές.

Ἐπεὶ τοίνυν τὸ μὲν ἀγαθὸν οὐχ ἡδὺ πάντως, βέβαιον δὲ πάντως, τὸ δὲ ἡδὺ οὐ πάντως ἀγαθόν, ἀβέβαιον δὲ πάντως, λείπεται δυοῖν θάτερον, ἢ τὴν ἡδονὴν [*](1.2 τοῦ ἡλίου . . τὸν δρόμον sq. vi. or. 34. 1c || 8 εἰ . . ἀνάγκη ἀγαθὸν ὂν βέβαιον εἶναι sq. cf. Epict. diss. lI 11. 19 τὸ ἀγαθὸν δεῖ εἶναι τοιοῦτον ἐφʼ ᾧ θαρρεῖν ἄξιον . . . ἀβεβαίῳ τινὶ θαρρεῖν ἄξιον; μή τι οὖν βέβαιον ἡ ἡδονή; οὔ sq.) [*](3 τοῦ ἀγαθοῦ — 6 σώματος x || 8 εἰ γὰρ — 9. 10 συνα- πέρχεται p || 13 κρεῖττον — 15 ἀσφαλές n || 16 ἐπεὶ τοίνυν — p. 362. 7 ἐπικρυπτόμενα n | τὸ μὲν — p. 362. 4 ἀγαθοῦ x) [*](8 〈καὶ〉 εἰ p | γὰρ om. p | ἀγαθὸν 〈ἢ τι〉 ὂν p | τοῦ post τῇ om. p || 10 τῷ πιθανῷ τούτων Ϛ(δ) | πλησιέστερος MN | 11 λέγων την τὴν (prior. την lineolis delet.) R! | βέβαιος (scil. η ἡδονὴ ut sit praeter βέβαιος nil nisi βέβαιον formatum adiec- tivi nequiore usu) R βέβαιον cett. (δ (δΔ) || 11 12 ἢ ὁ (in ras. ex ἢ καὶ) R! ᾖ· ὁ Markl. (Δ) || 12 ὡς] καὶ Reiske (Duebn.) sed ὡς idem hic valet atque ‘planeʼ cf. Plat. legg. lII 676b τὸ δέ γε ὡς ἄπλετόν τι καὶ ἀμήχανον ἄν εἴη al. (quae collegit Ast lex. Platon. IIl 582) || 13 θάτερον 〈τὸν δεύτερον〉 Markl. (Duk.) || 14 τὸ ἀβέβαιον Dav.2 || 15 ἀφελόντας — 16 ἀγαθὸν om. N)

καθάπερ ὑπὸ τῶν χρηματιστῶν τὰ κίβδηλα τῶν νομισμάτων, οὐ διότι κίβδηλα, αἱρετὰ ὄντα, ἀλλὰ τῇ πρὸς τὸ ἀληθὲς ὁμοιότητι τὴν τοῦ κιβδήλου φύσιν ἐπικρυπτόμενα.

Ἀλλʼ ἐνταῦθα μὲν οἱ ἀργυρογνώμονες τῇ τέχνῃ διεκρίναντο τἀληθοῦς τὸ μὴ δόκιμον· ἐν δὲ τῇ τῶν ἀγαθῶν νομῇ διακρίνει ὁ λόγος ἀπὸ τῶν ὄντων ἀγαθῶν τὰ φαινόμενα

μέν, οὐκ ὄντα δέ ἀλλὰ λησόμεθα, ὥσπερ οἱ μοχθηροὶ χρηματισταί, θησαυροὺς ταμιευόμενοι κιβδήλων ἀγαθῶν.

