Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Τὸ γάρ τοι κειμένων σιτίων ἀμφιλαφῶν καὶ οἴνου πολλοῦ, ταῦτα μὲν ἐπιθεῖναι ταῖς τραπέζαις, καὶ τὸν οἶνον τῷ κρατῆρι ἔγχεαι, ἔπαινος δ᾿ ἐς τοὺς δαιτυμόνας ἐν τοσαύταις ἡδοναῖς ἀκροωμένους τοῦ ἀοιδοῦ σπουδῇ, εὐσχήμονά τινα ἔοικεν εὐωχίαν διηγεῖσθαι ἡμῖν, οἵαν μιμήσεται ἄν τις νοῦν ἔχων, μεταθεὶς τὰς ἡδονὰς ἀπὸ τῶν αἰσχίστων ἐπὶ τὰ κοσμιώτατα, ἀπὸ τῆς γαστρὸς ἐπὶ τὰς ἀκοάς·
ἢ οὐδὲ τοῦτο ἀπόχρη, εὐωχεῖν τὰς ἀκοὰς εἰκῇ καὶ ἀναί |δην,[*](98b) [*]((Κ 13)) αὐλῶν συρίγγων τ᾿ ἐνοπῇ, [*](2 ἐκ Βαβυλῶνος ἥκων spectat Μηδικὴν χλιδὴν or. 32. 3 b συνήθης πολυτελεῖ τραπέζῃ cf Porphyr. ad Marcell. 29 κρεῖττον θαρρεῖν . . ἢ ταράττεσθαι ἔχοντι πολυτελῆ τράπεζαν Epicur. ad Menoec. (Usener p 249) οὐ γὰρ . . . . ὅσα φέρει πολυτελὴς τράπεζα τὸν ἡδὺν γεννᾷ βίον al || 5 λωτοῦ . . Σειρήνων scil. ἡδονῆς et ἐπιθυ- μιῶν vi.ad or.14 4d || 17 αὐλῶν sq.vi.or. 30.3i cf Dio Chrys.ll53) [*](2.3 πολυτελεῖ τραπέζῃ quod respicit v (: τέλη) ubi legitur καὶ τέλη αἱ δαπαναὶ ὅθεν καὶ πολυτελὴς τράπεζα) [*](1 in mge (rubr. col.) ὅτι οἱ βάρβαροι τραπέζαις πολυτελέσι χαίρουσι καὶ οἴνῳ· ἀδηφάγοι γὰρ καὶ μέθυσ |οι (οι atram. addit.) Ν) [*](1 δημωδέστατος R! Heins. δημωδεστάτης certt. (δ Δ) | οἵαν κᾂν Markl. 3 ᾠδὴν ΜΝ || 4 φῂς Ϛ(δ Δ) 5 μελιηδέος Steph. (δ Δ) μὲν ἡδέος codd. |σηρήνων Ν συρήνων φ || 7 λέγοιτο ΜΝ λέγει τῷ α(δ) λέγει H etita Knebel Hahn || 7. 8 τῷ γάρ Reiske || 10 ἔπαινος δ ἐς Hob. ἔπαινος δὲ RMN ἐπαινεῖν δὲ φα(δ Δ) πιαίνεσθαι (vel tale quid) δὲ Schenkl || 11 ἀκροωμένος (suprascr.υ) R! || 12 οἵαν(αν in ras.) || 13 μιμήσηται α(θ) μιμήσαιτο Duk. Meiser || 15 ἀπο- χρην Markl. || 16 ἀνέδην Heins.Schottus (Δ) || 17 ἐνοπὴν Homerus )
Καὶ τίς ἂν ἡμῖν ἡ τοιαύτη ἁρμονία γένοιτο; ἀγαπῶ μὲν γὰρ ἔγωγε τὴν ἐκ μελῶν ἡδονὴν προσιοῦσαν ταῖς ἀκοαῖς, ἢ διʼ αὐλῶν ἐμπνεομένων, ἢ διὰ λύρας κρουομένης, ἢ διʼ ἄλλού του μουσικοῦ ὀργάνου δυναμένου χορηγεῖν καὶ ἐπιπέμπειν ἡμῖν προσηνὲς μέλος·
δείδια δέ, μὴ ταυτὶ τὰ μέλη ἡδονὴν μέν τινα ἔχῃ κεκραμένην ὑπὸ τέχνης καλῶς, ἄσημα δὲ ὄντα καὶ ἄλογα καὶ ἄφωνα μηδὲν μέγα τῇ ψυχῇ εἰς εὐφροσύνην συντελεῖ.
