Res Publica Atheniensium
Aristotle
Aristotle. Aristotelis Res Publica Atheniensium. Kenyon, Frederic, editor. Berlin: Reimer, 1903.
LXI. χειροτονοῦσι δὲ καὶ τὰς πρὸς τὸν πόλεμον ἀρχὰς ἁπάσας, στρατηγοὺς [*](1) δέκα, πρότερον μὲν ἀφ’ φυλῆς ἔνα, νῦν δ’ ἐξ καὶ τούτους διατάττουσι τῇ χειροτονίᾳ, ἕνα μὲν ἐπὶ τοὺς ὁπλίτας, ὅς ἡγεῖται τῶν ὁπλιτῶν ἄν ἐξίωσι, ἕνα δ’ ἐπὶ τὴν χώραν, ὅς φυλάττει, κἂν πόλεμος ἐν τῇ χώρᾳ γίγνηται, πολεμεῖ οὗτος· δύο δ’ ἐπὶ τοὺ Πειραιέα, τὸν μὲν εἰς τὴν Μουνιχίαν, τὸν δ’ εἰς τὴν Ἀκτήν, οἵ τῆς φυλακῆς ἐπιμελοῦνται [καὶ] τῶν ἐν Πειραιεῖ. ἕνα δ’ ἐπὶ τὰς συμμορίας, ὅς τούς τε τριηράρχους καταλέγει καὶ τὰς ἀντιδόσεις αὐτοῖς ποιεῖ καὶ τὰς διαδικασίας αὐτοῖς εἰσάγει· τοὺς δ’ ἄλλους πρὸς τὰ παρόντα πράγματα ἐκπέμπουσιν. ἐπιχειροτονία [*](2) δ’ αὐτῶν ἐστι κατὰ τὴν πρυτανείαν ἑκαστην, εἰ δοκοῦσιν καλῶς ἄρχειν· κἄν τινα ἀποχειροτονήσωσιν, κρίνουσιν ἐν τῷ δικαστηρίῳ, κἄν μὲν ἁλῷ, τιμῶσιν ὅ τι χρὴ παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι, ἂν δ’ ἀποφύγῃ, πάλι[ν] ἄρχει. κύριοι [*](2 το δ(ε) L, corr. Ricbards, al.; τὸ δὲ ἔλ συλλ. Hicks, K-W 5 κ(ατα)ξιεν L*, corr. L 4 6 εζημιου L*, corr. L 4 7. 8 απο του κτ L*, εκ suprascr. L 11 π(αρα)δω L 14 αργυρια κ(αι) χρυσα L, corr. H-L, S, ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ Ruther- ford; ἀργύτιον καὶ χρυσᾶ K-W, Β 3 16 καὶ fortasse delendum est; sin aliter, lacuna ante haec verba statuenda est (sed cf. Poll. VIII 87) 17 δέκα δ(ε) xCat) L αφφυλης L 18 OTrXeiTa; L 19 οπλειτ(ων) L, ut vid. 20 γινηται L πολεμεῖ] ἡγεῖται K-W 21 μουνυχιαν L φυλακῆς] φυλης L καὶ del. K-W 22 συμμορίας] fragmentum novum, sed minimum, huc attuli (p. 30 in L, vv. 12 — 16) τριηραρχος L*, corr. L 4 24 πράγματα om. L*, suprascr. L 4 26 aXXtoi L* corr. L 4 27 αποτισαι L αποφυγη L) [*](1 Schol. Soph. OC 701: ὁ δὲ Ἀριστοτέλης καὶ τοῖ; νικήσασι τὰ Παναθήναια ἐλαίου τοῦ ἐκ μορίων γινομένου δίδοσθαί φησιν.) [*](16 Pollucis locus (VIII 87) supra appositus est ad p. 70,10.) [*](16. 17 Harpocr. s. v. στρατηγοί: . . . οἱ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν χειροτονούμενοι στρατηγοὶ δέκα ἦσαν μαθεῖν ἔστιν ἔκ τε τοῦ Ὑπερίδου κατ’ Αὐτοκλέους καὶ ἐκ τῆς Ἀθηναίων πολιτείας Ἀριστοτέλους. (Epitomen exscr. Phot. Suid.)) [*](22 Phot.II = Suid. I ἡγεμονία δικαστηρίου: τοῖς ἄρχουσιν οὐ πάσας πᾶσιν ἐφεῖτο δίκας εἰσάγειν, ἀλλὰ . . . τῷ στρατηγῷ πετὶ τριηραρχίας καὶ ἀντιδόσεως.)
χειροτονοῦσι δὲ καὶ ταξ[ι]άρχους δέκα, ἕνα τῆς φυλῆς ἑκάστης· οὗτος [*](3) δ’ ἡγεῖται τῶν φυλετῶν καὶ λοχαγοὺς καθίστησιν.
χειροτονοῦσι δὲ καὶ ἱππάρχους δύο ἐξ ἁπάντων· οὗτοι δ’ ἡγοῦνται [*](4) τῶν ἱππέων, διελομ[ενοι] τὰς φυλὰς ݲ ἑκάτερος κύριοι δὲ τῶν αὐτῶν εἰσιν ὧνπερ οἱ στρατηγοὶ κατὰ τῶν ὁπλιτῶν. ἐπιχειροτονία δὲ γίγνεται <καὶ< τούτων.
χειροτονοῦσι δὲ καὶ φυλαρχους ἕνα τῆς φυλῆς, τὸν ἠγησόμενον [*](5) <τῶν ἱππέων> ὥσπερ οἱ ταξίαρχοι τῶν χειροτονοῦσι δὲ καὶ εἰς Λῆμνον ἄππαρχον, ὅς ἐπιμελεῖται τῶν ἱππέων τῶν ἐν Λήμνῳ. χειροτονοῦσι δὲ καὶ ταμίαν τῆς Παράλου καὶ δίχα τῆς το[ῦ] Ἄμμωνος.
