Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Συνελόντι δʼ εἰπεῖν, ἡ Ὁμήρου ποίησις τοιάδε τίς ἐστιν, οἷον εἰ καὶ ζωγράφον ἐννοήσαις φιλόσοφον Πολύγνωτον ἢ Ζεῦξιν, μὴ γράφοντα εἰκῇ· καὶ γὰρ τούτων ἔσται τὸ χρῆμα διπλοῦν, τὸ μὲν ἐκ τῆς τέχνης, τὸ δὲ ἐκ τῆς ἀρετῆς· κατὰ μὲν τὴν τέχνην, τὰ σχήματα καὶ τὰ σώματα εἰς ὁμοιότητα τοῦ ἀληθοῦς διασώζοντι· κατὰ δὲ τὴν ἀρετήν, εἰς μίμησιν τοῦ κάλλους [*](1 οἱ μύθοι quippe quibus insit τὸ ἐμπαθὲς καὶ παράλογον καὶ ἀπροσδόκητον, ᾧ πλείστη μὲν ἔκπληξις ἕπεται, πλείστη δὲ χάρις Plut aud. poet. 7 || 3 μέμικται sq. cf. Plut. aud. poet. 7 κακίας καὶ ἀρετῆς σημεῖα μεμιγμένα sq. || 7 ὄργανον sq. cf. Dio Chrys/ 53. 5, de poetis in universum Themist. 28. 341c || 16 Ζεῦξιν vel Φειδίαν cf. Dio Chrys. XII 55 sq. vi. etiam or 2. 10 d) [*](8 εἰ ἤδη — 13 μοῦσαν p) [*](1 ἦν] οὖν Schenkl | λόγου, 〈 ὃ〉 οἱ Bob. | μῦθοι· 〈καὶ ἄλλα μὲν〉 ἔχουσιν α (δ) μῦθοι, οὓς ἔχουσιν Markl. (Duebn.) μῦθοι παρέχουσιν Schenkl || 2 καὶ τὰ] ἄλλα δὲ τὰ α (δ) ἄλλο δὲ τὰ Markl. || 3 δὲ ἐν Δ || 7 μὲν 〈ἱὲν〉 Markl. ἱὲν Duebn. | πάσας Heins. (Duebn.) || 8 ἄλλαις] ἀλλήλαις Heins. (Duebn.) | οὕτως· ἤδη nescio unde Δ || 16. 17 τούτῳ Markl. (Δ) || 19 σώματα] χρώματα Markl. 19. 20 διασώζουσι Dav.1)

314
τὴν εὐσχημοσύνην τῶν γραμμάτων διατιθέντι.

Ταύτῃ μοι καὶ τὰ Ὁμήρου σκόπει, ὡς ἔστι χρῆμα διπλοῦν, κατὰ μὲν τὴν ποιητικὴν ἐντεταμένον εἰς μύθου σχῆμα, κατὰ δὲ φιλοσοφίαν εἰς ζῆλον ἀρετῆς καὶ ἀληθείας γνῶσιν συντεταγμένον.

Αὐτίκα πεποίηται αὐτῷ ἐν τοῖς λόγοις μειράκιον Θετταλικὸν καὶ ἀνὴρ βασιλικός, Ἀχιλλεύς καὶ Ἀγαμέμνων· ὁ μὲν ὑπʼ ὀργῆς εἰς ὕβριν προφερόμενος ὁ Ἀγαμέμνων, ὁ δὲ Ἀχιλλεύς προπηλακισθείς μηνιῶν· εἰκόνες παθῶν, νεότητος καὶ ἐξουσίας.

Ἀντίθες τοι ἑκατέρῳ τὸν Νέστορα, παλαιὸν τῷ χρόνῳ, ἀγαθὸν φρονεῖν, δεινὸν εἰπεῖν.

Πάλιν αὖ Θερσίτης πεποίηται αὐτῷ αἰσχρὸς ἰδεῖν, φωνὴν ἐπεσβόλος, γνώμην ἄτακτος, οἷος εἶναι εἰκὼν ἀκολάστου δήμου.

Ἀλλʼ ἀντίθες καὶ τούτῳ ἄνδρα, ἀγαθόν, ἡγεμόνα ἀκριβῆ, ἐπιπορευόμενον, [*]((Β 188/9))

  • ὅντινα μὲν βασιλῆα καὶ ἔξοχον ἄνδρα ἐφεύροι,
  • τόν ῥʼ ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς·
    • [*](1 ταύτῃ sq. vi. or. 4. 6 a || 5 αὐτίκα sq. vi. or. 18. 8 d || 7 ὑπ᾿ ὀργῆς cf. Dio Chrys. 57. 6; 61. 13 Themist. 13. 172 d Plat symp. 174b || 9 μηνιῶν cf Ps. Plut. vit. Hom. 142 Dio Chrys. 56. 10 || 11 ἀγαθὸν φρονεῖν cf. Dio Chrys. 2. 20; 56. 10 | δεινὸν εἰπεῖν cf. Dio Chrys. 57. 8 Ps. Plut. vit. Hom. 165 vi. etiam simil. de Socrate or. 3. 3 b || 13 ἀκολάστου cf. Dio Chrys. 2. 22 || 14. 15 ἡγεμόνα vi. or. 23. 1 f cf. Ps. Plut. vit. Hom. 178 || 16 ὅντινα vi. or. 15. 9 d) [*](5 αὐτίκα — 9. 10 ἐξουσίας n) [*](1 γραμμῶν Scaliger | διατιθέασι Dav. || 3 ἐντεταγμένον nescio unde Δ ἓν συντεταγμένον Reiske || 4 φιλοσοφίαν 〈ἓν 〉 εἰς Reiske || 5 συντεταμένον MN φ α (δ) corr. Markl. (Δ tacite) | πε- ποίηται (ητ in ras.) R! || 10 τοι om. α (δ) || 10. 11 τῷ (ante χρόνῳ) om. Δ || 16 ὅν τινα Homerus | ἐφεύροι] κιχείη Homerus 17 τὸν δʼ ἀγανοῖς Homerus)
    315
    [*]((Β 198/9))
  • ὃν δʼ αὖ δήμου τʼ ἄνδρα ἴδοι, βοόωντά τʼ
  • ἐφεύροι,
  • τὸν σκήπτρῳ ἐλάσασκεν.

    • Ἆρά σοι εὐδοκεῖ αὐτὸ τοῦτο, εἰ καὶ ὁ Σωκράτης τοὺς [*](113a) μὲν βασιλικοὺς καὶ ἐξόχους ἄνδρας | ἀγανοῖς λόγοις [*](ΜΒ΄) γεραίρων καὶ ἀποδεχόμενος, Τίμαιόν τινα, ἢ Παρμενίδην, ἢ ἄλλον βασιλικὸν ξένον· [*]((Β 198))

  • ὃν δʼ αὐ δήμου τʼ ἄνδρα ἴδοι, βοόωντά τʼ ἐφεύροι,
    • τοῦτον ἐλαύνων τῷ λόγῳ, Θρασύμαχόν τινα, ἢ Πῶλον, ἢ Καλλικλέα, ἢ τινα ἄλλον λωβητῆρα καὶ ἐπεσβόλον.