Dialexeis

Καταγέλαστος ἡ ἀπόκρισις, κἂν εἰ μειζόνως χαρακτηρίζοις τὸν Δία, ‘κυανὰς μὲν ὀφρύας, χρυσὰς δὲ χαίτας, ἐλελιζόμενον δὲ ὑπʼ αὐτῶν τὸν οὐρανόν’.

Πάντα γάρ που τὰ τοιαῦτα ἀπορίᾳ ὄψεως, καὶ ἀσθενείᾳ δηλώσεως, καὶ γνώμης ἀμβλύτητι, ἐφʼ ὅσον δύνανται ἕκαστοι ἐξαιρόμενοι τῇ φαντασίᾳ, πρὸς τὸ κάλλιστον δοκοῦν καὶ γραφεῖς ἀπεργάζονται, καὶ ἀγαλματοποιοὶ διαπλάττουσιν, [*](10 κἂν εἰ μειζόνως sq. vi. or. 8. 6 d || 13 ἀπορίᾳ ὄψεως καὶ ἀσθενείᾳ δηλώσεως vi. or. 2. 2 b et 10 a; or. 4. 5 a; cf. Cicer. nat. deor. II 28. 70 Plut. Ei. ap. Delph. 21 (394c) || 15 πρὸς τὸ κάλ- λιστον δοκοῦν vi. or. 17. 3 e simil. or. 41. 4 d || 16 γραφεῖς, ἀγαλ- ματοποιοί, ποιηταὶ scil. ἐπικτήτου θεῶν ἐννοίας auctores cf. Dio Chrys. XII 39 sq. Cicer. nat. deor. l 27. 77 ποιηταί, φιλό- σοφοι vi. or. 4. 5 a Φειδίας, Ὅμηρος (ut apud Dionem) vi. or. 25.7 g et h) [*](1 φωνῇ om. O (qui φωνῆν sic!) φα(δΔ) || 2 〈τὸ〉 θεῖον Markl. || 4 ἢ περὶ τῆς Markl. ἢ παρὰ Scaliger ἢ del. Reiske (Duebn.) prob. Rohdich p. 15 adn. 5 τι (vel tale quid) περὶ Schenkl | ᾗ R! ἢ cett. (δΔ) || 6 ἡμῶν Βφα(δ Δ) | ἀξιώσειεν α(δΔ) || 8 ὅταν (suprascr. ὦ τὰν) P ὦ τὰν α(δΔ) ὦ τὰν ἂν Hahn | ὁ (ante θεὸς) om. NP α(δ) || 9 ὤμοιιν (suprascr. σ)P ὤμοισιν α(θ) Homerus | μελάγχροος (suprascr. -νόχροος)Pμελανόχροος α(δΔ)cum Homero || 10 κἂν (vel εἰ) del. Duk. || 11 ὀφρύας 〈εἴπης〉 Reiske | χρυσὰς (cf. Sophocles greek lex. s. v.) RN χρυσᾶς cett. (δΔ) | χαίτας 〈ἔχοντα〉 Steph. || 13 ἀσθενείᾳ ὄψεως καὶ ἀπορίᾳ δηλώσεως Wakefield silv. cr. II 94 || 16 lac. expl. Hob. cum Markl. (qui δοκ. 〈γρ. καὶ ἀγαλμ., ποιηταί τε〉 καὶ φιλ.) δοκ. καὶ φιλόσοφοι καὶ ἀφιλοσόφητοι Reiske )

Εἰ δὲ συναγαγὼν ἐκκλησίαν τῶν τεχνῶν τούτων κελεύοις ἅπαντας ἀθρόους διὰ ψηφίσματος ἑνὸς ἀπο κρίνασθαι περὶ τοῦ θεοῦ, οἴει ἄλλο μὲν ἂν τὸν γραφέα εἰπεῖν, ἄλλο δὲ καὶ τὸν ἀγαλματοποιόν, καὶ τὸν ποιητὴν ἄλλο, καὶ τὸν φιλόσοφον ἄλλο; ἀλλʼ οὐδέ, μὰ Δία, τὸν Σκύθην, οὐδὲ τὸν Ἕλληνα, οὐδὲ τὸν Πέρσην ἢ τὸν Ὑπερβόρειον·