Τίς ἂν οὖν καὶ γένοιτο ἡ σκέψις ἡμῖν; καὶ τίς ὁ

τῆς δοκιμασίας οὗτος τρόπος; Φέρε, εἴ τις ἐπεχείρει τὸν βοῦν ὑπολύσας τῶν ἀρότρων, καὶ τὸν ἵππον τῶν [*](8 οἱ ἀγρυρογνώμονες sq. vi. simnil. or. 18. 3b ἀλλʼ ὥσπερ sq. || 10. 11 τὰ φαινόμενα . . ἀγαθὰ cf. Albin. 27 τῶν λεγομένων ὑπὸ τῶν πολλῶν ἀγαθῶν οἷον ὑγείας κάλλους τε καὶ ἰσχύος καὶ πλούτου . . μηδὲν εἶναι καθάπαξ ἀγαθὸν sq. Apul. dogm. Pl. II 1 vi. etiam or. 18. 3c ἐὰν γὰρ sq. et quae ibi adnotavi || 16 τὸν βοῦν ὑπολύσας sq. vi. or. 23. 4b βοῦς ἀροῖ sq. etiam or. 29. 7h cf. Cicer. nat. deor. l 14. 37 Porphyr. abstin. 20 Varro fragm. 559 Senec. ben. IV 5. 2 Philo fragm. 675 M) [*](15 φέρε — 16 ἀρότρων v (: ὑπολύσας)) [*](1 τοῦ ἀγαθοῦ x || 1.2 ἐρουμένους x || 3 τὸ μὴ (η in ras.) R! || 5 (et 12) κερματιστῶν (κερματισταί) Markl. φαύλων χρηματιστῶν Reiske || 8 ἐνταῦθα (αυ in ras.) R! | διεκρίνατο (suprascr. ν) R! διέκριναν Reiske || 9 ἀγαθων-νομῇ R! | νομῇ] οὐ μὴ Reiske || 10 〈οὐ (μὴ)〉 διακρίνει Heins. (Dav.2) || 12 μοχθηροὶ] πονηροὶ NQVρ || Β Α 15 οὗτος τρόσς V τρόπος οὗτος ϛ(δΔ) || 16 ἀρότρων (in ras. ex ἁρμάτων) R! | τῶν ἵππων (pr. man.) R!N)

τὴν ὑπηρεσίαν καταγέλαστος; Τί δὲ τὰ τούτων ἔτι ἀτοπώτερα; εἰ τῶν μὲν ὀρνίθων ἀφελὼν τὰ πτερά, βαδιστικὰ ἐκ πτηνῶν εἶναί σοι θέλῃς, τὸν δὲ ἄνθρωπον [*](5a)πτερώσας παραδῷς τῷ αἰθέρι φέ|ρεσθαι διʼ αὐτοῦ, ὄρνιθος δίκην, οὐκ ἔσῃ καταγέλαστος τῆς ἀλλαγῆς;

Ὁπότε μηδὲ ὁ μῦθος τὸν Δαίδαλον ἠνέσχετο ἀτόπους οὕτω τέχνας πραγματευόμενον, ἀλλὰ ἀπέρριψεν αὐτῷ τὸν παῖδα τοῦ αἰθέρος εἰς γῆν κάτω αὐτοῖς πτεροῖς

Φασὶν δὲ καὶ Καρχηδόνιον νεανίαν ἀγρεῦσαι λέοντα ἄρτι ἐκ γάλακτος, καὶ ἡμερῶσαι τοῦτον παρανόμῳ τροφῇ, καὶ τὸν θυμὸν αὐτοῦ ἐξελεῖν διαίτῃ νόθῳ, [*](11. 12 Δαίδαλον . . ἀτόπους οὕτω τέχνας πραγματευόμενον ex eadem sententia qua Horatius od. l 3. 34 ‘expertus vacuum Dae- dalus aera pinnis non homini datisʼ || 14 Καρχηδόνιον νεα- νίαν scil. Hannonem cf. Aelian. nat anim. 5. 39 Ἄννων οὖν λέοντα εἶχε σκευαγωγὸν Plin. nat. hist. 8. 21 Plut. rei publ. ger. pr. 3 (799) Ἄννωνα λέοντι χρώμενον σκευοφόρῳ παρὰ τὰς στρατείας αἰτιασά- μενοι τυραννικὰ φρονεῖν ἐξήλασαν errat igitur scholiastes Ma- ximi Hasdrubalem illum fuisse ratus) [*](14 Καχρηδόνιον — p. 364. 4 δυστυχίᾳ Apostol. X 61 (═ Arsen. 33. 77)) [*](14 νεανίαν] in mge ἰστέον (om. HQV) τὸν ἀσδροῦβαν φησίν (φασὶ QV) R (schol. vet. a) V (rubr.) HQ) [*](3 φύσιν] φωνὴν MN || 7 εἰ] ἐὰν Meiser || 8 ἐκ πτηνῶν om. N (pr. man.) α(δ) | θέλεις BMNQV θέλοις α(δ) Orelli || 10 τῆς ἀλ- λαγῆς om. MN (pr. man.) α add. Steph (ex ρ) || 13 εἰς γῆν] εἰς τὴν lacobs (apud Duebn.2 praef.) εἰς θάλασσαν Markl. εἰς Αἰ- γαῖον Duk. || 14 Καρχηδόνιόν 〈φασι〉νεανίαν Apost.)