[*](1 τὸν] τιν L, ut vid.; corr. K-W, H-L κ[η]ρυξαι L, corr. Bl (edd. cett.) 2 ἐπιβάλλειν prius] ἐπιβαλεῖν coni. Diels 7 εἰσιν ὧνπερ] ωνπερ εισι) L πολειτ(ων) L. fragmenta duo nova Iiuc attuli (p. 30 iu L, vv. 21 –26) γινεται L 8 καὶ add. H-L, K-W, al. 9 ῑ add. Richards, al. 10 τῶν ἱππέων add. e Poll. VIII 13 δίχα] lectio non certa, sed cum vestigiis congrua; δ . . α Wn, νῦ[ν] BI neque τῆς τοῦ omnino certa. της super lituram scriptum est)[*](3 Lexicon Bekk. quintum (BA 306,12) ταξίαρχοι τίνες εἰσὶ καὶ πόσοι: ἄρχοντες ἡγούμενοι τῶν πολιτῶν κατὰ φυλήν, χειροτονητοί, ݲ τὸν ἀριθμόν, οἷς ὑπετέτακτο τὸ πλῆθος κατὰ φυλήν.)[*](5 Harpocr. s. v. ἵππαρχος: . . . λεγεται δὲ παρ’ Ἀθηναίος ἵππαρχος καὶ ὁ τῶν ἱππέων ἄρχων. δὐο δ’ ἦσαν οὖτοι, ὡς Δημοσθένης ἐν 8 Φιλιππικῶν φησι καὶ Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθη ναίων πολιτείᾳ (Epitomen descr. Phot. II. Suid. V). Lex. Bekk. quint. (BA 266,26) ἵππαρχος: ὁ του ἱππικοῦ ἄρχων. ἧσαν δὲ ἵππαρχοι δύο ἠγούμενοι τῶν ἱππικῶν ταγμάτων. Lex. Patm. p. 16 ἵππαρχοι: οἱ τοῦ ἱππικοῦ ἄρχοντες. ἦσαν δὲ δύο, πέντε φυλῶν ἕκαστος ἐπιμελούμενος. Phot. ἵππαρχοι: δύο ησαν, οἳ τῶν ἱππέων ἡγοῦντο διελόμενοι τὰ; φυλὰς ἑκάτερος ἀνὰ πέντε. ἑπιμεληταὶ δὲ εἰσι τῶν ἱππέων καθάπερ οἱ ταξίαρχοι δέκα Με; εἷς ἐφ’ ἑκάστης φυλῆς τῶν ὁπλιτπῶν. Poll. VIII 94 ἵππαρχοι δὲ δύο ἐξ ἁπάντων Ἀθηναίων αἰρεθέντες ἐπιμελοῦ τῶν πολέμων.)[*](9 Harpocr. s. v. φύλαρχος: . . . φύλαρχός ἐστιν ὁ κατὰ φυλὴν ἑκάστην τοῦ ἱππικοῦ ἄρχων, ὑποτεταγμένος δὲ τῷ ἱππάρχῳ, ὡς Ἀριστοτέης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ φησί (Epitomen exscr. Suid. II et [ex Photio] Etymolog. genuinum, unde Symeo et Et. M. 802,19). Poll. VIII 94 οἱ δὲ φύλαρχοι δέκα, εἷς ἀπὸ φυλῆς ἑκάστης, τῶν ἱππέων προΐσταντα, καθάπερ οἱ ταξάρχοι τῶν ὁπλιτῶν.)[*](13 Ilarpocr. s. v. ταμίαι: . . . ἀρχή τι; παρ’ Ἀθηναίοις ἦν οἱ ταμίαι, δέκα τὸν ἀριθμόν. παραλαμβάνουσι δ’ οὗτοι τό τε ἄγαλαμ τῆς Ἀθηνᾶς καὶ τὰ; Νίκας καὶ τὸ ἄλλον κόσμον καὶ τὰ χρήματα ἐναντίον τῆς βουλῆς, ὥς φησιν Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ. εἰσὶ δέ τινες καὶ τῶν τριήρων ταμίαι, ὡς ὁ αὐτὸς φιλόσοφός φησιν (Epitomen descr. Phot. III [ex quo Et. gen., uude Symeo et Et. M. 745,18] et Suid. II). — Phot. I (descr. Et. gen., unde Symeo et Et. M.) = Suid. s. v. ταμίαι: . . . εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλοι ταμίαι ἄρχοντες χειροτονητοὶ ἐπὶ τὰς ἱερὰς καὶ δημοσίας τριήρεις, 6 με) ἐπὶ τὴν Πάραλον, ὁ δὲ ἐπὶ τὴν τοῦ ἄμμωνος. cf. Poll. VIII 116 ταμίας ἐκάλουν τοὺς ταῖς ἱεραῖς τριήρεσι λειτουργοῦντας, ἄλλους ἢ τριηράρχους. — Lex. Cantabr. 675,28 Πάραλος καὶ Σαλαμινία: ταύτας τὰς τριήρεις εἶχον διὰ παντὸς πρὸς τὰς ἐπειγούσας ὑπηρεσίας, ἐφ’ αἷς καὶ ταμίαι τινὲς ἐχειροτονοῦντο . . . τῆς μὲν Παράλου καὶ Σαλαμινίας ἐν τρίτῃ μνημονεύει Θουκυδίδης καὶ Ἀριστοφάνης ἐν Ὄρνισιν. Ἀριστοτέλης δὲ Ἀμμωνιάδα Ἀμοριάδα cod., corr. Meier) καὶ Πάραλον οἶδε.)LXII. αἱ δὲ κληρωταὶ ἀρχαὶ πρότερον μὲν ἦσαν αἱ μὲν μετ’ ἐννέα [*](1) ἀαρχόντων ἐκ τῆς φυλῆς ὅλης κληρούμεναι, αἱ δ’ ἐν Θησείῳ κληρούμεναι [*](p.30) διῃροῦντο εἰς τοὺς δύμους· ἐπειδὴ 8 ἐπώλουν οἱ δῆμοι, καὶ ταύτας ἐκ τῆς φυλῆς ὅλης κληροῦσι πλὴν βουλευτῶν καὶ φρουρῶν τούτους δ’ εἰς τοὺς δήμους ἀποδιδόασι.
