Machabaeorum ii

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 3: Hosea-4 Maccabees, Psalms of Solomon, Enoch, The Odes. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1905

ὤφθη γάρ τις ἵππος αὐτοῖς φοβερὸν ἔχων τὸν ἐπιβάτην, καὶ καλλίστῃ σαγῇ διακεκοσμημένος, φερόμενος δὲ Ῥύθην ἔσεισεν τῷ Ἡλιοδώρῳ τὰς ἐνπροθεσίους ὁπλάς· ὁ δὲ ἐπικαθήμενος ἐφαίνετο χρυσῆν πανοπλίαν ἔχων.

ἕτεροι δὲ δύο ἐφάνησαν αὐτῷ νεανίαι τῇ ῥώμῃ μέν ἐκπρεπεῖς, κάλλιστοι δέ τὴν γλῶσσαν, διαπρεπεῖς δὲ τὴν περιβολήν· οἳ καὶ παριστάντες ἐξ ἑκατέρου μέρους ἐμαστίγουν αὐτὸν ἀδιαλείπτως, πολλὰς ἐπιριπτοῦντες αὐτῷ πληγάς.

ἄφνω δέ πεσόντα πρὸς τὴν γῆν καὶ πολλῷ σκότει περιχυθέντα συναρπάσαντες καὶ εἰς φόριον ἐνθέντες,

τὸν ἄρτι μετὰ πολλῆς παραδρομῆς καὶ πάσης δορυφορίας εἰς τὸ προειρημένον εἰσελθόντα γαζοφυλάκιον, ἔφερον ἀβοήθητον αὐτὸν τοῖς ὅλοις καθεστῶτα, φανερῶς τὴν δυναστίαν ἐπεγνωωκότα.

καὶ ὁ μέν διὰ τὴν θείαν ἐνέργειαν ἄφωνος καὶ πάσης ἐστερημένος ἐλπίδος καὶ σωτηρίας ἔριπτο·

οἱ δὲ τὸν κύριον εὐλόγουν τὸν παραδοξάζοντα τὸν ἑαυτοῦ τόπον· καὶ τὸ μικρῷ πρότερον δέους καὶ ταραχῆς γέμον ἱερόν, τοῦ παντοκράτορος ἐπιφανέντος κυρίου, χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης ἐπλήρωτο.

Ταχὺ δέ τινες τῶν τοῦ Ἡλιοδώρου συνήθων ἠξίουν τὸν Ὀνίαν ἐπικαλέσασθαι τὸν ὕψιστον, καὶ τὸ ζῆν χαρίσασθαι τῷ παντελῶς ἐν ἐσχάτῃ πνοῇ κειμένῳ.

ὕποπτος δέ γενόμενος ὁ ἀρχιερεὺς μή ποτε διάλημψιν ὁ βασιλεὺς σχῇ κακουργίαν τινὰ περὶ τὸν Ἡλιόδωρον ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων συντετελέσθαι, προσήγαγεν θυσίαν ὑπέρ τῆς τοῦ ἀνδρὸς [*](22 οι μεν ουν] και οι μεν V | επεκαλουντο] εκαλουντο V | τον πανκρατη V (παγκρ. Va)] om τον V | διαφυλασσειν] διατηρησοι V | ασφαλιας V* (-λειας Vᵃ) 24 δε αυτου] δι εαυτου V | ο των πνευμ.] ο δε παντων πρων V | επιφανειαν Va | συνεισελθειν V 25 τις εππος] τοις ιπποις A | εσεεκσεν] ενεσεισεν V | εν- προθεσιους] εν εροθεσει· ους A εμπροσθεους (sic) V 26 δυο εφανησαν αυτω νεανιαι] προσεφανησαν δυο νεαν, V | εκπρεπεις] εκτρεπεις A ευπρ. Vᵃ | γλωσσαν] δοξαν V | διαπρεπεις] διατρ. A | παρασταντες Vᵃ | om εξ V | αυτον] εαυτον A επιριπτουντε εαυτω A* vid | επιρρ. Vᵃ 27 πεσοντα] επεσον τα Avid | προς] εις V 28 αυτον τοις ολοις (χολ. A)] εαυτω V | δυναστιαν (-τειαν Vᵃ) pr του θεου V 29 ενεργειαν] ανεργειαν A εργειαν V* (ενεργ. V¹) | ερεριπτο V* ερερριπτο Vᵃ 30 ηυλογουν V | κυριου] χυ A | επεπληρωτο V 31 συνηθων] συνηλθων V* συνηλθον Vᵃ | επικαλεισθαι V 32 προσηγαγεν] προσηνεγκεν V)

670
[*](A) σωτηρίς.

ποιουμένου δὲ τοῦ ἀρχιερέως τὸν ἱλασμὸν οἱ αὐτοὶ νεανίαι πάλιν ἐφάνησαν τῷ Ἡλιοδώρῳ ἐν ταῖς αὐταῖς ἐσθήσεσιν ἐστολισμένοι, καὶ στάντες εἶπαν Πολλὰ Ὀνίᾳα τῷ ἀρχιερεῖ χάριτας ἔχε, διὰ γὰρ αὐτὸν σοὶ κεχάρισται τὸ ζῆν Κύριος.

σὺ δὲ ἐξ οὐρανοῦ μεμαστιγωμένος διάγγελλε πᾶσι τὸ μεγαλεῖον τοῦ θεοῦ κράτος. ταῦτα δὲ εἰπόντες ἀφανεῖς ἐγένοντο.

ὁ δὲ Ἡλιόδωρος θυσίαν ἀνενεγκὼν τῷ θεῷ, καὶ εὐχὰς μεγίστας εὐξάμενος τῷ τὸ ζῆν περιποιήσαντι, καὶ τὸν Ὀνίαν ἀποδεξάμενος, ἀνεστρατοπέδευσεν πρὸς τὸν βασιλέα·

ἐξεμαρτύρει δὲ πᾶσιν ἅπερ ἦν ὑπʼ ὄψιν τεθεαμένος ἔργα τοῦ μεγίστου θεοῦ.