Res Publica Atheniensium

LII. καθ[ισ]τᾶσι δὲ καὶ τοὺς ἕνδεκα κλήρῳ τοὺς ἐπιμελησομένους τῶν ἐν τῷ δεσμωτηρ[ί]ῳ, καὶ τοὺς ἀπαγομένους κλέπτας καὶ τοὺς ἀνδραπο- [*](2 χρησωνται L, corr. Rutherford, al. 3 ιݲ add. K-W, ex Harp. 12 σιτικὸν] ἀστικὸν Lex. Bekk. quint., Harp. (v. testim.); Ἀττικὸν Harp. (MSS. nonnulla), quod recipit S.) [*](3 Harpocr. s. v. σιτοφύλακες: . . . ἀρχή τις ἦν Ἀθήνησιν ἥτις ἐπεμελεῖτο ὅπως ὁ σῖτος δικαίως πραθήσεται, καὶ τὰ ἄλφιτα καὶ οἱ ἄρτοι. ἦσαν δὲ τὸν ἀριθμὸν ιݲεݲ (id est ιݲ, εݲ) μὲν ἐν ἄστει, πέντε δ᾿ ἐν Πειραιεῖ, ὡς Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ. Epitome (exscr. Suid.) σιτοφύλακες: ἀρχή τις ἦν Ἀθήνησιν, ἥτις ἐπεμελεῖτο ὅπως ὁ σῖτος δικαίως πραθήσεται καὶ τὰ ἄλλφιτα καὶ οἱ ἄρτοι. ἦσαν δὲ τὸν ἀριθμὸν ιݲεݲ μὲν ἐν ἄστει, εݲ δ᾿ ἐν Πειραιεῖ. Photius cum epitoma usque ad ἀριθμὸν plane congruit, deinde ita pergit: πάλαι μὲν πεντεκαίδεκα ἐν ἄστει πέντε δὲ ἐν Πειραιεῖ, ὕστερον λݲ μὲν ἐν ἄστει, ε δὲ ἐν Πειραιεῖ. — Lex. Bekk. quiutum (Bekk. An. 300,19) σιτοφύλακες: ἄρχοντες Ἀθήνησι κληρωτοί. οὗτοι δ᾿ ἐπεμελοῦντο, ὅπως ὁ σῖτος δικαίως πραθήσεται καὶ τὰ ἄλφιτα καὶ οἱ ἄρτοι κατὰ τὰς ὡρισμένας τιμὰς καὶ τὸν σταθμόν.) [*](10 Harpocr. s. v. ἐπιμελητὴν ἐμπορίου:. . . . . Ἀριστοτέλης “ἐμπορίου δ᾿ ἐπιμελητὰς δέκα κληροῦσιν, τούτοις δὲ προστέτακται τῶν τε ἐμπορίων ἐπιμελεῖσθαι καὶ τοῦ σίτου τοῦ καταπλέοντος εἰς τὸ ἀστικὸν ἐμπόριον τὰ δύο μέρη τοὺς ἐμπόρους ἀναγκάζειν εἰς τὸ ἄστυ κομίζειν.” (Epitomen exscr. Suidas et [ex Photio] Et. genuin., unde Symeo et Et. M. 362,6). — Lex. Bekk. quintum (BA 255,22) ἐπιμεληταί: ἐμπορίου ἄρχοντες ἦσαν κληρωτοί, δέκα τὸν ἀριθμὸν ἑκάστου (ἑκάστους cod. corr. Bekker.) ἔτους καθιστάμενοι, οἷς προσετέτακτο τῶν ἐμπορίωμ ἐπιμελεῖσθαι καὶ τοῦ σίτου <τοῦ add. Bekk.> καταπλέοντος εἰς τὸ ἐμπόριον τὸ ἀστικὸν τὰ δύο μέρη τοὺς ἐμπόρους ἀναγκάζειν <εἰς τὸ ἄστυ κομίζειν>. Eandem glossam habent Suid. s. v. ἐπιμεληταί II = [ex Phot.] Et. genuin. [exscr. Et. M. 362,1]: . . . . . ἄλλοι δὲ λέγουσιν ὅτι ἐμπορίου ἄρχοντές εἰσι κληρωτοὶ ἑκάστου ἔτους καθιστάμενοι εἷς προσετέτακτο ἐπιμελεῖσθαι τοῦ καταπλέοντος σίτου εἰς τὸ ἐμπόριον τὸ Ἀττικὸν (sic!) καὶ τοὺς ἐμπόρους ὰναγκάζειν εἰς τὸ ἄστυ κομίζειν.) [*](13 Pοll. VIII 102 de undecim viris disputans: ἐπεμελοῦντο δὲ τῶν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ, καὶ ἀπῆγον κλέπτας, ἀνδραποδιστάς, λωποδύτας, εἰ μὲν ὁμολογοῖεν, θανατώσοντες, εἰ δὲ μὴ εἰσάξοντες εἰς τὰ δικαστήρια, κἂν ἁλῶσιν, ἀποκτενοῦντες (exscr. schol. Clark. ad Plat. Phaedon. 59 E). — Lex. Bekk. quiut. (BA 250,4) ἕνδεκα τίνες εἰσί: κληρωτοὶ ἄρχοντες ἦσαν ιݲαݲ τὸν ἀριθμόν, προϊστάμενοι τοῦ δεσμωτηρίου, καὶ τοὺς <ἀπ<αγομένους ἐπὶ κακουργήμασι παρελάμβανον κλέπτας καὶ ἀνδραποδιστὰς καὶ φονεῖς. καὶ τοὺς μὲν ὁμολογοῦντας θανάτῳ ἐζημίουν, τοὺς δὲ ἀπφισβητοῦντας εἰσῆγον εἰς δικαστήριον. Eandem glossa habent et Lex. Patm. p. 13 ἕνδεκα: ἀρχή τις κληρωτή, προϊσταμένη τοῦ δεσμωτηρίου καὶ τοὺς ἀπαγομένους ἐπὶ κακουρ-)

διστὰς καὶ τοὺς λωποδύτας, ἂν μὲν [ὁμολογῶ]σι, θανάτῳ ζημιώσοντας, ἂν [*](p.26) δ᾿ ἀμφισβητῶσιν, εἰσάξοντας εἰς τὸ δι[κ]αστήριον, κἂν μὲν ἀποφύγωσιν, ἀφήσοντας, εἰ δὲ μή, τότε θανατώσοντας, καὶ τὰ ἀπογραγόμενα χωρία καὶ οἰκίας εἰσάξοντας εἰς τὸ δικαστήριον, καὶ τὰ δόξαντα δ[η]μόσια εἶναι παραδώσοντας τοῖς πωληταῖς, καὶ τὰς ἐνδείξεις εἰσάξοντας· καὶ γὰρ ταύτας εἰσάγουσιν οἱ ἕνδεκα. εἰσάγουσι δὲ τῶν ἐνδείξεών τινας καὶ οἱ θεσμοθέται.

κληροῦσι δὲ καὶ εἰσαγωγέας εݲ ἄνδρας, οἳ τὰς ἐμμήνους εἰσάγουσι [*](2) δίκας, δυοῖν φυλαῖν ἕκαστος. εἰσὶ δ᾿ ἔμμηνοι προικός, ἐάν τις ὀφείλων μὴ ἀποδῷ, κἄν τις ἐπὶ δραχμῇ δανεισάμενος ἀποστερῇ, κἄν τις ἐν ἀγορᾷ βουλόμενος ἐργάζεσθαι δανείσηται παρά τινος ἀφορμήν· ἔτι δ᾿ αἰκείας καὶ

[*](1 ὁμολογῶσι] restitutum e paraphrasi in Lex. Bekk. quint. (v. testim.) ζημιωθησοντας L ἂν] ἐν L 2 αμφιβητωσιν L 4 αξοντας L, εις suprascr. L4 6 εισαγουσιν male scriptum rescr. L4 8 φυλαν L εκαστοις L*, corr. L4 μηι L*, corr. L4 9 ἀποδιδῷ coni. Bl. K-W, H-L δανισαμενος L αποστερη L εαν αγοραι L 10 δανισηται L)

γήμασι καὶ αἰτίαις παραλαμβάνουσα, καὶ τοὺς μὲν ὁμολογοῦντας τὰ ἀδικήματα κυρία ἦν θανάτῳ ζημιοῦν, τοὺς δ᾿ ἀμφισβητοῦντας ἐφύλαττεν ἐν τῷ δεσμωτηρίῶ μέχρι κρίσεως. καὶ τοὺς μὲν καταγνωσθέντας φαρμάκῳ ἀνῄρουν, τοὺς δὲ τῇ δημίῳ παρεδίδοσαν ἀποκτεῖναι. εἰσῆγον δὲ καὶ τὰ ἐγγραφόμενα χωρία ἢ οἰκίας εἰς δικαστήριον καὶ τὰ δημόσια εἶναι δόξαντα παρεδίδοσαν τοῖς πωληταῖς (πολίταις cod.) ἐκπράττειν et Et. gen. [ex Photio], unde Symeo et Et. M. 338,31 (=Lex. Sabb. 19,22 = Lex. Vindob. 88), ἕνδεκα:κληρωτοὶ ἄρχοντες ἦσαν οὗτοι προεστηκότες τοῦ δεσμωτηρίου καὶ τοὺς ἀπαγομένους κακούργους ἐπὶ θάνατον παραλαμβάνοντες ἐζημίουν, τοὺς δὲ ἀμφισβητοῦντας εἰσῆγον εἰς τὸ δικαστήριον καὶ τὸ γνωσθὲν περὶ αὐτῶν ἔπραττον. εἰσῆγον δὲ καὶ τὰ ἀπογραφόμενα χωρία καὶ οἰκίας καὶ τὰ δημόσια εἶναι δόξαντα παρεδίδουν τοῖς πωληταῖς (πολίταις cod.), εἰσῆγον δὲ καὶ ἐνίας ἐνδείξεις. ῥητορική. Lex. Bekk. quintum (BA 310,15) οἱ ἕνδεκα τοὺς κλέπτας καὶ τοὺς λωποδύτας καὶ ἀνδραποδιστὰς ὁμολογοῦντας μὲν ἀποκτιννύουσιν, ἀντιλέγοντας δὲ εἰσάγουσιν εἰς τὸ δικαστήριον. Eandem glossam habent Phot.11, Suid.1 s. v. ἡγεμονία δικαστηρίου: τοῖς ἄρχουσιν οὐ πάσας πᾶσιν ἐφεῖτο δίκας εἰσάγειν, ἀλλὰ ..... τοῖς ἕνδεκα ὅσαι (ὅσοι Suid.) ληιστὰς καὶ λωποδύτας καὶ ἀνδραποδιστὰς εἰσάγουσιν. Phot. p. 49,12 Pors. περὶ τῶν ἕνδεκα. ἕνδεκα ἄνδρες ὑπὲρ τετταράκοντα ἔτη γεγονότες κλήρῳ τὴν ἀρχὴν ταύτην ἐλάμβανον. ἐπεμελοῦντο δὲ τῶν ἐν δεσμωτηρίῳ· κλέπτας δὲ καὶ λωποδύτας καὶ ἀνδραποδιστάς, εἰ μὲν ἐπ᾿ αὐτοφώρῳ λάβοιεν, ἐκόλαζον θανάτῳ· ἐι δὲ ἀντιλέγοιεν, εἰς κρίσιν καθίστων. Suid. ἕνδεκα: ἀρχὴ ἐν Ἀθήναις ἐπιμελομένη τῶν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ [κατακρίτων], ἐφ᾿ ἣν ἀνήγοντο (leg. ἀπήγοντο) οἱ κλέπται καὶ οἱ ἀνδραποδισταί. Schol. Ar. Vesp. 1108 (VR) ἡ τῶν ἕνδεκα ἀρχὴ τοὺς μὲν ὁμολογοῦντας <κλέπτας> καὶ ἀνδραποδιστὰς ποδιστὰς καὶ λωποδύτας θανάτῳ ἐκόλαζον, τοὺς δ᾿ ἀρνουμένους εἰς δικαστήριον εἰσῆγον. εἰσῆγον δὲ καὶ τὰς ἐνδείξεις. — Schol. Luc. IV p. 170 Jac. οἱ ἕνδεκα ἄρχοντες ἦσαν παρὰ Ἀθηναίοις τῶν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ἐπιμελούμενοι καὶ τοὺς ἀπαγομένους (ἐναγομένους codd.) [ὡς] κλέπτας ἢ ἀνδραποδιστὰς ἢ λωποδύτας, θανάτῳ ζημιοῦσιν, ἐὰν δὲ ἀμφισβητῶσιν, εἰς δικαστήριον εἰσάγουσι καὶ ὅτι ἂν κριθῇ περὶ αὐτῶν ποιοῦσι. καὶ εἴ τις ἄλλος κατακριθῇ θανάτου, οἱ ἕνδεκα τοῦτον παραλμβάνουσιν. — Lex. Bekk. quintum s. v.ἕνδεκα (BA 250,11):... τῶν δὲ ἐνδείξεων εἰσέφερον εἰς δικαστήριον ἃς μὲν οἱ ἕνδεκα, ἃς δὲ οἱ θεσμοθέται. Lex. Sabb. 19,19:... τῶν δὲ ἐνδείξεων ἃς μὲν εἰσέφερον εἰς τὸ δικαστήριον οἱ ἕνδεκα, ἃς δὲ οἱ θεσμοθέται. Lex. Patm. p. 16: τῶν δὲ ἐνδείξεων τὰς μὲν οἱ ἕνδεκα εἰσῆγον, τὰς δὲ οἱ θεσμοθέται.

[*](7 Poll. VIII 101 εἰσαγωγεῖς οἱ τὰς ἐμμήνους δίκας εἰσάγοντες. ἦσαν δὲ προικός, ἐρανικαί, ἐμπορικαί. Hesych. εἰσαγωγεῖς (εἰσαγωγὴ cod., corr. Kaibel-Wilamowitz): ἀρχὴ Αθήνησι τῶν τὰ ἐγκλήματα εἰσαγόντων.)

ἐρανικαὶ καὶ κοινωνικαὶ ἀνδραπόδων καὶ ὑποζυγίων καὶ τριηραρχικαὶ [*](p.26) καὶ τραπεζιτικαὶ. οὗτοι μὲν οὖν ταύτας δικάζουσιν ἐμμήνους εἰσάγ[ον]τες, οἱ δ᾿ ἀποδέκται τοῖς τελώναις καὶ κατὰ τῶν τελωνῶν, τὰ μὲν μέχρι δέκα δραχμῶν ὄντες κύρι[οι], τὰ δ᾿ ἄλλ᾿ εἰς τὸ δικαστήριον εἰσάγοντες ἔμμηνα.