Ὥσπερ οὖν τῷ ἵππων γένει συγκεκλήρωται πρὸς σωτηρίαν δρόμος, καὶ τῷ βοῶν πόνοι, καὶ ὄρνισι πτερά, καὶ λέουσιν ἀλκή, καὶ ἄλλοις ἄλλό τι, οὕτως ἀμέλει καὶ ἀνθρώπῳ ὑπάρχει δύναμις ξυμφυὴς διασωστικὴ τοῦ γένους·

ταύτην δὲ ἑτέραν εἶναι δεῖ παῤ ἕκαστον τῶν ἄλλων, εἰ μέλλει ἄνθρωπος ὤν μὴ ὑπὸ ἀλκῆς σωθήσεσθαι, ὥσπερ οἱ λέοντες, μηδὲ ὑπὸ δρόμου, ὥσπερ οἱ ἵπποι, μηδὲ ἀχθοφορεῖν ὄνου δίκην, μηδὲ ἀροῦν βοὸς δίκην, μηδὲ πέτασθαι κατὰ ὄρνιθας, μηδὲ νήχεσθαι κατὰ ἰχθύος.

Ἀλλʼ ἔστί τι καὶ τούτῳ ἔργον ἴδιον, διαγνωστικὸν τοῦ βίου, εἰ ἐννενέμηται τὰ ζῷα τὰς δυνάμεις, ἑκάστην ἕκαστον κατὰ τὴν χρείαν τοῦ βίου, καὶ τὰ ἔργα κατὰ τὰς δυνάμεις, καὶ τὰ ὄργανα [*](5 ὥσπερ οὖν sq. vi. or. 10. 5f; 20. 6c; 29. 7h cf. Themist. π. ἀρετῆς (Mus. Rhen. 21. 449) Iambl. protr. 5 Pist. 36) Plut. de fort. 3 de soll. anim. 5 lulian. VI 194c Orig. c. Cels 219 Porph. de abstin. III 8 Plut. fragm. περὶ ἰσχύος Cicer. nat deor lI 63. 158 etiam Plat. Prot. 320d sq.) [*](5 ὥσπερ — 14 ἰχθύας n) [*](1 ἄστεως (prim. man.) R || 2 γε ÷ αὐτὸν R! || 4 δυστυχίᾳ] τύχη MNφα(δ) || 5 τῷ] τῶν MV Dav.2 corr. Reiske || 6 σωτη- ρίαν δρὸς unde σωτηρίαν ἀνδρὸς V | τῷ βοῶν RMQ τῶν βοῶν Nn τῷ τῶν βοῶν cett. (δ) | ὄρνισι?? R! || 8 καὶ ἀνθρώπῳ RQ καὶ τῷ ἀνθρώπῳ cett. (δΔ⁰) || 9 ἑκάστου MN ἑκάστην Markl. || 10 ἄλλων (λω in ras.) R! | μέλλοι MN (in mge) QV n || 11 λέοντες (λε in ras.) R! || 13 πέτεσθαι nescio unde Δ || 14 ἔργον om. BMNVφ || 15 δια- σωστικὸν Heins | εἰ — 16. 17 τοῦ βίου om. V | εἰ νενέμηται (pr. man.) Mα(θ) εἶεν· νενέμηται Dav.2 εἴ γε νενέμηται Reiske (Duebn.) || 16 〈καὶ〉 ἑκάστην BMNQα(δ) | ἕκαστον (ον in ras.) R! )

Καί, ξυνελόντι εἰπεῖν, τὸ ἑκάστου ἀγαθὸν ἐν τῷ ἐπιχωρίῳ τῶν ἔργων μένει, τὰ [*](CH) δὲ ἔργα ἐν τῷ τῆς χρείας ἀναγκαίῳ, ἡ δὲ χρεία ἐν τῷ τῆς δυνάμεως εὐπόρῳ. ἡ δὲ δύναμις ἐν τῷ τῶν ὀργάνων εὐμηχάνῳ, τὰ δὲ ὄργανα ἐν τῷ τῆς φύσεως [*](5b)ποικίλῳ

Παντοδαπὴ γὰρ ἡ φύσις, καὶ | διὰ τοῦτο περιέβαλεν καὶ διεκόσμησεν τὰ ζῷα ἕκαστα ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ βίου, ἄλλα ἄλλοις ὅπλοις· τὰ μὲν ὀνύχων ἀκμαῖς, τὰ δὲ ὀδόντων ῥώμῃ, τὰ δὲ κεράτων ὀξύτητι, τὰ δὲ ποδῶν τάχει, τὰ δὲ θυμῷ, τὰ δὲ ἰῷ·