Isaias

ἐν γὰρ τῷ σώζεσθαί σε οὔ στήσεται οὐδὲ χρονιεῖ·

ὅτι ἐγὼ ὃ θεός σου ὃ ταράσσων τὴν θάλασσαν καὶ ἠχῶν τὸ. κύματα αὐτῆς, Κύριος σαβαὼθ ὄνομά μοι.

θήσω τοὺς λόγους μου εἰς τὸ στόμα σου, καὶ ὑπὸ τὴν δεξιάν μου σκεπάσω σε, ἐν ᾗ ἔστησα τὸν οὐρανὸν καὶ ἐθεμελίωσα τὴν γῆν· καὶ ἐρεῖ Σιών Λαός μου εἴ σύ.

Ἐξεγείρου ἐξεγείρου, Ἰερουσαλήμ, ἡ πιοῦσα τὸ ποτήριον τοῦ θυμοῦ ἐκ χειρὸς Κυρίου· τὸ [*](6 την γην 2°] αυτην Νc.b 22 pl om N*B. εκλειπη AQ. 7 om 1°] B. μη 1°] και Ν*. 8 ωσπερ 1°] ως ΝΒ pl. om γαρ 2°] ως ΝΒQ pl. 9 αιωνος] + ου συ ει η κατακοψασα αλαζονειαν δράκοντα 22 93 al (καταστρωσασα δρακ. 36 62 ου συ ει λατομησασα πλατος διαρρηξασα δρακοντα 91 309 al (διαλυσασα δρακ. V 109 305). 11 αγαλλιαμα και] αγαλλιασις και ℵQ 26 36 [47 al B al. επι κεφαλης γαρ Β an της κεφ. ℵ. 12 τινα τις ουσα Β pl (cf lvii 11). 13 θεον] θεου A*. αραι σε] αρεσαι σε Α αρε|σαι Γ αρεσαι 104 198 228. 16 δεξαιν] σκιαν (σκεπην ἔξω) της MSS exc A. 17 εκ χειρος Κυριου το ποτηριον του θυμου αυτου Β.)

καὶ οὒκ ἦν ὁ παρακαλῶν σε ἀπὸ πάντων τῶν τέκνων σου ὦν ἔτεκες, καὶ οὐκ ἦν ὃ ἀντιλαμβανόμενος τῆς χειρός σου οὑδὲ ἀπὸ πάντων τῶν υἱῶν σου ὧν ὗψωσας.

δύο ταῦτα ἀντικείμενά σοι· τίς σοι συλλυπηθήσεται; πτῶμα καὶ σύντριμμα, λιμὸς καὶ μάχαιρα· τίς σε παρακαλέσει;