Epistula Jeremiae
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 3: Hosea-4 Maccabees, Psalms of Solomon, Enoch, The Odes. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1905
καὶ [*](26 πεση] + μη δυνασθαι Q ουτων] εαυτων A μητε 1⁰] μη ποτε AQ AQ (μητε Qᵃ) αυτο] αυτον A μητε 2⁰] μη ποτε A ου μη] incep ορθω B (ου μη B¹ⁱᵛᵈ⁾) αλλ] αλλα A παρατιθεται] παρατιθεασιν Q* σι Qᵃ) 27 γυναι- κες] + ουτων A ουτε 1⁰] ουδεν Q ουτε 2⁰] ουδε Q μη μεταδωσιν] μεταδιδοα- σιν (-σι Qᵃ) AQ 28 λεχως B* λοχως Bᵇ⁽ᵛᵈ λοχω A λεχω Q γνοντες] γνωτε O* (γνοντ.Qmg) εισι Qᵃ 29 bis scr γαρ κληθειησαν B* (uncis incl 2° Bᵃᵇ) κληθειησαν] κληθησονται A παρατιθεασι Qᵃ 30 οι ιερεις διφρευου- σιν] οι ιερ. διαφθειρουσιν A καθιζουσιν οι ιερ. Q] εξυρημενοι A ακαλυπτοι] ακατακαλυπτοι Qmg 31 ορυονται A ωρυοντο Q περιδειπνω (παιδιπνω sic A)] περιδειπνου Q* (-νω Qᵃ) 32 ενδυσουσιν] ενδυουσιν Q* (σι Qᵃ) 33 δυνησονται] pr ου Q 34 επιζητησουσιν Q 25 μη 2⁰] pr ου AQ 36 περιστησωσιν] παραστησωσιν A 37 ποιησωσιν AQ 38 εισι Qᵃ 39 νομισταιον η κληταιο A 40 ου] μη Q Bηλον] Βηλ A |αξιουσι AQ φωνησαι] τοτε λαλησαι A)
αἱ δὲ γυναῖκες περιθέμεναι σχοινία ἐν ταῖς οδοῖς ενκαθηνται, θυμιῶσαι τὰ πίτυρα·
ὅταν δέ τις αὐτῶν ἐφελκυσθεῖσα ὑπό τινος τῶν παραπορευομένων κοιμηθῇ, τὴν πλησίον ὀνειδίζει, ὅτι οὐκ ἠξίωται ὥσπερ καὶ αὐτὴ οὕτε τὸ σχοινίον αὐτῆς διερράγη.
πάντα τὰ γενόμενα αὐτοῖς ἐστὶν ψευδῆ. πῶς οὗν νομιστέον ἡ κλητέον ὡς θεοὺς αὐτοὺς ὑπάρχειν
Ὑπὸ τεκτόνων καὶ χρυσοχόων κατασκευασμένα εἰσίν· οὐθὲν ἄλλο μὴ γένηται ἤ ὃ βούλονται οἱ τεχνῖται αὐτὰ γενέσθαι.
φὐτοί τε οἱ κατασκευάζοντες αὐτὰ οὐ μὴ γένωνται πολυχρόνιοι·
πῶς τε δὴ μέλλει τὰ ὑπʼ αὐτῶν κατασκευασθέντα; κατέλιπον γὰρ ψεύδη καὶ ὄνειδος τοῖς ἐπιγινομένοις.
ὅταν γὰρ ἐπέλθῃ ἐπʼ αὐτὰ πόλεμος καὶ κακά, βουλεύονται πρὸς ἑαυτοὺς οἱ ἱερεῖς ποῦ συναποκρυβῶσι μετʼ αὐτῶν.
πῶς οὗν οὐκ ἔστιν αἰσθέσθαι ὅτι οὐκ εἰσὶν θεοί, οἱ οδτε σώζουσιν ἑαυτοὺς ἐκ πολέμου οὕτε ἐκ κακῶν;
ὑπάρχοντα γὰρ ξύλινα καὶ περίχρυσα καὶ περιάργυρα γνωσθήσεται μετὰ ταῦτα ὅτι ἐστὶν ψευδῆ· τοῖς ἔθνεσι πᾶσι τοῖς τε βασιλεῦσι φανερὸν ἔσται ὅτι οὐκ εἰσὶ θεοὶ ἀλλὰ ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων, καὶ οὐδὲν θεοῦ ἔργον ἐν αὐτοῖς ἐστίν.
Τίνι οὗν γνωστέον ἐστὶν ὅτι οὐκ εἰσὶν θεοί;
βασιλέα γὰρ χώρας οὐ μὴ ἀναστήσωσιν, οὕτε ὑετὸν ἀνθρώποις οὐ μὴ δώσιν,
κρίσιν τε οὐ μὴ διακρίνωσιν ἑαυτῶν, οὐδὲ μὴ όύσωνται ἀδίκημα, ἀδύνατοι ὄντες·
ὥσπερ γὰρ κορῶναι ἀνὰ μέσον τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς. καὶ γὰρ ὅταν ἐμπέσῃ εἰς οἰκίαν θεῶν ξυλίνων ἡ περιχρύσων ἡ περιαργύρων πῦρ, οἱ μέν ἱερεῖς αὐτῶν φεύξονται καὶ διασωθήσονται, αὐτοὶ δὲ ὥσπερ δοκοὶ μέσοι κατακαυθήσονται.
βασιλεῖ δέ καὶ πολεμίοις οὐ μὴ ἀντιστώσιν.
πῶς οὗν ἐκδεκτέον [*](Β) ἤ νομιστέον ὅτι εἰσὶν θεοί; Οδτε ἀπὸ κλεπτῶν οὕτε ἀπὸ λῃστῶν οὐ μὴ διαθώσιν, θεοὶ ξύλινοι καὶ περιάργυροι καὶ περίχρυσοι·
ὦν οἱ ἰσχύοντες περιελοῦνται τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον, καὶ τὸν ἱματισμὸν τὸν περικείμενον αὐτοῖς ἀπελεύσονται ἔχοντες, οὕτε ἑαυτοῖς οὐ μὴ βοηθήσωσιν.
ζώστε κρεῖσσον εἶναι βασιλέα ἐπιδεικνύμενον τὴν ἑαυτοῦ ἀνδρείαν ἡ σκεῦος ἐν οἰκίᾳ χρήσιμον, ἐφ ᾧ κεχρήσεται ὁ κεκτημένος, ἤ οἱ ψευδεῖς θεοί ἡ καὶ θύρα ἐν οἰκίᾳ διασώζουσα τὰ ἐν αὐτῇ ὄντα ἤ οἱ ψευδεῖς θεοί, καὶ ξύλινος στύλος ἐν βασιλείοις ἤ οἱ ψευδεῖς θεοί
ἥλιος μὲν γὰρ καὶ σελήνη καὶ ἄστρα ὄντα λαμπρὰ καὶ ἀποστελλόμενα ἐπὶ χρείας εὐήκοα εἰσιν.
ῶὡσαύτως καὶ ἀστραπὴ ὅταν ἐπιφανῇ εὐοπτός ἐστιν· τὸ δʼ αὐτὸ καὶ πνεῦμα ἐν πάσῃ χώρᾳ πνεῖ