μισθοφοροῦσι 03 πρῶτον ὁ δῆμοσ ταῖς μὲν ἄλλαις ἀκκλησίαις δραχμήν, [*](2) τῇ δὲ κυρίᾳ ἐννέα . ἔπετα τὰ δικαστήρια τρεῖς ὀβολούς. ἡ βουλῆ πέντε όβολούς· τοῖς δὲ πρυτανεύουσιν εἰς σύτησιν ὀβολὸς προστίθεται [δέκα προστίθενται]. ἔπειτ’ εἰς σίτησιν λαμβάνουσιν ἐννέ’ τέτταρας ὀβολοὺς ἔκαστος καὶ παρατρέφουσι κήρυκα καὶ αὐλητήν, ἔπειτ ἄρχων εἰς Σαλαμῖνα δραχμὴν τῆς ἡμέρας. ἀθλοθέται δ’ ἐν πρυτανείῳ δειπνοῦσι τὸν Ἑκ[ατ] ομβαιῶνα μῆνα, ὅταν ᾖ τὰ Παναθήναια, ἀρξάμενοι ἀπὸ τῆς τετράδος ἱσταμένου. ἁμφικτύονες εἰς Δῆλον δραχμὴν τῆς ἡμέρας ἑκάστης ἑκ Δήλου >. λαμβάνουσι δὲ καὶ ὅσαι ἀποστέλλονται ἀρχαὶ εἰς Σάμον ἤ Σκῦρον ἢ Λῆμνον ἢ Ἴμβρον εἰς σίτησιν ἀργύριον.
ἄρχειν δὲ τὰς μὲν κατὰ πόλεμον ἀρχὰς ἔξεστι πλεονάκις, τῶν δ6 [*](2) ἄλλων οὐδεμίαν, πλην βουλεῦσαι δίς.
LXIII. τὰ δὲ διαστήματα κ]ληρ[οῦ]σ[ιν] οἱ ἄρχοντες κατὰ φυλάς, [*](1) [*](6 πρῶτον ὁ δῆμος fragmentum novum huc attuH (p. 30 in L, vv. 28 – 34). πρῶτον (sine μὲν) . . . εἶθ’ sicut Περὶ ζῲων μοp. 1, 640a 14 9 δέκα προστίθενται ex signo 1, i. e. oboli, male intellecto natum esse docet BL; sed in papyris aegyptiacis signum oboli — est. est potius scholium interpretantis quod decem prytanibus decem numerabantur oboli 10 TETxapa;] fragmentum alium pa; hic, et in versu proximo μην habet 12 διπνουσι L 14 λαμβάνουσι e seq. verbo supplendum esse videtur; contra Bl., K-W (qui clausulam de athlothetis ut ab hoc loco alienam summovent) 18 τα δ(ε) τα L) [*](18 Schol. Aristopb. Plut. 277 (RV): ἐν ταῖς Ἀθήναις πολλὰ ἦν δικαστήρια, καὶ ἐν τισὶ μὲν ἐδίκαζον περὶ φονικῶν πραγμάτων, ἐν τισὶ δὲ περὶ δημοτικῶν. ἕκαστον δὲ τούτων εἶχεν ἒ τι τῶν στοιχείων ἰδικὸν ὄνομα. οἶον ἦν τι τῶν δικαστηρίων λεγόμενον α, ὁμοίως ἄλλο β, ἄλλο δὲ γ, καὶ τὸ δ καὶ τὸ ε ἔως τοὺ κ. δέκα γὰρ ἦν δικαστήρια τὰ πάντα ἐν Ἀθήναις. καὶ πρὸ θυρῶν δὲ ἑκάστου δικαστηρίου ἐγέγραπτο πυρρῷ βάμματι τὸ στοιχεῖον ᾧ τινι λαὶ δικαστήριον ὠνομάζετο. ὄσοι δὲ δικασταὶ ἦσαν ἐν Ἀθήναις, ἕκαστος καθ’ ἕκαστον δικαστήριον εἶχε δέλτον (sequentia om. R) τουτέστι πινάκιον, ἐν ᾦ ἐγγεγραμμένον ἦν τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τοῦ δικαστηρίου. εἶχε δὲ καὶ ῥάβδον ἅμα (leg. ὁμόχρουν) τῷ πινακίῳ, καὶ ἐν αὐτῇ υῇ τῇ ῥάβδῳἦν ἦν τὸ (leg. γράμμα) τοῦ δικαστηρίου ἐγγεγραμμένον. ὅτε οὖν καιρὸς τοῦ δικάζειν, ἄρχοντο πάντες οἱ δικασταὶ εἰς τὴν ἀγορὰν κἀκεῖ κλήρους ἔβαλλον, καὶ ὄστις ἄν] ἐκληροῦτο κλῆρον ἔχοντα τὸ α, ἀπήρχετο εἰς τὸ α δικαστήριον, ὁμοίως εἰς τὸ β καὶ τὰ ἐφεξῆς. ἀπήρεχτο δὲ] καὶ πρῶτον μὲν ἐδείκνυε τῷ κήρυκι τοῦ δικαστηρίου τὸν κλῆρον τοῦ στοιχείου,, δὲ κῆρυξ λοιπὸν ἐδίδου αὐτῷ τὸ πινάκιον αὐτοῦ καὶ ῥάβδον,, εἶτα οὔτως ἐδίκαζεν. εἰ δέ τις δικαστὴς εἰσῂει μὴ κληρωθεὶς εὶς τὸ δικαστήριον, κατηγορεὶτο καὶ ἐξη- μιοῦτο διαφόυρως.) [*](Schol. Arist. Vesp. 775 (V): . . . ἄλλως. ἐπειδὴ θεσμοθέται καὶ δέκατος ματεὺς κληροῦσι τοὺς δικαστὰς τοὺς τῆς αὐτῆς φυλῆς ἕκαστος. Schol. Ar. Plut. 277 (Junt.) . . . εἶτα οἱ θεσμοθέται κατὰ φυλὴν ἕκαστος καὶ δέκατος ὁ γραμματεὺς ἐκλὴρουν τὰ γράμματα μέχρι τοῦ κ.)
