Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Εἰ δὲ καὶ ἡδονῆς πρὸς τὴν ἀγωγὴν ταύτην δεησόμεθα [*](2 συνεπαίροντος sq. ut somnium Aristeae animam or. 38. 3d vi. etiam or. 1. 8 c (de sermone philosophi) || 3 ὅσα . . παθήματα vi. or. 22. 5 i || 10 ἐν ἅπαντι ἐξεταζόμενον vi. quae de se ipse gloriatur or. 1. 7 d sq. cf. Dio Chrys. 1. 4; 71. 1 || 12 ἀγωνιστὴν vi. or. 1. 6 c et 10g etiam or. 34. 9 a sq) [*](2 αὐτῶ θ | τὴν (ante γῆν) om. N α (δ) || 5 μέθης] ἀμαθίας Markl. || 6 φιλοσόφων N α (δ) corr. Markl. | συνιστάμενον MN α (δ) Reiske. || 7 ἐκλελυμένον 〈τὴν ψυχὴν〉 οὐδʼ Combes || 8 ἐπίχρηστον RMN || 9 ἐπʼ ἀμφιβόλῳ Reiske || 13 παιδείᾳ (δειᾳ in ras.) R! 14 ἐπ Ἀθηναίοις Markl. || 15 τότε (ο in ras.) R! || 16 λέγοντα -μοιχὸν R! || 18 ἀδικημάτων (κη in ras.) R!)

305
καὶ τυράννου, δότω μοι τὶς ἡδονήν, οἵαν καὶ ἐπὶ σάλπιγγος ἁρμονίᾳ ἐν μέσοις τοῖς ὁπλίταις τεταγμένῃ, [*](110 a) καὶ ἐξορμώσῃ τὰς ψυχὰς τῷ | μέλει·

τοιαύτης δέομαι ἡδονῆς λόγου, ἣ φυλάξει μὲν αὐτοῦ τὸ μέγεθος, οὐ προσθήσει δὲ τὴν αἰσχύνην· τοιαύτης δέομαι ἡδονῆς, ἣν οὐκ ἀπαξιώσει ἡ ἀρετὴ ὀπαδὸν αὐτῇ γίνεσθαι.

Ἀνάγκη γὰρ παντὶ τῷ φύσει καλῷ συντετάχθαι χάριτας, καὶ ὥραν, καὶ πόθον, καὶ εὐφροσύνην, καὶ πάντα δὴ τὰ τερπνὰ ὀνόματα.

Οὕτω καὶ ὁ οὐρανὸς οὐ καλὸς μόνον, ἀλλὰ καὶ ἥδιστον θεαμάτων. καὶ θάλαττα πλεομένη, καὶ λήϊα καρποτρόφα, καὶ ὄρη δενδροτρόφα, καὶ λειμῶνες ἀνθοῦντες, καὶ νάματα ῥέοντα.

Ἥδιστον ἦν θέαμα ὁ Ἀχιλλεύς, (πῶς δὲ οὐκ ἔμελλεν;) οὐ διὰ τὴν ξάνθην κόμην· καὶ γὰρ ὁ Εὔφορβος εὐκόμης [*](1. καὶ τυράννου nam et voluptas tyrannus cf. Plut. non posse suav. viv. 12 ἐκφυγόντι τὴν ἡδονὴν ταύτην ὥσπερ ἄγριον καὶ λυτ- τῶντα δεσπότην et vitia (πάθη) cf. Euseb. ap. Stob. flor. 6. 13 Plut. rect. rat aud. 1 χαλεπωτέρους . . δεσπότας, τὰς ἐπιθυμίας vi. etiam or. 33. 5 a | οἵαν καὶ sq. spectat Tyrtaei ‘tubam’ cf. Dio Chrys. lI 29 vi. etiam or. 32. 10 k 37. 5 f; 1. 8 e ὥσπερ sq. || 3. 4 τοιαύτης . . ἡδονῆς λόγου sq. vi. or. 33. 3 c εἰ δὲ ἕπεται sq. or. 22. 3 b sq.; etiam or. 1. 2 a sq. cf. Democr. ap. Stob. flor. 5. 77 || 9. 1 ὁ οὐρανὸς οὐ καλὸς μόνον sq. vi. or. 11. 11 b || 13 ὁ Ἀχιλλεύς sq. vi. or. 40. 2 g 14 ὁ Εὔφορβος qui ἐυμμελίης est Homero; vi. etiam or. 10. 2 b) [*](1 δότω — 3 μέλει ν (: ἐξορμᾷ)) [*](1 καὶ (ante τυράννου) del. Dav. | τυράννου] Τυῤῤήνου Bandius Heins. Τυρταίου Markl. (Duebn.) τερπνοῦ Meiser del. Dav.² defend. Duk. | οἵα α (δ Δ°) corr. Markl. || 2 ἐπὶ] ἐστι Heins. ἔτι Reiske φέρει Dav. ἔχει Meiser | σάλπιγγος 〈ἐνεργεστέραν ἐγείρῃ〉 Reiske | ἁρμονίᾳ Hob. ἁρμονίαν codd. ἁρμονίας v ἁρμο- νία Heins. Meiser | μέσοις] μόνοις v || 2. 3 τεταγμένην v Markl. (Duebn.) τεταγμένη α (θ) Meiser ἐντεταμένη Reiske || 3 ἐξορμῶσα Heins ἐξορμῶσαν Markl. (Duebn.) || 6 ἀπαξιώσει (σει in ras. ex σι) R! | | ὀπαδὸν (δον in. ras.) R! | αὑτῇ α (δ Δ) 8 ὥρα καὶ (supra- scr. ν) R! | πόθον (ον in ras.) R! | εὐφροσύνην (ην in ras.) R! || 9 δὴ] δὲ α (δ) || 10 καλὸν Reiske || 11 πλεομένη] πλώιμος Markl 11. 12 δενδροφόρα α (δ Δ°))