LIII. κληροῦσι δὲ καὶ <τοὺς> τετταράκοντα, ἐκ τῆς φυλῆς ἑκάστης, πρὸς οὓς τὰς ἄλλας δίκας λαγχάνουσιν· οἳ πρότερ[ον] μὲν ἧσαν τριάκοντα καὶ κατὰ δήμους περιόντες ἐδίκαζον, μετὰ δὲ ἐπὶ τῶν τριάκοντα ὀλιγαρχία[ν] τετταράκοντα γεγόνασιν. καὶ τὰ μὲν | μέχρι δέκα δραχμῶν αὐτοτελεῖς εἰσι δ[ικά]ζεῖ]ν, τὰ δ᾿ ὑπὲρ τοῦτο τὸ τίμημα τοῖς [*](p. 27) διαιτηταῖς παραδιδόασιν. οἱ δὲ παραλαβόντες, [ἐ]ὰν μὴ δύνωνται διαλῦσαι, [*](1. 2 ερανικας . . κοινωνικας . . τριηραρχιας . . τραπεζιτικας L, quae retinet Bl, etiam K-W3 (sed τριηραρχικας) ; constructio scilicet ad sensum, quasi post εἰσάγουσι. corr. Bury, al. 2 δικαζουμ L*, corr. L4 5 τοὺς add. K-W εκ της φυλ(ης) εκαστης L*, postea φυλ casu oblitteratum rescripsit post ἑκαστης L4 7 ἐπὶ om. L*, suprascr. L4 9 δικάζειν recte, ut vid., Wn) [*](3 Pοll. VIII 97 ἀποδέκται δὲ ἦσαν δέκα, οἳ τούς τε φόρους καὶ τὰς εἰσφορὰς καὶ τὰ τέλη ὑπεδέχοντο (leg. ἀπεδέχοντο) καὶ περὶ τούτων ἀμφισβητούμενα ἐδίκαζον, εἰ δέ τι μεῖζον εἴη, εἰσῆγον εἰς δικαστήριον.) [*](5 Harpocr. s. v. κατὰ δήμους δικαστάς: . . . . . περὶ τῶν κατὰ δήμους δικαστῶν ὡς πρότερον μὲν ἦσαν λݲ καὶ κατὰ δήμους περιιόντες ἐδίκαζον, εἶτα ἐγένοντο μݲ, εἵρηκεν Ἀριστοτέλης ἐν τῇ πολιτείᾳ. (Epitomen exscr. Phot. Suid.). — Lex. Bekk. quintum (BA 306,15) τεσσαράκοντα τένες εἰσιν: ἀρχή τίς ἐστι κληρωτή, τεσσαράκοντα τὸν ἀριθμόν, πρὸς οὓς αἰ ἵδιαι δίκαι ἐλαγχάνοντο καὶ τὰ μέχρι ῑ δραχμωݲν. τὰ (τὸ cod., corr. Bekk.) δ᾿ ὑπὲρ τοῦτο τὸ τίμημα τοῖς δικασταῖς παραδιδόασιν. Eandem glossam habet Phot. (exscr. Et. genuin., unde Symeo) τετταράκοντα: κληρωτή τις ἦν Ἀθήνησιν ἀρχή, μݲ (sic Et. gen.; μετὰ Photii codex) τὸν ἀριθμόν, οἳ τὰς ἰδιωτικὰς δίκας ἐδίκαζον, ἀλλὰ τὰς μὲν ἄχρι δέκα δραχμῶν αὐτοτελεῖς ἦσαν δικάζειν, τὰς δὲ ὑπὲρ ταύτας τοῖς διαιτηταῖς παρεδίδουν. Lex. Bekk. quint. (BA 310,21) . . . οἱ τεσσαράκοντα, οὓς ἐχειροτόνουν μάλιστα φυλάττειν τὸν δῆμον, οὖτοι ἕως ἦσαν τριάκοντα, ἕως δέκα δραχμῶν ἐδίκαζον κατὰ δήμους. Poll. H 100 οἰ δὲ τεσσαράκοντα πρότερον μὲν ἦσαν τριάκοντα, οἳ περιιόντες κατὰ δήμους τὰ μέχρι δραχμῶν δέκα ἐδίκαζον, τὰ δ᾿ ὑπὲρ ταῦτα διαιτηταῖς παρεδίδοσαν, μετὰ δὲ τὴν τῶν τριάκοντα ὀλιγαρχίαν μίσει τοῦ ἀριθμοῦ τοῦ τριάκοντα τεσσαράκοντα ἐγένοντο.) [*](10 Harpocr. s. v. διαιτητής:. . . . . εἰσὶ δὲ οἱ διαιτηταὶ ἕτεροι τῶν δικαστῶν. οὖτοι μὲν γὰρ ἐν δικαστηρίοις ἐδίκαζον ἀποδεδειγμένοις καὶ τὰς ἀπὸ τῶν διαιτητῶν ἐφεσίμους <δίκας> ἔκρινον. οἰ δὲ διαιτηται κλήρῳ πρότερον λαχόντες ἢ ἐπιτρεψάντων αὐτοῖς τῶν κρινομένων τοῖς κρινομένοις διῄτουν. καὶ εἰ μὲν ἤρεσκε τοῖς ἀντικίκοις, τέλος εἶχεν ἡ δίκη· εἰ δὲ μή, τὰ ἐγκλήματα καὶ τὰς προκλήσεις καὶ τὰς μαρτυρίας, ἔτι δὲ καὶ τοὺς νόμους καὶ τὰς ἄλλας πίστεις ἑκατέρων ἐμβαλόντες εἰς καδίσκους καὶ σημηνάμενοι παρεδίδοσαν τοῖς εἰσαγωγεῦσι τῶν δικῶν. λέγει δὲ περὶ αὐτῶν Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτεία. (Epitomen exscr. Suidas). Harpocr. s. v. εἰσαγγελία: . . . ἄλλη δὲ εἰσαγγελία ἐστὶ κατὰ τῶν διαιτητῶν· εἰ γάρ τις ὑπὸ τοῦ διαιτητοῦ ἀδικηθείη (ἀδικηθῇ codices meliores et Epitome; corr. deteriores), ἐξῆν τοῦτον εἰσαγγέλλειν πρὸς δικαστὰς καὶ ἁλοὺς ἠτιμοῦτο . . . (Epitomen exscr. Suid.III, [ex Photio] τοῦ διαιτητοῦ ἀδικηθείη (ἀδικηθ«codices meliores et Epitomeq saa τοῦ διαιτητοῦ ἀδικηθείη (ἀδικηθ« ψο Et gen. [unde Symeo], lex. Sabb. 15,27). Lex. Bekk. quintum (BA 235,20) διαιτηταὶ τίνες εἰσίν: καριταί. ἦσαν γὰρ διαιτηταί τινες τῶν ἰδιωτικῶν κριταί. εἰ δέ τινες μὲ ἐπείθοντο τοῖς διαιτηθεῖσιν αὐτοῖς, εἰσῆγον αὐτοὺς εἰς δικαστήριον. ἐγίνοντο δὲ διαιτηταὶ πάντες Ἀθηναῖοι οἷς ἑξηκοστὸν ἔτος ἦν. τὸν δὲ ἀδικοῦντα διαιτητὴν ἐξῆν εἰσαγγέλλειν, καὶ εἴ τις ἑάλω, ἀτιμία ἦν τὸ ἐπιτίμιον. (Inde Et. M. 267,3). Eadem glossa exstat in Schol. Platon. Legg.)

γιγνώσκουσι, κἄν μὲν ἀμφοτέροις ἀρέσκῃ τὰ γνωσθέντα καὶ ἐμμένωσιν, ἔχει τέλος ἡ δίκη. ἄν δ’ 6 ἕτερος ἐφῇ τῶν ἀντιδίκων εἰς τὸ δικαστήριον, ἐμβαλόντες τὰς μαρτυρίας καὶ τὰς προκλήσεις καὶ τοὺς νόμους εἰς ἐχίνους, χωρὶς μὲν τὰς τοῦ διώκοντος χωρὶς δὲ τὰς τοῦ φεύγοντος, καὶ τούτους κατασημηνάμενοι καὶ τὴν γνῶσιν τοῦ διαιτητοῦ γεγραμμένην ἐν γραμματείῳ προσρτησαντες παραδιδόασι το[ῖ] ς δ τοῖς τὴν φυλὴν τοῦ φεύγοντος δικάζουσιν. οἱ δὲ παραλαβόντες εἰσάγουσιν εἰς τὸ δικαστήριον, τὰ μὲν ἐντὸς [*](3) χιλίων εἰς ἕνα καὶ διακοσίους, τὰ δ’ ὑπὲρ χιλίας εἰς ἔρα καὶ τετρακοσίους. οὐκ ἔνεστι δ’ οὔτε νόμοις οὔτε προκλήσεσι οὔτε μαρτυρίαις αλλ’ ἢ ταῖς παρὰ τοῦ διαιτητοῦ χρῆσθαι ταῖς εἰς τοὺς ἐχίνους ἐμβεβλημέναις. διαιτηταὶ [*](4) δ’ εἰσὶν οἶς ἂν ἑξηκοστὸν ἔτος ᾗ· τοῦτο δὲ δῆλον ἐκ τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν ἐπωνύμων. εἰσὶ γὰρ ἐπώνυμοι δέκα μὲν οἱ τῶν φυλῶν, δύο δὲ καὶ [*](1 γινωισκουσι L*, γιγ L 4 suprascr. L 4 αρεσκη L εμμενουσιν L*, 2 αντιδικω L*, corr. L 4 3 ειεχι- L*, corr. L 4 5 γνωσιν leg. Bl, Wn; non omnino video γν, sed ω satis certum est. post γνωσιν etiam την K-W (? Wn), contra pap. 6 τ(ης) φυ L, corr. K-W, al.) [*](3 Harpocr. ἐχῖνός ἐστι μὲν ἄγος; τι εἰς ὄ τὰ γραμματεῖα τὰ πρὸς τὰ; δίκας ἐτίθεντο. Δημοσθένης ἐν τῷ πρὸς Τιμόθεον. μνημονεύει τοῦ ἄγγους τούτου καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ . . . . . (Epitomen exscr. Phot. I [ex quo Etym. gen., unde Symeo et Et. Μ. 404,53] et Suid. IV).) [*](12 Harpocr. s. v. στρατεία ἐν τοῖς ἐπωνύμοις; . . . . . τίς ἦν ἡ ἡ Epit., om. codd.) ἐν τοῖς ἐπωνύμοις στρατεία, δεδήλωκεν Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ λέγωων. “ εἰσὶ γὰρ ἐπώνυμοι δέκα μὲν οἱ τῶν φυλῶν, δύο δὲ καὶ τεσαράκοντα οἱ τῶν ἡλικιῶν. οἱ δὲ ἔφηβοι ἐγγραφόμενοι πρότερον μὲν εἰς λελευκωμένα γραμματεῖα ἐνεγράφοντο καὶ ἐπεγράφοντο αὐτοῖς ὅ τε ἄρχων ἐφ’ οὖ ἐνεγράφησαν ἐπεγp. codd. corr. Bekker) καὶ ἐπώνυμος ὁ τῷ προτέρῳ ἔτει δεδιαιτηκὼς δὲ δεικτικῶς codd.), νῦν δὲ εἰς τὴν βουλὴν ἀναγράφονται”. καὶ μετ’ ὀλίγα· “χρῶνται δὲ τοῖς ἐπωνύμοις καὶ πρὸς τὰς στρατείας καὶ ὅταν ἰαὶ ἡλικίαν ἐκπέμπωσι, προσγράφουσιν (sic codd.; ὡς γράφουσιν Epitome, corr. Valesius) ἀπὸ τίνος ἄρχοντος ἐπωνύμου μέχρι τίνος δεῖ στρατεύεσθαι . . . (Epit. exscr. Phot. et Suid.) — Harpocr. s. ν. ἐπώνυμοι: . . . . . διττοί εἰσιν οἱ ἐπώνυμοι, οἱ μὲν δέκα τὸν ἀριθμόν, ἀφ’ ὦν αἱ φυλαί, ἔτεροι δὲ δύο καὶ τεσσαράκοντα, ἀφ’ ὦν αἱ ἡλικίαι προσγορεύονται τῶν πολιτῶν καθ’ ἕκαστον ἔτος, ἀπὸ ὀκτὼ καὶ δέκα ἐτῶν μέχρις ἐξήκοντα. (Epitomeu exscr. Phot. I et Suid. I). — Lex. Bekk. quiutum (BA 145,17) ἐπώνυμοι : ἄρχοντες δισσοί εἰσιν, οἱ μὲν τεσσαράκοντα δύο τῶν ἡλικιῶν, οἱ δὲ δέκα τὸν ἀριθμόν, ἀφ’ ὦν αἱ φυλαὶ προσηγορεύθησαν. Ad eandem glossam redeunt quae habet (ex Photio) Etym. gen. (unde Et. M. 369,15) . . . . . ἐπώνυμοι: διττοί εἰσιν οὖτοι, οἱ μὲν λεγόμενοι τῶν ἡλικιῶν, καὶ εἰσὶ δύο καὶ τεσσαράκοντα, οἳ καλοῦνται καὶ λήξεων ἐπώνυμοι, οἱ δὲ δέκα, ἀφ’ ὦν αἱ φυλαὶ προσηγορεύθησαν, οἶον Ἐρεχθεύς, Αἰγεύς κτλ. (cf. supra ad 21,6). — 10 Cf. testimon. ad p. 57,10 allata.13 Cf. testimon. ad p. 58,12 allata. ) τετταράκοντα οἱ τῶν ἡλικιῶν· οἱ δὲ ἔφηβοι ἐγγραφόμενοι πρότερον μὲν εἰς [*](p.27) λελευκωμένα γραμματεῖα ἐνεγράφοντο, καὶ ἐπεγράφοντο αὐτοῖς ὄ τ᾿ ἐφ’ ὖ ἐνεγράφησαν καὶ ὁ ἐπώνυμος ὁ τῷ προτέρῳ ἔτει δεδιαιτηκώς, νῦν δ’ εἰς στήλην χαλκῆν ἀναγράφονται, καὶ ἵσταται ἡ στήλη πρὸ τοῦ βουλευτηρίου παρὰ τοὺς ἐπωνύμους. τὸν δὲ τελευταῖον τῶν ἐπωνύμων λαβόντες [*](5) οἱ τετταράκοντα διανέμουσιν αὐτοῖς τὰς διαίτας καὶ ἐπικληροῦσιν ἅς ἕκαστος διαιτήσει καὶ ἀναγκαῖον ἃς ἂν ἕκαστος λάχῃ διαίτας ἐκδιαιτᾶν. ὁ γὰρ νόμος, ἄν τις μὴ μὴ γένηται διατητής τῆς ἡλικίας αὐτῷ καθηκούσης, ἄτιμον εἶναι εκλεύει, πλὴν ἐὰν τὐχῃ ἀρχων τι[ν]ὰ ἐν ἐκείνῳ τῷ ἐνιαυτῷ ἢ ἀποδημῶν· οὔτοι δ’ ἀτελεῖς εἰσὶ μόνοι. ἔστιν δὲ καὶ εἰσαγγέλλειν εἰς [*](6) τοὺς διαιτητάς, ἐάν τις ἀδικηθῇ ὑπὸ τοῦ διαιτητοῦ, κἄν τινος καταγνῶσιν, ἀτιμοῦσθαι κελεύουσιν οἱ νόμοι· ἔφεσις δ’ ἔστι καὶ τούτοις. χρῶνται [*](7) δὲ τοῖς ἐπωνύμοις καὶ πρὸς τὰς στρατείας, καὶ ὅταν ἡλικίαν ἐκπέμπωσι προγράφουσιν, ἀπὸ τίνος ἄρχοντος καὶ ἐπωνύμ[ου] μέχρι τίνων δεῖ στρατεύεσθαι.

