Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ταῦτα νομοθετεῖ θεός, ταῦτα ἀποφαίνει ἄνδρα ἀγαθόν· ἀγωγὴ παθῶν ὑπὸ τοῦ λόγου, καὶ πειθαρχία πρὸς ἐπιστήμην ἑκούσιος· μοχθηρία δὲ χρῆμα ἀκούσιον, ὑφʼ ἡδονῆς ἑλκόμενον.

[*](2 ἀγορὰ πρόκειται, ὤνιον τὸ χρῆμα = or. 5. 7 d cf. Plut. aud. poet. 6 καθάπερ ὤνιον εὐθὺς ἀργυρίου τὴν ἀρετὴν ἔχοντας 3. 4 μεστὰ πάντα διδασκάλων vi. or. 1. 8 a vi etiam or. 23. 6 b 26. 2 g; 35.3 b al || 8 φύσεως . . τροφῆς . ἔθους vi or. 10. 4 d et quae ibi composui | ὥσπερ κρηπῖδος sq. or. 1. 5 d || 13 τέχνην vel λόγον vi. or. 10. 4 d vel ἔρωτα vi or. 1. 5 e || 15 δόξαι ὀρθαί vi. or. 24. 3 h βιοτεῦον sq. || 18 πειθαρχία . . ἑκούσιος, μοχθη- ρία δὲ . . ἀκούσιον cf. Albin. 31 Apul. dogm. Plat. lI 11 Hipp. (Diels 569. 20) Senec. de ira l 14 Epict. diss. l 26. 6 τί δοκεῖς; ὅτι θέλων περιπίπτω κακῷ sq)[*](3 λόγοιαφεῖς (suprascr. σ) R! || 4 διδασκαλιῶν Markl. | ἀν- τικτυπεῖ Markl. || 4. 5 ἔνδοθεν (δο in ras.) ! || 5 ταῖς] τοῖς Meiser | δδοῖς] ᾠδαῖς Clericus (silv. philol. II 166) ῥόθοις Meiser 11 ἐγγίγνεται RH γίγνεται cett. (δ) | τὰ καλὰ RH (pr. man. ) τὰ ἴδια καλὰ cett. (δ) | συστρεφομένη Ϛ(δ Δο) corr. Markl || 14 τὰ τῶν om. M τῶν om. ϛ(δ Δ0) || 17 ἀγωγὸν ϛ(δ) || 19 χρῆμα RH πρᾶγμα cett. (δ))

332

[*](κη')

Πῶς ἄν τις ἄλυπος εἴη.

Πῶς ἄν τις ἀλυπίαν τῇ ψυχῇ περιποιήσαιτο; ἢ δεῖ κἀνταῦθα ἰατροῦ, καθάπερ ἐν ταῖς τοῦ σώματος ὀδύναις, καὶ πρὸς τῷ ἰατρῷ φαρμάκων τινῶν, καὶ διαίτης