Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Τὰ μὲν οὖν τῶν Περσῶν καὶ τὰ Ἀττικὰ ἐῶμεν, ἐπανάγωμεν δὲ αὖθις ἐπὶ τὰ ἡμέτερα.

Λόγοις τοιγαροῦν [*](3. 4 τὸν Περσικὸν νόμον sq. cf. Plut. quaest conv. VII 9 ὡς Περσικὸν πρᾶγμα ποιοῦμεν βουλευόμενοι παῤ οἶνον sq. || 9, 10 καθάπερ ἔλαιον πῦρ cf. Xenoph. conv. lI 24 ὥσπερ ἔλαιον φλόγα ἐγείρει de eadem re) [*](15 πάσης — p. 275. 4 διὰ τὴν om. M deficiente uno folio) [*](7 in mge σημείωσαι | τὸν ἐν ταῖς βου | λαῖς περσικὸν | νόμον (schol. vet. b)) [*](1 παίοντες (αιον in ras.) R! || 2 μιμούμενοι ÷ τραύματα R! M unde (signo ÷ pro τὰ habito ?) μιμούμενοι τὰ τραύματα α(δ Δ°) μιμούμενοι τὰ ἀληθῆ τραύματα Reiske || 3 συμποτικά (μ in ras.) R! || 4 Πέρσαις MN || 6. 7 ἐκκλησίας — 7 Περσικὸν om. MN φα(δ) || 9 εὐωχίᾳ (ιᾳ in ras ex ιας) R! || 10 πυρὶ H et ita Heins. | μὴ] μήτε Meiser || 11 σβεννὺς (σβ in ras.) R! || 12. 13 δημαγωγοί μηδενὸς R! || 14 ἐξορχοῦνται φα(δ) ἐξορχοῦνται τὰ Reiske || 17 λόγοισοιγαροῦν R!)

272
εὐωχητέον τὰς ἀγαθὰς ψυχάς, καὶ οὐ | δικανικοῖς [*](99b) λόγοις, φησὶν ὁ λόγος.

Τίσιν μὴν ἄρα; Οἳ τὰς ψυχὰς ἐπὶ τὸν πρόσθεν χρόνον ἀναβιβασάμενοι παρέχουσιν αὐταῖς τὴν θέαν τῶν γενομένων πάλαι.

Προσηνὲς γὰρ ἡ ἱστορία καὶ τὸ μηδὲν καμόντα πανταχοῦ περιπολεῖν, πάντα μὲν χωρία ἐποπτεύοντα, πᾶσιν δὲ πολέμοις ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς παραγιγνόμενον, μῆκος δὲ ἀμήχανον χρόνου ἐν βραχεῖ ἀναλεγόμενον, πλῆθος δὲ ἄπειρον πραγμάτων ἐν ὀλίγῳ μανθάνοντα, τὰ Ἀσσύρια, τὰ Αἰγύπτια, τὰ Περσικά, τὰ Μηδικά, τὰ Ἑλληνικά·

νῦν μὲν πολεμοῦσιν ἐν γῇ παραγινόμενον, νῦν δὲ ἐν θαλάττῃ ναυμαχοῦσιν, νῦν δὲ ἐν ἐκκλησίαις βουλευομένοις· μετὰ Θεμιστοκλέους ναυμαχοῦντα, μετὰ Λεωνίδου ταττόμενον, καὶ μετὰ Ἀγησιλάου διαβαίνοντα, καὶ μετὰ Ξενοφῶντος σωζόμενον·

ξυνερῶντα Πανθίᾳ, συνθηρῶντα Κύρῳ, συμβασιλεύοντα Κυαξάρει. Εἰ δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς σοφός, ὅτι πολύτροπος ἦν, καὶ [*]((α 3))

  • πολλῶν ἀνθρώπων ἴδεν ἄστη καὶ νόον ἔγνω,
    • [*]((α 5))
  • ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων,
    • [*](2 φησὶν ὁ λόγος ut Plat. Phil. 51 c || 15 ξυνερῶντα Πανθίᾳ cf. Xenoph. Cyri inst. VII 3 5 Dio Chrys 64. 1 || 17 Ὀδυσσεὺς σοφός sq. vi. or. 15. 6 c; 16. 6 c; 23. 1 i οἶδεν sq. || 19 ἀρνύμενος sq. quo versu Ulixem φίλον ἑταίρων comprobat or. 14. 4c vers. finem) [*](16 εἰ δὲ — p. 273. 4 εἰρηνικῷ p | εἰ δὲ — p. 273 9. 10 δεικ- νύουσα D) [*](5 in mge σημείωσαι τὰ περὶ ἱστορίας (schol. recent.) R! 15 in mge Ξενοφών | Πανθίας Κύρος | Κυαξάρης (schol. re- cent) [*](1 καὶ οὐ] ἀλλʼ οὐ Reiske || 2 φησὶν ὁ λόγος om. α(δ) μήν; ἆρα ο Markl. (Duebn.) || 3 παρέξουσιν Markl. || 6 7 πολέ- μοις — 7 μῆκος δὲ om. N || 14 (et 15) καὶ del. Markl. 15 Παν- θείᾳ δΔ Πανθείας Duk || 16 Κυαξάρη Κυαξάρῃ α(δΔ) || 18 πολλῶν δʼ ἀνθρώπων Homerus | εἶδεν n | ἄστεα Να(δ Δ) cum Homero )
    273
    πολύ που σοφώτερος ὁ τῶν μὲν κινδύνων ἐξιστάμενος, τῆς δὲ ἱστορίας ἐμπιμπλάμενος.

