Dialexeis

Οὐ γὰρ ἦν περὶ τὴν Ἀσίαν σῶμα ἄλλο καλόν, οὐ Τρωῖκόν, οὐ Δαρδανικόν, οὐχ Ἑλλησπόντιον, οὐ Λύδιον, ὁμόφωνον τῷ ἐραστῇ, ἐν τοῖς αὐτοῖς ἤθεσίν τε καὶ νομίμοις τεθραμμένον· ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν Σπτάρτην καὶ τὸν Εὐρώταν ἔρχεται κωμαστὴς διαπόντιος, ἐξ ὀνείρων ἐραστής, καὶ ἀδικεῖ τὸν ὑποδεξάμενον, καὶ ἀνθίστησιν, καὶ διαλύει γάμον Ἑλληνικόν. λίχνου ἔρωτος, |καὶ ἀδίκων ἐνυπνίων, καὶ [*](93a) ὀφθαλμῶν πονηρῶν, καὶ ἡδονῆς ἡγεμόνος πολλῶν κακῶν.

Οὕτω καὶ Ξέρξην τὸν μέγαν ἐκεῖνον, τὸν ἐν Σαλαμῖνι καὶ Πλαταιαῖς τοῖς Ἕλλησι παραταξάμενον, τοσούτων σωμάτων θεατὴν καὶ δεσπότην γενόμενον, οὐκ ἐπηγάγετο εἰς ἔρωτα οὐκ Ἰνδικὴ κόρη ὑψηλή, οὐδὲ Μηδικὴ τιαραφόρος, οὐδὲ Μαρδονικὴ μιτρηφόρος, οὐδὲ Καρικὴ ὡπλισμένη, οὐδὲ Λυδία ᾄδουσα, οὐκ Ἰωνική, οὐχ Ἑλλησποντία· ἀλλ᾿ ἐπὶ Ἄμηστριν ἧξεν τὴν [*](Plut. ap.Stob flor. 6. 45 lulian. lI 91 c Euseb. ap.Stob. ecl. II 178 Cicer. de leg. l 11. 31 || 20 (p.249)κολακείας ἀνάπλεων vi. or.38. 6 l) [*](1 μειράκιον Τρωικὸν sq. vi. or 23 6c || 9 ἐπὶ τὴν Σπάρτην sq vi. or.12 6d || 14 Ξέρξην i e. Artaxerxem cf. Plut. Artaxerx 23 sq.) [*](20 in mge ἄμηστρις (schol recent.) R!) [*](4 Πελοποννήσου (λοπ in ras.) R! |ἐπεραίωσεν M cum R 8 ἤθεσίν M cum R || 11 ἀνθίστησιν R!MN ἀνίστησι Reiske 11 12 Ἑλληνικόν (ἑλλ in ras.) R! || 12 ὦ Δ |λιχνοῦ R! || 15 Πλα- ταιαῖς] Θερμοπύλαις Reiske || 18 τιαροφόρος α(δ Δ°) | Μακεδο- νικὴ N Δαρδανικὴ Dav. Μυγδονικὴ Clericus (silv philol. IX 3) Μαρδικὴ Meiser |μιτρηφόρος (ιτρ in ras.) μιτροφόρος certt. (δ Δ°) || 19 ᾄδουσα (ᾳ in ras.) R! || 20 Ἄμιστριν α(δ) corr. Heins. ‘Amastrin’ σ |ἦξεν M (fortasse recte cum verbum ἄσσω sit in deliciis Maximi sed vi. etiam ad p. 252.19))

κακίστου ἔρωτος, ὃς παραλιπὼν τὰ ἐδώδιμα, ἐπὶ τὰ πικρὰ ἦλθεν καὶ ἄβρωτα, ὑπ᾿ ἀκολάστου ἐξουσίας εἰς τὴν τοῦ φιλεῖν δύναμιν ὑβριζούσης.

Ὅταν γὰρ ψυχῆς ἀφέλῃς μὲν τὸ εἰδέναι, παράσχῃς δὲ τὸ δύνασθαι, δίδως τοῖς ἁμαρτήμασιν ἐπιρροὴν καὶ ἐξουσίαν καὶ δρόμον.

Ἄφελε Ἀλεξάνδρου μὲν τὴν Πριάμου δύναμιν, καὶ τὸ ἐκεῖ θάρσος, καὶ μένει βουκολῶν καὶ τὴν Ἑλένην οὐκ ὀνειρώττει· ἄφελε Ξέρξου τὴν ἐξουσίαν, καὶ Ἄμηστρις, οὐκ αἰσχρὰ ἔστι καὶ ἐν ἰδιώταις;

Τυραννὶς ἀκόλαστος, ὅταν ἀπῇ μὲν ὁ λόγος, οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ λιχνεύουσιν· ὧν ἐὰν ἀφέλῃς τὴν ἐξουσίαν, οὔτε Κριτόβουλος Εὐθυδήμῳ προσκνήσασθαι ἐρᾷ, οὔτε Αὐτολύκῳ Καλλίας, οὔτε Ἀγάθωνι Παυσανίας, οὔτε ἄλλος ἄλλῳ.