LIV. κληροῦσι δὲ καὶ τάσδε τὰς ἀρχάς· ὁδοποιοὺς πέντε οἶς προστέτακται [*](1) δημοσίους ἐργάτας ἔχουσι τὰς ὁδοὺς ἐπισκευάζειν. καὶ λογιστὰς [*](2) δέκα καὶ συνηγόρους τούτοις δέκα, πρὸς οὓς ἅπαντας ἀνάγκη τοὺς τὰς [*](1 ενγραφομένοι L 3 προτερωι L, Harp. ; πρότερον K-W, Bl 5 Trapd] ππερὶ, sc. L κ(αι) τον τε3λευταιον L*, corr. inter scribendum L 4 επωνυμω L*, V suprascr. L 4 9 τυχη L 11 διαιτητάς] δικαστάς Harp., Lex. Bekk. quint. (v. testim.) ; verba eadem inter se confandit et Lex Bekk. quint. 306,15; v. testim. ad p. 57,5) αδικηθη L 16. 17 προτετακται L*, corr. L 4 17 επισκευασειν L*, ut vid., corr. L 4) [*](17 SchoL Ar. Vesp. 691 (V) κληρωτοὺς δὲ γενομένους δέκα συνηγόρους Ἀριστοτέλης φησίν. Lex. Bekk. quiutum (BA 310,6) s. v. τίνες ποίων δικαστηρίων εἶχον τὴν ἡγεμονίαν: . . . . . οἱ λογισταὶ τὰς εὐθὐνας ἁπάσας εἰσῆγον. Phot. II = Suid. I ἡγεμονία δικαστηρίου: τοῖς ἄρχουσιν οὐ πάσας πᾶσιν ἐφεῖτο δίκας εισάγειν, ἀλλὰ . . . . . τοῖς δὲ λογισταῖς τὰς κατὰ τῶν ἀρξάντωνν εὐθύνας. — Lex. Bekk. quintum (BA 245,6; exscr. lexicon Bekk. quartum, BA 187,3) = Lex. Bachmann. p. 240,10 (exscr. Suid. et Phot., unde Et. gen., ex quo Symeo et Et. M. 391,56) εὐθύνας: κυρίως ἃς εἰσάγουσιν οἱ λογισταὶ πρὸς τοὺς δόξαντας μὴ ὀρθῶς ἄρξαι τῆς πόλεως ἤ πρεσβεῦσαι κακῶς. καὶ τὰ δικαστήρια μὲν οἱ λογισταὶ κληροῦσιν, κατηγορεῖ δὲ ὁ βουλόμενος καὶ τοῖς δικασταῖς ἐφεῖται τιμᾶσθαι τοῖς ἁλοῦσιν. Eaudem glossam hahent Lex. Patm. p. 142 εὔθυνα: ἣν εἰσῆγον οἰ λογισταὶ κατὰ τῶν δοξάντων μὴ ὀρθῶς ἄρξαι ἢ παραπρεσβεῦσαι ἢ ὅλως δημόσιόν τι καὶ κοινὸν διαχειρισάντων. κατηγόρει δὲ ὁ βουλόμενος καὶ τοῖς δικασταῖς ἐφεῖτο τιμᾶν ὅσον ἐβούλοντο, et Lex. Cant. Ρ. 670,12 = Schol. Plat. Legg. 945 D. εὔθυνά εὐθύνη schol. εὐθυνία lex. Caut.) ἐστι κρίσις κατὰ τῶν ἀρξάντων 15 πρεσβευσάντων ἤ τι τῶν τῆς πόλε(??)ς χειρισάντων χειρωσάντων lex. Cant.) ὅλως. — Lex. Cantabr. 672,20 λογισταὶ καὶ συνήγοροι: Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ οὕτω λέγει “λογισταὶ δὲ αἱροῦνται κληροῦται Blass) δέκα πάρ’ οἷς διαλογιίζονται πᾶσαι αἱ ἁρχαὶ τά τε λήμματα καὶ τὰς γεγενημένας δαπάνας καὶ ἄλλοις δέκα συννηγόροις· οἵ τινες συνανακρίνουσι τούτοις· καὶ οἱ τὰς εὐθύνας διδόντες παρὰ τούτοις ἀνακρίνοντες πρῶτον, εἶτα ἐφίεται εἰς τὸ δικαστήριον εἰς ενα καὶ πεντακοσιοθς.)

ἀρχὰς ἄρξ[αντ]ας λόγον ἀπενεγκεῖν. οὗτοι γάρ εἰσι μόνοι τοῖς ὑπευθύνοις λογιζόμενοι καὶ τὰς εὐθύνας εἰς τὸ δικαστήριον εἰσάγοντες. κἂν μέν τινα κλέπτοντ’ ἐξελέγξωσι, κλοπὴν οἱ δικασταὶ καταγιγνώσκουσι καὶ τὸ γνωσθὲν ἀποτίνεται δεκαπλοῦν· ἐὰν δέ τινα δῶρα λαβόντα ἐπιδείξωσιν καὶ καταγνῶσιν οἱ δικασταί, δώρων τιμῶσιν, ἀποτίνεται δὲ καὶ τοῦτο δεκαπλοῦν· ἂν δ’ ἀδικεῖν καταγνῶσιν, ἀδικίου τιμῶσιν, ἀποτίνεται δὲ τοῦθ’ ἁπλοῦν ἐὰν πρὸ τῆς θ πρυτανείας ἐκτείσῃ τις, εἰ δὲ μή, διπλοῦται. τὸ οὐ διπλοκκῦται.

κληροῦσι δὲ καὶ γραμματέα τὸν κατὰ πρυτανείαν καλούμενον, ὅς τῶν [*](3) γραμμάτων ἐστὶ κύριος καὶ τὰ ψηφίσματα τὰ γιγνόμενα φυλάττει, καὶ τἄλλα πάντα ἀντιγράφεται καὶ παρακάθηται τῇ βουλῇ. πρότερον μὲν οὖν οὖτος ἦν χειροτονητός, καὶ τοὺς ἐνδοξοτάτους καὶ πιστοτάτους ἐχ[ει]ροτόνουν· καὶ γὰρ ἐν ταῖς στήλαις πρὸς ταῖς συμμαχίαις καὶ προξενί[αι]ς καὶ πολιτείαις οὗτος ἀναγράφεται· νῦν δὲ γέγονε κληρωτός. κληροῦσι δὲ καὶ ἐπὶ τοὺς [*](4) νόμους ἕτερον ὅς παρακάθηται τῇ βουλῇ, καὶ ἀντιγράφεται καὶ οὗτος [*](1 μονοι| τοις L, οἱ add. J. B. Mayor; εἰσιν οἱ μόνοι Bl, K -W 3 3 καταγινωισκουσι L*, i post u) del L 4 puncto superposito 7 τ(ης) male scriptum rescr. L 4 εκτισηι L 10 γραμματων Harp., Poll.; τεω(ν) L. post γp., τ’ add. Harp. (exc. MSS. BC), quem sequuntur Bl, K- W 3 ; sed illic necesse fuit τε inserere propter formam locu- tionis (v. testim.) γινομενα L, γενομενα Harp. (exc. MS. B) 12 απιστοτατους L 14. 15 επι τουτοις ν[ο]μον ετερον L; corr. ex Poll.) [*](6 Harpocr. s. v. ἀδικίου: . . . . . ἀποτίνυται δὲ τοῦτο ἁπλοῦν, ἐὰν πρὸ τῆς πρυτανείας ἀποδοθῇ, εἰ δὲ μὴ, διπλοῦν καταβάλλεται. (Epitomen exscr. Phot.I, Suid., Lex. Bachm. 341,29 Bekk.)) [*](9 Harpocr. s. v. γραμματεύς: . . . . . ὀ γραμματεὺς πῶς τε καθίστατο καὶ τί ἔπραττεν ὡς τῶς γραμμάτων τἐ ἐστι κύριος καὶ τὰ ψηφίσματα τὰ γινόμενα φυλάττει καὶ τὰ ἄλλα πάντα ἀντιγράφεται, καὶ παρακάθηται τῇ βουλῇ, δεδήλωκεν Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ. — Harpocr. s. v. ἀντιγραφεύς: . . . . . διττοὶ δ’ ἦσαν ἀντιγραφεῖς, ὁ μὲν τῆς διοικήσεως, ὥς φησι Φιλόχορος, ὁ δὲ τῆς βουλῆς, ὡς Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ. (Epitomen exscr. Lex. Bachm. p. 410,6 Bk. et Suid.). — PoII. VIII 98 γραμματεὺς ὁ κατὰ πρυτανείαν κληρωθεὶς ὑπὸ τῆς βουλῆς ἐπὶ τῷ τὰ γράμματα φυλάττειν καὶ τὰ ψηφίσματα καὶ ἕτερος ἐπὶ τοὺς νόμους ὑπὸ τῆς βουλῆς χειροτονούμενος. ὁ δ’ ὑπὸ τοῦ δήμου αἱρεθεις γραμματεὺς ἀναγινώσκει τῷ τε δήμῳ καὶ τῇ βουλῇ. — Lex. Bekk. quintum (BA 226,30) γραμματεὺς: καὶ τὸν γραμματέα ὁ δῆμος] χειροτονεῖ ὁ δῆμος. ἀναγνωσόμενον αὐτῷ καὶ τῇ βουλῇ. καἱ οὗτος οὐδενὸς τὸ συνόλον ἄλλου ἐστὶ κύριος ἢ τοῦ ἀναγνῶναι. Suid. γραμματεύς ΙΙ: . . . κληρωτοὶ δὲ ἦσαν τὸν ἀριθμὸν τρεῖς, γράφοντες τὰ δημόσια. οὐδενὸς δὲ ἦσαν κύριοι ἀλλ’ ἤ τοῦ γράφειν καὶ ἀναγνῶναι. Lex. Bekk. quartum (BA 185,14) γραμματεὺς; ὁ ἀναγινώσκων τῇ βουλῇ καὶ τῷ. δήμῳ τὰ προστεταγμένα (leg. πραττόμενα). κατὰ χρόνον δ’x00δ3E; ἠλλάσσετο. ὁ δὲ καταγραφόμενος (leg. ἀντιγραφόμενος) τὰ ἐν τῇ βουλῇ γινόμενα ἀντιγραφεὺς ἐλέγετο. Suid. s. v. γραμματεύς = Lex. Sabb. 7,2: γραμματεὺς· οὗτος πράξεως μὲν οὐδεμιας ἦν κύριος, ὑπανεγίνωσκε δὲ τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ τὰ πραττόμενα. ὁ δ’ ἀντιγραφεὺς καὶ οὖτος ἁπὸ τοῦ γράφειν τὰ παρὰ τῇ βουλῇ ὠνόμασται.)

πάντας. χειροτονεῖ δὲ καὶ ὁ δῆμος γραμματέα τὸν ἀναγνωσόμενον αὐτῷ [*](5) καὶ τῇ βουλῇ, καὶ οὗτος οὐδενός ἐστι κύ[ρι]ος ἀλλὰ τοῦ ἀναγνῶναι.

[*](p.27)

κληροῖ δὲ καὶ ἱεροποιοὺς δέκα, τοὺς ἐπὶ τὰ ἐκθύματα καλουμένους, [*](6) [oἳ] τά τε μ[αν] τευτὰ ἑρὰ θύουσιν, κἄν τι καλλιερῆσαι δέῃ, μετὰ τῶν μάντε[ ων] . κληροῖ δὲ καὶ ἑτέρους δέκα,κ τοὺς κατ’ ἐνιαυτὸν. [*](7) καλουμένους, οἳ θυσίας τέ τινας θύουσι καὶ τ]ὰς πεντετηρίδας ἁπάσας διοικοῦσιν πλὴν Παναθηναίων. ε[ἰσὶ δ] ὲ πεντετηρίδες μἰα μ[ ὲν ἡ εἰ]ς Δῆλον ἔστι δὲ καὶ ἑπ[τ]ετηρὶς ἐνταῦθα), δευτέρα δὲ Βραυρώνια, τρίτη δ’ Ἡράκλε]ια,κκ τετάρτη δ]6 Ἐλευσ[ίν] ια, εݲ δὲ Πα[ν]αθήναια· καὶ οὐδεμία ἐν τῷ αυτῷ ἐγγίγνε[ται. νῦν] δὲ πρόσκειται καὶ Ἡ] φαίσ[τια] ἐπὶ Κηφισοφῶντος ἄρχοντος.

κληροῦσι δὲ καὶ εἰς Σαλαμῖνα ἄρχον|τα, καὶ εἰς Πει[ραι]ἐα [*](8) δήμαρχον, 01 τά τε Διονύσια ποιοῦσιν ἑκατέρωθι καὶ χορηγοὺς καθιστᾶσιν. ἐν Σλαμ[ῖνι] δὲ καὶ τοὔ[ν]ομα τοῦ ἄρχοντος ἀναγράφεται.

