Dialexeis

Πονηρῶν νῦν βούλεται μὲν ὁ μοχθηρὸς ἀδικεῖν, οὐ μὴν δυνατός· βουλόμενος δέ, ἢ πρὸς τὸν ὅμοιον ἀποτείνεται, ἢ πρὸς τὸν κρείττονα. Τί δὲ τῷ [*](12 ὥστε οὐδ᾿ ὣς ἀδικηθείη ἂν ὁ μοχθηρός nam „non ulci- scitur sapiens, sed emendat“ Senec. dial. ll 12. 3 || 18 κρείττονα) [*](3 ὁ μὲν γὰρ — 7 ἀγαθοῦ n) [*](1 λάθῃ 〈δράσας〉 ΜΝΟΡ α(δ) φθάσῃ Markl. (Duebn.) | μελήσαντα μελετήσαντα φα(δ) || 2.3 εἰς τὸ δέον α(δΔ) || 3 οὔτε ἀδικεῖ om. M || 6. 7 〈οὐκ ἀδικεῖται δέ, δι᾿ ἀπουσίαν〉 Schenkl cum φα(δ Δ) (qui τὴν ἀπορίαν pro ἀπουσίαν) || 8 μοχθηρὸς ἢ τὴν α(δ) || 12 ἐπεῖναι ΝΟΡ α(δ) || 12.13 ἀδικηθείη ÷÷÷ | ÷÷÷ ἂν R! || 14 προστιθέντων scil. τῶν φιλοσόφων ut or. 15. 5 a ἔροιντο 15 ἡμῶν ΝΡ α(δ Δ) || 15. 16, οὐ τῷ ἔργῳ. Πονηρῶν νῦν Hob. Οὕτως ἐρῶ πονηρῶ νῦν codd. (sine acc. R) Οὕτως ἐρῶ περὶ πο- νηροῦ νῦν Heins. Οὕτως ἔγω γ᾿ οὖν ἐρῶ νῦν Dav.2 Οὕτως ἐρῶ τῷ πονηρῷ τανῦν Markl. Οὕτως ἐγὼ ἐπιχειρῶ νῦν Reiske (Duebn.) cet. vi. similem structuram or. 16. 4i ὧν (i. e. πόλεων) . . ἡ πόλις 18 ἀποτείν -ἔται R! | κρείττονα τί α(δ) lacum. sign. in mge (man. recent.) R! deficere hic sex versus adnot. σ2 nullam lacu- nam indic. Δ)

Καθόλου δέ, εἰ τὸ ἀδικεῖν πονηρόν, καὶ τὸ ἀνταδικεῖν ὅμοιον οὐ γὰρ τῷ ὑπάρξαι πλεονεκτεῖ κατὰ πονηρίαν ὁ ἀδικῶν, ἀλλὰ τῷ ἀμύνασθαι ἐξισοῦται κατὰ μοχθηρίαν ὁ ἀνταδικῶν.

Κὶ μήν, εἰ ὁ ἀδικῶν κακῶς ποιεῖ, ὁ ἀντιποιῶν κακῶς οὐδὲν ἧττον ποιεῖ κακῶς, κἂν ἀμύνηται.

Ὥσπερ γὰρ ἀποδιδοὺς χάριν τῷ προϋπάρξαντι οὐδὲν ἧττον εὖ ποιεῖ, κἂν προπεπονθὼς ᾖ· οὕτως ὁ μετατιθεὶς τὴν ἀμοιβὴν εἰς κάκωσιν οὐδὲν ἧττον κακῶς δρᾷ, κἂν προπεπονθὼς ᾖ.