    Χάρυβδιν ὄψεται, ἀλλʼ οὐκ ἐν ναυαγίῳ· Σειρήνων ἀκούσεται, ἀλλʼ οὐ δεδεμένος· Κύκλωπι ἐντεύξεται, ἀλλʼ εἰρηνικῷ.

    Εἰ δὲ καὶ Περσεὺς εὐδαίμων, ὅτι πτηνὸς ἦν, καὶ περιεφέρετο ἐν τῷ αἰθέρι, πάντα ἐποπτεύων τὰ ἐν γῇ παθήματα καὶ χωρία, πολὺ τῶν Περσέως πτερῶν ἡ ἱστορία κουφότερον καὶ μετεωρότερον·

    ἣ λαβοῦσα τὴν ψυχὴν περιφέρει πανταχοῦ, οὐκ ἀργῶς οὐδὲ ἠμελημένως δεικνύουσα, ἀλλὰ καὶ ἄνδρα γενεαλογεῖ καὶ ποταμόν· [*](100a)[*]((Herod. l 6))

  • Κροῖσος ἦν Αυδὸς μὲν γένος, |παῖς
  • δὲ Ἀλυάττεω, τύραννος δὲ ἐθνῶν·

    • [*]((Υ 215))Δάρδανον αὖ πρῶτον τέκετο νεφεληγερέτα Ζεύς. Γενεαλογεῖ καὶ πόλιν· [*]((Thucyd. I 24)) Ἐπίδαμνός ἐστιν πόλις ἐν δεξιᾷ εἰσπλέοντι τὸν Ἰώνιον κόλπον· προσοικοῦσιν δʼ αὐτὴν Ταλάντιοι βάρβαροι· [*]((Ζ 152))

  • ἔστι πόλις Ἐφύρη μυχῷ Ἄργεος ἱπποβότοιο. ||
  • Γενεαλογεῖ δὲ καὶ ποταμόν·
    • [*](Ed. Duebn. p.114 )

    [*](5 Περσεὺς . . πτηνὸς ἦν cf. Dio Chrys. 32. 28 ἔργον . . ἀν- δρείου καὶ πτηνοῦ Περσέως Aristid. or. 3. 37 etiam Dio Chrys. 33 47 || 6 πάντα ἐποπτεύων ut anima humana or. 10. 2f vi. etiam or. 3. 7a περϊιέναι et quae ibi adnotavi | τὰ ἐν γῆ παθή- ματα vi or. 10. 2f; 25. 6b; 26. 1a || 9 οὐκ ἀργῶς οὐδὲ ἠμελημένως ut or. 1. 8e al.)[*](15 in mge ἐπίδαμνος (schol. recent.) R!)[*](2 Χάρυβδιν (διν in ras.) R! || 5 ὅτι 〈καὶ〉 πτηνὸς n || 10 καὶ ποταμόν „scribae, non Maximi“ iudice Markl. uncis incl. Duebn. || 11 Κροῖσος ϛ(δΔ) cum Herodoto || 12 Ἀλυάττεω (λυα in ras.) R! Aliattei σ2 | ἐθνέων δΔ cum Herodoto || 15. 16 ἐσπλέοντι Thu- cydides || 16 Ἰώνιον in ras. R! Ἰόνιον α(δΔ) cum Thucydide || 17 Ταυλάντιοι Nα(δΔ) Thucydides || 19. p. 274. 1 ποταμόν· 〈ἐν- τὸς Ἅλυος ποταμοῦ〉, ὃς Meiner)
    274

    [*]((Herod. l 6)) ὃς ῥέων ἐκ μεσημβρίης πρὸς βορέην ἄνεμον εἰς τὸν Εὔξεινον πόντον καλεόμενον ἐκδιδοῖ· [*]((Υ 74))

  • ὃν Ξάνθον καλέουσι θεοί, ἄνδρες δὲ
  • Σκάμανδρον.

    • Τοῦτο τὸ ἄκουσμα ἐφήμερον τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος καὶ φθειρόμενον ταχὺ καὶ ἀπολλύμενον καὶ ὑπορρέον τῇ μνήμῃ σώζει, καὶ τὰς ἀρετὰς φυλάττει, καὶ τὰς πράξεις ταῖς δόξαις ἀθανάτους ποιεῖ.

    Διὰ τοῦτο ὁ Λεωνίδης ᾄδεται οὐχ ὑπὸ Λακεδαιμονίων μόνον τῶν τότε, καὶ ὁ Θεμιστοκλῆς ἐπαινεῖται οὐχ ὑπὸ Ἀθηναίων ἐκείνων· μένει δὲ καὶ ἡ Περικλέους στρατηγία, καὶ νῦν ἔτι ἡ Ἀριστείδου δικαιοσύνη· δίδωσιν Κριτίας καὶ νῦν δίκην, φεύγει καὶ νῦν Ἀλκιβιάδης.

    Συνελόντι δὲ εἰπεῖν, οἱ καθʼ ἱστορίαν λόγοι τῷ μὲν ἀνηκόῳ τερπνότατον καθʼ ἡδονήν, τῷ δὲ εἰδότι ἐπαγωγότατον κατὰ ἀνάμνησιν.