Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Τὰ μὲν οὖν τῶν Περσῶν καὶ τὰ Ἀττικὰ ἐῶμεν, ἐπανάγωμεν δὲ αὖθις ἐπὶ τὰ ἡμέτερα.

Λόγοις τοιγαροῦν [*](3. 4 τὸν Περσικὸν νόμον sq. cf. Plut. quaest conv. VII 9 ὡς Περσικὸν πρᾶγμα ποιοῦμεν βουλευόμενοι παῤ οἶνον sq. || 9, 10 καθάπερ ἔλαιον πῦρ cf. Xenoph. conv. lI 24 ὥσπερ ἔλαιον φλόγα ἐγείρει de eadem re) [*](15 πάσης — p. 275. 4 διὰ τὴν om. M deficiente uno folio) [*](7 in mge σημείωσαι | τὸν ἐν ταῖς βου | λαῖς περσικὸν | νόμον (schol. vet. b)) [*](1 παίοντες (αιον in ras.) R! || 2 μιμούμενοι ÷ τραύματα R! M unde (signo ÷ pro τὰ habito ?) μιμούμενοι τὰ τραύματα α(δ Δ°) μιμούμενοι τὰ ἀληθῆ τραύματα Reiske || 3 συμποτικά (μ in ras.) R! || 4 Πέρσαις MN || 6. 7 ἐκκλησίας — 7 Περσικὸν om. MN φα(δ) || 9 εὐωχίᾳ (ιᾳ in ras ex ιας) R! || 10 πυρὶ H et ita Heins. | μὴ] μήτε Meiser || 11 σβεννὺς (σβ in ras.) R! || 12. 13 δημαγωγοί μηδενὸς R! || 14 ἐξορχοῦνται φα(δ) ἐξορχοῦνται τὰ Reiske || 17 λόγοισοιγαροῦν R!)

272
εὐωχητέον τὰς ἀγαθὰς ψυχάς, καὶ οὐ | δικανικοῖς [*](99b) λόγοις, φησὶν ὁ λόγος.

Τίσιν μὴν ἄρα; Οἳ τὰς ψυχὰς ἐπὶ τὸν πρόσθεν χρόνον ἀναβιβασάμενοι παρέχουσιν αὐταῖς τὴν θέαν τῶν γενομένων πάλαι.

Προσηνὲς γὰρ ἡ ἱστορία καὶ τὸ μηδὲν καμόντα πανταχοῦ περιπολεῖν, πάντα μὲν χωρία ἐποπτεύοντα, πᾶσιν δὲ πολέμοις ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς παραγιγνόμενον, μῆκος δὲ ἀμήχανον χρόνου ἐν βραχεῖ ἀναλεγόμενον, πλῆθος δὲ ἄπειρον πραγμάτων ἐν ὀλίγῳ μανθάνοντα, τὰ Ἀσσύρια, τὰ Αἰγύπτια, τὰ Περσικά, τὰ Μηδικά, τὰ Ἑλληνικά·

νῦν μὲν πολεμοῦσιν ἐν γῇ παραγινόμενον, νῦν δὲ ἐν θαλάττῃ ναυμαχοῦσιν, νῦν δὲ ἐν ἐκκλησίαις βουλευομένοις· μετὰ Θεμιστοκλέους ναυμαχοῦντα, μετὰ Λεωνίδου ταττόμενον, καὶ μετὰ Ἀγησιλάου διαβαίνοντα, καὶ μετὰ Ξενοφῶντος σωζόμενον·

ξυνερῶντα Πανθίᾳ, συνθηρῶντα Κύρῳ, συμβασιλεύοντα Κυαξάρει. Εἰ δὲ καὶ Ὀδυσσεὺς σοφός, ὅτι πολύτροπος ἦν, καὶ [*]((α 3))

  • πολλῶν ἀνθρώπων ἴδεν ἄστη καὶ νόον ἔγνω,
    • [*]((α 5))
  • ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων,
    • [*](2 φησὶν ὁ λόγος ut Plat. Phil. 51 c || 15 ξυνερῶντα Πανθίᾳ cf. Xenoph. Cyri inst. VII 3 5 Dio Chrys 64. 1 || 17 Ὀδυσσεὺς σοφός sq. vi. or. 15. 6 c; 16. 6 c; 23. 1 i οἶδεν sq. || 19 ἀρνύμενος sq. quo versu Ulixem φίλον ἑταίρων comprobat or. 14. 4c vers. finem) [*](16 εἰ δὲ — p. 273. 4 εἰρηνικῷ p | εἰ δὲ — p. 273 9. 10 δεικ- νύουσα D) [*](5 in mge σημείωσαι τὰ περὶ ἱστορίας (schol. recent.) R! 15 in mge Ξενοφών | Πανθίας Κύρος | Κυαξάρης (schol. re- cent) [*](1 καὶ οὐ] ἀλλʼ οὐ Reiske || 2 φησὶν ὁ λόγος om. α(δ) μήν; ἆρα ο Markl. (Duebn.) || 3 παρέξουσιν Markl. || 6 7 πολέ- μοις — 7 μῆκος δὲ om. N || 14 (et 15) καὶ del. Markl. 15 Παν- θείᾳ δΔ Πανθείας Duk || 16 Κυαξάρη Κυαξάρῃ α(δΔ) || 18 πολλῶν δʼ ἀνθρώπων Homerus | εἶδεν n | ἄστεα Να(δ Δ) cum Homero )
    273
    πολύ που σοφώτερος ὁ τῶν μὲν κινδύνων ἐξιστάμενος, τῆς δὲ ἱστορίας ἐμπιμπλάμενος.