Proverbia
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.
- ὥσπερ ἐνώτιον ἐν ῥινὶ ὑός,
- οὕτως γυναικὶ κακόφρονι κάλλος.
- ἐπιθυμία δικαίων πᾶσα ἀγαθή,
- ἐλπὶς δὲ ἀσεβῶν ἀπολεῖται.
- εἰσὶν οἳ τὰ ἴδια σπείροντες πλείονα ποιοῦσιν·
- εἰσὶν καὶ οἳ συνάγοντες ἐλαττονοῦνται.
- ψυχὴ εὐλογουμένη πᾶσα ἁπλῆ,
- ἀνὴρ δὲ θυμώδης οὐκ εὐσχήμων.
- ὁ συνέχων σῖτον, ὑπολίποιτο αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν·
- εὐλογία δὲ εἰς κεφαλὴν τοῦ μεταδιδόντος.
- τεκταινόμενος ἀγαθὰ ζητεῖ χάριν ἀγαθήν,
- ἐκζητοῦντα δὲ κακὰ καταλήμψεται αὐτόν.
- ὁ πεποιθὼς ἐπὶ πλούτῳ, οὗτος πεσεῖται,
- ὁ δὲ ἀντιλαμβανόμενος δικαίων, οὗτος ἀνατελεῖ.
- ὁ μὴ συνπεριφερόμενος τῷ ἑαυτοῦ οἴκῳ κληρονομήσει ἄνεμον,
- δουλεύσει δὲ ἄφρων φρονίμῳ.
- ἐκ καρποῦ δικαιοσύνης φύεται δένδρον ζωῆς,
- ἀφαιροῦνται δὲ ἄωροι ψυχαὶ παρανόμαων.
- εἰ ὁ μὲν δίκαιος μόλις σώζεται, ὁ ἀσεβὴς καὶ ἁμαρτωλὸς ποῦ
- φανεῖται;
- κρείσσων ὁ εὑρὼν χάριν παρὰ Κυρίῳ,
- ἀνὴρ δὲ παράνομος παρασιωπηθήσεται.
- οὐ κατορθώσει ἄνθρωπος ἐξ ἀνόμου,
- αἱ δὲ ῥίζαι τῶν δικαίων οὐκ ἐξαρθήσονται.
- γυνὴ ἀνδρεία στέφανος τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς·
- ὥσπερ δὲ ἐν ξύλῳ σκώληξ, οὕτως ἄνδρα ἀπόλλυσιν γυνὴ
- κακοποιός.
- λογισμοὶ δικαίων κρίματα,
- κυβερνῶσιν δὲ ἀσεβεῖς δόλους.
439
- λόγοι ἀσεβῶν δόλιοι, [*](B)
- στόμα δὲ ὀρθῶν ῥύσεται αὐτούς.
- οὗ ἐὰν στραφῇ, ἀσεβὴς ἀφανίζεται,
- οἶκοι δὲ δικαίων παραμένουσιν.
- στόμα συνετοῦ ἐγκωμιάζεται ὑπὸ ἀνδρός,
- νωθροκάρδιος δὲ μυκτηρίζεται.
- κρείσσων ἀνὴρ ἐν ἀτιμίᾳ δουλεύων ἑαυτῷ,
- ἢ τιμὴν ἑαυτῷ περιτιθεὶς καὶ προσδεόμενος ἄρτου.
- δίκαιος οἰκτείρει ψυχὰς κτηνῶν αὐτοῦ.
- τὰ δὲ σπλάγχνα τῶν ἀσεβῶν ἀνελεήμονα.