Εἰ γάρ τις ἐθέλοι παραβαλεῖν τὴν ἐκ μελῶν ἡδονὴν τῇ τῶν λόγων, ἐοίκοι ἂν ὁ μὲν λόγος σιτίοις, τὸ δὲ μέλος ὀδμαῖς· ὧν τὰ μὲν εἰς ὑποτροφὴν προσφορώτατα, ὀδμὴ δέ, καὶ ἐνοδμή, κιβδηλότατον ἐν ἡδονῇ χρῆμα, καὶ ἐν τροφῇ ἀσθενέστατον.
Εὐωχητέον οὖν τὰς ἀκοάς, τρέφοντας ὁμοῦ, τὰς μὲν ὀδμὰς ταύτας τὰς ἐκ τῶν μελῶν παραπεμπομένους, τὰ δὲ ἐκ λόγων σιτία προσάγοντας αὐταῖς.
Ἐπεὶ τοίνυν λόγῳ, καὶ οὐκ ἄλλῴ τῳ, χαίρειν εἰκὸς δαιτυμόνας δεξιούς τινας, καὶ λόγους αὐτοῖς παραθήσομεν φέροντες ἄρα, οἳ μὲν μιμοῦνται τὰς ἐν δικαστηρίοις ἔριδας καὶ φιλονεικίας, ἐπιτεχνήσεις καὶ [*](3 ἀγαπῶ sq simil. vi or. 1. 2 a; 12. 1 d || 21 ἔριδας καὶ φι- λονικίας scil. σοφιστῶν vi. or. 26. 2 g; 1 8 a etiam or. 30. 1 d) [*](1 ὀμάδῳ R!M ὁμάδῳ cett. (δΔ) | δεῖν Markl. || 2 ἁρμονίᾳ (ᾳ in ras.) R! ||4 ἐκ] τῶν α(δ) || 7 δέδια α(δΔ) || 8 ἔχειν MN || 9 ὑπὸ τῆς τέχνης MNα(δ Δ°) || 10 συντελεῖν MN συντελῇ α(δΔ) || 13 14 καὶ ἐν ὀδμὴ MN καὶ ὀδμὴ φα(θ) καὶ εὐοδμὴ κᾂν εὔοδμος Dav.2 κᾂν εὐοδμῇ Markl. (Duebn.) καὶ εὐοδμία Meiser καὶ ἡ ἡδίστη Reiske 14 ἐν 〈ἡδονῇ〉 χρῆμα Hob. εν χρῆμα R ἐστι χρῆμα cett. (δΔ) ἐν del. Scbenkl || 15 ἀσθενέστατον //////// εὐωχητέον R || 16 ὁμοῦ τὰς μὲν] οὐ μὲν οὖν τὰς Duk. || 16. 17 παραπεμπομένας M (pr man.) α(δ) corr. Scaliger Heins οὐ (vel μὴ) παραπεμπομένους Reiske || 19 δεξιούς, τίνας φ α(δ Δ || 20 ἆρα Markl. (Duebn.) ἅμα Duk. | οἷ μὲν R! ο (del. μὲν) Markl. (Duebn.) 21 〈καὶ〉 ἐπι- τεχνήσεις Schottus ἐπιτεχνήτους Reiske)
Τοιοῦτον γάρ τι ἀμέλει καὶ οἱ περὶ τὰς δίκας εἰλούμενοι δρῶσιν.
