Sapientia Salomonis
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.
- τὸ γὰρ μεγάλως ἰσχύειν πάρεστίν σοι πάντοτε,
- καὶ κράτει βραχίονός σου τίς ἀντιστήσεται;
- ὅτι ὡς ῥοπὴ ἐκ πλαστίγγων ὅλος ὁ κόσμος ἐναντίον σου,
- καὶ ὡς ῥανὶς δρόσου ὀρθρινὴ κατελθοῦσα ἐπὶ γῆν.
- ἐλεεῖς δὲ πάντας, ὅτι πάντα δύνασαι,
- καὶ παρορᾷς ἁμαρτήματα ἀνθρώπων εἰς μετάνοιαν.
- ἀγαπᾷς γὰρ τὰ ὄντα πάντα, καὶ οὐδὲν βδελύσσῃ ὧν
- ἐποησας,
- οὐδέ γὰρ ἂν μισῶν τι κατεσκεύασας.
- πῶς δὲ ἔμεινεν ἄν τι εἰ μὴ σὺ ἠθέλησας,
- ἢ τὸ μὴ κληθὲν ὑπὸ σοῦ διετηρήθη;
- φείδῃ δὲ πάντων, ὅτι σά ἐστιν, Δέσποτα φιλόψυχε.
- τὸ γὰρ ἄφθαρτόν σου πνεῦμά ἐστιν ἐν πᾶσιν.
- διὸ τοὺς παραπίπτοντας κατʼ ὀλίγον ἐλέγχεις,
- καὶ ἐν οἷς ἁμαρτάνουσιν ὑπομιμνήσκων νουθετεῖς,
- ἵνα ἀπαλλαγέντες τῆς κακίας πιστεύσωσιν ἐπὶ σέ, Κύριε.
- Καὶ γὰρ τοὺς παλαιοὺς οἰκήτορας τῆς ἁγίας σου γῆς
- μισήσας ἐπὶ τῷ ἔχθιστα πράσσειν ἔργα φαρμακειῶν
- καὶ τελετὰς ἀνοσίους,
- τέκνων τε φονέας ἀνελεήμονας,
- καὶ σπλαγχνοφάγον ἀνθρωπίνων σαρκῶν θοίναν καὶ αἵματος, [*](U+05D0AC)[*](18 βρομον U+05D0AC | λιχμωμενους A | πινθηρας U+05D0* (σπ. U+05D0c.a) 19 εδυναι A | συνεκτριψαι] εκτριψαι U+05D0c.aAC 20 ενι] pr εν C | om δικης U+05D0* (ha U+05D0c.a) | om σου C | om και σταθμω 21 σοι παρεστν BᵃU+05D0AC | σου τις ουθεις C 22 πλαστιγγων] παστ. B* (πλ Bᵃᵇ) πλαστιγων U+05D0 | εναντιον κατενα|τιον C | ορθινη C | γην] γης U+05D0c.a C 24 ουδενα A 25 δε] γα C | εμεινεν] διεμεινεν U+05D0C | αν τι]| pr εν (? εναντι) U+05D0* improb εν U+05D0? αν τις C κληθεν] κλη[θη]ναι Cvid 26 εστιν] + παντα ACvid XII 1 πασιν απασο| U+05D0 2 υπομνησκων C | κακιας] + αωτου (imbrob αυτου U+05D0c.a) πιστευσωσιν] om U+05D0* (hab U+05D0c.a) πιστευσωμεν A 3 παλαιους] παλαι U+05D0 4 φαρμακιων U+05D0 φαρμακιας C | ανοσιων C 5 φρονεας C | σαρκων] σαρκο C | και αιματος c seqq coniung U+05D0)
- ἐκ μέσου μύστας θιάσου,
625
- καὶ αὐθέντας γονεῖς ψυχῶν ἀβοηθήτων,
- ἐβουλήθης ἀπολέσαι διὰ χειρῶν πατέρων ἡμῶν,
- ἵνα ἀξίαν ἀποικίαν δέξηται θεοῦ παίδων
- ἡ παρὰ σοὶ πασῶν τιμιωτάτη γῆ.
- ἀλλὰ καὶ τούτων ὡς ἀνθρώπων ἐφείσω,
- ἀπέστειλάς τε προδρόμους τοῦ στρατοπέδου σου σφῆκας,
- ἵνα αὐτοὺς κατὰ βραχὺ ἐξολεθρεύσωσιν·
- οὐκ ἀδυνατῶν ἐν παρατάξει ἀσεβεῖς δικαίοις ὑποχειρίους δοῦναι,
- ἢ θηρίοις δεινοῖς, ἢ λόγῳ ἀποτόμῳ ὑφʼ ἓν ἐκτρῖψαι
- κρίνων δὲ κατὰ βραχὺ ἐδίδους τόπον μετανοίας, ¶ ¶C
- οὐκ ἀγνοῶν ὅτι πονηρὰ ἡ γένεσις αὐτῶν
- καὶ ἔμφυτος ἡ κακία αὐτῶν,
- καὶ ὅτι οὐ μὴ ἀλλαγῇ ὁ λογισμὸς αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα,
- σπέρμα γὰρ ἦν κατηραμένον ἀπʼ ἀρχῆς·
- οὐδὲ εὐλαβούμενός τινα ἐφʼ οἷς ἡμάρτανον ἄδειαν ἐδίδους.
- τίς γὰρ ἐρεῖ Τί ἐποίησας; ἢ τίς ἀντιστήσεται τῷ κρίματί σου;
- τίς δὲ ἐκαλέσει σοι κατὰ ἐθνῶν ἀπολωλότων, ἃ σὺ ἐποίησας;
- ἢ τίς εἰς κατάστασίν σοι ἐλεύσεται ἔκδικος κατὰ ἀδίκων ἀν-
- θρώπων;
- οὔτε γὰρ θεός ἐστιν πλὴν σοῦ, ᾧ μέλει περὶ πάντων,
- ἵνα δείξῃς ὅτι οὐκ ἀδίκως ἔκρινας·
- οὔτε βασιλεὺς ἢ τύραννος ἀντοφθαλμῆσαι δυνήσεταί σοι περὶ ὧν
- ἐκόλασας.