Διὰ τοῦτο ἐγὼ ἐπαινῶ τὸν Κρητῶν νόμον, καὶ τὸν Ἠλείων μέμφομαι· τὸν μὲν Κρητικὸν [*](9 ἄφελε sq. ut or. 33. 8 d || 11. 12 οἱ ὀφθαλμοὶ sq. ut or 31. 5 d || 13 Κριτόβουλος immo Κριτίας cf. Xenoph. mem. l 2. 30 sed vi. or. 21. 3 d || 14 Αὐτολύκῳ Καλλίας cf. Xenoph. conv. 1.2 Plut. c. princ phil. 3 Athenaeus 5. 187 f Ἀγάθωνι Παυσανίας cf Aelian. v. hist. 2 21 || 15 Κρητῶν cf. Plut. lib ed. 11 Plato legg 8. 836 || 16 Ἠλείων νόμον cf. Plat symp 182 b Xenoph. conv. 8. 34 republ. Laced. lI 13 Plut. lib. educ. 11 f Aelian. ν. hist. 13. 5) [*](4 ὅταν — 6 δρόμον n || 8 καὶ μένει — ὀνειρώττει v (: ὀνει- ρώττω) || 10 ἔστι καὶ — 15 ἄλλῳ n) [*](4—6 in mge lineola anguinea notantur man recent R! 13 in mge κριτόβουλος |εὐθύδημος | αὐτόλυκος | καλλίας | ἀγά- θων |παυσανίας (schol recent.) R! || 15 in mge κρητικὸς 16 ἠλείων νόμος (schol. recent.) R!) [*](4 εἰδέναι] αἰδεῖσθαι Meiser || 6 ἐπιροὴν (suprascr. ρ) R! 7 ἐκεῖθεν Markl. || 9 οὐκ] ὡς φα(δ) del Reiske def. Κnebel 10 ἔστι 〈δὲ〉 καὶ n || 12 λιχνεύωσιν nα (δ Δ) || 13 προσκνήσασθαι om. n || 14 Αὐτολίκῳ Νφ || 15 ἐπαινῶ (ω in ras.) R! || 16 Ἠλείων (λει in ras.) R!)

Κρητικῷ μειρακίῳ αἰσχρὸν ἐραστὸν εἶναι, Κρητικῷ νεανίσκῳ αἰσχρὸν προσάψασθαι παιδικῶν. Ὢ νόμου κεκραμένου καλῶς σωφροσύνῃ καὶ ἔρωτι.

Τὰ δὲ Ἠλείων οὐ λέγω, τὰ δὲ Λακεδαιμονίων λέγω· ἐρᾷ Σπταρτιάτης ἀνὴρ μειρα |κίου Λακωνικοῦ, ἀλλ᾿ ἐρᾷ μόνον [*](93 b) ὡς ἀγάλματος καλοῦ· καὶ ἑνὸς πολλοί, καὶ εἷς πολλῶν.

μὲν γὰρ ἐξ ὕβρεως ἡδονὴ ἀκοινώνητος πρὸς ἀλλήλους· ὁ δὲ ἐξ ὀφθαλμῶν ἔρως κοινωνικὸς μόνον, καὶ ἐπὶ πάσας ἐξικνούμενος φύσεις ἐρωτικάς. Τὶ γὰρ ἂν εἴη ὡραιότερον τοῦ ἡλίου, καὶ ἐρασταῖς πολυδερκέστερον; ἀλλ᾿ ὅμως ἐρῶσιν ἡλίου οἱ πάντων ὀφθαλμοί.

Ἐν Λοκροῖς τοῖς Ἰταλιώταις ἔφηβος ἦν καλός, καὶ νόμος καλός, καὶ ἐρασταὶ πονηροί· ἐρᾶν μὲν ἠναγκάζοντο ὑπὸ τοῦ κάλλους, εἴργοντο δὲ ὑπὸ τοῦ νόμου κακῶς ἐρᾶν· οἰστρούμενοι δὲ ὑπὸ τοῦ πάθους πρὸς τὴν ὕβριν, τὸν μὲν ἔφηβον οὐκ ἔπεισαν (νόμιμος γὰρ ἦν), ἧξαν δὲ οἱ δυστυχεῖς ἐπὶ βρόχον πάντες ἑξῆς. [*](5.6 ἐρᾷ Σπαρτιάτης sq. scil. Agesilaus vi. or. 19 5 b || 7 ὡς ἀγάλματος καλοῦ vi. or. 21. 8 f cf. Plat. Phaedr. 251 a || 7. 8 εἷς πολλῶν cf. simil. Plato symp 210b || 11 τί γὰρ ἂν εἴη ὡραιό- τερον τοῦ ἡλίου vi. simil. or. 39. 4 c || 19 ἐπὶ βρόχον vi. supra § V b ὁ ἅπτων βρόχον) [*](15 in mge σημείωσαι (schol. recent.) R!) [*](2 ἐραστὸν] ἀνέραστον φ (Duebn.) ἐραστὴν Nα(δ) οὐκ ἐραστὴν Dav. ἐραστὴν (οὐκ) μὴ (Dav. ²) Markl || 3 προσάψασθαι (σα in ras.) || 8 ὕβρεως (ὑβρ in ras) R! ||9 ἀλλήλους] ἄλλους Markl. 10 μόνος Markl (Duebn.) || 12 πολυδερκέστερον Hob. πολυσαρ- κέστερον (i e πολvδρκεϲτεροn suprascr. C i.e. ε) RMN πο- λυαρκέστερον Η(Δ) πολλοῖς ἀρκέστερον φα(δ) |ὁρῶσιν ἥλιον Markl. || 19 ᾖξαν Perirzonius (ad Aelian. v. hist. IIl 42) ἧψαν (del ἐπὶ) Markl ἥττοντο H unde ἤττοντο Dav. sed cave attingas verbi ἥκειν hanc ἀόριστον inusitatiorem qua utitur etiam p.250.20)

