Περὶ παθῶν
Aelius Herodianus
Aelius Herodianus, Περὶ παθῶν, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868
312. Ep. Cr. I 315, 18: οὐρεύϲ: παρὰ τὸ ὄροϲ ὀρεύϲ ὡϲ ἡνίοχοϲ ἡνιοχεύϲ· λέγεται γὰρ ἐν ὄρεϲι μᾶλλον δύναϲθαι ἐργάζεϲθαι, κατὰ πλεοναϲμὸν τοῦ υ οὐρεύϲ.
312a. Arcad. 40, 2: τὸ μονιόϲ ὄξύνεται ὡϲ τριϲύλλαβον· εἰ δὲ τὸ υ πλεονάϲῃ, προπαροξύνεται· μούνιοϲ γάρ.
312b. Arcad. 158, 6: βόλω καὶ ἰούλῳ, ὅθεν βούλομαι, βαρύνεται.
312c. Ep. Cr. I 313, 10. ὄρουϲε: ἔϲτι ῥῆμα ὄρω· καὶ ὥϲπερ ἀπὸ τοῦ πλήθω πληθύω, οὕτω καὶ ἀπὸ τοῦ ὄρω ὀρύω καὶ πλεοναϲμῷ τοῦ ο Βοιωτικῶϲ γίνεται ὀρούω. οἱ γὰρ Βοιωτοὶ τότε πλεονάζουϲι τὸ o τῷ υ ϲτοιχείῳ, ἡνίκα τὸ υ οὐχ ὑποτάϲϲεται φωνήεντι οἶον κύνεϲ κούνεϲ καὶ τὸκῦμακοῦμα.οὕτωϲκαὶτὸ λευθα ἐλήλυθαεἰλήλυθα καὶ πλεοναϲμῷ τοῦ
[*](ad fr. *309. Ιl.Pr.Β 153 οὐρούϲ· καὶ τὸ κοῦροϲ θοῦροϲ οὖροϲ ἐπὶ τοῦ ἀνέμου περιϲϲὸν ἔχει τὸ ῦ. ln nostro loco omissa sunt οὖροϲ ὀ ὅροϲ Il. Pr Α 554 et ἐπίουροϲ παρὰ τὸ ὁρᾶν 1l. Pr. N 450, de quo E. Or. 66, 11 ἐπίουροϲ φύλαξ παρὰ τὸ ἐφορᾶν πλεοναϲμῷ τοῦ ῦ ἐπίουρόϲ τιϲ ὦν.)[*](ad fr. [312c] . cf. Αhrens de dial. Aeol. p. 180 not. 5. pro εἴληθα scripsi ἤλευθα ἐλήλυθα εἰλήλυθα.)313. Choer. 378, 16. τὸ καρχαρόδουν καὶ τιμήειν ἀπὸ τοῦ καρχαρόδον
314. Ep. Cr.I 282, 4: ἔϲτι βαρύτονον μόχω, ἀφ’ οὖ τὸ μάχομαι ἔϲτι δὲ καὶ μαχῶ, ἀφ’ οὗ τὸ μαχεούμενοϲ, ὅπερ μετὰ τὴν διαίρεϲιν ἐξαίρετον πάθοϲ ἀνεδέξατο τὸν πλεοναϲμόν. — ἢ μαχειόμενοι· διάφοροϲ γὰρ ἡ γραφή.
315. E. M. 18, 46 collat. Thosaur. Corn. Cop. Αldin. fol. 3, quem locum afert Peyron ad E. M.. Ἀδραϲτεῖδῶν: Ἄδραϲτοϲ. κύριον, Ἀδραϲτίδηϲ Ἀδραϲτιδῶν) καὶ πλεοναϲμῷ τοῦ ε Ἀδραϲτειδῶν οἶον «Αδραϲτειδῶν θάλοϲ ». οὕτωϲ Ἡρωδιανὸϲ περὶ παθῶν.
316. E. M. 619, 35: οἰχνεῖν ἀμφίβολον ἢ παρὰ τὸ ἴχνοϲ ίχνῶ καὶ πλεοναϲμῷ τοῦ ο οἰχνῶ ἢ παρὰ τὸ οἶχω οἰχνῶ ὡϲ ὀρέγω ὀριγνῶ, ϲκεδῶ ϲκιδνῶ, περῶ περνῶ. ἔχειϲ δὲ ἀμφότερα εἰϲ τὸ περὶ παθῶν.
317. St. B. 628, 10: Τομεύϲ πόλιϲ πρὸϲ τῇ δηϲϲῷ· δ πολίτηϲ Τὸ
εἰλήλουθα καὶ τὸ πληθυντικὸν εἰληλούθαμεν καὶ ἐν ϲυγκοπῇ εἰλή λουθμεν ἡνίκα δὲ ὑποτάϲϲεται τὸ υ φωνήεντι, οὐ πλεονάζουϲι τὸ ο