Machabaeorum ii

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 3: Hosea-4 Maccabees, Psalms of Solomon, Enoch, The Odes. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1905

συνιδὼν ὁ Μακκαβαῖος τὴν τῶν πληθῶν παρουσίαν καὶ τῶν ὅπλων τὴν ποικίλην παρασκευήν, τήν τε τῶν θηρίων ἐπὶ μέρος εὔκαιρον ἀγριότητα, ἀνατείνας χεῖρας εἰς τὸν οὐρανόν, ἐπεκαλέσατο τὸν τερατοποιὸν κύριον, γινώσκων ὅτι οὐκ ἔστιν δι᾿ ὅπλων, καθὼς δὲ ἐὰν αὐτῷ κριθῇ, τοῖς ἀξίοις περιποιεῖται τὴν νίκην.

ἔλεγεν δὲ ἐπικαλούμενος τόνδε τὸν τρόπον Σύ, δέσποτα, ἀπέστειλας τὸν ἄγγελόν σου ἐπὶ Ἑζεκίου τοῦ βασιλέως τῆς Ἰουδαίας, καὶ ἀνεῖλεν ἐκ τῆς παρεμβολῆς Σενναχηρεὶμ εἰς ἑκατὸν ὀγδοήκοντα πέντε χιλιάδας.

καὶ νῦν, δυνάστα τῶν οὐρανῶν, ἀπόστειλον ἄγγελον ἀγαθὸν ἔμπροσθεν ἡμῶν εἰς δέος καὶ τρόμον·

μεγέθει βραχίονός σου καταπλαγείησαν οἱ μετὰ βλασφημίας [*](V)[*](14 om δε V | ειπεν V* (-πειν V¹) | εστιν] ετιν (sic) A | περι] υπερ V | αγιας] απασης V 16 θραυσις A 17 Ιουδα V | λογογοις V* (λογοις V¹?) | επανδρωσαι (δ rescr A¹)] επανορθωσαι V | στρατευσασθαι V | δε 2⁰] δ V | εμφερ. V | ευτανδρειας (sic) A εμπλακεντες] εμφυεντας V 18 αδελ- φων] pr περι V 19 κατηλλημενοις V* κατειλλ. Vᵃ | ταραττο- μενων V 20 προσδοκων V* (-κωντων V¹) | προσμιξαντων] συμμιξ. V | και της στρατ.] της τε στρατ. V | των 2⁰] τω V* (των Vᵃ) | δε] τε V 21 om επι μερος ευκαιρον V ανατεινας] προτεινας V | χειρας] pr τας V | δε εαν] δ αν V | περιποιειται] περιποιουντι V 22 δε] δ Vᵃvid | ανειλεν] ανηλες V* ανειλες Vᵃ | παρεμβολησενναχηρειμ V* (-λης Σεναχειρειμ Vᵃ) 23 αγγελον αγαθον] τον αγγελον V | τρομον] τροπον A 24 κατα- πλαγεησαν A)

707
παραγινόμενοι ἐπὶ τὸν ἅγιόν σου λαόν. καὶ οὗτος μὲν ἐν [*](A) τούτοις ἔληξεν.

Οἱ δὲ περὶ τὸν Νικάνορα μετὰ σαλπίγγων καὶ παιάνων προσῆγον·

οἱ δὲ περὶ τὸν Ἰούδαν μετὰ ἐπικλήσεως καὶ εὐχῶν συνέμιξαν τοῖς πολεμίοις.

καὶ ταῖς μὲν χερσὶν ἀγωνιζόμενοι, ταῖς δὲ καρδίαις πρὸς τὸν θεὸν εὐχόμενοι, κατέστρωσαν οὐδὲν ἧττον μυριάδων τριῶν καὶ πεντακισχιλίων, τῇ τοῦ θεοῦ μεγάλως εὐφρανθέντες ἐπιμελείᾳ.

Γενόμενοι δὲ ἀπὸ τῆς χρείας καὶ μετὰ χαρᾶς ἀναλύοντες, ἐπέγνωσαν προπεπτωκότα Νικάνορα σὺν τῇ πανοπλίᾳ.

γενομένης δὲ κραυγῆς καὶ ταραχῆς, εὐλόγουν τὸν δυνάστην τῇ πατρίῳ φωνῇ.

