Ecclesiasticus sive Siracides (Sapientia Jesu filii Sirach)

πᾶς φίλος ἐρεῖ· ἐφιλίασα κἀγώ· ἀλλ’ ἔστι φίλος ὀνόματι μόνον φίλος.

οὐχὶ λύπη μένει ἕως θανάτου ἑταῖρος καὶ φίλος τρεπόμενος εἰς ἔχθραν;

ὦ πονηρὸν ἐνθύμημα, πόθεν ἐκυλίσθης καλύψαι τὴν ξηρὰν ἐν δολιότητι;

ἑταῖρος φίλῳ συνδιαιτᾷ εὐφροσύνη, καὶ ἐν καιρῷ θλίψεως ἔσται ἀπέναντι·

ἑταῖρος φίλῳ συμπονεῖ χάριν γαστρὸς καὶ ἔναντι πολεμίου λήψεται ἀσπίδα.

μὴ ἐπιλαθοῦ φίλου ἐν τῆ ψυχῇ σου, καὶ μὴ μνημονεύσῃς αὐτοῦ ἐν χρήμασί σου.

μὴ βουλεύου μετὰ τοῦ ὑποβλεπομένου σε, καὶ ἀπὸ τῶν ζηλούντων σε κρύψον βουλήν.

πᾶς σύμβουλος ἐξαίρει βουλήν, ἀλλ’ ἔστι συμβουλεύων εἰς ἑαυτόν·

ἀπὸ συμβούλου φύλαξαι ψυχήν σου, καὶ γνῶθι πρότερον τίς αὐτοῦ χρεία·

καὶ γὰρ αὐτὸς ἑαυτῷ συμβουλεύεται, μήποτε βάλλῃ ἐπὶ σοὶ κλῆρον, καὶ εἴπῃ σοι·

καλὴ ὁδός σου, καὶ στήσεται ἐξ ἐναντίας ἰδεῖν τὸ συμβησόμενόν σοι·

μὴ συμβουλεύου μετὰ τοῦ ὑποβλεπομένου σε, καὶ ἀπὸ τῶν ζηλούντων σε κρύψον βουλήν·

μετὰ γυναικὸς περὶ ἀντιζήλου αὐτῆς καὶ μετὰ δειλοῦ περὶ πολέμου, μετὰ ἐμπόρου περὶ μεταβουλίας καὶ [*](177 2) μετὰ ἀγοράζοντος περὶ πράσεως,

μετὰ βασκάνου περὶ εὐχαριστίας καὶ μετὰ ἀνελέημονος περὶ χρηστοηθείας, μετὰ ὀκνηροῦ περὶ παντὸς ἔργου [*](2 Cod. θανάτου ; 6 Cod. ἐπιλάθου)

οἰκέτῃ ἀργῷ περὶ πολλῆς ἐργασίας·

μὴ ἔπεχε ἐπὶ τούτοις περὶ πάσης συμβουλίας, ἀλλ’ ἢ μετὰ ἀνδρὸς εὐσεβοῦς ἐνδελέχιζε·

ὃν ὂν ἐπιγνῷς συντηροῦντα ἐντολὰς κυρίου, ὃς ἐν τῇ ψυχῇ αὐτοῦ κατὰ τὴν ψυχήν σου, καὶ ἐὰν πταίσῃς συναλγήσει σοι.

καὶ βουλὴν καρδίας στῆσον, οὐ γὰρ ἔστι σοι πιστότερος αὐτῆς·

ψυχὴ γὰρ ἀνδρὸς ἀπαγγέλλειν ἐνίοτε εἴωθεν ἢ ἑπτὰ σκοποὶ καθήμενοι ἐπὶ μετεώρου ἐπισκοπῆς.

καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις δεήθητι τοῦ ὑψίστου ἵνα εὐθύνῃ ἡ ἀλήθεια τὴν ὁδόν σου.

ἀρχὴ παντὸς ἔργου λόγος, καὶ πρὸ πάσης πράξεως βουλή.

ἴχνος ἀλλοιώσεως χαρᾶς πρόσωπον.

τέσσαρα μέρη ἀνατέλλει, ἀγαθόν, κακόν, ζωή, θάνατος, καὶ ἡ κυριεύουσα αὐτῶν ἐνδελεχῶς γλῶσσά ἐστιν.

ἔστιν ἀνὴρ πανοῦργος πολλῶν παιδευτής, καὶ τῆ ἰδίᾳ ψυχῇ ἄχρηστός ἐστιν.

ἔστιν ὁ σοφιζόμενος ἐν λόγοις μισητός, οὗτος πάσης σοφίας καθυστερίσει·