Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

τὸν δὲ ἄνθρωπον ἀποδύσασα τουτωνὶ τῶν περιβλημάτων, ἀπέφηνεν γυμνὸν καὶ ἀσθενῆ καὶ ἄτριχον, καὶ ῥώμην ἀσθενῆ, καὶ θεῖν βράδιστον, καὶ ἀνίπτασθαι ἀμήχανον, καὶ νήχειν ἀμβλύτατον·

ἐνέφυσεν δέ τι αὐτῷ ζώπυρον ἀφανὲς [*](10 τὸν . . ἄνθρωπον . . . ἀπέφηνεν γυμνὸν sq. cf. Dio Chrys. VI 26 ἐπεὶ δὲ ἔλεγόν τινες οὐ δυνατὸν εἶναι ζῆν τὸν ἄνθρωπον ὁμοίως τοῖς ἄλλοις ζῴοις διὰ τὴν ἁπαλότητα τῶν σαρκῶν καὶ διότι ψιλός ἐστιν, οὔτε θριξὶ σκεπόμενος . . οὔτε πτεροῖς οὐδὲ δέρμα ἰσχυρὸν ἀμπέχεται sq. schol. ad Hesiod. op. et di. 42 (Gaisford poet. min. 3. 59) γυμνοὶ οὕτω τυγχάνοντες καὶ σκέπης καὶ χρημάτων ὄντες ἐπιδεεῖς || 14 ἐνέφυσεν sq. cf. Plut. de fort. 3 ἀλλʼ ἓν δι- δοῦσα . . τὸν λογισμὸν Orig. c. Cels. 215) [*](1. 2 τὸ ἑκάστου — 6 φύσις x || 6 ἡ φύσις — p. 366. 5 λόγῳ p (om. tamen 12 καὶ ἄτριχον — 14 ἀμβλύτατον et p. 366. 2 ᾧ διατελεῖ — p. 366. 3 τῶν σωμάτων)) [*](1 〈ὁμοίως δὲ〉 καὶ τὰ ἀγαθά Reiske | ἀγαθά ÷÷÷÷÷÷: καὶ R! || 2 in mge CH(MEIWCAI) (schol. vet. u) R! || 5 ὄργανα) ἔργα RxB (in mge corr.) | τῷ φύσεως nescio unde δΔ || 6 καὶ διὰ τοῦτο om. p || 7 ἕκαστον Reiske || 8 ἀλκαῖς MNα(δ) corr. Dav.1 (ex a) || 9 τὰ δὲ — ῥώμῃ om. p | ὀδόντων] κεράτων Markl. | κερά- των] ὀδόντων Markl || 10 θυμῷ] χυμῷ Wakefield (silv. cr. III 144) || 11 προβλημάτων Wakefield (Duebn.) || 12 ἀσθενῆ om. φ ἀναισθῆ Markl. ἀστεγῆ Orelli ἀσκεπῆ Wakefield (Duebn.) uncis incl. Δ⁰ ἄτριχον] ἄτεχνον Markl. sed cf. Dio Chrys. VI 26 διότι ψιλός ἐστιν οὔτε θριξὶ σκεπόμενος || 13 νήχεσθαι Reiske )

366

πρὸς σωτηρίαν βίου, ὃ καλοῦσιν οἱ ἄνθρωποι νοῦν, διατελεῖ σωζόμενον, καὶ τὰς ἀπορίας ἐξιώμενον τοῦ βίου, καὶ θεραπεῦον τὴν ἔνδειαν τῶν σωμάτων, καὶ ἀντιτεχνώμενον ταῖς τῶν ἄλλων ζῴων πλεονεξίαις, καὶ πάντων κρατοῦν καὶ ὑπάγον τῷ τοῦδε νόμῳ καὶ λόγῳ.

Ἔρου δή με καὶ περὶ τοῦ ἀνθρώπου· σκεπτέον τὸ τούτου ἀγαθόν, ποῦ καὶ τίνα τρόπον.

Ἀποκρινοῦμαί σοι ὡς περὶ τοῦ λέοντος, ὡς περὶ τοῦ ὄρνιθος, ὡς [*](Ed. Duebn. p.6)περὶ τῶν || ἄλλων ἁπάντων ἀπεκρινάμην· ἐνταῦθα ζήτει τὸ ἀνθρώπου ἀγαθόν, ὅπου τὸ ἀνθρώπου ἔργον. Ποῦ δὲ εὕρω τὸ ἔργον; ὅπου τὸ ὄργανον. Ποῦ δὲ εὕρω τὸ ὄργανον; ὅπου τὸ διωκόμενον. Ἐντεῦθεν ἄρξαι.

Τί ἀνθρώπου διασωστικόν; ἡδονή· Πρᾶγμά μοι κοινὸν λέγεις, ἐπὶ πάσας φύσεις ἐξικνούμενον, καὶ διὰ τοῦτο αὐτοῦ τὴν προτιμίαν οὐκ ἀνέχομαι· ἥδεται καὶ βοῦς, ἥδεται καὶ ὄνος, καὶ σῦς, καὶ πίθηκος. Ὅρα ποῦ τάττεις τῶν ἀνθρώπων τὸ γένος, τίνας αὐτῷ κοινωνοὺς τῶν ἀγαθῶν δίδως.

