Fabulae

Τράγος ἐν τῇ ἐκβολῇ τῆς ἀμπέλου τὴν βλάστην ἔτρωγε. Τούτῳ δὲ προσεῖπεν ἡ ἄμπελος· ,,τί με βλάπτεις; μὴ οὐκ ἔστι χλόη; ὅμως ὅσον σοῦ θυομένου οἴνον χρῇζουσιν, ἐγὼ παρέξω.“

Τοὺς ἀχαρίστους καὶ βουλομένους τούς φίλους πλεονεκτεῖν ἐλέγχει ὁ λόγος.

Ἄμπελος ἐκόμα βότρυσι, παραπλήσιον δὲ ἦν τοῖς καρποῖς καὶ τὸ βλάστημα. Τράγος δέ τις ὕβρει χρώμενος πλείονι, τῆς ἀμπέλου παρέτρωγε, καὶ διελυμαίνετο προσιὼν τοῖς βλαστήμασιν. δὲ πρὸς αὐτὸν ἔφη· ,,μώνει σε τῆς ὕβρεως δίκη· σύ μὲν γὰρ ἔσῃ μικρὸν ὕστερον ίερεῖον τοῖς θύμασιν, ἐγὼ δὲ παρʼ ἐμαυτῆς ἐπισπείσω τὸν οἶνον.“

Ἃ δρᾷ τις, καὶ πείσεται.