LV. αὖται μὲν οὖν αἱ ἃ κληρωταί τε καὶ κύριαι τῶν εἰ[ρη]μένων [*](1) [πάντ] ων εἰσίν. οἱ δὲ καλούμενοι ἐννέα ἄρχοντες τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς [*](2 ἀλλὰ] ἀλλ’ ἢ Bl, cum Suid., et hoc apud Ar. maxime usitatar; cf. autem Bonitz, Ind. Ar. 33 b 8 επ[τ]ηρις L*, corr. L 4 9 ’HpoxXeia e Poll. restituttun ; relliquias cum hoc congruere negat Wn, sed dubito; ante a videtur t (et fortasse ei) fuisse, non t ut dicit Wn e nunc clare legitur amoto frustulo papyraceo quod obscurabat 10 ουδ(ε)αμια L, ut vid. γινε . . . L*, εν suprascr. L 4 νῦν suppl. BI π΄κειται L*, ρος suprascr. L 4 καὶ Ἡφαίστια suppl. BI; vestigia cum tio congruunt 11 Κηφισοφοντος L*, corr. L 4 13 ποιοῦσι L 16 πάντων] ἁπάντων Papageorgios, Bl 2; πράξεων Kaibel (K -W 3)) [*](3 Poll. VIII 107 ἱεροποιοί: δέκα ὄντες οὖτοι ἔθυον θυσίας τὰς πεντετηρίδας, τὴν εἰς Δῆλον, τὴν ἐν Βραυρῶντ, τὴν τῶν Ἡρακλείων ἡρακλειδῶν libri, corr. Jungermann), τὴν Ἐλευσῖνι. — Lex. Bekk. qointum (BA 265,22) ἱεροποιοί: κληρωτοὶ ἄρχοντες, εἰσὶ δὲ δέκα τὸν ἀριθμόν, 01 τά τε μαντεύματα ἱεροθυτοῦσι, κἄν τι καλλιερῆσαι δέῃ, καλλιεροῦσι μετὰ τῶν μάντεων καὶ θυσίας τὰς νομιζομένας ἐπιτελοῦσι καὶ τὰς πενταετηρίδας ἁπάσας διοικουσιν πλὴν Παναθηναίων. Eandem glossam babet Phot. ἱεροποιοί: κληρωτοὶ ἄρχοντες, δἐκα τὸν ἀριθμόν, οἵ τά τε μαντεύματα ἱεροθυτοῦσι, κἄν τις καλλιερήσῃ, συγκαλλιεροῦσι τοῖς μαντεύμασι, καὶ θυσίας τὰς νομιζομένας ἐπιτελοῦσι καὶ τὰς πενταετηρίδας ἁπάσας διοικοῦσι πλὴν Παναθηναίων. εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλοι ἱροποιοὶ τῶν σεμνῶν θεῶν οἴ τὸν ἀριθμόν εἰσιν ἀόριστοι. Item Lex. Patm. p. 11 ἱεροποιοί: κληρωτοὶ ἄρχοντες δέκα 61 τὰ μεμαντευμένα ἱερὰ duoustv. eliA Si xoi dXXot TuJv aefivwv detuv. Photii glossam usque ad ImTeXouatv exscr. Etym. genuin., ex quo Symeo; auctor Etymol. Magni loco glossae Photianae, quam ex Etym. genuino sumere poterat, e codice suo lexici Bekkeriani qninti eandem glossam deprompsit ita ut scriberet κἄν τι καλλιερῆσαι δέῃ, καλλιεροῦσι μετὰ τῶν μάντεων, post πλὴν Παναθηναίων sic per- geret: ταῦτα δ’ Ἀριστοτέλης ἱστορεῖ ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ. Δημοσθένης κτλ. 16 Poll. VIII 85 sq. ἀρχόντων δὲ τῶν Ἀθήνηνσιν ὀνόματα οἱ ἐννέα ἄρχοντες. εἰσὶ δὲ 6 τοὺ ἐνιαυτοῦ ἐπώνυμος ἄρχων, βασιλεύς, πολέμαρχος καὶ θεσμοθέται ἔξ· ἐκ τούτων Τ’ οἱ ἐννέα συμπληροῦνται. ἐκαλεῖτο δὲ τις θεσμοθετῶν ἀνάκρισις, εἰ Ἀθηναῖοί εἰσιν ἑκατέρωθεν ἐκ τριγονίας καὶ τῶν δήμων πόθεν καὶ ει Ἀπόλλων ἐστὶν αὐτοῖς πατρῷος καὶ Ζεὺς ἕρκιος καὶ εἰ τοὺς γονέας εὖ ποιοῦσιν, καὶ εἰ ἐστράτευνται ὑπὲρ τῆς πατρίδος καὶ εἰ τὸ τίμημα ἔστιν αὐτοῖς. ἐπηρώτα δ’ ἡ βοθλή, ὤμνυον δ’ οὖτοι πρὸς τῇ βασιλείῳ στοᾷ ἐπὶ τοῦ λίθου, ὑφ’ ᾧ τὰ ταμιεῖα, συμφυλάξειν τοὺς νόμους καὶ μὴ δωροδκήσειν ἢ χρυσοῦν ἀνδριάντα ἀποτίσειν. εἶτα ἐντεῦθεν εἰς ἀκρόπολιν ἀνελθόντες ὤμνυον ταὐτά. Lex. Cantabr. 670,14: Θεσμοθετῶν ἀνάκρισις: κατὰ Ἀριστοτέλην οἱ θεσμοθέται ἐκ τῶν θ ἀρχόντων αὐτοὶ 2; ὄντες· οἱ δὲ λαχόντες ὑπὸ ὑπὲρ cod.) τῆς βουλῆς τῶν πεντακοσιων καὶ τοῦ δικαστηρίου δοκιμάζονται πλὴν τοῦ φραμματέως ἒρωτώμενοι τίνες αὐτῶν πατέρες· ὀμοίως καὶ δήμων τίνων εἰσί· καὶ εἰ ἔστιν αὐτοῖς Ἀπόλλων πατρῶος καὶ Ζὼ; ζ cod.) ἕρκειος· καὶ εἰ τοὺς γονέας εὖ ποιοῦσι· καὶ εἰ τὰ τέλη τελοῦσι. καὶ εἰ τὰς ὑπὲρ τῆς πατρίδος στρατείας ἐστρατεύσαντο· πάντα οὖν ἀνάκρισιν εὐλόγως ὠνόμασαν.)

τρόπον καθίσταντο εἴρ]ηται· νῦν] δὲ κληροῦσιν θεσμοθέτας μὲν ἕξ καὶ γραμματέα τούτοις, ἔτι δ’ ἄρχοντα καὶ βασιλ[έ]α καὶ πολέμαρχον κατὰ μέρος ἐξ ἑκάστης φυλῆς. δοκιμάζονται δ’ οὗτοι πρῶτον μὲν ἐν τῇ [*](2) β[ουλ]ῇ τοῖς φݲ πλὴν τοῦ γραμματέως, οὗτος δ’ ἐν δικαστηρίῳ μόνον οἱ ἄλλοι ἄρχοντ[ες] (πάντες γὰρ καὶ οἱ κληρωτοὶ καὶ οἱ δοκιμασθέντες ἄρχουδιν), οἱ δ’ ἐννέα ἄ[ρ]χοντες ἔν τε τῇ βουλῇ καὶ πάλιν ἐν δικαστηρίῳ. καὶ πρότερον μὲν οὐκ ἦρχεν ὅντ[ιν’] ἀποδοκιμάσειεν ἡ βουλή, νῦν δ’ ἔφεσίς ἐστιν εἰς τὸ δικαστήριον,κ καὶ τοῦτο κύριόν ἐστι τῆς δοκιμ[α]σίας. ἐπερωτῶσιν δ’, ὅταν δοκιμάζωσιν, πρῶτον μὲν ’τίς | [*](3) σοι πατήρ καὶ πόθεν τῶν δήμων, καὶ τίς πατρὸς πατήp. καὶ τίς μήτηρ, [*](p. 28) καὶ τίς μητρὸς πατὴρ καὶ πόθεν τῶν δήμων’ ; μετὰ δὲ ταῦτα, εἰ ἔστιν αὐτῷ Ἀπόλλων πατρῷος καὶ Ζεὺς ἑρκεῖος, καὶ ποῦ ταῦτα τὸ ἱερά ἐστιν, εἶτα ἠρία εἰ ἔστιν καὶ ποῦ ταῦτα, ἔπειτα γονέας εἰ εὖ ποιεῖ, [καὶ] τέλη τελεῖ, καὶ τὰς στρατείας εἰ ἐστράτευται. ταῦτα δ’ ‘κ[ά]λει’, φησίν, ‘τούτων τοὺς μάρτυρας’. έπειδὰν δὲ παράσχηται τοὺς [*](4) μάρτυρας, ἐπερωτᾷ τούτου βούλεταί τις κατηγορεῖν’; κἂν μὲν ᾗ τις κατήγορος, δοὺς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν οὕτω δίδωσιν ἐν μὲν τῇ βουλῇ τὴν ἐνπιχειροτονίαν, ἐν δὲ τῷ δικαστηρίῳ τὴν ψῆφον· ἐὰν δὲ μηδεὶς βούληται κατηγορεῖν, εὐθὺς δίδωσι τὴν ψῆφον. καὶ πρότερον μὲν εἶς ἐνέβαλλε τὴν ψῆφον, νῦν δ’ πάντας ἐστὶ διαψηφίζεσθαι περὶ αὐτῶν, ἵνα, ἄν· τις πονηρὸς ὢν ἀπαλλάξῃ τοὺς κατηγόρους, ἐπὶ τοῖς δικασταῖς γένηται τοῦτον ἀπ[ο]δοκιμάσαι. δοκιμασθέν δὲ τοῦτον τὸν τρόπον βαδίζουσι πρὸς τὸν λίθον ἐφ’ ο[ὗ] τὰ τόμι’ ἐστίν, έφ’ οὗ καὶ οἱ διατηταὶ ὀμόσαντες ἀποεἴηται] [*](1 προείρηται Bl, Wn (K - W 3), quod non capit spatium; neque enim litterae ιρητα extant, sed clare xat, minus clare η post ειρηται spatium 4 litt. idoneum, sed νυν sufficeret, sicut λεμ in proximo versu 3 κοκιμ L*, corr. L 4\ ἡ L 5 πάντες] ἅπαντες Diels, Bl, Wn; ligatura ante ti potest vel σ vel α esse (sed melius σ). spatium autem magis 2 quam 3 litteris idoneum est de κ(αι) ante ol niliil nisi vestigium compendii minutum relictum est 6 δοκιμασθεντας L*, corr. L 4 έννέα] non ἐννέ’ ut Bl, K-W, cum α utrumque conspici possit 10 πατηρ πατρος L*, ordinem mutavit signis superpositis L 4 14 εἰ add. K-W e lex. rhet. Cantabr. et Dinarch. 2,18 15. 16 ἐπειδὰν . . . μάρτυρας om. L*, suprascr. L 4 16 βουλευται L η L 19 ενεβαλε L*, corr. L 4 21 απαλλαξη L γενηνηται L*, corr. L 4 22 δοκιμασθεν L, quod nescio an retinendum sit; δοκιμασθέντες Rutherford, edd. cett. 23 ecp potius quam 09 L (utniraque libri Poll.) postea 0 potius quam ω (de umbris litterarum errat Kaibel p. 230, quippe qui ectypum solum vidisset): έφ’ ᾧ K-W3, Bl, έφ’ οὗ H-L, S.) [*](23 Harpocr. s. v. λίθος: . . . . . ἐοίκασι δ’ Ἀθηναῖοι πρός τινι λίθῳ τοὺς ὅρκους ποιεῖςθαι, ὡς Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ καὶ Φιλόχορος ἐν τῷ γݲ (Epitomen exscr. Phot. Suid. II).) φαίνονται τὰς διαίτας καὶ οἱ μάρτυρες ἐξόμνυνται τὰς μαρτυρίας· ἀναβάντες [*](p.28) δ’ ἐπὶ τοῦτον ὀμνύουσιν δικαίως ἄρξειν καὶ κατὰ τοὺς νόμους, καὶ δῶρα μὴ λήψεσθαι τῆς ἀρχῆς ἕνεκα, κἄν τι λάβωσι ἀνδριάντα ἀναθήσειν χρυσοῦν. ἐντεῦθεν δ’ ὀμόσαντες εἰς ἀκρόπολιν βαδίζουσιν καὶ πάλιν ἐκεῖ ταὐτὰ ὀμνύουσι, καὶ μετὰ ταῦτ’ εἰς τὴν ἀρχὴν εἰσέρχονται.