LXIV. τὰ δὲ [κιβώ]τια τὰ δέ[κ]α κ[εῖται ἐ]ν τ[ῷ ἔμ]προσθεν [τ]ῆς [*](p. 31) εἰσόδου [κ]αθ᾿ ἑκάστην τὴν φυλήν· ἐπιγέ[γρ]απται δ᾿ ἐπ᾿ αὐτῶν τὰ στο[ι]χεῖα μέχρι [τοῦ] κ. ἐ[π]ειδὰν δ᾿ ἐμβάλωσιν οἱ δικασταὶ τ[ὰ] πιν[ά]κια εἰς τὸ [*](4 εἰς ἃ suppl. Bl; δέκα οἷς (vel εἰς ἃ) ego antea, al., sed illud et sensui et spatio magis aptum est 5 βακτηρια L 6 ουσοιπερ L εισαι L*, corr. L4 7 ἐγγέγραπται] fragmenta duo huc attuli (p. 30 in L, vv. 42—52) litteras duo vel tres in singulis versibus continentia. εμγεγρ- L*, ut vid., ν suprascr. L4 7.8 ενδεκατουτριακοστου L*, τριακοστου del. et του λݲ ·τριακοστιου· suprascr. L4 (του λݲ quidem recte, τριακόστου autem pravam interpretationem του λݲ) 8 ἂν] εαν L 9 ισοι L*, corr. L4 11 αλω L 12 αποτισαι L 13 εκτιση L 14 προστιμηση L 18 επικληρωση L 20 υπερετης L*, corr. L4 21 τὰ δὲ] hic incipit volumen quartum, et opus resumit scriba tertius (L3). de suprascripto Δ, quod dispexit Wn, nullum vestigium video; neque omnino superest margo superior. in marg. sinistra est aliquid quod Δ esse potest, sed valde dubium est. fragmentum novum (v. praef.) quinque priorum versuum cum ceteris nunc composui κιβωτεια L κεῖται suppl. K-W 22 ισοδου L τὴν om. L*, suprascr. L3 δ᾿ επ αυτων L*, δε παντων L4 σχοι- L*, corr. L? 23 δ᾿ ἐμβάλβσιν] βλαβωσιν L*, corr. L3) [*](15 Schol. Ar. Plut. 277 (Junt.): ἔρχεται ἕκαστος εἰς τὸ <δικαστήριον> πινάκιον ἔχων ἐπιγεγραμμένον τὸ ὄνομα αὐτοῦ [καὶ] πατράθεν καὶ τοῦ δήμου καὶ γράμμα ἕν τι μέχρι τοῦ κ, διὰ τὸ πάλαι δέκα φυλὰς εἶναι Ἀθήνησιν, διῄρηντο γὰρ κατὰ φυλάς. εἶτα οἱ θεσμοθέται κατὰ φυλὴν ἕκαστος καὶ δέκατος ὁ γραμματεὺς ἐκλήρουν τὰ γράμματα μέχρι τοῦ κ. Et. gen. ex Photio (usque ad φυλῆς descr. Sym.) χαλκοῦν πινάρουν: ὃ εἶχον οἱ δικασταὶ πρὸς τὰς κληρώσεις ἔχον τὸ ὄνομα τοῦ δικαστοῦ πατρόθεν καὶ δήμου καὶ (καὶ om. Et. gen., hab. Symeo) τῆς φυλῆς. Ἀριστοτέλης ἀρι χ, id est Ἀρίσταρχος cod. Flor., corr. Wilamowitz) πύξινον. Hesych. χαλκοῦν πινάκιον: Ἀθηναῖοι εἶχον ἕκαστος πινάκιον πύξινον ἐπιγεγραμμένον τὸ ὄνομα [τοῦ] αὐτοῦ καὶ τοῦ δήμου πατρόθεν.)
LXV. αὐτ[ὸς 81 δείξα]ς πάλιν τ[ῷ ὑ]πηρέτῃ εἰσέ[ρχεται, ἐντὸς ἰὼ]ν ἦς [*](1) κ[ι]γκλ[ί]δος. ὁ δὲ ὑπηρέτης δίδωσιν αὐτ]ῷ βακτηρίαν [ὁ]μόχρων δικαστ[ηρίῳ οὗ τὸ] αὐτὸ [γρ]άμμα ἐ[στιν ὅ]περ ἐν τῇ βαλάνῳ, ἀναγ]καῖον ᾖ αὐτῷ [ε]ἰσελθεῖν εἰς ὅ εἴληχε δικασ]τήριον· ἐὰν γὰρ ἕτερον εἰ[σέ]λ[θῃ], ἐξε[λέγχετα]ι ὑπὸ τοῦ χρώμα[τ]ος ι]ῆς βακτηρίας. τοῖ[ς γὰρ δι]καστηρίοις χρῶ[μ]α ἐπιγέγραπται εκάστ]ῳ ἐπὶ τῷ σφη[κ][ίσκω [*](2) τῆς εἰσ[όδο]υ. 6 δ[ὲ λαβὼ]ν τὴν βακτηρί[α]ν βαδίζει εἰ[ς τ]ὸ δικασ[τήριον] [*](1 οσαν deletum esse L; deletum esse ν dicit Bl, sed non video μελλη L ντες suprascr. L 3 ἔχοντα Ilaussoullier, al. post στοιχειον, ν scr. et del. L 2 ᾖ τὸ] ᾖ ὲπὶ Bl, ᾖ (spatio non satis) K-W, al. 3 αυτ] υ (et fortasse α), a L* male scriptum, rescr. L 4 mox δι . . να . ῳ] Wn. sed dubia haec 3. 4 κιγκλίδος κ. νκλ- L) coni. Diels, idemque ἐντὸς ἰὼν; fort. εἶτ’ ἐ[ντὸς εἰσέρχετ]τα δίδωσιν αὐτῷ K-W ομοχρεν L*, corr. L 4 τω L 5 ἐφ’ οὗ τὸ αὐτὸ Bl, spatio uimium, uisi superscriptum fuerit aliquid ὅπερ om. L*, ut vid., suprascr. L 3 τη L 6 ἀναγκαῖον K-W; καιον cura vestigiis satis congruit ην L, corr. K-W 7 εἰσέλθῃ] εἰσ[ίῃ] Bl, K-W (spatio non satis, nisi εισειηι legitur), sed videtur λ esse ἐξελέγχεται K-W 8 sqq. suppl. e schol. Ar. (v. testim.) 