Machabaeorum ii

τῶν δὲ κατὰ ἀνάγκην συνεπομένων [*](V)[*](36 κεκαθαρισμενον V 37 Ραζις V*vid om και 2° V 38 αμιξειας A | κρισις A κρισιν V 39 δυσμενειαν Vᵃ 40 εδοξεν] ελεγεν V 41 om και τας θυρας υφαπτειν V | περικαταληπτος V | υπεθηκε A | το ξιφος] om το V 42 ειπερ V* (ηπερ Vᵃ) 43 γενναιως] + ασμενως V | ανδροδως V* (-δρωδ. Vᵃ) 45 δε δ V | κρουνηδων V* διελθοντων A | απορρωγος] απερρωγως V 46 προβαλων] προσλαβομενος V | om και λαβων V | δεσποζοντα] ras 1 lit (fort σ) inter ο 1⁰ et ζ A? τα αυτα] ταυτα V | τον τροπον] om τον V XV 1 τοποις εβουλευσατο sup ras Vᵃ | τη της καταπ. ημερα] την της καταπ. ημερας A (ν τη sup ras Aᵃ?) την της καταπ. ημεραν (την sup ras Va) ασφαλιας V* 2 κατα] κατ V)

ὁ δὲ τρισαλιτήριος ἐπηρώτησεν εἰ ἔστιν ἐν οὐρανῷ ὁ δυνάστης ὁ προστεταχὼς ἄγειν τὴν τῶν σαβάτων ἡμέραν·

τῶν δʼ ἀποφηναμένων Ἔστιν ὁ κύριος ζῶν αὐτὸς ἐν οὐρανῷ δυνάστης ὁ κελεύσας ἀσκεῖν τὴν ἑβδομάδα·

ὁ δὲ ἕτερος Κἀγώ, φησίν, δυνάστης ἐπὶ τῆς γῆς, ὁ προστάσσων αἴρειν τὰ ὅπλα καὶ τὰς βασιλικὰς χρείας ἐπιτελεῖν. ὅμως οὐ κατέσχεν ἐπιτελέσαι τὸ σχέτλιον αὐτοῦ βούλημα.

Καὶ ὁ μὲν Νικάνωρ μετὰ πάσης ἀσφαλείας ὑψαυχενῶν, διεγνώκει κοινὸν τῶν περὶ τὸν Ἰούδαν συστήσασθαι τρόπον.

ὁ δὲ Μακκαβαῖος ἦν ἀδιαλείπτως πεποιθὼς μετὰ πάσης ἐλπίδος ἀντιλήμψεως τεύξασθαι παρὰ τοῦ κυρίου.

καὶ παρεκάλει τοὺς σὺν αὐτῷ μὴ δειλιᾶν τὴν τῶν ἐθνῶν ἔφοδον, ἔχοντας δὲ κατὰ νοῦν τὰ προγεγονότα αὐτοῖς ἀπʼ οὐρανοῦ βοηθήματα, καὶ τὰ νῦν προσδοκᾷν τὴν παρὰ τοῦ παντοκράτορος ἐσομένην αὐτοῖς νίκην.

καὶ παραμυθούμενος αὐτοὺς ἐκ τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν, προσυμνήσας δὲ αὐτοὺς καὶ τοὺς ἀγῶνας οὓς ἦσαν ἐκτετελεκότες, προθυμοτέρους αὐτοὺς κατέστησεν.

καὶ τοῖς θυμοῖς διεγείρας αὐτοὺς παρήγγειλεν, ἅμα παρεπιδεικνὺς τὴν τῶν ἐθνῶν ἀθεσίαν καὶ τὴν τῶν ὅρκων παράβασιν.

ἕκαστον δὲ αὐτῶν καθοπλίσας οὐ τὴν ἀσπίδων καὶ λογχῶν ἀσφαλίαν, ὡς τὴν ἐν τοῖς ἀγαθοῖς λόγοις παράκλησιν, καὶ προσηγησάμενος ὄνειρον ἀξιόπιστον ὑπέρ τι πάντας ηὔφρανεν.