LVI. λαμβάνουσι δὲ καὶ παρέδρους ὅ τ’ ἄρχων καὶ ὁ βασιλεὺς καὶ ὁ [*](1) πολέμαχος δύο ἕκαστος οὓς ἂν βούληται, καὶ οὗτοι δοκιμάζονται ἐν τῷ δικαστηρίῳ τρὶν παρεδρεύειν, καὶ εὐθύνας διδόασιν ἐπὰν παρεδρεύσωσιν. καὶ ὁ μὲν ἄρχων εὐθὺς εἰσελθὼν πρῶτον μὲν κηρύττει, ὅσα τις [*](2) εἶχεν πρὶν αὐτὸν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ἀρχήν, ταῦτ’ ἔχειν καὶ κρατεῖν μέχρι ἀρχῆς τέλους. ἔπειτα χορηγοὺς τραγῳδοῖς καθίστησι τερεῖς ἐξ ἁπάντων [*](3) Ἀθηναίων τοὺς πλουσιωτάτους· πρότερον δὲ καὶ κωμῳδοῖς καθίστη πέντε, νῦν δὲ τούτοις αἱ φυλαὶ φέρουσιν. ἔπειτα παραλαβὼν τοὺς χορηγοὺς τοὺς ενηνεγμένους ὑπὸ τῶν φυλῶν εἰς Διονύσια ἀνδράσιν καὶ παισὶν καὶ κωμῳδοῖς, καὶ εἰς θαργήλια ἀνδράσιν καὶ παισίν (εἰσὶ δ’ οἱ μὲν εἰς Διονύσια φυλάς, εἰς Θαργήλια δυοῖν φυλαῖν εἷς· παρέχει δ’ ἐν μ[έρ]ει τῶν φυλῶν) τούτοις τὰς ἀντιδόσεις ποιεῖ καὶ τὰς σκήψεις εἰσ[άγει, ἐά]ν τις ἢ λελῃτουργη[κέ]ν[αι] φῇ πρότερον ταύτην τὴν λῃτουρ[γίαν, ἢ ἀ]τελὴς εἶναι, λελῃτ[ου]ργ[ηκὼς ἑ]τέραν λῃτουργίαν καὶ τῶν χρόνων αὐτῷ τῆς ἀτελ]είας μὴ ἐξεληλυθό[των, ἢ τὰ] ἔτη μὴ γεγονέναι· δεῖ γὰρ τὸν τοῖς παι[σὶν χορ]ηγοῦντα ὑπὲρ τετταρά[κον]τα ἔτη γεγονέναι. καθίστησι δὲ καὶ εἰς Δῆλον χορηγοὺς καὶ ἀρχ[ι]θέω[ρον τῷ] τριακοντορίῳ τῷ τοὺς ῄθέους ἄγοντι. πομπῶν δ’ ἐπιμελεπῖτ[αι τῆς τ]ε τῷ Ἀσικληπιῷ γιγνομένης, ὅταν [*](4) οἰκουρῶσι μύσται, καὶ τῆς Διονυσίων τῶν μ[εγά]λων μετὰ τῶν ἐπιμελητῶν, οὓς πρότερον μὲν ὁ δῆμος ἐχειροτόνει δέκα ὄντας, κ[αὶ τὰ] εἰς τὴν πομπὴν [*](7 ἑκάτερος Harp. (v. testim.) 8 εαν L 13 τούτους Wyse (K-W, BI, S), coll. Dem. 39 § 7 16 Ss in L non exstare certum est δυειν L, corr. H-L Meisterhans 3 p. 201) 17 τ(ης) σκηψεις L*, τασκηψεις L 4 18 λελῃτουργηκέναι φῇ προτερον restit. S φη L λειτουργιαν L*, η super ei scr. L 4 19 λελητ[ου]ργ[ηκως] L*, ει super η scr. L 4 λουτηργιαν L*, corr. L* 22 ἀρχιθεώρους Torr, ἀρχιθέωρον Lipsius, al.; spatium singulari numero aptius 23 γινομενης L) [*](6 Harpocr. s. v. πάρεδρος: . . . . . Ἀριστοτέλης δ’ ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ φησὶ “λαμβάνουσι δὲ καὶ παρέδρους ὅ τε ἄρχων καὶ ὁ πολέμαρχος, δύο ἑκάτερος οὓς ἂν βούληται, καὶ οὖτοι δοκιμάζονται ἐν τῷ δικαστηρίῳ πρὶν παρεδρεύειν, καὶ εὐθύνας διδόασιν ἐπὰν παρεδρεύσωσιν” (Epitomen exscr. Phot. Suid.) — Poll. VIII 92 πάρεδροι δ’ ὀνομάζονται οὓς αἱροῦνται ἄρχων καὶ βασιλεὺς καὶ πολέμαρχος, δύο ἕκαστος οὓς βούλεται. δοκιμασθῆναι δ’ αὐτοὺς ἐχρῆν ἐν τοῖς πεντακοσίοις, εἷτ’ ἐν δικαστηρίῳ.) [*](11 Lex. Cantabr. 670,4 ἐπώνυμος ἄρχων: ἀφ’ οὗ ἡ πόλις χρηματίζει· ἔχει δὲ ἐπιμέλειαν χορηγοὺς καταστῆσαι εἰς Διονύσια καὶ θαργήλια· ἐπιμελεῖται δὲ καὶ τῶν εἰς Δῆλον καὶ τῶν ἀλλαχόσε πεμπομένων Ἀθήνηθεν χορῶν· λαγχάνονται δὲ παρ’ αὐτῷ καὶ γραφαί· καὶ δίκας εἰς τὸ δικαστήριον εἰσάγει.) [*](21 Harpocr.: ὅτι νόμος ἐστὶν ὑπὲρ μݲ ἔτη γενόμενον χορηγεῖν παισίν, Αἰσχίνης τε τῷ κατὰ Τιμάρχου καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ. (Epitomen exscr. Phot. et Suid.))

ἀναλώματα παρ’ αὑτῶν[ν] ἀνήλι[σ]κον, νῦν δ’ ἕνα τῆς φυλῆ[ς ἑς]άστης [*](p.28) κληροῖ καὶ δίδωσιν εἰς τὴν κατασκευὴν ἑκατὸν μνᾶς. ἐπιμελ[εῖτα]ι δὲ [*](5) καὶ τῆς εἰς Θαργήλια καὶ τῆς τῷ Διὶ τῷ Σωτῆρι. διοικεῖ δὲ καὶ τὸν ἀγῶνα τῶ[ν Διο]νυσίων οὗτος καὶ τῶν Θαργηλίων. ἑορτῶν μὲν οὖν ἐπιμελεῖται μελεῖται τούτων. γραφαὶ δ[ὲ καὶ] δίκαι λαγχάνονται πρὸς αὐτὸν, ἃς [*](6) ἀνακρίνας εἰς τὸ δικαστήριον εἰσάγει, γο]νέων κακώσεως αὗται δ’ εἰσὶν ἀζήμιοι τῷ βουλομένῳ δ[ι]ώκειν), ὀρφανῶν κακώσεως αὗται δ’ εἰσὶ κατὰ τῶν ἐπιτρόπων), ἐπικλήρου κακώσε[ως . . . . αὗτ]αι δ’ εἰσὶ κατὰ τῶν] ἐπιτρόπων καὶ τῶν συνοικούντων), οἴκου ὀρφανικοῦ κακώσεως εἰσὶ δὲ καὶ αὗται κατὰ τῶν] ἐπιτρό[π]ων), παρανοίας, ἐάν τις αἰτιᾶταί τινα παρανοοῦντα τὰ [ . . . . . . . . . . ἀ]πολλύν[αι], εἰς δατητῶν αἵρεσιν, ἐάν τις μὴ [*](3 novum fragmentum litteras paucas trium versuum hic continet 6 Τὸ non certum. ot super rasuram earundem litt. scriptum est 8 κακωσε[ως αυτ]αι] nisi litura fuit, maius supplementum desideratur 9 ορφανου L*, ικ suprascr. L 4 11 ὑπάρχοντα suppl. Bl., spatio idoneum, sed cum vestigiis primae litterae parum congruit. nescio an superscriptum fuerit aliquid διατητ(ων) L, corr. e lex. rhet. Cant.) [*](5 Poll. VIII 89 ὁ SS ἄρχων διατίθησι μὲν Διονύσια καὶ Θαργήλια μετὰ τῶν ἐπιμελητῶν. δίκαι δὲ πρὸς αὐτὸν λαγχάνονται κακώσεως, παρανοίας, εἰς δατητῶν διαιτητῶν vulgo) αἵρεσιν, ἐπιτροπῆς ὀρφανῶν, ἐπιτρόπων καταστάσεις, κλήρων καὶ ἐπικλήρων ἐπιδικασίαι. ἐπιμελεῖτα δὲ καὶ τῶν γυναικῶν αἳ ἂν φῶσιν ἐπ’ ἀνδρὸς τελευτῇ κύειν, καὶ τοῦς οἴκους ἐκμισθοῖ τῶν ὀρφκνῶν. Harpocr. s. v. ἡγεμονία δικαστηρίου: . . . . . ἄλλαι πρὸς ἄλλους τῶν ἀρχόντων ἐλαγχάνοντο δίκαι, τὰς δὲ ἀπενεχθείσας οἱ ἀρχαὶ κατὰ τὸν αὑτῆς (αὐτῆς D; αὑ E; vel αὐτὸν reliqui codd.) ἑκάστη νόμον εἰσῆγον εἰς δικαστήριον ἡγουμένη καὶ προεστῶσα, οἷον πρὸς μὲν τὸν ἄρχοντα αἱ τῶν ὀρφανῶν καὶ ἐπικλήρων, πρὸς δὲ τὸν βασιλέα αἱ τῆς ἀσεβείας, πρὸς δὲ τὸν πολέμαρχον τοῦ ἀποστασίου τε καὶ ἀπροστασίου, πρὸς δὲ τοὺς θεσμοθέτας αἱ τῆς ξενίας τε καὶ δωροξενίας καὶ συκοφαντίας καὶ δώρων καὶ ψευδεγγρφῆς καὶ ὕβρεως καὶ μοιχείας καὶ βουλεύσεως καὶ ἄλλων (Epitomen descr. Phot. I [unde Et. gen., ex quo Et. M. 418,29] et Suid. II). Lex. Bekk. quintum (BA 309,33) τίνες ποίων δικαστηρίων εἶχον τὴν ἡγεμονίαν: πρὸς τὸν ἄρχοντα κακώσεως ἐλαγχάνον γραφαὶ καὶ αἱ τῶν γονέων, τούτους τις αἰτίαν ἔχοι κακοῦν, καὶ τῶν ὀρφανῶν, ἔτι δὲ παρανοίας καὶ ἀργίας, ἐπιδικασίαι ἐπιδικασίαν cod. corr. Bekker) καὶ ἐπικλήρων γυναικῶν· ἁπάσας ταύτας ἦγεν ὁ ἄρχων εἰς τὸ δικαστήριον ἡγεμονίαν αὐτῶν ἔχων. Phot. II = Suid.l ἡγεμονία δικαστηρίου: τοῖς ἄρχουσιν οὐ πάσας πᾶσιν ἐφεῖτο δίκας εἰσάγειν, ἀλλὰ τῷ μὲν ἄρχοντι τὰς τῶν ὀρφανῶν καὶ τὰς τῆς παρανοίας καὶ τὰς τῶν ἐπικλήρων ἀποκλήρων et Phot. et Suid.) ἐπιδικασίας. — Lex. Cantabr. s. v. ἐπώνυμος 670,8 . . . . λαγχάνονται δὲ παρ’ αὐτῷ καὶ γραφαί, καὶ δίκας εἰς τὸ δικαστήριον εἰσάγει. — Lex. Bekk. quint. (BA 269,1): κακώσεως καὶ κατὰ τίνος ἐδίδοτο· δίκης ὄνομά ἐστι κατὰ τῶν ἀνδρῶν ταῖς ἐπικλήροις γυναιξὶ διδομένη, καὶ κατὰ τῶν ἐπιτρόπων τοῖς ὑπὲρ τῶν ὀρφανῶν ἐπεξιοῦσι καὶ κατὰ τῶν γονέων (sic!). καὶ ἡ τοιαύτη δίκη οὕτως ἀπεφέρετο γονέων κακώσεως, ὀρφανῶν κακώσεως ἢ οἴκου ὀρφανικοῦ κακώσεως. — Phot. II κακώσεως: δίκης ὄνομά ἐστιν κατὰ τριῶν ταττόμενον· ἢ γὰρ κατὰ τῶν ἀνδρῶν ταῖς γυναιξὶν ἢ κατὰ τῶν ἐπιτρόπων τοῖς ὑπὲρ τῶν ὀρφανῶν > ὧν ἡ μὲν ἐλέγετο κακώσεως, ἡ δὲ παίδων κακώσεως.) [*](11 Lex. Cantabr. 667,28: εἰς δατητῶν δατητὸν corr. Meier) > πρόκλησις νεμήσεως νεμέσεως cod., corr. Nauck) ἢ κληρονομίας ἢ κοινοῦ τινος ἀγορασμοῦ. ἐπὶ τῶν διανεμόντων τὰ κοινά τισιν, ὡς Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ “δίκαι λαγχάνονται πρὸς τὸν ἄρχοντα ἄλλαι τε ἀλλ’ εἴ τις cod., corr. Dobree) καὶ εἰς δατητῶν αἵρεσιν, ὅταν > μὴ θέλῃ κοινὰ τὰ ὄντα νέμεσθαι. — Etym. genuin. (exscr. Et. M. 249,42): δατηταί· δατητὴς παρὰ Ἀττικοῖς ὀ διανεμητής. Ἀριστοτέλης τίνες οἱ δατηταί . . . Harpocr. s. v. δατεῖσθαι: . . . τὸ δὲ εἰς δατητῶν αἵρεσιν εὶδός τι δίκης ἐστίν· ὁπότε γὰρ κοινωνοῖέν τινες ἀλλήλοις καὶ οἱ μὲν βούλοιντο διανέμεσθαι τὰ καινά, οἱ δὲ μή, ἐδικάζοντο οἱ βουλόμενοι τοῖς μὴ βουλομένοις προσκαλούμενοι εἰς δατητῶν αἵρεσιν. Λυσίας ἐν τῷ πρὸς Ἀλεξίδημον, εἰ γνήσιος, καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ. (Epitomen exscr. Suidas).) θέλῃ κοινὰ τὰ ὄντα νέμεσθαι], εἰς ἐπι[τρ]οπῆς κατάσταιν, εἰς ἐπιτροπῆς [*](p.28) διαδικασίαν, εἰς ἐμφανῶν κατάστασ]ιν, ἐπίτρ[οπ]ον αὑτὸν ἐγγράψαι, κλήρων καὶ ἐπικλήρων ἐπι[δικασίαι. ἐπιμελεῖτ]αι δὲ καὶ τῶν ὀρφ]ανῶν καὶ τῷ [*](7) ἐπικλήρων καὶ τῶν γυναικῶν ὅσαι ἄν τελευτ[ήσαντος τοῦ ἀνδ]ρὸς σκή[πτω]νται κυειν· καὶ κύριός ἐστι τοῖς ἀδικοῦσιν ἐπιβάλ[λειν ἢ εἰσάγειν εἰς] τὸ δικα[στή]ριον. μισθοῖ δὲ καὶ τοὺς οἴκους τῶν ὀπφανῶν καὶ τῶν ἐπικλ[ήρων, ἕως ἄν τετταρ]ακαιδε[κέ]τις γένηται, καὶ τὰ ἀποτιμήματα λαμβάν[ει· καὶ τοὺς ἐπιτρόπους], ἐὰν μὴ δι]δῶσι τοῖς παισὶ τὸν σῖτον, οὗτος εἰσπράττει.