8 δικαστηρας L*, ut vid., corr. L 3 χρῶμα schol. Ar.; χρωματα L ἐφ’ ἑκάστῳ schol. Ar., sed nou capit spatium τω L 9 ισοδου L τη βακτηρια L) [*](4 Lex. Bekk. quintum (BA 220,17) βακτηρία: ὁμόχρωμοι τοῖς δικαστηρίοις ἐδίδοντο βακτηρίαι, ἵνα ὁ λαβών οἵου δὴ χρώματος βακτηρίαν εἰς τὸ ὁμόχρωμον εἰσέλθῃ εἰσέλθοι cod.) δικαστήριον xaX μὴ εἰς ἕτερον πλανᾶται διὰ τὸ πολλὰ εἶναι τὰ δικαστήρια. Lexicon Bekk. quartum (BA 185,4) βακτηρία ἰαὶ σύμβολον: ῥάβδον κατεῖχον οἱ δικάζοντες καὶ σύμβολον ἐλάμβανον ἀντιδιδόντες διὰ τὸ κομίσασθαι τὸν τὸν Marc, τὸ Coisl.) τριώβολον. Eadem glossa paullo plenior est apud Suid.l. βακτηρία καὶ σύμβολον: οἱ λαχόντες δικάζειν ἐλάμβανον παρὰ τῶν δημοσίων ὑπηρετῶν σύμβολον καὶ βακτηρίαν καὶ οὕτως ἐδίκαζον. τὴν χρόαν δὲ ὁμοίαν εἶχε τῇ βακτηρίᾳ τὸ δικαστήριον. τὸ μέντοι σύμβολον μετὰ τὴν κρίσιν ἀποδιδόντες ἐκομίζοντο τριώβολον· ὅπερ καὶ δικαστικὸν γέγονεν (an ἔλεγον ?) item in Lexico Patmensi p. 144 Sakk. ῥάβδος ὁμόχρους τῷ δικαστηρίῳ ἣν έλάμβανε σύμβολον τῆς χειροτονίας τονίας ὁ δικάζειν λαχών. Schol. Arist. Vesp. 1110 (V) ἐδίδοντο δὲ καὶ βακτηρίαι τοῖ; δικασταῖς σταῖς ὁμόχροοι τοῖς δικαστηρίοις, ὅπου ἑκάστους εἰσελθόντας δικάξειν ἔδει, ἵνα τὸν διαμαρτάνοντα ἀπελέγξῃ τὸ χρῶμα.) [*](8 Schol. Aristoph. PJut. 278 (om. θ) περὶ τοῦ παραδιδομένου τοῖς εἰσιοῦσιν εἰς τὸ δικαστήριον συμβόλου Ἀρστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ οὕτω γράφει· “τοῖς γὰρ δικαστηρίοις χρῶμα ἐπιγέγραπται [ἐφ᾿] ἑκάστῳ ἐπὶ τῷ σφηκἰσκω τῆς εἰσόδου. ὁ δὲ λαβὼν βακτηρίαν βαδίζει εἰς δικαστήριον τὸ ὁμόχρουν μὲν τῇ βακτηρίᾳ, ἔχον δὲ τὸ αὐτὸ γράμμα. ὅπερ ἐν τῇ βαλάνῳ. ἐπειδὰν δὲ εἰσέλθῃ, παραλαμβάνει σύμβολον δημοσίᾳ παρά τοῦ εἰληχόντος ταύτην τὴν ἀρχήν.” — Schol. Arist. Plut. 277 (0 Junt.) τοῖς λαχοῦσι δικάσαι εἰσελθοῦσιν ἑκάστῳ σύμβολον δίδοται δημόσιον παρὰ τῆς ἐπὶ τούτῳ εἰληχυίας ἀρχῆς, ἵν’ οἱ ἐξιόντες καὶ τοῦτο προσφέροντες λαμβάνοιεν τὸν δικαστικὸν μισθόν. — Schol. Arist. Plut. 277 (Junf.) δέκα δικαστήρια ἦσαν παρ’ Ἀθηναίοις, τὸ με) φόνου, τὸ δὲ μοιχείας, τὸ δὲ ἑτέρου τινός· οὐσῶν 81 καὶ δέκα φυλῶν ἐξελέγοντο ἐξ ἑκάστης φυλῆς ἕνα ἄνδρα καὶ ἔταττον αὐτοὺς εἰς τὰ τοιαῦτα δικαστήρια κριτὰς εἶναι· πλὴν ἔγραφον πρότερον τὰ τῶν ἀνδρῶν ὀνόματα καὶ κλήρου γινομένου 6 μὲν εἰς τοῦτο ὁ δὲ ei; ἐκεῖνο δικάξειν ἐλάγχανεν. εδὶδου δὲ ὁ κῆρυξ αὐτοῖς ῥάβδον ἥτις ἦν σύμβολον τοῦ δικάζειν, ἵνα ἕκαστος καθ’ ἑσπέραν αποδιδοὺς τῷ πρυτάνες τὴν ῥάβδον τριώβολον λαμβάνῃ μισθὸν τῆς δικάσεως.)
LXVI. ἐπειδὰν δὲ πάντα πλή[ρ]η ᾖ τὰ δικαστήρια, τίθεται ἐν τῷ [*](1) πρώτῳ τ]ῶν δικαστηρ[ί]ω[ν] β κληρωτήρια καὶ κύβοι χαλκοῖ, ἐν οἷς ἐπιγέγραπται τὰ χ[ρ]ώματα τῶν δι]κ[ασ]τηρίων, καὶ ἕτεροι κύ[βο]ι ἐν οἷς ἐσ[τι]ν τῶν ἀρ[χῶ]ν τὰ ὀ]νό[μ]ατα ἐπιγε[γ]ραμμένα. λαχόντες δὲ] τῶν θεσ[μ]οθετῶν δύο χωρὶς ἑκατέρων τοὺς κύ[β]ο[υς ἐμ]βάλλουσιν, ὁ μὲν τα χρώματα ε[ἲς τὸ ἕν] κλ[ηρ]ωτήριον, ὁ δὲ τῶν ἀρχῶν τὰ ὀν[ό]ματα εἰς τὸ] ἕτ[ερο]ν η δ’ ἂν π[ρ]ώτη λάχῃ τῶν ἀρχῶν, α[ὕ]τ[η ἀ]ναγορεύεται ὑπὸ τοῦ κήρυκος ὅ]τι χρήσε[τα]ι τ]ῷ π[ρ]ώτῳ I λ]αχόντι δ]ικα[στηρίῳ, [*](p. 33) ἡ δὲ δευτέ]ρ[α τῷ] δευτέρῳ καὶ ὡ[σαύτως τοῖς ἄλλοις, ἵ]να μηδ]εμία προειδ[ῇ τίνι αὐτῶν χρήσεται], ἀλλ’ οῐο]ν ἂν λά[χ]ῃ ἑκάσ[τη, τούτῳ χρήσηται. [*](1 ὅπερ schoL Ar.; ο’ L 1. 2 τη βαλανω L 2 ελθη L συνβολον L 3 εἶτα] ιτα L, cum vestigio praecedentis ε. tum τ (male scriptum, quod rescr. L 4), non στ, ut Wn, Bl 4 super δικαστηρίῳ nibil scriptum video (Wn) nisi fortasse in fine una duaeve litterae fuerint, quae per se. locum sanare nequeant 5 εἰσεληλυθότες Wn, K-W 3 ἀποδιδόασιν Bl εμπερηκται L, ut vid. (ita Wn)) [*](6 ὑπηρέται Bl δημοσια L*, corr. L 4? π[αραδι]δωασιν L*, corr. L 3) [*](7 δικα[στηρ]ιν L*, ο suprascr. L 4 8 καστηριων suprascr. L 3, sed, ut L 3? super idem vocabulum male scriptum παραδιδωασι L*. corr. L 3 9 ταῦτα] ita ut vid. L, sed lectio non certa; το παλιν διδ. Wn, τοπον διδοναι K-W 3, ἀποδιδ. Bl, utrumque spatio non satis εκαστω (male scriptum, rescr. L 3) τω δικαστηριω αριθμω L) [*](10 Ta πινάκια seclusi; fortasse legendum ἀριθμῷ πέντε, cf. p. 78,8 ως L*, ut vid.; or fortasse suprascr. L 4 καλοῦντες] ita L, ut vid., σκοποῦντες Wn, sed σκοπ videre nequeo); ministri tabellas iudicum accipiunt, unde finitis laboribus iudicem quemque nominatim vocant, mercedemque ei reddunt aro satis clare L, eTt Wn) [*](11 πλήρη recte coniecit Photiades η Ta L η satis male scriptum) non κατα) [*](11. 