ἦν δὲ ἡ τούτου θεωρία τοιάδε· Ὀνίαν τὸν γενόμενον ἀρχιερέα ἄνδρα καλὸν καὶ ἀγαθόν, αἰδήμονα μὲν τὴν ἀπάντησιν, πρᾷον δὲ τὸν τρόπον, καὶ λαλιὰν προιέμενον πρεπόντως καὶ ἐκ παιδὸς ἐκμεμελετηκότα πάντα τὰ τῆς ἀρετῆς ἴδια, τοῦτον τὰς χεῖρας προτείναντά κατεύχεσθαι τῷ παντὶ τῶν Ἰουδαίων συστήματι·

εἶθ᾿ οὕτως ἐπιφανῆναι ἄνδρα πολιᾷ καὶ δόξῃ διαφέροντα, θαυμαστὴν δέ τινα καὶ μεγαλοπρεπεστάτην εἶναι τὴν περὶ [*](2 αυτω συνεπ. V | om Ιουδαιων V | απολεσεις Vᵃ 3 επηρωτησεν] επη- V ρωσεν (sic) A | ο δυναστης] om ο V 5 καγω] κατω A | om επι της γης V | τα οπλα] om τα V 6 ασφαλειας] αλαζονιας V | υψαυχενων] ευψαυχ. (? συψαυχ.) A | τροπαιον V 7 αδιαληπτως V* (-λιπτ. Vᵃ) αντιληψεως V 8 και παρεκαλει Vᵃ (rescr) τους συν] τοις σ. V | εχοντες A | ουρανου (sic) A | εισομενην A 9 om και 1° V αυτους 1⁰] αυτος V* vid αυτοις Vᵃ | προσυμνησας] και προσυπομνησας V | om αυτους 3° V 11 εκαστος A | ασπιδων και λογχων] δι ασπιδος και λογχης (δογχ. V* λογχ. Vᵃ) V | ασφα- λειαν Vᵃ | προεξηγησαμενος V 12 πραυν V | εκμεμελετηκοτα] μεμελετη- κοτα V | ιδια] οικεια V | προτεινοντα V 13 επιφανηναι] φανηναι V)

ἀποκριθέντα δὲ τὸν Ὀνίαν εἰπεῖν Ὁ φιλάδελφος οὗτός ἐστιν ὁ πολλὰ προσευχόμενος περὶ τοῦ λαοῦ καὶ τῆς ἁγίας πόλεως Ἰερεμίας ὁ τοῦ θεοῦ προφήτης.

προτείναντα δὲ Ἰερεμίαν τὴν δεξιὰν παραδοῦναι τῷ Ἰούδᾳ ῥομφαίαν χρυσῆν, διδόντα δὲ προσφωνῆσαι τάδε

Λάβε τὴν ἁγίαν ῥομφαίαν δῶρον παρὰ τοῦ θεοῦ, δι᾿ ἧς θραύσεις τοὺς ὑπεναντίους.

Παρακληθέντες δὲ τοῖς Ἰούδου λόγοις πάνυ καλοῖς καὶ δυναμένοις ἐπʼ ἀρετὴν παρορμῆσαι καὶ ψυχὰς νέων ἐπανδρῶσαι, διέγνωσαν μὴ στρατεύεσθαι, γενναίως δὲ ἐνφέρεσθαι, καὶ μετὰ πάσης εὐανδρείας ἐμπλακέντες κρῖναι τὰ πράγματα, διὰ τὸ καὶ τὴν πόλιν καὶ τὰ ἅγια καὶ τὸ ἱερὸν κινδυνεύειν.

ἦν γὰρ ὁ περὶ γυναικῶν καὶ τέκνων, ἔτι δὲ ἀδελφῶν καὶ συγγενῶν, ἐν ἥττονι μέρει κείμενος αὐτοῖς, μέγιστος δὲ καὶ πρῶτος ὁ περὶ τοῦ καθηγιασμένου ναοῦ φόβος.

ἦν δὲ καὶ τοῖς ἐν τῇ πόλει κατειλημμένοις οὐ πάρεργος ἀγωνία, ταρασσομένοις τῆς ἐν ὑπαίθρῳ προσβολῆς.

Καὶ πάντων ἤδη προσδοκώντων τὴν ἐσομένην κρίσιν, καὶ ἤδη προσμιξάντων τῶν πολεμίων καὶ τῆς στρατιᾶς ἐκταγείσης, καὶ τῶν θηρίων ἐπὶ μέρος εὔκαιρον ἀποκατασταθέντων, τῆς δὲ ἵππου κατὰ κέρας τεταγμένης·