LVII. καὶ ὁ μὲν ἄρχων ἐπιμελεῖτ]αι τούτ[ων· ὁ] δὲ βασιλεὺς [*](1) πρῶτον μὲν μυστηρίων ἐπιμελεῖτ[αι μετὰ τῶν ἐπιμελητῶν ὧ]ν ὁ δῆμ[ος [*](1 θεληι L, ut opinor, non θελητ, ut Wn τὰ ὄντα νέμεσθαι suppl. e lex. Cant. (v. testim.) 2 ἐμφανῶν κατάστασιν suppl. K-W e Poli. ενγραψαι L 4 οσσκη clare L, non ροσκη, ut dicunt K-W (?Wn) 5 ἢ εἰσάγειν suppl. Lipsius 7 ἕως . . τετταρακαιδεχέτις restit. BI.; τεις L*, της L 4 8 καὶ τοὺς ἐπιτρόπους suppl. Brooks, K-W 9 μὲν ἄρχων suppl. K-W, H-L 10 ὧν Bl.; v non certum est; οὓς Harp.) [*](2 Harpocr. εἰς ἐμφανῶν κατάστασιν: ὄνομα δίκης ἐστὶν ὑπὲρ ροῦ τὰ ἀμφισβητήσιμα ποιῆσαι (sic Epitome; εἶναι codd.) ἐν φανερῷ. Ἱσαῖος ἐν τῷ περὶ τοῦ φιλοκτ΄μονος κλήρου. ὁ δὲ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ πρὸς τὸν ἄρχοντά φησι λαγχάνεσθαι ταύτην τήν δίκην, τὸν δὲ ἀνακρίναντα εἰσάγειν εἰς τὸ δικαστήριον. (Epitomen exscr. Suid.). Cf. Lex. Bekk. quintum (BA 254,24; exscr. Etym. M. 357,50) επιβολὴ καὶ ἐπιβάλλειν: ζημίας ὄγομα, τὸ τὸν ἄρχοντα ἢ τὴν βουλὴν χρήματα ὁρίζειν τινὶ ζημίαν δοκοῦντι ἀδικεῖν τὰ δημόσια ἢ ὀρφανοὺς ἢ κατέσειν τὰ ἀλλότρια καὶ μὴ εἰς ἐμφανὲς ἄγειν . . . . . Eadem glossa plenior et purior servata est a Suida s. v. ἐπιβολή Ι: . . . ὡς ὁριζομένη ζημία τοῖς ἁλοῦσιν ἐξημαρτηκέναι περὶ ὀρφανοὺς ἐπιτρόποις ἢ καὶ ἄλλοις τισὶ τῶν τὰ δημόσια μὴ καλῶς διοικησάντων ἢ τοῖς κατέχουσι τὰ ἀλλότρια καὶ μὴ εἰς ἐμφανὲς καθιστᾶσιν. ἣν οἱ ἄρχοντες ζημίαν ὁρίζουσιν, ἐπιβολὴ καλεῖται . . . (Suidam descripsit schol. Aldin. Ar. Vesp. 769).) [*](8 Harpocr. s. v. σῖτος . . . . . σίτος καλεῖται ἡ διδομένη πρόσοδος εἰς τροφὴν ταῖς γυναιξὶν ἢ τοῖς ὀρφανοῖς, ὡς ἐξ ἄλλων μαθεῖν ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος ᾱ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . . . . . (Epitomen exscr. Phot. I suid. II).) [*](9 Poll. VIII 90 ὁ δὲ βασιλεὶς μυστηρίων προέστηκε μετὰ τῶν ἐπιμελητῶν καὶ Ληναίων καὶ ἀγώνων τῶν ἐπὶ λαμπάδι καὶ τὰ περὶ τὰς πατρίους θυσίας διοικεῖ· δίκαι δὲ πρὸς αὐτὸν λαγχάνονται ἀσεβείας, ἱερωσύνης ἀμφισβητήσεως, καὶ τοῖς γένεσι καὶ τοῖς ἱερεῦσι πᾶσιν αὐτὸς (leg. οὖτος) δικάζει, καὶ τὰς τοῦ φόνου δίκας εἰς Ἄρειον πάγον εἰσάγει, καὶ τὸν στέξανον ἀποθέμενος δὺν αὐτοῖς δικάζει. προαγορεύει δέ τοῖ ἐν αἰτίᾳ ἀπέχεσθαι μυστηρίων καὶ τῶι ἀλλων νομίμων. δικάζει δὲ καὶ τὰς τῶν ἀψὐχων δίκας (exscr. schol. Plat. Euthyphr. 2 A ) — Schol. Plat. Phaedr. 235 D: ὁ oe βασιλεὺς μυστηρίων προνοεῖται καὶ τὰς θυσίας τὰς πατρίους διοικεῖ. Lex. Bekk. quint. (BA 219,14) βασιλεύς: βασιλεύς ἀστιν εἶς τῶν θ ἀρχόντων. ὁ δὲ βασιλεὺς μυστηρίων ἐπιμελεῖται μετὰ τῶν ἐπμελητῶν, οὓς ὁ δῆμος ἐχειροτόνησεν. γραφαὶ δὲ λαγγάνονται πρὸς αὐτὸν ἀσεβείας καἲ ἄν τις ἱερωσύνης ἀμφισβητήσ}η, προστιμᾷ. διαδικάζει δὲ καὶ τοῖς γένεσι καὶ τοῖς ἱερεῦσι τὰς ἀμφισβητήσεις τὰς ὑπὲρ τῶν γερῶν. λαγχάνονται δὲ καὶ αἰ τοῦ φόνου δίκαι πᾶσαι πρὸς τοῦτον. — Harpocr. s. v. ἐπιμελητὴς τῶν μνστη- ρίων: . . . . . Ἀρστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ φηὶν οὕτως· ὁ δὲ βασιλεὺς πρῶτον μὲν μυστηρίων ἐπιμελεῖται μετὰ τῶν ἐπιμελητῶν, οὓς ὁ δῆμος ἐχειροτόνει, δύο μὲν ἐξ Ἀθηναίων ἁπάντων, ἕνα δ᾿ ἐξ Εὐμολπιδῶν, ἔνα δ᾿ ἐκ Κηρύκων.” (Epitomen exscr. [ex Photio] Etym. gen. [ex quo Et. M. 362,9] et Suid.))

χ]ειροτονεῖ, δύο μὲν ἐξ Ἀθηναίων ἁπάντων, ἕνα δ᾿ ἑξ Εὐμολπιδῶν, ἕνα] δ᾿ ἐκ Κηρ[ύκω]ν. ἔπειτα Διονυσίων τῶν ἐπὶ Ληναίῳ· ταῦτα δέ ἐστι πομπή τε καὶ ἀγών. τ]ὴν μὲν οὖν πο[μπ]ὴν κοινῇ πέμ|πουσιν ὅ τε βασιλεὺς [*](p. 29) καὶ οἱ ἐπιμεληταί, τὸν δὲ ἀγῶνα διατίθησιν ὁ βασιλεύς. τίθησι δὲ καὶ τοὺς τῶν λαμπάδων ἀγῶνας ἅπαντας· ὡς δ᾿ ἔπος εἰπεῖν καὶ τὰς παρἰους θυσίας διοικεῖ οὖτος πάσας. γραφαὶ δὲ λαγχάνονται πρὸς αὐτὸν ἀσεβείας, [*](2) κἄν τις ἱερωσύνης ἀμφισβητῇ πρός τινα. διαδικάζει δὲ καὶ τοῖς γένεσι καὶ τοῖς ἱερεῦσι τὰς ἀμφισβητήσεις τὰς ὑπὲρ τῶν ἱερῶν ἁπάσας οὖτος. λαγχάνονται δὲ καὶ αἱ τοῦcpovou δίκαι πᾶσκι πρὸς τοῦτον, καὶ ὁ προαγορεύων εἴργεσθαι τῶν νομίμων οὖτός ἐστιν. εἰσὶ δὲ φόν[ου] δίκαι καὶ [*](3) τραύματος, ἄν μὲν ἐκ προνοίας ἀποκτείνῃ ἢ τρώσῃ, ἐν Ἀρείῳ πάγῳ, καὶ φαρμάκων, ἐὰν ἀποκτείνῃ δούς, καὶ πυρκαιᾶς· ταῦτα γὰρ ἡ βουλὴ μόνα δικάζει· τῶν δ᾿ ἀκουσίων καὶ βουλεύσεως κἂν οἰκέτην ἀποκτείνῃ τις ἢ [*](2 δ(ε) κηρ L, δ᾿ ἐκ Κηp. Harp. (K-W, H-L, cett.); superscriptum κ, quod vidit Wn, dubium est ληναιων L, quod retinent K- W 3 Ἐπιληναίων), corr. Bywater, al. 2. 3 πομπή τε καὶ ἀγών Kaibel π. καὶ ἀγ. H-L); η, quod vidit Wn, potest etiam aliud aliquid esse 4 τίθησι] διατίθησι Richards, K-W, H-L; sed cf. p. 60,3 καταγιγνώσκουσι . . . γνῶσθεν (S, Bl.) 8 ἱερῶν L (coniecerat Richards) Phot.; γερῶν Lex. Bekk. quint. (p. 219,14), K-W (v. testim.) 11 ἢ τρώση recte K-W (non supra vers., ut Bl) 12 φαρμάκων Poll., Dem. 23, 24 (K-W, S, Bl.); φαρμακον L aTtoxTetvT) L) [*](6 Harpocr. s.| v. ἡγεμονία δικαστηρίου: . . . . . ἄλλαι πρὸς ἄλλους τῶν ἀρχόντων ἐλαγχάνοντο δίκαι, τὰς δὲ ἀπενεχθείσας αἱ ἀρχαὶ κατὰ τὸν αὑτῆς ἑκάστη νόμον εἰσῆγον εἰς δικαστήριον ἡγουμένη καὶ προεστῶσα, οἶον πρὸς μὲν τὸν ἄρχοντα αἱ τῶν ὀρφανῶν καὶ ἐπικλήρων, πρὸς δὲ τὸν βασιλέα αἱ τῆς ἀσεβείας . . . (Epitoraen exscr. Phot. I [unde Etym. gen., ex quo Et. M. 418,29] et Suid. II). Lex. Bekk. quintum s. v. τίνες ποίωι δικαστηρίων εἶχον τὴν ἡγεμονίαν (BA 310,7): . . . . . ὁ βασιλεὺς εἰσάγει τὰς φονικὰς ἁπάσας, ἐπεὶ καὶ προαγορεύει τὸν ἀνδροφόνον εἴργεσθαι τῶν νόμων, καὶ περὶ τῶν ἱερῶν καὶ τοῖς γένεσι δικάζει. Phot.II = Suid. I s. V. ἡγεμονία δικαστηρίου: τοῖς ἄρχουσιν οὐ πάσας πᾶσιν ἐφεῖτο δικας εἰσάγειν ἀλλὰ τῷ μὲν ἄρχοντι . . . . ., τῷ μέντοι γε βασιλεῖ τάς τε φονικὰς καὶ τὰς τῆς ἀσεβείας καὶ ἄν τις ἱερωσύνης ἠμφισβήτει, πρότερον δὲ καὶ τὰς περὶ τῶν ἱεβῶν τοῖς ἱερεῦσιν ἀμφισβητήσεις. προηγόρευε δὲ καὶ τῶν ωόμων εἴργεσθαι τοὺς ἐν αἰτίᾳ ἐναντία codd., corr. Dobree). Phot. Suid.) [*](10 Poll. VIII 117 δικαστήρια Ἀθήνησιν. Ἄρειος πάγος· ἐδίκαζε δὲ φόνου καὶ τραύματος ἐκ προνοίας καὶ πυρκαϊᾶς καὶ φαρμάκων, ἐάν τις ἀποκτείνῃ δούς. Lex. Bekk. quint. (BA 311,9): περὶ Ἀρείου πάγου· αὕτη κρίνει τὰς φονικὰς δίκας καὶ φαρμάκων καὶ πυρκαϊᾶς.) [*](13 Harpocr. βουλεύσεως: ἐγκλήματος ὄνομα ἐπὶ δυοῖν πραγμάτοιν ταττόμενον, τὸ μὲν γάρ ἐστιν, ὅταν ἐξ ἐπιβουλῆς τίς τινι κατασκευάσῃ θάνατον, ἐάν τε ἀποθάνῃ ὁ ἐπιβουλευθεὶς ἐάν τε μὴ. τὸ δ᾿ ἕτερον, ὅταν τις ἐγγεγραμμένος ὡς ὀφείλων τῷ δημοσίῳ αὐτὸς δικάζηταί τινι ὡς οὐ δικαίως αὐτὸν ἐγγεγραφότι. τοῦ μὲν οὖν προτέρου μάρτυς Ἰσαῖος Ἱσαῖος ἐν τῲ πρὸς- Εὐκλείδην ἐπὶ Παλλαδίῳ λέγων εἶναι τὰς δίκας, Δείναρχος δἐ ἐν τῷ κατὰ Πιστίου ἐν Ἀρείῳ πάγῳ. Ἀριστοτέλης δ᾿ ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ τῷ Ἱσαί[{ω . . . . . (Epitomen exscr. Suid.).) μέτοικον ἢ ξένον, οἱ οἱ Παλλαδίῳ· ἐὰν δ᾿ ἀποκτεῖναι μέν τις ὁμολογῇ, φῇ [*](p. 29) δὲ κατὰ τοὺς νόμους, οἶον μοιχὸν λαβὼν ἢ ἐν πολέμῳ ἀγνοήσας ἢ ἐν ἄθλῳ ἀγωνιζόμενος, τούτ[ῳ] ἐπὶ Δελφινίῳ δικάζουσιν· ἐὰν δὲ φεύγων φυγὴν ὦν αἴδεσίς ἐστιν αὐτίαν ἔχη ἀποκτεῖναι ἢ τρῶσαί τινα, τούτῳ δ᾿ ἐν Φρεάτου δικάζουσιν· ὁ δ᾿ ἀπολογεῖται προσορμισάμενος ἐν πλοίῳ· δικάζουσι [*](4) δ᾿ οἱ λαχόντες ταῦ[τ᾿ ἐφέται] πλὴν τῶν ἐν Ἀρείῳ πάγῳ γιγνομμένων, εἰσάγει δ᾿ ὁ βασιλεύς, καὶ δικάζο[υ]σιν ἐν ἱερ[ῷ] καὶ ὑπαίθριοι, καὶ ὁ βασιλεὺς ὄταν δικάζῃ περιαιρεῖται τὸν στέφανον. ὁ δὲ τὴν αἰτίαν ἔχων τὸν μὲν ἄλλον χρόνον εἴργεται τῶν ἱερῶν καὶ οὐδ᾿ εἰς τὴν ἀγορὰν ν[όμος] ἐμβαλεῖν αὐτῷ· τότε δ᾿ εἰς τὸ ἱερὸν εἰσελθὼν ἀπολογεῖται. ὅταν δὲ μὴ εἰδῇ τὸν [*](1 ομολογη φη L 4 αιδεσις L*, ρ super δ scr. L 4; puncta iuxta ιδ α.ιδ.εσις) posuisse correctorem, ut putant K-W, Bl (unde hic cum Weilio ἄρεσις legit), non verum est; id quod ante ι punctum esse videtur, re vera pars litterae α est 6 ταῦτ᾿] τα L, sed u non certum est ἐφέται supplevi ex Harp. etc. (v. testim.): Wn . . . . ς sibi visus est legere (unde ἄνδρες K- W 3); equidem α omnino discernere nequeo, et quae in fine versus σ esse videtur potest etiam linea ad spatium supplendum esse, sicut alibi fit (e. g. vers. 36 huius pag.) τ(ων) om, L*. suprascr. L 4 7 ἐν Ispip Bl (Wn, K- W 3), quod cum vestigiis incertis satis congruit 8 δικαζη L 9 νόμος Bl, fortasse recte; δ[ίκαιον], quod post van Leeuwen accepi, spatio nimium est, nisi abbreviatum fuerit, et compendii nullum est vestigium 10 ὅταν δὲ . . . ζῴων (68,2)] locus, ut videtur, corruptus; desideratur enim nomen iudicii ἐπὶ Πρυτανείῳ, quo tales caussae audiebantur (cf. Poll. VIII 120, Harp. s. v. ἐπὶ Πρυτανείῳ, id. s. v. ἐφέται) ειδη L) [*](1 Harpocr. s. v. ἐπὶ Παλλαδἰῳ: . . . δικαστήριόν ἐστιν οὕτω καλούμενον, ὡς καὶ Αριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ, ἐν ᾦ δικάζουσιν ἀκουσίου φόνου καὶ βουλεύσεως οἱ ἐφέται (Epitomen exscr. Suid. et [ex Photio] Etym. genuinum, ex quo Symeo et Et. M. 362,43). — Poll. VIII 118 τὸ δ᾿ ἐπὶ Πᾳλλαδίῳ· ἐν τούτῳ λαγχάνεται τερὶ τῶν ἀκουσίων φόνων. — Lex. Bekk. quint. (BA 311,3) ἐπὶ Παλλαδίῳ: οἱ ἀκούσιοι φόνοι ἐν τοὐτῳ ἐκρίνοντο. . . . Glossa in lexico Bekk. quinto (BA 257,23) misere decurtata ἐφέται καὶ ἐπὶ Παλλαδίῳ: δικαστήριόν ἐστιν οὕτω καλούμενον καὶ οἱ ἐν αὐτῷ κρίνοντες κριταὶ ἐφέται καλοῦνται plenior exstat [ex Photio] in Etym. genuino [unde Symeo et Etym. M. 362,43] et in Lex. Patm. p. 137, unde haec apponenda: Et. gen. ἐπὶ Παλλαδίῳ· δικαστήτιον Ἀθήνησιν ἐν ᾧ περὶ ἀκουσίου φόνου ἐδίκαζον . . . et Lexicon Patm. ἐφέται ἦσαν ἄνδρες ݲ ἐξειλεγμένοι, ἐδίκαζον δὲ τοὺς ἀκουσίους φόνους > ἐὰν ξένος ἢ δοῦλος ἦν ὁ ἀναιρεθείς. . . . . . Schol. Aisch. II 87 (Vat. Laur. gim.): ἐπὶ Παλλαδίῳ] ἐπὶ τούτῳ ἐχρίνοντο οἱ ἀκούσιοι φόνοι. οἱ δὲ ἐν τούτῳ τῷ δικαστηρίῳ δικάζοντες ἐκαλοῦντο ἐφέται, ἐδίκαζον δὲ ἀκουσίου φόνου καὶ βουλεύσεως καὶ οἰκέτην ἢ μέτοικον ἢ ξένον ἀποκτείναντι ἀποκτεῖναι codd., corr. H. Sauppe).) [*](3 Harpocr. ἐπὶ Δελφινίῳ: δικαστήριόν ἐστιν οὕτω καλούμενον Ἀθήνησιν. δικάζονται δὲ ἐνταῦθα οἱ ὁμολγοῦντες μὲν ἀπεκτονέναι, δικαίως δὲ πεποιηκέναι τοῦτο λέγοντες, ὡς Δημοσθένης ἐν τῷ κατ᾿ Ἀριστοκράτους δηλοῖ καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ (Epitomen exscr. Suid, et [ex Photio] Etym, genuinum, unde Symeo et Et. M. 358,56). — Lex. Bekk. quintum (BA 311,13) ἐπὶ Δελφινίῳ ὁμολογούμενος φόνος ἔννομος δικάζεται. Lex. Patm. s. V. ἐπὶ Δελφινίῳ p. 138 . . . ὅθεν καὶ οἱ ἐνταῦθα κρινόμενοι ἐπὶ φόνοις ὁμολογουμένοις μέν, δικαίως δὲ γεγονόσι δικάζονται.) [*](6 Harpocr. s. v. ἐφέται: . . . οἱ δικάζοντες τὰς ἐφ᾿ αἵματι κρίσεις ἐπὶ Παλλαδίῳ καὶ ἐπὶ Πρυτανείῳ καὶ ἐπὶ Δελφινίῳ καὶ ἐν Φρεατοῖ ἐφέται ἐκαλοῦντο (Epitomen exscr. Phot.III Suid. III).) [*](10 Harpocr. ἐπὶ Πρυτανείῳ: δικαστήριόν ἐστι καὶ τοῦτο φονικόν, δικάζει δὲ ἄν τι τῶν ἀψὐχων ἐμπεσὸν ἀποκτείνῃ τινά, τοῦτο δἐ ἐστιν, ἐὰν λίθος ἢ ξύλον ἢ σίδηρος ἤ τι τοιοῦτον, καὶ τὸν μὲν βαλόντα ἀγνοῇ, αὐτὸ δὲ εἰδῇ καὶ ἔχῃ τὸ τὸν φόνον εἰργασμένον. Epitome ἐπὶ Πρυτανείῳ: φονικὸν δικαστήριον, ὅταν τὸ μὲν ἀποκτεῖναν βέλος ἢ λίθος ἤ τι τοιοῦτον φανερὸν ᾖ, ὁ δὲ δράσας μή. ἀρχαῖον γὰρ ἔθος ἧν τὸ καὶ τὰ ἄψυχα κρίνειν, εἰ χρὴ ἐξορίζεσθαι (exscr. Suid. et [ex Photio] Et. genuinum, unde Symeo et Et. M. 362,55). — Lex. Bekk. quint. (BA 311,15) ἐπὶ Πρυτανείῳ· ἐὰν λίθος ἢ σίδηρος ἢ ξύλον φανῇ (sic!), τὸν δὲ δράσαντα ἀγνοῇ (lex. Patm. 138,75). Cf. Poll. VIII 120 τὸ ἐπὶ Πρυτανείῳ δικάζει περὶ τῶν ἀποκτεινάντων, κἂν ὦσιν ἀφανεῖς, δικάζει δὲ καὶ περὶ τῶν ἀψύχων τῶν ἐμπεσόντων καὶ ἀποκτεινάντων. προειστήκεσαν δὲ τοὐτουτοῦ τοῦ δικαστηρίου οἱ φυυλοβασιλεῖς, οὒς ἔδει τὸ ἐμπεσὸν ἄψυχον ὑπερορίσαι. haec omnia vix ex Aristotele desumpta.) ποιήσαντα, τῷ δράσαντι λαγχάνει. δικάζει δ᾿ ὁ βασιλεὺς καὶ οἱ φυλοβασιλεῖς [*](p. 2) καὶ τὰς τῶν ἀψύχων καὶ τῶν ἄλλων ζῴων.