Ἀλλὰ τά γε τούτων μιμήματα, πρὸς τῷ κίβδηλα εἶναι καὶ σκυθρωπὰ κομιδῇ, καὶ εὐωχουμέναις ψυχαῖς οὐ πάνυ τι ἀκούειν ἐπιτήδεια· ὡς ἐγὼ οὐδὲ τὰ Αἰνιάνων θεάματα ἐπαινῶ, ὅσα ἐν πότῳ εὐφραίνονται Αἰνιᾶνες, οἱ μὲν δρῶντες, οἱ δὲ ὁρῶντες.
Ἄνδρες δύο μιμοῦνται μάχην, ὑπαυλοῦντος ἄλλου· ὁ μὲν αὐτοῖν γεωργὸς τέ ἐστιν καὶ ἀροῖ, ὁ δὲ λῃστὴς καὶ ὅπλα ἔχει, κεῖται δὲ καὶ τῷ γεωργῷ τὰ ὅπλα ἀγχοῦ· ἐπειδὰν δὲ ὁ λῃστὴς ἔλθῃ, ἀφέμενος ὁ γεωργὸς τοῦ ζεύγους, δραμὼν [*](5 οἳ σώματα παραλαβόντες sq cf. Plat. Gorg. 465 b || 13. 14 τὰ Αἰνιάνων θεάματα scil. τὴν καρπαίαν cf. Xenoph. anab. VI 1.7 μετὰ τοῦτο Αἰνιᾶνες καὶ Μάγνητες ἀνέστησαν οἳ ὠρχοῦντο τὴν καρπαίαν καλουμένην ἐν τοῖς ὅπλοις sq.) [*](9 τοιοῦτον — 10 δρῶσιν ν (: εἱλούμενοι)) [*](15 in mge αἰνιᾶνες 16 σημείωσαι (schol. recent.)) [*](2 κιβδηλεύοντες 〈δὲ〉 τἀληθῆ Ϛ(δ Δ°) || 3 ἔτι χωρίῳ Reiske 8 περιέβαλε α(δ Δ) || 9 κρείττον τέχνης (suprascr. α) R! | γάρ τοι v περὶ] πρὸς nescio unde δ Δ corr. Reiske 12 κομιδῇ 〈ἐστὶ〉 καὶ Reiske || 13 ἐπιτήδεια (ια in ras.) R! || 13. 14 (et 15) Αἰνιάνων (αιν in ras.) R! Αἰνειάνων α(δ) Enianum σ || 15 ἄνδρες] αἰ- νιᾶνες φ („ Enianes duo sq “ σ²) || 19 ἀφέμενος ὁ (ος ὁ in ras.) R! )
Ἐπαινῶ πρὸ τούτων τὸν Περσικὸν νόμον τὸν ἀρχαῖον, διʼ ὃν Πέρσαι τῆς ἐλευθερίας ἐπελάβοντο.
Ἀνέκειντο τοῖς Πέρσαις αἱ βουλαὶ εἰς τὰς εὐωχίας, ὥσπερ τοῖς Ἀθηναίοις εἰς τὰς ἐκκλησίας, καὶ σπουδαστικώτερον ἦν συμπόσιον Περσικὸν ἐκκλησίας Ἀττικῆς·
ἐκεῖ μὲν γὰρ νόμος κολάζων τὴν μέθην ἐπήγειρεν αὐτῶν τὰς ἀρετὰς τῇ εὐωχίᾳ, καθάπερ ἔλαιον πῦρ, ἐπιχέων τῇ ψυχῇ συμμέτρως, μὴ τελείως σβεννὺς αὐτῆς τὸ φιλότιμον, μήτε ἐξάπτων τῆς χρείας περαιτέρω·
ἐνταῦθα δὲ οἱ νήφοντες οὗτοι δημαγωγοί, μηδενὸς αὐτοῖς ἐφεστῶτος νόμου κολάζοντος τὴν ἐξουσίαν τῶν λόγων, ἐξωρχοῦντο ἐν ταῖς ἐκκλησίαις πάσης μέθης ἀκολαστότερον.