Psalmi
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint.
Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press,
1896.
Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυεὶδ καὶ πάσης τῆς πρᾳύτητος αὐτοῦ·
ὡς ὤμοσεν τῷ κυρίῳ, ηὔξατο τῷ θεῷ Ἰακώβ
Εἰ εἰσελεύσομαι εἰς σκήνωμα οἴκου μου, εἰ ἀναβήσομαι ἐπὶ κλίνης στρωμνῆς μου,
εἰ δώσω ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς μου καὶ τοῖς βλεφάροις μου νυσταγμὸν καὶ ἀναβήσομαι τοῖς κροτάφοις μου,
ἕως οὗ εὕρω τόπον τῷ κυρίῳ, σκήνωμα τῷ θεῷ Ἰακώβ.
ἰδοὺ ἠκούσαμεν αὐτὴν ἐν Ἐφραθά, εὕρομεν αὐτὴν ἐν ταῖς δασέσι τοῦ δρυμοῦ·
εἰσελεύσομαι εἰς τὰ σκηνώματα αὐτοῦ, προσκυνήσομεν εἰς τὸν τόπον οὗ ἔστησαν οἱ πόδες αὐτοῦ.
ἀνάστηθι, Κύριε, εἰς τὴν ἀνάπαυσίν σου, σὺ καὶ ἡ κιβωτὸς τοῦ ἁγιάσματός σου·
οἱ ἱερεῖς σου ἐνεδύσαντο δικαιοσύνην, καὶ οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται.
ἕνεκεν Δαυεὶδ τοῦ δούλου σου, μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπον τοῦ χριστοῦ σου.
ὤμοσεν Κύριος τῷ Δαυεὶδ ἀλήθειαν, καὶ οὐ μὴ ἀθετήσει αὐτήν Ἐκ καρποῦ τῆς κοιλίας σου θήσομαι ἐπὶ τὸν θρόνον σου.
ἐὰν φυλάξωνται οἱ υἱοί σου τὴν διαθήκην μου, καὶ τὰ μαρτύριά μου ταῦτα ἃ διδάξω αὐτούς, καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν ἕως αἰῶνος καθιοῦνται ἐπὶ τὸν θρόνον σου. [*] (ART) [*] (3 Iηλ (sic) Tedit—Stich 9 U+05D0AT 10 R CXXXI (ρλε' U+05D0) 1 του Δαυει] τω Δ. R | πραοτητος T 2 ως] ος T 3 ει 1°] η A | εισκηνωμα A | ωμα οικου μου sup ras Aᵃ 4 μου 2°] μοι A* (μου Aᵃ) 5 τω κυριω] τω ω U+05D0* (τω κω U+05D01) 6 Ευφραθα A Bυφρατα Rvid | ευραμεν AT | ταις δασεσι (-σει A)] τοις πεδιοις U+05D0c.a (παιδ.) RT 7 εισελευσομαι (-με U+05D0*)] εισελευσομεθα U+05D0c.aAR εισελευσωμεθα T | αυτου 1°] ου sup ras Aa | προσκυνησωμεν AT | τον τοπον] om τον AR* 9 ενεδυσαντο] ενδυσονται U+05D0c.aART | αγαλλια- σονται] pr αγαλλιασει A 11 αθετηση T | αυτην] αυτον ART | κοιλιας] οσφρυος R | του θρονου U+05D0c.aT 12 οι υιοι (1°)] om οι A | μου 2° (μ sup ras Aᵇ)] σου A | εως αιωνος καθιουνται] εως του αιωνος καθ. U+05D0c.RT καθει- ουνται εως του αιωνος A | τον θρονον] του θρονου U+05D0c.aAa (sup ras) RT) 395
ὅτι ἐξελέξατο Κύρμιος τὴν Σιών, [*] (U+05D0) ᾐρετίσατο αὐτὴν εἰς κατοικίαν ἑαυτῷ·
αὕτη ἡ κατάπαυσίς μου εἰς αἰῶνα αἰῶνος· ὦδε κατοικήσω, ὅτι ᾐρετισάμην αὐτήν.
τὴν χήραν αὐτῆς εὐλογῶν εὐλογήσω, τοὺς πτωχοὺς αὐτῆς χορτάσω ἄρτων·
τοὺς ἱερεῖς αὐτῆς ἐνδύσω σωτηρίαν, καὶ οἱ ὅσιοι αὐτῆς ἀγαλλιάσει ἀγαλλιάσονται.
ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυείδ, ἡτοίμασα λύχνον τῷ χριστῷ σου·
τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ ἐνδύσω αἰσχύνην, ἐπὶ δὲ αὐτὸν ἐξανθήσει τὸ ἁγίασμά μου.