Εἰ δὲ ἡδονὴ τὸ σῶζον, ζήτει μετὰ τοῦτο, τί ἡδονῆς ὄργανον· ἐντεύξῃ δὲ πολλοῖς καὶ παντοδαποῖς· καὶ μέχρι μὲν ὀφθαλμῶν καὶ ὤτων τίμα τὰ ὄργανα· ἐὰν δὲ προέλθῃς περαιτέρω, ἐπὶ τὰς ἡδονῆς | ὁδούς, ὅρα τίσιν ὀργάνοις [*](6a) ἀνατίθης τὴν σωτηρίαν.

Εὗρες τὰ ὄργανα, ζήτει τὰ [*](9. 10 ἐνθαῦτα ζήτει sq. ═ or. 33. 7b cf. simil. Epict. diss. I 4. 11 ἐκεῖ ζήτησον . . ὅπου σοῦ τὸ ἔργον· ποῦ δὲ σοῦ τὸ ἔργον sq. 16 ἥδεται καὶ βοῦς sq. vi. etiam or. 32. 4a sq.) [*](2 διατελεῖ 〈τοῦτο τὸ ζῷον〉 σωζόμενον Reiske || 5 πάντα τῷ τοῦδε νόμῳ καὶ λόγῳ ὑπάγον p || 12 διωκόμενον (vel διωκτόν vi. p. 369. 1) Hob. διῶξον codd. διῶκον α(θ) διασωστικὸν Reiske διασῶζον Heins. (Duebn.) || 13 〈τὸ〉 διασωστικόν Reiske || 15 πο- τειμίαν (pr. man.) || 16 ἥδεται (alter.) RQ om. cett. (δΔ⁰) || 21 τί- μια α(δ) sed antecedit et sequitur ὅρα || 23 ηὗρες R (pr. man. ut videtur))

367

ἔργα. Λιχνευέτω ἡ γλῶττα, τηκέσθωσαν οἱ ὀφθαλμοί, ἐκλυέσθω ἡ ἀκοή, πληρούσθω ἡ γαστήρ, ὑβριζέτω τὰ ὑβρίζειν πεφυκότα. Εὗρες τὰ ἔργα, ἐντετύχηκας τῷ ἀγαθῷ. Τοῦτο ἡ σωτηρία; τοῦτο ἡ εὐδαιμονία;

Περὶ ἡδονῆς, ὅτι εἰ καὶ ἀγαθόν, ἀλλʼ οὐ βέβαιον γ΄

Αἰσώπῳ τῷ Φρυγὶ πεποίηνται λόγῳ δίαιται θηρίων καὶ ξυνουσίαι· διαλέγεται δὲ αὐτῷ καὶ τὰ δένδρα, καὶ οἱ ἰχθύες, ἄλλο ἄλλῳ καὶ ἀνθρώποις ἀναμίξ· καταμέμικται δὲ ἐν τοῖς λόγοις τούτοις νοῦς βραχύς, αἰνιττόμενός τι τῶν ἀληθῶν.

Ἄιδεται δή τις αὐτῷ καὶ [*](1 τηκέσθωσαν οἱ ὀφθαλμοί vi. etiam or. 29. 1d (de Sarda- napalo) || 9 Αἰσώπῳ sq. vi. etiam or. 15. 5a; 19. 2a; 36. 1a || 11. 12 καταμέμικται sq. ut in Homeri aliorumque carminibus (secundum stoicos) vi. or. 26. 5a sq.) [*](Codices RBMNQV α (═ Stephanus) φ (═ Paccius); H (teste Davisio)) [*](9 Αἰσώπῳ — 13 ἀληθῶν p) [*](5 〈ΛΒ΄〉 Hob. || 7 περὶ — 8 βέβαιον γ΄ R om. γ; sed additis λόγος λγ΄ φ περὶ ἡδονῆς γ΄ (τρῖτος) BHMV(Q) Dav.2 ἔτι περὶ τοῦ αὐτοῦ ὅτι ἡδονὴ εἰ — βέβαιον λόγος λγ΄ α ἔτι περὶ τοῦ αὐ- τοῦ ἤγουν περὶ ἡδονῆς sq. M ὅτι πάντων τέλος ἡ ἡδονὴ Heins. || 9 πεποίηνται om. p | λόγῳ Hob. λόγοι codd. (δΔ) διάλογοι Dav.2 (Duk.) | δίαιται VQ (in mge) διά τε cett. nisi quod διὰ τῶν MQα(δ) διαλέγεται p διὰ del. Dav.2 (Duk.) || 9. 10 θηρίων] τὰ θηρία p || 10 καὶ ✶ ✶ ξυνουσίας Duebn. unde καὶ ἀνθρώπων ξυν- ουσίας Schenkl καὶ τῆς ξυνουσίας α(δ) om. p | διαλέγεται δὲ αὐτῷ καὶ om p || 11 ἀναμίξ· σοφὴ δὲ ἡ ἀλώπηξ αὐτῷ· ἐγκατα- μέμικται p || 12 ἐν om. p || 13 τι — δή om. B | δή τις] δὲ τὶς MNNα(δΔ⁰))