12 τω πρωτω L 12 χαλοοι L*, ut vid., corr. ’ 13. 14 χρώματα . . . ἐπιγεγραμμένα restit. Bl 2 15 δυο om. L*, suprascr. super χωρις L 4? (ut vidit Wn quod super θετων scriptum est videtur potius θε esse quam δυο, ut putat Wn; non lamcn certum est) εκατερους L*, ων (non μεν, ut dicit Wn) suprascr. L 4; ἑκάτερος K-W 3 15. 16 Ta χρώματα . . ὀνόματα] haec cum vestigiis apte congruunt; lacuna in papyro, qualem ostendit Wn τὸ[ν κύ]βον legens, non exstat 16 ε[ἰς] τ[ὸ] ἕν Wn; equidem non certo discerno 16. 17 zk τὸ ἕτερον] ετ suprascr. L 3 cetera mutila 17 λαχη L 18 ὅτι K-W 3 τῷ] ante πρω, ω conspi- citur, sed erasum; est aliquid suprascriptum, quod legere nequeo. πρωτω legi potest, non tamen certo; π. ωτη Wn δικαστηρίῳ] ικα non certa sunt, sed vestigiis apta; ηδη dubitanter Wn: δικαστηρίῳ restit. BI 19 ο[ὕτω Tat; λοιπαῖς] BI; ω an ο in papyro sit, incertum, sed videtur potius ω esse 19. 20 προειδῇ . . . ὦσιν (p. 78,1) restit. BI)
LXVII. ταῦτα δὲ ποιήσ[αντες εἰ]σκαλοῦσι τοὺς ἀγῶνας, ὅταν μὲν τὰ [*](1) ἴδια δι]κάζωσι, τοὺς ἰδίους, τῷ ἀριθμῷ 8 ἐ]ξ ἑκά]στων τ]ῶν δικῶν τ[ῶ]ν ἐκ τοῦ νόμο[υ], κ[α]ὶ δ[ιο]μνύ[ουσι]ν οἱ ἀντίδικοι εἰς αὐτὸ τὸ πρᾶγμ[α] ἐρεῖν· ὅταν] δὲ τὰ δ[η]μόσια, τοὺς δημοσίο[υ]ς, καὶ ἕν[α μόνον ἐ]κδικάζουσι. εἰσὶ δὲ κλεψύδ[ραι] αὐλ[ίσκους] ἔχοουσ[αι μι]κρούς, εἰς ἅς [*](2) τὸ ὕδ[ω]ρ ἐγχέ[ουσι, πτὸ]ς ὅ δεῖ λ]έγειν τὰς δίκας. δίδ[οτ]αι δεκά[χους τ]αῖς ὑπὲρ πεντακισχιλίας, καὶ τρίχ[ο]υς τῷ δ[ευτέρῳ] λό[γῳ], ἑπτάχους δὲ ταῖς μεχρι πεν[τα]κ[ι]σχ[ιλί]ων καὶ δίχους, πεν]τάχους δὲ [*](1 δικασταί ωται Wn, unde ἰδι]ῶτια BI; littera ante ται potest ω esse, sed cf. σ in V. 9 μισθον et alibi 2 ἐφεστηκυῖα K-W τω δικασ]τηριω L δικαστηρίῳ . . . ἐμβάλλει (4) restit. Bl. 4. 5 καὶ τούτων ἔ] τούτων δὲ K-W, Bl, quod nimis in fine versus habet 5 λαχόντας κληροῖ] διακληροῖ K-W, BI, sed λα videtur habere L, non 6 (Wn, Bl) 6 ἄλλους ἐπὶ τὰ; ψήφους restit. Bl παρασκευάζῃ Wn, lacunae vix satis; σκε et ι non omnino certa sunt μὴτε . . . ψήφους (7) Wu) [*](7 τοὺς] του L 8 μηδὲν fragmentum cum litteris finalibus vv. –20 huius pag. in papyro et initiis vv. 18 – 20 sequentis huc attuli 9 πρόγραμμα etiam BF; lectio non certa; lineola quae supra Υ cernitur, si revera aliquid est, ad litteras tres vel plures pertinet, non Y solum. de symbolo iam ante (p. 77,2) accepto hic agi non potest λήψονται] lectio dubia; λα . . . . ανοντι . L, sed suprascriptum est aliquid velut σι vel τι. fortasse scriptum fuit λαμβανονται, a correctore vero ληψονται ἐν τῷ μέρει ὅπου (Photiades) cum relliquiis non congruit 10 αὐτῷ] α satis clare legitur τω δικαστηριω L) [*](11 ante κατ scriptum est δια sed deletum ολιγους L*, γο[υς?] supra rescr. ’ ωσι κα satis clare leguntur 12 τουτο L, corr. Bl συγκλεισθέντες ἀλλήλοις] spatio nimium; aliquid suprascriptum esse videtur συνκλ- L 13. 14 ποιησαντες . . . δικάζωσι restit. BI 14 τω αριθμω L ὁ ἐξ] ita L, ut vid.; ὅς ἄ]ν ᾗ Bl, sed νη non video ἑκάστων Bl 16 διομνύουσιν Wn ονται Bl, sed ἁ in capite litterae ι ab hoc scriba plerumque ligatae sunt, cf. v. 19 huius pag. in papyro)) [*](16 ἐρεῖν Wn, lectio non omnino certa ὅταν B1 και (si verum) forraa compressa scriptum est 17 αὐλίσκους . . . οὐκ ἔστι (p. 79,2] pleraque et legit et restit. Wn; in sinistra parte paginae umbrae tantum litterarum raanent μικροὺς Sakellarios) [*](18 ενχε- L λέγειν] λετου L*, ut vid., corr. L 3 ante to; aliquid scriptum est, fortasse κ(αι) 19 υπερ bis scr. L*, corr. L 3 πεντακισχιλιας om. L*, suprascr. L 4? ; δρχμας (quod dat Wn) non video (cf. p. 58,8) τω L; tum 8 conspicitur επ . . . Wn, ὕστερον K-W 3))