ἀλλὰ κἂν ἵππον ἴδῃ ἱππικὸς ἀνὴρ καὶ τοῦ κάλλους ἐπαινέσῃ, καὶ κτήσασθαι μὴ δυνηθῇ, οὐ δεῖται βρόχου· ἐξαρκεῖ δὲ καὶ τῷ γεωργῷ καὶ ἐν γειτόνων, εἰ δὴ φυτὸν καλόν, ἡ ὄψις αὐτή· ἐξαρκεῖ καὶ τῷ θηρευτῇ, κἂν παῤ ἄλλῳ ιδῃ σκύλακα ὡραῖον, ἡ ὄψις αὐτή· καὶ οὐδεὶς τούτων θανατᾷ δι᾿ ἀπορίαν τῶν κτημάτων.

Ἐρῶσιν καὶ οἱ φιλοχρήματοι χρυσοῦ μᾶλλον, ἢ οἱ ἐρασταὶ σωμάτων, καὶ συγκατορύττεσθαι ἐθέλουσιν τῷ χρυσῷ μᾶλλον, ἢ τοῖς σώμασιν οἱ ἐρασταί· ἀλλ᾿ οὐδεὶς θανατᾷ τούτων, ἐὰν μὴ τύχῃ χρυσοῦ.

Οὐδὲ γὰρ ὁ Πέρσης βασιλεὺςματιστῶν ἀκορεστότατος καὶ ἐπιμανέστατος, ὃς ἄρχων αὐτῆς γῆς, καὶ ἐν τοσαύταις ἡδοναῖς φυρόμενος, ὅσαι [*](4 ἵππον sq. vi or. 21. 8 d || 6 φυτὸν καλόν sq. vi. simil. or. 19. 4 f || 7 θηρευτῇ cf. Plut. amat. 21 καὶ θηρατικὸς οὐ τοῖς ἄρρεσι χαίρει μόνον sq || 8 σκύλακα vi. or. 19. 3 a || 13. 14 ὁ Πέρσης βασιλεὺς sq. scil. Δαρεῖος cf. Herod. l 187 Stob.flor. 10. 53 lulian. ll 85 c ἀκηκόατε Δαρεῖον τὸν Περσῶν μονάρχην μισθω- τόν, οὐ παντάπασι μοχθηρὸν ἄνθρωπον, δυσέρωτα δὲ αἰσχρῶς εἰς χρήματα καὶ νεκρῶν θήκας ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας διορύττειν ἀναπειθόμενον . . .) [*](1 τί γὰρ δεῖ — 2 ἀνεχόμενον n) [*](6 in mge ἐν γειτόνων (schol. vet. a) R!) [*](6 καὶ ἐν RMN κἂν ἐν certt. (δ Δ) | γειτόνω MNα quod corr. Leopardus (Emend. XVIII 28) γείτονος Steph. | εἰ δὴ Hob. ἤδη RMN ἴδῃ certt. (δ Δ) || 7 ἐξαρκεῖ δὲ καὶ α(δ) || 8 ὡραῖον H(Δ) ὡρμαῖον R (sine acc.) MN (i. e. ὡραῖον suprascr. signo quodam litterae μ simili ut or. 1.9c ὠνάμεθα) ὅρμαιον α(δ) quod corr Leopardus || 9 ἐρῶσιν M ἐρῶσι R cum certt. || 12 ἢ (in ras) R! 12. 13 τούτων (υτ in ras.) R! ||13. 14 βασιλεὺς del. Dav. 16 αὐτῆς] τοσαύτης Η(Δ))

Τοῦτο εἴποι ἂν καὶ Ἕλλην λόγος πρὸς Ἕλληνα ἄνδρα ἐπὶ ὕβριν σαρκῶν ὑπὸ ἀκορέστου ἐπιθυμίας ὁρμηθέντα, ὅταν αὐτὸν ἐπισπάσηται φήμη κάλλους κατορωρυγμένου ἐν σώματι.