ἀλλὰ ἴδοις ἂν ἐν μὲν τοῖς, ἄλλοις, ἐν δὲ τοῖς, ἄλλοις ταὐτὸ ψηφιζομένους τοὺς ἀνθρώπους, πάντας δὲ πᾶσιν διαφερομένους· οὐ τὸ ἀγαθὸν τὸ αὐτὸ πᾶσιν, οὐ τὸ κακὸν ὅμοιον, οὐ τὸ αἰσχρόν, οὐ τὸ καλόν·

|| νόμος μὲν γὰρ δὴ καὶ δίκη ἄνω καὶ [*](Ed. Duebn. p. 66) κάτω φύρεται διασπώμενα καὶ σπαρασσόμενα· μὴ γὰρ ὅτι γένος γένει ὁμολογεῖ ἐν τούτοις, ἀλλʼ οὐδὲ πόλις πόλει, ἀλλʼ οὐδὲ οἶκος οἴκῳ, οὐδὲ ἀνὴρ ἀνδρί, οὐδὲ αὐτὸς αὑτῷ· [*](8 τὸν Σκύθην sq. nam ἔμφυτος illa est θεῶν ἔννοια Dio Chrys. XII 27 cf. Arnob. contra gent. l 24 Euseb. laud. Const. I p. 717 Cicer. nat. deor. l 16. 43 sq. et 17. 44 aliter de Scythis Persis ceteris Lucian. Iup. trag. 690a || 11 πάντας sq. vi. or. 1 b vers. finem cf. Plat. Theaet 154a ἄλλῳ ἀνθρώπῳ ἆῤ ὅμοιον καὶ σοὶ φαίνεται ὁτιοῦν; || 13. 14 ἄνω καὶ κάτω φύρεται vi. or. 1. 2 b || 17 αὐτὸς αὑτῷ cf. Plat. Theaet. 154a ὅτι οὐδὲ σοὶ αὐτῷ ταὐτὸν . . . (φαίνεται)) [*](3 τεχνῶν τούτων] τεχνιτῶν Reiske (Duk.) || 4. 5 ἀποκρίνασθαι (κρι in ras.) R! || 5 〈οὐκ〉 οἴει Markl. || 6 καὶ (ante τὸν ἀγαλματο- ποιόν) om. BMNSOα || 8 Ἕλληνα] Ἰνδὸν (vel Σύρον) Reiske || 9 Ὑπερβόρειον (ει in ras. ex ε) R! | (et p. 132. 4) εἴδοις R | ἄλλοις] ἄλλους NOPS Dav.2 ἄλλα Μφα(δΔ) ἄλλως Markl. || 10 ἄλλοις] ἄλλα MNOPSφα(δΔ) ἄλλοις ἄλλα Schenkl ἄλλως Markl. ἄλλους ἄλλοις Dav.2 | ταὐτὸ] καὶ οὐ ταὐτὰ MNOPSφα(δΔ) οὐ ταὐτὸ Markl. | ἀντιψηφιζομένους Dav.2 || 11 δὲ] τε Dav.2 || 14 φύ- ρεται] φέρεται MNα(δ Δ⁰) || 17 αὐτῷ BMNPO)

Ἐν τοσούτῳ δὴ πολέμῳ καὶ στάσει καὶ διαφωνίᾳ ἕνα ἴδοις ἂν ἐν πάσῃ γῇ ὁμόφωνον νόμον καὶ λόγον, ὅτι θεὸς εἷς πάντων βασιλεύς, καὶ πατήρ, καὶ θεοὶ πολλοί, | θεοῦ παῖδες, συνάρχοντες θεοῦ.

Ταῦτα καὶ [*](58a) ὁ Ἕλλην λέγει, καὶ ὁ βάρβαρος λέγει, καὶ ὁ ἠπειρώτης, καὶ ὁ θαλάττιος, καὶ ὁ 〈σοφὸς καὶ ὁ〉 ἄσοφος· κἂν ἐπὶ τοῦ ὠκεανοῦ ἔλθῃς τὰς ἠϊόνας, κἀκεῖ θεοί, τοῖς μὲν ἀνίσχοντες ἀγχοῦ μάλα, τοῖς δὲ καταδυόμενοι.

Κἰ δή, τούτοις Πλάτωνα ἀντιχειροτονεῖν καὶ ἀντινομοθετεῖν ἄλλα, οὐχ ὁμόφωνον εἶναι καὶ ὁμοπαθῆ καλλίστης