Dialexeis

ληνικῶν καὶ Τρωῖκῶν κακῶν; Ἔστι κἀνταῦθα ἐπαινέτης τοιοῦτος, ἐπειδάν τις ἐντυχὼν ἀκολάστῳ λόγῳ, τὸ μὲν ἀπατηλὸν αὐτοῦ μὴ γνωρίσῃ, τὸ δὲ ἡδὺ στέρξῃ, κατὰ βραχὺ ὑποφερόμενος ταῖς καθʼ ἡμέραν ἡδοναῖς ἀψοὥσπερ [*](2 γόνιμοι ut or. 1. 7 c et g || 3 ὄγχνη . ἐπὶ ὄγχνῃ sq. vi. or. 14. 1. i || 12 φθέγγεται τὰ μέλη ψυχῆς vi. or. 27. 5 h etiam or. 7. 5 e) [*](1 πῶς — 20 κακῶν alia manu M || 3 αὐτοῦ Markl. | ἢ] ἡ Δ unde ἡ Markl. (Duk.) || 7 τρόφιμος (φι in ras.) R! | ἀνακιρναμενος (ιρν in ras.) R! || 8 ἐπιῤῤέει α(δ Δ) cum Homero || 12 φθέγγεται μὲν τὰ MN α (δ) || μέρη Markl. (Duebn) || 16 τοιῇ δʼ Δ || 19 γύ- ναιον μανὲν Hob γύναια μὲν RMN γύναιον μὲν α (δ) γύναιον ἓν Markl. (Δ) || 23 ὑποφερόμενος (ερ in ras.) R! | ταῖς δὲ καθʼ MN )

παρατιθέντες γὰρ κακὸν κακῷ, νόσῳ πόνους, αἱροῦνται ἡδόμενοι νοσεῖν μᾶλλον, ἢ πονοῦντες ὑγιασθῆναι. Καί τις ἤδη ἰατρὸς εὐμήχανος ἀνεκέρασεν βραχεῖαν ἡδονὴν τῷ ἀλγεινῷ τῆς ἰάσεως·

ποριστὴς δὲ ἡδονῆς, καὶ παντοίας ἡδονῆς, οὔτε ὁ Ασκληπιός, οὔτε οἱ Ἀσκληπιάδαι, ἀλλʼ ὀψοποιῶν τὸ ἔργον.

Οὐδὲν δὲ σεμνότερον ἀκόλαστος λόγος τῶν τῆς γαστρὸς κολακευμάτων· ἐὰν γὰρ τούτου ἀφέλῃς μὲν τὸ ὠφελοῦν, τερπνὸν δὲ προσθῇς, [*](109 b)ἰταμὸν καὶ ἄκρατον ἰσοτιμίαν καὶ ἰσηγορίαν χειρο|τονεῖς λόγου πρὸς τὰ αἰσχρὰ πάντα, ὅσα διʼ αἰσθήσεων ἐπὶ ψυχὴν ἔρχεται, ὑφʼ ἡδονῆς παραπεμπόμενα.

Ἀλλὰ τούς μὲν ὀψοποιοὺς τούτους τοῖς συμποσίοις ἐῶμεν, καὶ γαστρὸς καὶ ἀκοῆς ὑπηρέτας πονηρούς·

ἡμῖν [*](1 ὥσπερ sq. simil vi. or. 30. 2 a οὐδὲ ἐοικὸς sq. || 3 ἠϊονας. ῥαχίας δυσχερεῖς or. 30. 2 d || 8 οἱ πυρέττοντες vi. or. 7. 4 g 12 ἰατρὸς sq. cf. Plut. lib. educ 18 Themist. 24. 302 b; 5. 63 d Xenoph. mem. IV 2. 17 Iulian. VIII 243 d Simplic. in Epict. 283 vi etiam or. 4. 6 d || 14 Ἀσκληπιός . . Ἀσκληπιάδαι vi. or. 14. 8 g 15 ὀψοποιῶν τὸ ἔργον vi. or. 14. 8 g || 22 ἡμῖν sq. vi. or. 22. 3 b sq.) [*](3 διὰ κυμάτου MN || 5. 6 τοῦτο φιληδονίᾳ Schenkl τοῦτο 〈ὑπὸ〉 φιληδονίας φ α (δ Δ) sed coniungenda φιληδονίας et χω- ρίοις || 8 ψυχαγωγίᾳ (αγ in ras.) R! || 10 νόσον φ α νόσον νόσῳ nescio unde δ || 11 ὑγιασθῆναι (υγι in ras.) R! || 11. 12 καί τοι Reiske || 12 ἀνεκέρασεν (σεν in ras.) R! || 17 〈τὸ 〉 τερπνὸν Markl. (Duebn.) προσθεὶς MN || 18 ἱταμὸν R || 20 παραπεμπόμεν R! (pr. man.) MN || 22 γαστρὸς „veneris . . ministros“ σ²)

ὧν συμπάντων κρείττονα χρὴ γεμέσθαι [*](Ed. Duebn. p.125)τὸν τῷ φιλοσόφῳ λόγῳ συνανιστάμενον ῥήτορα ἀληθῆ, οὐκ ἀργόν, οὐδὲ ἐκλελυμένον, οὐδʼ ἐπίχριστον κατὰ τὴν τέχνην, οὐδὲ ἐν δικαστηρίῳ μόνον

ἐν ἀμφιβόλῳ ἐπικουρίᾳ τεταγμένον· ἀλλὰ πανταχοῦ καὶ ἐν ἅπαντι ἐξεταζόμενον, ἐν μὲν ἐκκλησίαις σύμβουλον φρόνιμον, ἐν δὲ δικαστηρίοις ἀγωνιστὴν δίκαιον, ἐν δὲ πανηγύρεσιν ἀγωνιστὴν σώφρονα, ἐν δὲ παιδείᾳ διδάσκαλον ἐπιστήμονα·

οὐ περὶ Θεμιστοκλέους μόνον τοῦ μηκέτι ὄντος, οὐδʼ ἐν Ἀθηναίοις τοῖς τότε, οὐδʼ ὑπὲρ ἀριστέως τοῦ μηδαμοῦ, οὐδὲ κατὰ μοιχοῦ λέγοντα μοιχὸν ὄντα, οὐδὲ κατὰ ὑβριστοῦ ὑβριστὴν ὄντα· ἀλλʼ ἀπηλλαγμένον τῶν παθῶν τούτων, ἵνα γένηται κατήγορος ἀδικημάτων ἀληθής. Τοιτων,

οῦτος ἐξ ἀγαθῆς παλαίστρας ἀγωνιστὴς γίγνεται, λόγων μεστὸς ἀκολακεύτων, καὶ ἠσκημένων ὑγιῶς, καὶ δυναμένων ἄγειν πειθοῖ καὶ βίᾳ ἐκπληκτικῇ τὸ πλησιάζον πᾶν.