Epistula Jeremiae

καὶ νεφέλαις ὅταν ἐπιταγῇ ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἐπιπορεύεσθαι ἐφʼ ὅλην τὴν οἰκουμένην, συντελοῦσι τὸ ταχθέν.

χ ό τε πῦρ ἐξαποσταλὲν ἄνωθεν ἐξαναλῶσαι ὄρη καὶ δρυμοὺς ποιεῖ τὸ συνταχθέν. ταῦτα δὲ oδτε ταῖς εἰδέαις οὕτε ταῖς δυνάμεσιν αὐτῶν ἀφωμοιωμένα ἐστίν.

ὅδεν οὕτε νομιστέον οὕτε κλητέον ὑπάρχειν αὐτοὺς θεούς, οὐ δυνατῶν ὄντων αὐτῶν οὕτε κρίσιν κρῖναι οὕτε εὗ ποιεῖν ἀυθρώποις.

γνόντες οὗν ὅτι οὐκ εἰσὶν θεοί, μὴ φοβηθῆτε αὐτούς.

Οὔτε γὰρ βασιλεῦσιν οὐ μὴ καταράσωνται οὕτε μὴ εὐλογήσωσι.

σημεῖά τε ἐυ ἔθνεσιν ἐν οὐρανῷ οὐ μὴ δείξωσιν, οὐδὲ ὡς ὁ ἥλιος λάμψουσιν, οὐδὲ φωτίσουσιν ὡς σελήνη.

τὰ θηρία ἐστὶν κρείττω αὐτῶν, ἄ δύνανται ἐκφυγόντα εἰς σκέπην αὐτὰ φελῆσαι.

κατʼ οὐδένα οὗν τρόπον ἐστὶν ἡμῖν φανερὸν ὅτι εἰσὶν θεοί διὸ μὴ φοβηθῆτε [*](55 δε] τε A αντιστωσι Q 56 εκδεκτεον η νομιστεον] η νομισταιον AQ η δεκταιον A νομιστεον εκδεκτεον Q* (νομ. η εκδ. Qᵃ) εισι Qᵃ διαθωσιν] διασωσουσιν A διασωθωσιν Q* (-σι Qa) om και περιαργυρι Q* (hab Qmg) 57 περιελουνται] περιελομενοι Q απελευσονται] pr και A ουτε] οι δε A 58 κρεισσων AQ επιδειγνυμενον A ανδριαν A κεχρησεται] χρησεται A κρησηται Q κεκτημενος] κτησαμενος A 59 om μεν Q* (hab Qmᵍ) εισιν] εστῖ AOᵐᵍ 60 εστι Qᵃ om και 2⁰ AQ 61 νεφελαις] νεφελη A επι- πορευεσθαι] πορευεσθαι Q συντελοχιν A ταχθεν] επιταχθεν Qᵐᵍ 62 τε] δε AQ* (τε Qa) εξαναλωσαι] εξρημωσαι Q ορη] + και βουνους Q ουτε 1⁰] ουδε A ιδεαις AQa ουτε 2⁰] ουδε AQ ουτων] ενι ουτων A ενι τουτων αφομοιωμενα Q εστιν] εισιν Q 63 κλητεον] εκλεκταιον A αυτους υπαρχειν A ποιειν] ποιησαι Qa 64 εισι Qaᵃ 65 καταρασονται A ευλογησουσιν AQa 66 εν εθνεσιν εν ουρανω] εν ουνω και εν εθνεσιν A δειξωσι Β* ουδε] ουτε AQ | λαμψουσιν] ου μη εκλαμψουσιν A ου μη λαμψ ωσιν Q ουδε] ουτε AQ + μη A φωτιουσιν AQ σεληνη] pr η AQa 67 εστιν κρειττω] κρισσων εστιν A εστιν κρεισσονα Q αυτα] εαυτα Q) 68 εισιν] pr ουκ (superscr) Qa ςφοβητε Q* (.βηθητε Qa))

Ὥσπερ γὰρ ἐν σικυηράτῳ προβασκάνιον οὐδὲν φυλάσσον, οὕτως οἱ θεοὶ αὐτῶν εἰσὶν ξύλινοι καὶ περίχρυσοι καὶ περιάργυροι.

τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τῇ ἐν κήπῳ όάμνῳ, ἐφʼ ἧς πᾶν ὄρνεον ἐπικάθηται, ὡσαύτως δὲ καὶ νεκρῷ ἐρριμμένῳ ἐν σκότει ἀφωμοίωνται οἱ θεοὶ αὐτῶν ξύλινοι καὶ περίχρυσοι καὶ περιάργυροι.

ἀπό τε τῆς πορφύρας καὶ τῆς μαρμάρου τῆς ἐπʼ αὐτοὺς σηπομένης γνωσθήσεται ὅτι οὐκ εἰσὶν θεοί αὐτά τε ἐξ ὑστέρου βρωθήσονται, καὶ ἔσται ὄνειδος ἐν τῇ χώρᾳ.

κρείσσων οὖν ἄνθρωπος δίκαιος οὐκ ἔχων εἶδωλα, ἔσται γὰρ μακράν ἀπὸ ὀνειδισμοῦ.