368

[*](μῦθος)τοιοῦτος μῦθος. Ἔλαφον διώκει λέων· ἡ δὲ φεύγουσα ὑπεξάγει, καὶ καταδύεται εἰς δρυμὸν βαθύν·

ὁ δὲ λέων (ὅσα γὰρ ἀλκῇ προὔχει, τάχει λείπεται) ἐπιστὰς τῷ δρυμῷ ἐρωτᾷ ποιμένα, εἴ που εἶδεν πτήξασαν τὴν ἔλαφον; ὁ δὲ ποιμὴν οὐκ ἔφη εἰδέναι·

καὶ ὁμοῦ λέγων, τὴν χεῖρα ἀποτείνας, ἔδειξε τὸ χωρίον.

Ὤιχετο ὁ λέων ἐπὶ τὴν δειλαίαν ἔλαφον· ἡ δὲ ἀλώπηξ (σοφὴ γάρ τις αὕτη τῷ Αἰσώπῳ ἐστὶν) πρὸς τὸν ποιμένα λέγει· ‘Ὡς δειλὸς ἄρα καὶ πονηρὸς ἦσθα· δειλὸς μὲν πρὸς λέοντας, πονηρὸς δὲ ἐς ἐλάφους᾿.

Δοκεῖ μοι δὴ χρήσασθαι, ἂν ᾖ, ὁ Ἐπίκουρος τῷ Φρυγίῳ τούτῳ αἰνίγματι πρὸς τὸν τῆς ἡδονῆς κατήγορον, τῇ μὲν φωνῇ ἀνδριζόμενον, τῇ δὲ γνώμῃ, καθάπερ τῇ χειρί, ἐκτεινόμενον ἐφ᾿ ἡδονῇ.

Τίς γὰρ οὕτω πολεμήσαιτο ἑαυτῷ, ὥστε τὸ μόνον δὴ πραγμάτων τῇ αὑτοῦ φύσει ἐπα|γωγότατον ἀποσείσασθαι ἑκών;

[*](6b)[*](1 ἔλαφον διώκει λέων sq. cf. Phaedri fab. append. III 18 (lupus pastor et venator) || 6 τὴν χεῖρα ἀποτείνας sq. cf. Phaedr. ‘at oculis clam designat partem dexteram’ || 15. 16 μόνον . . φύσει)[*](1 ἔλαφον — 2 καταδύεται v (: ὑπεξάγει) || 3 ἐπιστὰς — 5 ἔλα- φον v (: πτήσσω))[*](1 in mge μῦθος (schol. vet. u) (ut p. 235. 13) R! || 6 ᾤχετο] in mge ὤσατο (schol. vet. b) R!)[*](2 δρυμῶν M δρυμῶνα N (in mge corr.) α(δ) | βαθήν MV || 3 προέχει Ϛ(δ) || 4 〈τὸν〉 ποιμένα α(δ) corr. Markl. | εἶδεν N cum R! | πτήξασαν τὴν] πτήξασάν τινα Markl. || 5 εἰδέναι] ἰδεῖν Markl. || 6 ἀνατείνας α(δ) | ᾤχετο] in mge ὤσατο fortasse reci- piendum vi. p. 34. 14 (εἰς Λύκειον ὤσατο) p. 235. 16; 236. 12 || 7 τις om. α(δ) || 9 ἄρα] ἅμα Reiske (Duebn.) improb. Schenkl || 10 εἰς MNα(δ) || 11 δὴ (post μοὶ) om. R (pr. man.) N δὲ α(δ) | ἂν ᾖ ut or. 24. 4d al. (‘si vivat’ σ2)] ἂν καὶ Nα(δΔ) ᾖ om. BMQV || 14 ἡδονήν Reiske || 14. 15 γὰρ 〈ἂν〉 οὕτω Reiske et ita Meiser || 15 πολεμήσαι αὐτὸς Reiskc || 16 ἐπαγωγότερον N)

369

Τὰ μὲν γὰρ ἄλλα, ἃ ὑπʼ ἀνθρώπων διώκεται, ἢ πείρᾳ γνωρισθέντα παρεδέχθη, ἢ τέχνῃ δοκιμασθέντα ἐτιμήθη, ἢ λόγῳ ἐξετασθέντα ἐπιστεύθη, ἢ χρόνῳ βασανισθέντα ἠγαπήθη·

ἡδονὴ δὲ καὶ λόγου ἀδεής, καὶ τέχνης πρεσβυτέρα, καὶ τὴν πεῖραν φθάνει, καὶ οὐκ ἀναμένει χρόνον, ἀλλὰ ὑπερφυὴς ἡ πρὸς αὐτὴν φιλία καὶ ἡλικιῶτις τῶν σωμάτων, ὥσπερ κρηπίς, τῇ σωτηρίᾳ τοῦ ζῴου ὑποβέβληται· ἣν εἴ τις ἀφέλοι, τὸ γενόμενον εὐθὺς οἴχεσθαι δεῖ.