LVIII. ὁ δὲ πολέμαρχος θύει μὲν θυσίας τήν τε τῇ Ἀρτέμιδι τῇ [*](1) ἀγροτέρᾳ καὶ τῷ Ἐνυαλίῳ, διατίθησι δ᾿ ἀγῶνα τὸν ἐπιτάφιον [καὶ] τοῖς τετελευτηκόσιν ἐν τῷ πολέμῳ καὶ Ἀρμοδίῳ καὶ Ἀριστογείτονι ἐναγίαματα ποιεῖ. δίκαι δὲ λαγχάνονται πρὸς αὐτὸν ἴδιαι μόνον, οἵ τε τοῖς μετοίκοις [*](2) καὶ τοῖς ἰσοτελέσι καὶ τοῖς προξένοις γιγνόμεναι. καὶ δεῖ τοῦτον λαβόντα καὶ διανείμαντα δέκα μέρη τὸ λαχὸν ἑκάστῃ τῇ φυλῇ μέρος προσθῖναι, τοὺς δὲ τὴν φυλὴν δικάζοντας τοῖς διαιτηταῖς ἀποδοῦναι. αὐτὸς [*](3) [*](2 ζωων L 3 την τε τηι L*, τετ casu oblitteratum instauravit L 4; τῇ τε K-W, at cf. 1.6 4 ενυαλλιωι primum scr. L, dein delevit et ενυω supra scripsit, dein hoc quoque delevit et ενυαλιω scripsit καὶ ante τοῖς τετ. seclusi (H-L, Bl, S) secundum Pollucem; ret. K-W (Bl 3) 5 Αριστογιτονι L 6 αδιαι L* corr. L4 μόνον K-W; μ(εν) L 7 ante τοῖς προξ. ins. αἱ K-W γινομ(εν)αι L*, αι rescr. L4, tum del. et οις in marg. scripsit) ἀψύχων ἐμπεσὸν ἀποκτείνῃ τινά, τοῦτο δέ ἐστιν, ἐὰν λίθος ἢ ξύλον ἢ σίδηρος ἤ τι τοιοῦτον, καὶ τὸν μὲν βαλόντα ἀγνοῇ, αὐτὸ δὲ εἰδῇ καὶ ἔχῃ τὸ τὸν φόνον εἰργασμένον. Epitome ἐπὶ Πρυτανείῳ: φονικὸν δικαστήριον, ὅταν τὸ μὲν ἀποκτεῖναν βέλος ἢ λίθος ἤ τι τοιοῦτον φανερὸν ᾖ, ὁ δὲ δράσας μή. ἀρχαῖον γὰρ ἔθος ἦν τὸ καὶ τὰ ἄψυχα κρίνειν, εἰ χρὴ ἐξορίζεσθαι (exscr. Duid. et [ex Photio] Et. genuinum, unde Symeo et Et. M. 362,55). — Lex. Bekk. quint. (BA 311,15) ἐπὶ Πρυτανείῳ· ἐὰν λίθος ἢ σίδηρος ἢ ξύλον φανῇ (sic!), τὸν δὲ δράσαντα ἀγνοῇ (lex. Patm. 138,75). Cf Poll. VIII 120 τὸ ἐπὶ Πρυτανείῳ δικάζει περὶ τῶν ἀποκτεινάντων, κἂν ὦσιν ἀφανεῖς, δικάζει δὲ καὶ περὶ τῶν ἀψύχων τῶν ἐμπεσόντων καὶ ἀποκτεινάντων. προειστήκεσαν δὲ τούτου τοῦ δικαστηρίου οἱ φυλοβασιλεῖς, οὓς ἔδει τὸ ἐμπεσὸν ἄψυχον ὑπερορίσαι. haec omnia vix ex Aristotele desumpta. [*](3 Poll. VIII 91 ὁ δὲ πολέμαρχος θύει μὲν Ἀρτέμιδι Ἀγροτέρᾳ καὶ τῷ Ἐνυαλίῳ, διατίθησι δὲ τὸν ἐπιτάφιον ἀγῶνα τῶν ἐν πολέμῳ ἀποθανόντων καὶ τοῖς περὶ Ἁρμόδιον ἐναγίζει. δίκαι δὲ πρὸς αὐτὸν λαγχάνονται μετοίκων ἰσοτελῶν προξένων· καὶ διανέμει τὸ λαχὸν ἑκάστῃ φυλῇ [τι] μέρος, τὸ μὲν διαιτηταῖς παραδιδούς, εἰσάγων δὲ δίκας ἀποστασίου ἀπροστασίου κλήρων μετοίκων. Lex. Bekk. quint. (BA 290,27) πολέμαρχος: ἄρχων ἐστὶν Ἀθήνησιν, τῶν ἐννέα ἀρχόντων. καὶ τῷ Ἐνυαλίῳ διατίθησι τὸν ἀγῶνα τὸν ἐπιτάφιον. Cf. eandem glossam pleniorem apud Phot.ll πολέμαρχος: Ἀθήνησιν ἄρχων, εἷς τῶν θݲ. οὗτος τὸ μὲν παλαιὸν τῶν ἐν πολέμοις ἡγεῖτο, ἀφ᾿ οὗ καὶ τὴν κλῆσιν ἔχει (cf. Aristot. III 2), ὕστερον δὲ τῆς ἡγεμονίας ἐκείνης ἀφαιρεθεὶς προειστήκει μὲν τῶν τε ξένων καὶ τῶν μετοίκων, οὐκ ἤμειψε δὲ τὴν κλῆσιν et in Lexico Patm. p. 147 πολέμαρχος: εἷς τῶν ἐννέα ἀρχόντων. ἐπεμελεῖτο δὲ τῶν κατὰ πόλεμον. ὕστερον δὲ ἀφῃρέθη καὶ προειστήκει τῶν ξένων καὶ τῶν μετοίκων.) [*](9 Harpocr. s. v. πολέμαρχος: . . . Ἀριστοτέλης δ᾿ ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ διεξελθὼν ὅσα διοικεῖ ὁ πολέμαρχος πρὸς ταῦτά φησιν· “αὐτός τε εἰσάγει δίκας τάς τε τοῦ ἀποστασίου καὶ ἀπροστασίου καὶ κλήρων καὶ ἐπικλήρων τοῖς μετοίκοις καὶ τἆλλα ὅσα τοῖς πολίταις ὁ ἄρχων, ταῦτα τοῖς μετοίκοις ὁ πολέμαρχος . . . (Epitomen descr. Phot. I, Suid.II). — Harpocr. s. v. ἀποστασίου: . . . Ἀριστοτέλης δ᾿ ἐν Ἀθηναίων πολιτεᾳ περὶ τοῦ πολεμάρχου γράφει ταυτί· “οὗτος δὲ εἰσάγει δίκας τάς τε τοῦ ἀποστασίου καὶ ἀπροστασίου καὶ κλήρων καὶ ἐπικλήρων”. Harpocr. s. v. ἡγεμονία δικαστηρίου: . . . . . . ἄλλαι πρὸς ἄλλους τῶν ἀρχόντων ἐλαγχάνοντο δίκαι. . . . . πρὸς δὲ τὸν πολέμαρχον τοῦ ἀποστασίου τε καὶ ἀπροστασίου . . . cf. ad p. 66,6 Lex. Bekk. quintum s. v. τίνες ποίων δικαστηρίων εἶχον τὴν ἡγεμονίαν (BA 310,9): . . . ὁ πολέμαρχος ἀποστασίου καὶ κλήρων καὶ ἐπικλήρων τοῖς μετοίκοις καὶ τἇλλα ὅσα τοῖς ἀστοῖς ὁ ἄρχων, οὗτος τοῖς μετοίκοις παρέχεται. Phot.II = Suid. I ἡγεμονία δικαστηρίου: τοῖς ἄρχουσιν οὐ πάσας πᾶσιν ἐφεῖτο δίκας εἰσάγειν,)

δ᾿ εἰσάγει δίκας τάς τι τοῦ ἀπο[σ]τασίου καὶ ἀπροστασ[ί]ου καὶ κλήρων [*](p. 29) καὶ ἐπικλήρων τοῖς μετοίκοις, καὶ τἄλλ᾿ ὅσα τοῖς πολίταις ὁ ἄρχων, ταῦτα τοῖς μετοίκοις ὁ πολέμαρχος.