καὶ προσέταξεν ὁ καθʼ ἅπαν σώματι καὶ ψυχῇ πρωταγωνιστὴς ὑπέρ τῶν πολιτῶν, ὁ τὴν τῆς ἡλικίας εὔνοιαν εἰς ὁμοεθνεῖς διαφυλάξας, τὴν τοῦ Νικάνορος κεφαλὴν ἀποτεμόντας, καὶ τὴν χεῖρα σὺν τῷ ὤμῳ, περιφέρειν εἰς Ἰεροσόλυμα.

παραγενόμενος δὲ ἐκεῖ, καὶ συνκαλεσάμενος τοὺς ὁμοεθνεῖς καὶ τοὺς ἱερεῖς πρὸ τοῦ θυσιαστηρίου στήσας, μετεπέμψατο τοὺς ἐκ τῆς ἄκρας.

καὶ ἐπιδεξάμενος τὴν τοῦ μιεροῦ Νικάνορος κεφαλὴν καὶ τὴν χεῖρα τοῦ δυσφήμου, ἣν ἐκτείνας ἐπὶ τὸν ἅγιον τοῦ παντοκράτορος οἶκον ἐμεγαλαύχησεν,

καὶ τὴν γλῶσσαν τοῦ δυσσεβοῦς Νικάνορος ἐκτεμών, ἔφη μετὰ μέρος τοῖς ὀρνέοις, τὰ δʼ ἐπίχειρα τῆς ἀνοίας κατέναντι τοῦ ναοῦ κρεμάσαι.

οἱ δὲ πάντες εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησαν τὸν ἐπιφανῆ κύριον, λέγοντες Εὐλογητὸς ὁ διατηρήσας τὸν ἑαυτοῦ τόπον ἀμίαντον.

ἐξέδησεν δὲ τὴν τοῦ Νικάνορος προτομὴν ἐκ τῆς ἄκρας ἐπίδηλον πᾶσιν, καὶ φανερὸν τῆς τοῦ κυρίου βοηθείας σημεῖον.

ἐδογμάτισαν δὲ πάντες μετὰ κοινοῦ ψηφίσματος μηδαμῶς ἐᾶσαι ἀπαρασήμαντον τήνδε τὴν ἡμέραν· (37)ἔχειν δὲ ἐπίσημον τὴν τρισκαιδεκάτην τοῦ δωδεκάτου μηνός —Ἀδὰρ λέγεται τῇ κυριακῇ φωνῇ —πρὸ μιᾶς ἡμέρας τῆς Μαρδοχαικῆς ἡμέρας.

Τῶν οὖν κατὰ Νικάνορα χωρησάντων οὕτως, καὶ ἀπʼ ἐκείνων [*](24 παραγεναμενοι V | λαον] ναον V 26 μετα] μετ V 27 αγωνι- V ζομενοις A* (-νοι A?) om καρδιαις A | μυριαδας τρεις και πεντακισχι- λιους V | επιμελεια] επιφανεια V 29 πατρωω V 30 και προσε- ταξεν] προσετ. δε V | ομοεθνεις] pr τους V | περιφερειν] φερειν V 31 δε] δ V | συνκαλεσας V* (συγκ. Va) ομοεθνους A 32 επιδειξαμενος V | μιαρου V | εκτεινας] εκτετινας A 33 δυσεβους V* (δυσσ. V¹) | μετα] κατα V | τοις ορν.] pr δωσειν V δ] δε V 34 ηυλογησαν V 35 κυριου] θεου V 36 απαρασηματον V | εχειν] ειχεν V* -χε Vᵃ | τη τρισκαιδεκατη V | κυριακη] Συριακη V | Μαρδοχοικης V)

708
[*](A) τῶν καιρῶν κρατηθείσης τῆς πόλεως ὑπὸ τῶν Ἐβραίων, καὶ αὐτὸς αὐτόθι τὸν λόγον καταπαύσω.

καὶ εἰ μὲν καλῶς, εὐθίκτως τῇ συντάξει, τοῦτο καὶ αὐτὸς ἤθελον· εἰ δὲ εὐτελῶς καὶ μετρίως, τοῦτο ἐφικτὸν ἦν μοι.

καθάπερ οἶνον κατὰ μόνας πίνειν, ὡσαύτως δὲ καὶ ὕδωρ πάλιν πολέμιον· ὃν δὲ τρόπον οἶνος ὕδατι συνκερασθεὶς ἤδη καὶ ἐπιτερπῆ τὴν χάριν ἀποτελεῖ, οὕτως καὶ τὸ τῆς κατασκευῆς τοῦ λόγου τέρπει τὰς ἀκοὰς τῶν ἐντυγχανόντων τῇ συντάξει.

Ἐνταῦθα δὲ ἔσται ἡ τελευτή.