LXVIII. [τὰ δὲ πολλ]ὰ τῶν [δικ]αστηρίων ἐστὶ 9 [ . . . . . . . . . . . . . [*](1) . . .] σο . . [. .]ασιν οταν δὲ δέ[ῃ τὰς δημοσίας γραφ]ὰς ε[ἰς ᾶ εἰ]σαγαγεῖν, συν[έρχεται β δικαστή]ρια εἰ[ς] τὴν ἡλιαίαν. τὰ . [ . . . . . . . . . . . . . . ]κνα [.] . εἰς 9 καὶ ᾶ τρία [δικαστήρια. ψῆφοι δέ] εἰσιν [χ]αλκαῖ, αὐλίσκον [ἔχουσαι [*](2) ἐν τῷ μεσῳ, αἱ μ]ὲ[ν] ἡμίσειαί τετρυ[πημέναι, αἱ δὲ ἡμίσειαι πλή]ρει[ς. οἱ] δὲ λαχόντες [ἐπὶ τὰς ψήφους, ἐπειδὰν εἰὴ]μένοι ὦσιν οἱ [λόγοι, παραδιδόασιν ἑ]κάστῳ τῶν δικαστ[ῶν 860 ψἠφους, τετρυπη]μέν[η]ν καὶ πλήρη, [φανερὰς ὁρᾶν ταῖς ἀντιδί]κο[ις, ἵ]να μήτε πλή[ρεις μήτε τετρυπημένας] ἀμφ[ο]τέρας λαμβάν[ωσι. τότε δ’ ὁ ἐπὶ τοῦτο] εἰληχὼς ἀπολα[μβάνει [*](1 8 [ρ]α suprascripta sunt 2 ἀγώνων ὅσοις Bl προσεσσι L*, corr. L 4 ἢ θάνατος ἢ φυγὴ] ἢ θάνατος tantum Bl, ἢ φυγὴ K-W, utrumque spatio non satisfacieris b τὰ δὲ πολλὰ Wn, spatio non satis, nisi fuit intervallum ante τα φ vel Γα (Βl. propter lineolam longiorcra super lacunam manentem) 6 ante astv, σθε . . . habet L, secl erasum, et suprascriptum est σο; unde ἀποδιδόασιν (Bl) verum esse nequit δέῆ . . . τρία δικαστήρια restit. K-W (nisi εἰς α, quae propter spatium addidi)) [*](7 κνα dubia; xXe Wn 8 non χݲ (Wn) sed ᾶ habet L, formae ad numerum significandum in papyris alibi inventae 8 – 13 ψῆφοι . . . λαμβάνωσιν restit. ex Harp.) [*](7 Ilarpocr. ἡλιαία καὶ ἡλίασις : ἡλιαία μέν ἐστι τὸ μέγιστον δικαστήριον τῶν Ἀθήνησιν, ἐν ᾧ τὰ δημόσια τῶν πραγμάτων ἐκρίνετο χιλίων δικαστῶν ἢ χιλίων καὶ φݲ συνιόντων. συνῂεσαν δὲ οἱ μὲν χίλιοι ἐκ δυοῖν δικαστηρίω, οἱ δὲ χίλιοι πεντακόσιοι ἐκ τριῶν . . . . . (Epitomen exscr. ΙΙΙ et Phot. II, ex quo Etym. genuinum, unde Et. M. 427,37). — Lex. Bekk. quint. (BA 262,10) ἡλιαία: μέγα δικαστήριον Ἀθήνησιν, ἐν 10 τὰ μέγιστα τῶν δημοσίων πραγμάτων ἐκρίνετο. ἦν δὲ χιλίων πεντακοσίων καὶ ἑνός. συνῂεσαν δὲ οἱ με) χίλιοι πεντακόσιοι ἐκ τριῶν φυλῶν. — Plenior et minus corrupta exstat haec glossa in Lexico Patm. p. 137 ἡλιαία : τὸ μέγα δικαστήριον, ἐν ᾧ τὸ μέγιστα τῶν δημοσίων πραγμάτων γμάτων ἐκρίνετο. ἦν ποτὲ μὲν χιλίων ἀνδρῶν καὶ πεωτακοσίων καὶ ἑνός <ποτὲ δὲ χιλίων καὶ ἑνός.> ἦσαν 51 οἱ χίλιοι καὶ πεντακόσιοι ἐκ τριῶν δικαστηρίων, οἱ δὲ χίλιοι ἀ[]ο δύο δικαστηρίων. εἰλήθη δὲ οὕτως ἀπὸ τοῦ ἁλίζεσθαι. Cf. Phot. I ἡλιαία: τόπος Ἀθήνησιν εἰς ὅν συνάγεται δὐο δικαστήρια, ὅταν χίλιοι δικάχωσιν· ὦν προέστηκεν εἶς γραμματεύς. — Schol. Dem. 24,9: ἐν τοῖς μεγάλοις καὶ έσπουδασμένοις πράγμασι συνήρχοντο ἐκ δύο δικαστηρίων, πληροῦντες ἀριθμὸν χιλίων καὶ ἑνός. διὰ τοῦτο δὲ ὁ εἶς προσετίθετο ἀεὶ τοῖς δικασταῖς, ἵνα μὴ ἴσων γενομένων τῶν ψήφων ἐξ ἴσης ἀπέλθωσιν οἱ δικαζόμενοι, ἀλλ’ ἐκεῖνος δόξῃ νικᾶν, ᾧ ἂν ὁ εἶς προστεθῇ·) [*](8 Ilarpocr. s. v. τετρυπημένη: . . . . . Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ γράφει ταυτί “ψῆφοι δὲ εἰσι χαλκαῖ αὐλίσκον ἔχουσαι ἐν τῷ μέσῳ αἱ μὲν ἡμίσεαι τετρυπημέναι αἱ δὲ ἡμίσειαι πλήρεις. οἱ δὲ XajjdvTe; ἐπὶ τὰς ψήφους, ἐπειδὰν εἰρημένοι ὦσιν οἱ λόγοι, παραδιδόασιν ἑκάστῳ τῶν δικαστῶν δὐο ψήφους, τετρυπημένην καὶ πλήρη, φανερὰς ὁρᾶν τοῖ; ἀντιδίκοις ἵνα μήτε πλήρεις μὴτε τετρυπημένας λαμβάνωνσιν” (Epitomen exscr, Suid. et Phot. I, ex quo Etym. genuinum, unde Symeo). — Lex. Bekk. quintum (BA 307,18) = Phot. I τετρυπημένη ψῆφος : τῶν ψήφων οὐσῶν χαλκῶν καὶ αὐλίσκον ἐχουσῶν αἱ μὲν ἦσαν τετρυπημέναι ὅσαι κατεψηφίζοντο, αἱ δὲ πλήρεις <καὶ> ἀτρύπῆτοι, ὅσαι ἠφίεσαν τοὺς κρινομένους. Poll. VIII ψήφους δ’ εἶχον χαλκᾶς δύο, τετρυπημένην καὶ ἀτρύπητον.)