LIX. οἱ δὲ θεσμοθέται πρῶτον μὲν τοῦ προγράψαι τὰ δικαστήριά [*](1) εἰσι κύριοι τίσιν ἡμέραις δεῖ δικάζειν, ἕπειτα τοῦναι ταῖς ἀρχαῖς· καθότι γὰρ ἄν οὖτοι σῶσιν, κατὰ τοῦτο χρῶνται. ἔτι δὲ τὰς εἰσαγγελίας [*](2) εἰσαγγέλλουσιν εἰς τὸν δῆμον καὶ τὰς καταχειροτονίας καὶ τὰς προβολὰς ἁπάσας εἰσάγουσιν οὗ[τ]οι καὶ γραφὰς παρανόμων καὶ νόμον μὴ ἐπιτήδειον θεῖναι καὶ προεδρικὴν καὶ ἐπιστατικὴν καὶ στρατηγοῖς εὐθύνας. εἰσὶ δὲ [*](3) καὶ γραφαὶ πρὸς αὐτοὺς ὧν παράστασις τίθεται, ξενίας καὶ δωροξενίας, ἄν [*](1 ἀποστασίου] π super lituram scr. L4 και απροστασιου om. L*, και προστασιου suprascr. L4, καὶ ἀπροστασίου Harp. 7 εἰσαγγέλλουσιν εἰς τὸν δῆμον del. K-W, sed confirmant Poll. et Phot. (v. testim.) κ(ατα)χειροτονιαν L*, corr. L4) [*](ἀλλὰ ..... τῷ πολεμάρχῳ δὲ ὅσαι ἀποστασίου γραφὴν ἔφερον, ἔτι μὴν καὶ ὅσα ἀρχων [ἐν] τοῖς ἀστοῖς, ὁ πολέμαρχος τοῖς μετοίκοις διήτει. Phot. Λυκαμβὶς ἀρχή: τοῦ πολεμάρχου. ψυχρῶς· ἐπεὶ ἐπολέμησεν Ἀρχίλοχος τῷ Λυκάμβει. ἐπὶ δὲ τούτου ἀποστασίου καὶ ἐπικλήρων (ἐπικλήρου cod.) αἱ δίκαι ὑπήγοντο. Hesych. Λυκαμβὶς ἀρχή: ὁ Κρατῖνος ἐν Νόμοις, τὸν πολέμαρχον δηλῶν, πρὸς ὅ<ν> ἀπεγράφοντο τὰς ἀποστασίου δίκας. Αυκαμβίδα δὲ εἷπε τὴν ἀρχήν... — Schol. Arist. Vesp. 1042 (V) ὡς τὸν πολέμαρχον] ὄνομα ἀρχῆς. οὐ τοῖς πολίταις τοῦτο προσῆψεν, ἀλλὰ τοῖς φένοις. αἱ γὰρ φενικαὶ δίκαι ἐπὶ τοῦ πολεμάρχου εἰσήγοντο. οἱ δὲ καὶ βοηθείας δεόμενοι ἐπὶ τὴν ἀρχὴν κατέφευγον τοῦ πολεμάρχου. ἀλλὰ καὶ (sic deteriores ἄλλως V) οἱ κατηγοροῦντες γονέων κακώσεως προὸς τὸν πολέμαρχον ἐδικάζοντο κἀκεῖνος ἔρινεν.) [*](4 Harp. s. n. θεσμοθέται: ... ὁ δ᾿ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ ἀθηναίων πολιτείᾳ διέρχεται ὅσα οὗτοι πράσσουσιν. Poll. VIII 87 ἰδίᾳ δὲ οἱ μὲν θεσμοθέται προγράφουσι πότε δεῖ δικάζειν τά δικαστήρια καὶ τὰς εἰσαγγελίας εἰσαγγέλλουσιν εἲς τὸν δὴμον καὶ χειροτονίας καὶ τὰς προβολὰς εἰσάγουσι καὶ τῶν παρανόμων γραφὰς καὶ εἴ τις μὴ ἐπιτήδειον νόμον γράψειεν καὶ στρατηγοῖς εὐθύνας. γίνονται δὲ πρὸς αὐτοὺς γραφαὶ ξενίας δωροξενίας δώρων συκοφαντίας ψευδοκλητείας ψευδεγγραφῆς βουλεύσεως ἀγραφίου μοιχείας. εἰσάγουσι δὲ καὶ δοκιμασίαν ταῖς ἀρχαῖς καὶ τοὺς ἀπεψηφισμένους καὶ τὰς ἐκ τῆς βουλῆς καταγνώσεις καῖ δίκας ἐμπορικὰς καὶ μεταλλικὰς καὶ ἐὰν δοῦλος κακῶς ἀγορεύῃ τὸν ἐλεύθερον, καὶ ταῖς ἀρχαῖς ἐπικληροῦσι τὰ δικαστήρια τά τε ἴδια καὶ τὰ δημόσια, καὶ τὰ σύμβολα τὰ πρὸς τὰς κυροῦσι καὶ δίκας τὰς ἀπὸ συμβόλων εἰσάγουσι καὶ τὰς τῶν ψευδομαρτυριῶν τῶν ἐξ Ἀρείου πάγου (exscr. schol. Aeschin. 1,10). glossa lexici Bekk. quinti (BA 264,15, descr. Et. M. 448,10, θεσμοθέται: ἀρχή ἐστιν Ἀθήνησιν ἀνδρῶν ἕξ. καλοῦνται δὲ οὕτως ὅτι τῶν νόμων τὴν ἐπιμέλειαν ἐποιοπῦντο, θεσμὸν δὲ ἐκάλουν τὸν νόμον) plenior exstat apud Phot.1 θεσμοθέται: ἀρχη Ἀθήνησιν ἀνδρῶν ἔξ, οἵ τὴν τῶν νόμων ἐπιμέλειαν ἐποιοῦντο καὶ τὰς εἰσαγγελίας εἰσήγγελλον εἰς τὸν δῆμον καὶ τὰς χειροτονίας καὶ τὰς προβολὰς ἁπάσας καὶ γραφὰς παρανόμων καὶ ἧσαν διορθωταὶ τῶν νόμων. Schol. Plat. Phaedr. 235 D οἱ θεσμοθέται ἕξ εἰσι τὸν ἀριθμόν, αφ᾿ ὧν καὶ ὁ τόπος ὅπου συνῄεσαν καὶ ἐσιτοῦντο, Θεμίστιον (sic!) ἐκαλεῖτο· εἷχον δὲ ἐξουσίαν τοῦ ὑπογράψαι τὰ δικαστήρια καὶ τὰς εἰσαγγελίας εἰσῆγον καὶ τὰς χειροτονίας καὶ γραφὰς παρανόμων καὶ ἄλλων τινῶν.) [*](10 Harpocr. s. v. παράστασις: .... Ἀριστοτέλης δ᾿ ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ περὶ τῶν (τῶν Epitome; om. codd.) θεσμοθετῶν λέγων (λέγων Eritome, om. codd.) φησὶν οὕτως· “εἰσὶ δὲ γραφαὶ πρὸς αὐτοὺς ὧν παράστασις τίθεται, ξενίας καὶ δωροξενίας, ἄν τις δῶρα δοὺς ἀποφύγῃ τὴν φενίαν, καὶ ψευδεγγραφῆς καὶ ψευδοκλητείας καὶ βουλεύσεως καὶ ἀγραφίου (sic Epitome, ἀργυρίου codd) καὶ μοιχείας” ... (Eritomen descrips. Phot.11 et Suid.11). — Lex. Cantabr. 6747, ξενίας γραφὴ καὶ δωροξενίας διαφέρει· Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ)

τι( δῶρα δοὺς ἀποφύγῃ τὴν ξενίαν, καὶ συκοφαντίας καὶ δώρων καὶ ψευδεγγραφῆς [*](p.29) καὶ ψευδοκλητείας καὶ βουλεύσεως καὶ ἀγραφίου καὶ μοιχείας. εἰσάγουσιν 81 καὶ τὰς δοκιμασίας ταῖς ἀρχαῖς ἁπάσαις καὶ τοὺς ἀπεψηφισμένους [*](4) ὑπὸ τῶν δημοτῶν καὶ τὰς καταγνώσεις τὰς ἐκ τῆς βουλῆς. εἰσάγουσι δὲ καὶ δίκας ἰδίας, ἐμπορικὰς καὶ μεταλλικὰς καὶ δούλων, ἄν τις [*](5) τὸν ἐλεύθερον κακῶς λέγῃ. καὶ ἐπικληροῦσι ταῖς ἀρχαῖς οὖτοι τὰ δικαστήρια τὰ ἴδια καὶ τὰ δημόσια. καὶ τὰ σύμβολα τὰ πρὸς τὰς πόλεις [*](6) οὗτοι κυροῦσι, καὶ τὰς δίκας τὰς ἀπὸ τῶν συμβόλων εἰσάγουσι, καὶ τὰ ψευδομαρτύρια εξ Ἀρείου πάγου.

τοὺς δὲ δικαστὰς κληροῦσι πάντες οἱ ἐννέα ἄρχοντες, δέκατος δ’ [*](7) ὁ γραμματεὺς ὁ τῶν θεσμοθετῶν, τοὺς τῆς αὑτοῦ φυλῆς ἕκαστος.

LX. τὰ μὲν οὖν περὶ τοὺς θ ἄρχοντας τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον. κληροῦσι [*](1) δὲ καὶ ἀθλοθέτας δέκα ἄνδρας, ἕνα τῆς φυλῆς ἑκάστης. οὗτοι δὲ δοκιμασθέντες ἄρχουσι τέτταρα ἴτη, καὶ διοικοῦσι τήν τε πομπὴν τῶν παναθηναίων καὶ τὸν ἀγῶνα τῆς μουσικῆς καὶ τὸν γυμνικὸν ἀγῶνα καὶ τὴν ἱπποδρομίαν, καὶ τὸν πέπλον ποιουνται, καὶ τοὺς ἀμφορεῖς ποιοῦνται [*](1. 2 ψευδεγραφης L*, ut vid., v suprascr. L 4 6 λεγη L 9 τὰ add. Berna- dakis, al. 10 παντας L) [*](7 Lex. Bachm. p. 436,1 Bekk. ἀπὸ συμβόλων δικάζει: Ἀθηναῖοι ἁπὸ συμβόλων ἐδίκαζον τοῖς ὑπηκόοις. οὕτως Ἀριστοτέλης.) [*](10 Schol, Ar. Vesp. 775 (V): θεμοθέτης] . . . ἄλλως. ἐπειδὴ θεσμοθέται καὶ δέκατος ὁ γραμματεὺς κληροῦσι τοὺς δικαστὰς τοὺς τῆς αὐτῆς φυλῆς ἕκαστος. — Poll. VIII 87 καὶ κοινῇ μὲν ἔχουσιν (scil. οἱ ἐννέα ἄρχοντες) ἐξουσίαν θανάτου ἐάν τις κατίῃ ὅποι μὴ ἔξεστι καὶ κληροῦν δικαστὰς καὶ ἀθλοθέτας, ἕνα κατὰ φυὴν ἑκάστην, καὶ στρατηγοὺς χειροτονεῖν ἐξ ἁπάντων καὶ καθ’ ἑκάστην πρυτανείαν ἐπερωτᾶν εἰ δοκεῖ καλῶς ἄρχειν ἕκαστος — τὸν δ’ ἀποχειροτονηθέντα κρίνουσιν — , καὶ ἱππάρχους δύο καὶ φυλάρχους δέκα καὶ ταξιάρχους δέκα.) [*](13 Poll. VIII 93 ἁθλοθέται δέκα μέν εἰσιν, εἷς κατὰ φυλήν, δοκιμασθέντες δὲ ἄρχουσιν ἴτη τέτταρα ἐπὶ τῷ διαθεῖναι τὰ Παναθήναια, τόν τε μουσικὸν καὶ τὸν γυμνικὸν καὶ τὴν ἱπποδρομίαν.)

μετὰ μετὰ τῆς βουλῆς, καὶ τὸ ἔλαιον τοῖς ἀθληταῖς ἀποδιδόασι. συλλέγεται [*](2) δὲ τὸ ἔλαιον ἀπὸ τῶν μοριῶν· εἰσπράττει δὲ τοὺς τὰ χωρία κεκτημένους [*](p. 29) ἐν οἷς αἱ μορίαι εἰσὶν ὁ ἄρχων, τρί’ ἡμικοτύλια ἀπὸ τοῦ στελέχους ἑκάστου. πρότερον δ’ ἐπώλει τὸν καρπὸν ἡ πόλις· καὶ εἴ τις ἐξορύξειεν ἐλαίαν μμορίαν ἤ κατάξειεν, ἔκρινεν ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλή, καὶ εἴ [τ]ου θαν[ά]τῳ τοῦτον ἐζημίουν. ἐξ οὗ δὲ τὸ ἔλαιον ὁ τὸ χωρίον κε|κτημένος [*](p.30) ἀποτίνει, ὁ μὲν νόμος ἔστιν, ἡ δὲ κρίσις καταλέλυται. τὸ δὲ ἔλα[ιον] έκ τοῦ κτήματος, οὐκ ἀπὸ τῶν στελεχῶν ἐστι τῇ πόλει. συλλέξας οὖν [*](3) ὁ ἄρχων τὸ ἐφ’ ἑαυ[τοῦ] γιγνόμενον τοῖς ταμίαις παραδίδωσιν εἰς καὶ οὐκ ἔστιν ἀναβῆναι πρότερον εἰς [Ἄρε] πάγον, πρὶν ἄν παραδῷ τοῖς ταμίαις. οἱ δὲ ταμίαι τὸv μὲν ἄλλον χρόνον τηροῦσιν ἐν ἀκροπόλει, τοῖς Παναθηναίοις ἀπομετροῦσι τοῖς ἀθλοθέταις, οἱ δ’ ἀθλοθέται τοῖς νικῶσι τῶν ἀγωνιστῶν. ἔστι γὰρ ἆθλα τοῖς μὲν τὴν μουσικὴν νικῶσιν ἀργύρια καὶ χροσία, τοῖς δὲ τὴν εὐανδρίαν ἀσπίδες, τοῖς δὲ τὸν γυμνικὸν ἀγῶνα καὶ τὴν ἱπποδρομίαν ἔλαιον.