Dialexeis

Πάλιν αὖ ἐπανίωμεν ἐπὶ τὸν Ὅμηρον, καὶ τοὺς παῤ αὐτῷ βαρβάρους· καὶ γὰρ ἐνταῦθα ὄψει ἀρετὴν καὶ κακίαν ἀντιτεταγμένας ἀλλήλαις· ἀκόλαστον μὲν τὸν Ἀλέξανδρον, σώφρονα δὲ τὸν Ἕκτορα· δειλὸν τὸν Ἀλέξανδρον, ἀνδρεῖον τὸν Ἕκτορα· κἂν τοὺς γάμους αὐτῶν ἐξετάζῃς, ὁ μὲν ζηλωτός, ὁ δὲ ἐλεεινός· ὁ μὲν ἐπάρατος, ὁ δὲ ἐπαινετός· ὁ μὲν μοιχικός, ὁ δὲ νόμιμος. ||

Θέασαι δὲ καὶ τὰς ἄλλας ἀρετὰς νενεμημένος [*](Ed. Duebn. p.129) [*](4 ὁ Σωκράτης scil. Platonicus ille, qui in Platonis dialogis Timaeo, Parmenide, Gorga appellatis de republica rem gerit; aliter Diog. Laert lI 5. 25 vi. etiam or. 1. 9 d 9 ἐλαύνων cf. autem Epict. diss IV 5. 3 e Xenophon. mem. l 2. 58 | Θρασύμαχον. Πῶλον . . Καλλικλέα vi. or. 18. 5 k || 13 ἀκόλαστον . . σώφρονα vi. or. 18. 8 c de amore || 14 Ἀλέξανδρον . . Ἕκτορα sq. vi. or. 18. 8 e sq. cf. Plut. de aud. poet. 3 || 17 ἐπαινετός vi. or. 19. 4 b de amore || 17. 18 νόμιμος vi. or. 19. 4 c vi. etiam or. 20. 6 a) [*](9 in mge θρασύμαχος | πῶλος | καλλικλῆς (schol. recent.) R!) [*](1 τʼ (ante ἄνδρα) om. Homerus || 2 ἐφεύροι in ras R! 3 (τὸν σκήπ)τρῳ (suprascr. τῷ manu eadem quae litteras τὸν σκη rasura evanidas postea renovavit) R! || 4 εὐδοκεῖ (ut Polyb XX 5. 20 quem locum Sophocles greek lexicon s. praetermittere non debuit)] οὐ δοκεῖ φ α (δ Δ) | εἰ καὶ] εἶναι Markl. (Duebn .) ποιεῖν Dav. ποιεῖν καὶ Duk. || 4. 5 τοὺς μὲν βασιλικοὺς in ras. R! || 6. 7 Παρμενείδην || 9 ἢ Πῶλον — 10 τινα om. MN α (δ) add. Steph. ex σ || 14 δὲ (ante τὸν Ἕκτορα) om. α (δ))

Καὶ ταῦτα μέν, ὡς συλλήβδην εἰπεῖν, ἴχνη βραχέα μακρῶν λόγων.

Εἰ δέ τι χρὴ καὶ περὶ θεῶν ὀλίγα ἄττα δείγματα τῆς Ὁμήρου γνώμης ἐνέγκασθαι, ἑνὶ τῷ παρὰ Πλάτωνος, ὥσπερ εἰκόνι, τὰ λοιπὰ εἰκάζωμεν, κατὰ τὸ ἦθος τοῦ λόγου, τὰ πρεσβύτερα τοῖς νεωτέροις· ἐπείπερ ταύτῃ κριτέον.

Ὁ γὰρ δὴ μέγας ἐν οὐρανῷ δεύς, (Plat. Phaedr. 246e) λέγει που καὶ ὁ Πλάτων· καὶ ὀχεῖται αὐτῷ ὁ Ζεύς, ἐπὶ πτηνοῦ ἅρματος, καὶ ἡγεῖται θεῶν.

Ὁμήρῳ δὲ ὁ στρατηγός, ὁ Ζδεύς, λέγει· [*]((Θ 7/9))

Καὶ μετὰ τοῦτο αὐτῷ καὶ τὸ ἅρμα ζεύγνυται, καὶ οἱ ἵπποι θέουσιν [*](2 ἀγχίνοιαν cf. Pa. Plut. vit. Hom. 141 τὸν Ὀδυσσέα . . πο- λύμητιν ὄντα καὶ ἀγχίνοον sq. | θάρσος sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom. 168 ὁ Διομήδης ἅτε τὸ . . θράσος . . ἔχων || 5 ἀρετῆς ἀκριβοῦς sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom. 141 δύο ἄνδρας εἰς τέλος ἀρετῆς ἥκοντας ὑποθέμενος τὸν Νἔστορα καὶ τὸν Ὀδυσσέα || 15 πτηνοῦ ἅρματος vi. or. 4. 4 c) [*](4 Ὀδυσσέα RH Νέστορα cett. (θ) Νέστορα· Ὀδυσσέα (δὴ) Markl. Duebn. (Duk .) | οὕτως (ut p. 345. 8 an 〈ὃν〉 οὕτως?) Hob. οὗτος codd. (δ Δ) || 5 καὶ (post ὥστε) om. Δ 6 μέρος om. α (δ) ἔργων 〈ὁ Ἀγαμέμνων〉 καὶ Heins. || 8 δʼ ἔτι ς (δ Δ) || 9 ἐξενέγκασ- θαι Reiske | ἑνί τῳ Dav || 10 εἰκάζομεν MN || 13 μέγας ἡγεμὼν ἐν Plato || 16 ὁ (ante Ζεὺς) om. α (δ Δ°) 17 τόδε] τό γε Homerus )