LXIX. πάντες δ’ ἐπειδὰν ῶσι διε[ψηφισ]μενοι, λαβόντες οἱ ὑπηρέται [*](1) τὸν ἀ]μφορέα τὸν κύριον ἐ[ξ]ερῶνσιν ἐπὶ ἄβα[κα τρ]υπήματα ἔχοντα ὅ[σ]αιπερ εἰσὶν αἱ ψῆ[φοι, καὶ τ]αῦτα ὅ[πως] αἱ ιαι κείμεναι [*](1 τὰς βακτηρίας Photiades ἕκαστος] οαστ L λαμβάνει σuμβολοv Bl) [*](2 μετὰ Bl, ἀντὶ Photiades ݲ λαμβάνει sc. ὀβόλους; fortasse archetypus pro Γ f habuif, quod signutn trioboli est λαμβανηι (vel η) L ἵνα ψηφίζωνται Photiades 3 anle παντες, απ scr. et del. L συνβορον L, ut vid. (fort. autem λ male scriptum) οὐδενὶ . . . κείμενοι (4) restit. K-W 4 ἀμφοτερεις L*, corr. L 4 4 — 7 δύο . . . μόνην restit. e schol. Ar. Eq. 1150 τω δικαστηριω L 8 ἐμβάλλῃ H-L εν suprascriptum fuerit, cum spatium nou plus quam βαλλη capiat) 9 οἱ δοικασταὶ Bl 9. 10 ejti- σκε . . . Tat L, restit. K-W 10 τας μαρτυριας L, corr. K-W e Plat. Legg. XI 937b οὐ . . . ἀνακηρύττει (11) restit. Bl 13 λαβὼν ἅμα Bl του om. L*, suprascr. L 4 τὸν] non λυ (Wn) sed Ν suprascr. esse videtur (cf. Ν in fine vv. 21 et24 p. 34 in papyro) 14 αὐλίσκον Papageorgios; num caperet spatium dubium est δικνυων L ἀγωνιζομένοις . . . τὸ (15) Bl 15 βαλλει L*, εν suprascr. L 3 τὸν χαλκῦν . . . ξύλινον (16) K-W 17 διεψηφισμένοι Wn 18 τον K-W εξερωισ Bl σιν corr. K-W) ἄβακα . . . ψῆφοι (19) Bl 19 αυταο . . . αικυρκειμεναι L, ut vid.) [*](1 Cf. ea quae ad c. 63 et ad p. 76,4 apposita sunt.) [*](4 Schol. Ar. Eq. 1150 Θ) ὕστερον δ[ε ἀμφορεῖς ἀμφότεροι εἰς V, corr. Dobree) δύο ἴσταντο ἐν τοῖς δικαστηρίοις, ὁ μὲν χαλκοῦς, ὁ δὲ ξύλινος. ἰαὶ 6 μὲν κύριος ἦν ὁ δὲ ἄκυρος. ἔχει δὲ δὲ καὶ V) ὁ χαλκοῦς, ὥς φησιν Ἀριστοτέλης, διερρινημένον ἐπίθεμα, εἰς τὸ αὐτὴν μόνην τὴν ψῆφον καθίεσθαι. Schol. Ar. Vesp. 087 (RV) δύο γὰρ αμφορεῖς εἰσίν ὦν ὁ μὲν κύριος λεγόμενος χαλκοῦς ὃν ὅν τὴν κυρίαν ψῆφον καθίεσαν οἱ δικασταὶ ἥ καταδικάζοντες ἢ ἀπολύοντες, ὁ δ’ ἕτερος ξύλινος, εἰς ὅν τὰς ἀκύρους καθίεσαν. ὁπότε δὲ πάντες διεψηφίσαντο, εἰς τὸν χαλκοῦν κάδον διηριθμοῦντο αἱ ψῆφοι, καὶ κατεδίκαζον μὲν αἱ τετρυπημέναι, πημέναι, ἀπέλυον δὲ αἱ πλήρεις. Poll. VIII 123 ψήφους δ’ εἶχον χαλκκᾶς δύο, τετρυπημένην καὶ άτρύπητον, καὶ κάδον ᾧ κημὸς ἐπέκειτο, δι’ οὖ καθίετο ἡ ψῆφος. αὐθις δὲ δύο ἀμφορεῖς, ὁ μὲν χαλκοῦς ὁ δὲ ξύλινος, ὁ μὲν κύριος ὁ δ’ ἄκυρος. τῷ δὲ χαλκῷ ἐπῆν ἐπίθημα μιᾳ ψήψῳ χώραν ἔχον.)