306
ἦν, τῷ δὲ Ἀχιλλεῖ τὸ καλὸν ἥδιστον ἦν ὑπὸ τῆς ἀρετῆς ἐξαπτόμενον.

Ἥδιστον μὲν ἐν ποταμοῖς θέαμα ὁ Νεῖλος· ἀλλʼ οὐ διʼ ἀφθονίαν ὕδατος, καὶ γὰρ ὁ Ἴστρος εὔνεως· ἀλλὰ ὁ Ἴστρος οὐ γόνιμος, ὁ δὲ Νεῖλος γόνιμος. Ἥδιστον θέαμα ὁ Νεῖλος, ἀλλʼ οὐ τολμῶ παραπεμψάμενος τὴν ἀρετὴν τοῦ θεοῦ ἡδονὴν αὐτῶ ἐπιφημίσαι.

Ἐγὼ καὶ τῶν Φειδίου ἀγαλμάτων αἰσθάνομαι μὲν τῆς ἡδονῆς, ἐπαινῶ δὲ τὴν τέχνην·

καὶ τῆς Ὁμήρου ᾠδῆς συνίημι μὲν τῆς ἡδονῆς, ἀλλʼ ἐκ τῶν σεμνοτέρων αὐτὴν ἐπαινῶ.

Ἀλλʼ οὐδὲ τὸν Ἡρακλέα ἔγωγε ἡγοῦμαι ἄγευστον καὶ ἀμέτοχον ἡδονῆς διαβιῶναι· οὐ πείθομαι παντάπασι τῷ Προδίκῳ· ἀλλʼ εἰσὶν γὰρ καὶ ἀνδρὸς ἡδοναὶ παραμυθούμεναι τοὺς διʼ ἀρετῆς πόνους, οὐ διὰ σαρκῶν, οὐδέ γε διʼ αἰσθήσεων ἐπίρρυτοι, ἀλλ᾿ αὐτοφυεῖς τινες καὶ ἔνδοθεν διανιστάμεναι, ἐθιζομένης τῆς ψυχῆς χαίρειν τοῖς καλοῖς καὶ ἔργοις καὶ ἐπιτηδεύμασιν καὶ λόγοις.

Οὕτω καὶ ὁ Ἡρακλῆς ἔχαιρεν ἐπὶ τὸ πῦρ ἰών· καὶ Σωκράτης | ἕχαιρεν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ μένων καὶ πειθόμενος [*](110b) τῷ νόμῳ. Παραβάλλωμεν τὴν Σωκράτους [*](3 ὁ Νεῖλος vi. or. 2. 1 g; 34. 4 c || 4 ὁ Ἴστρος exemplum magnitudinis fluminum cf. Arrian. anab. 1. 3 Aelian. nat. anim. 14. 23 Herod. 4. 50 | γόνιμος ut or. 2. 4 c; 11. 1 d || 10 ἐκ τῶν σεμ- νοτέρων scil. ἐκ τῆς φιλοσοφίας ἐνούσης vi. or. 26. 2 d sq. 11 Ἡρακλέα sq. vi. or. 32. 7 a sq || 12. 13 τῷ Προδίκῳ sq. vi. or. 14. 1 a sq. || 15 αὐτοφυεῖς sq. nam σύμφυτον ἡ ἡδονή or. 32 3 a 19. 20 πειθόμενος τῷ νόμῳ vi. or. 36. 6 g) [*](13 εἰσὶν — 16 διανιστάμεναι p) [*](2 ἐαπτόμενον α corr. Steph. ἐλλαμπόμενον Leopardus (Em- endat. XVIII 28) | μὲν 〈ἐν〉 Steph. μὲν codd. ἐν Markl. (Δ) 4 εὔνεως Duebn. εὔνως RMN (suprascr ρ) εὔρους α (θ) || 12 δια- βιῶναι· 〈ταῦτʼ 〉 οὐ Reiske || 13 γὰρ om. p | ἀνδρὸς (νδ in ras.) R! || 14 διʼ ἀρετὴν Markl. || 20 νόμῳ 〈καὶ τὸ φάρμακον πίνων·〉 παραβάλλωμεν Markkl.)

307
κύλικα ἐκείνην τῇ Ἀλκιβιάδου· πότερος αὐτῶν ἔπινεν ἀλυπότερον; Ἀλκιβιάδης τὸν οἶνον; ἢ τὸ φάρμακον Σωκράτης;||