Res Publica Atheniensium
Aristotle
Aristotle. Aristotelis Res Publica Atheniensium. Kenyon, Frederic, editor. Berlin: Reimer, 1903.
XLIII. τὰ μὲν οὖν περὶ τὴν τῶν πολιτῶν ἐγγραφὴν καὶ τοὺς ἐφήβους [*](1) βους τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον. τὰς δ’ ἀρχὰς τὰς περὶ ἐγκύκλιον διοίκησιν ἁπάσας ποιοῦσι κληρωτὰς πλὴν ταμίου στρατιωτικῶν καὶ τῶν ἐπὶ τὸ θεωρικὸν καὶ τοῦ τῶν κρηνῶν ἐπιμελητοῦ. ταύτας δὲ χειροτονοῦσιν, καὶ οἱ χειροτονηθέντες ἄρχουσιν ἐκ Παναθηναίων εἰς Παναθήναια. [χ]ειροτονοῦσι δὲ καὶ τὰς πρὸς τὸν πόλεμον ἁπάσας.
βουλὴ δὲ κληροῦται φݲ, νݲ ἀπὸ φυλῆς ἑκάστης. πρυτανεύει δ’ ἐν [*](2) μέρει τῶν φυλῶν ἑκάστη καθ’ ὅ τι ἂν λάχωσιν, αἱ μὲν πρῶται τέτταρες [*](2 διατριβουσιν L 4 διδωασιν L*, corr. L 4 η L πρην L*, corr. L 4 5 κααν L*, corr. L? ιεροσυνη L 6 ελθοιντων L 7 πολειτ(ων) L ενγρα- L εφη L*, βους suprascr. L 3 8 της ενκυκλιου L*, ut vid., corr. L 3 et L* 9 πληρωτας L 11 παναθηνεα L*, corr. L 4 13 πληρουται L*, corr. L 3) [*](13 Harpocr. πρυτανείας: ἔστι δὲ ἀριθμὸς ἡμερῶν ἡ πρυτανεία ἤτοι λς ἢ λε, καὶ ἑκάστη φυλὴ πρυτανεύει. διείλεκται δὲ περὶ τούτων Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων (Epit. exscr. Phot Suid.). Glossas duas Lexici Bekk. quinti (BA 291,11 ; exscr. Et. M. 693,41): πρυτανεία τί ἐστι: καθολικῶς μὲν Ἡ πρυτανεία ἀριθμὸς ἡμερῶν λς ἢ λε, ἅς ἑκάστη φυλὴ πρυτανεύειν λέγεται. ἐκτεταμένως δὲ καὶ θηλυκῶς ἡ πρυτανεία ῥητέον. — πρυτάνεια: ἀργύριόν τί ἐστι, ὅ κατετίθεσαν οἱ δικαζόμενοι. οὐδετέρως οὐδετέρως δὲ ῥητέον τὰ πρυτάνεια pleniores habent Phot.iv = Suid.i. πρυτανεία: ἐτεταμένως μὲν μὲν καὶ θηλυκῶς ἀριθμός τις ἡμερῶν, οὐδετέρως δὲ σαφῶς μὲν οὐδεὶς εἶπεν τί δηλοῖ. τινὲς δὲ ἀργύριόν τι ἔφασαν εἶναι ὅ κατετίθεσαν οἱ δικζόμενοι ἐξ ὧν τὸ δικαστικὸν ἐδίδοτο τοῖς ἓξακισχιλίοις. πρυτανεῖαι δὲ ὁ τῶν ἡμερῶν ἀριθμός· δέκα ἐγίνοντο κατ’ ἐνιαυτόν, ὅτι καὶ δέκα αἱ φυλαί. ἐνιαυτὸν δὲ οἱ Ἀθηναῖοι τὸν σεληνιακὸν ἦγον. ἐπέβαλεν δὲ ἑκάστη φλῆ τῶν δέκα λε ἡμέρας καὶ ἐπερίττευον ἐκ τοῦ σεληνιακοῦ ἐνιαυτοῦ ἡμέραι τέσσαρες, ἅς ἐπεμέριζον ταῖς πρώταις λαχούσαις πρυτανεύειν τέσσαρσι φυλαῖς. καὶ τῶν μὲν τεσσάρων πρώτων (πρῶτον Phot. Suid., Gaisford) ἑκάστη εἶχε τὴν πρυτανείαν ἀπαρτιζομένην εἰς λς ἡμέρας, αἱ δὲ λοιπαὶ ἕξ ἀνὰ λε et Schol. Plat. legg. 953 C . . . πρυτανεία δέ ἐστιν ἀριθμός τις ἡμερῶν, ἤτοι λς ἢ λη ἢ λε, ἑκάστη φυλὴ πρυτανεύειν λέγεται. ιβ μὲν γὰρ οἱ μῆνες, ιݲ δέ εἰσι πρυτανεῖαι καὶ φυλαὶ ιݲ. διῂρηνται εἰς ταὐτας αἱ ἡμέραι τοῦ ἐνιαυτοῦ. κατὰ γὰρ σελήνη ἄγουσι τοῦτον, ὡς ἑκάστῃ τῶν ݲ φυλῇ ἐπιβάλλειν λε ἡμέρας, πλεονάζειν δὲ ὀλιγας. διὸ καὶ τὰς λοιπὰς ἀπέδωκαν οἱ Ἀθηναῖοι ταῖς πρώταις λαχούσαις τέτταρσι φυλαῖς, ἵνα ἐκείνων μὲν ἑκάστη τὰς λς ἡμέρας πρυτανεύῃ, αἱ δἐ λοιπαὶ ἕξ ἀνὰ λε· πρυτανεῖα δὲ οὐδετέρως οὐχ εὕρηται· τινὲς δὲ ἀργύριόν τι, ὅ κατατίθεται ὑπὸ τῶν δικαζομένων καὶ δίδοται δικαστικὸν τοῖς ἑξακισχιλίοις, depravatam et mutilatam Lex. Patm. p. 141. Schol. Hermog. V 509 Walz ὡρισμέναι ἦσαν ἐκκλησίαι κατὰ πρυτανείαν ἑκάστην τέσσαρες. δέκα δ’ οὐσῶν Ἀθήνησι φυλῶν ἐπρυτάνευον αἱ μὲν πρῶται λαχοῦσαι φυλαὶ τέσσαρες ἀνὰ τριάκοντα ἓξ ἡμέρας, αἱ δὲ λοιπαὶ ἓξ ἀνὰ τριάκοντα πέντε· μετὰ οὖν τὰς ὡρισμένας τοῦ δήμου συνόδους ἐν ταῖς ἐκκλησίαις εἴ τι ἀναγκαῖον ἐμπέσοι πρᾶγμα, περὶ οὗ τὸν δῆμον ἐχρῆν συνελθόντα γνῶναι, σύγκλητος ἐγένετο ἐκκλησία.)
XLIV. ἔστι δ’ ἐπιστάτης τῶν πρυτάνεων εἷς ό λαχών· οὗτος [*](1) [*](1. 2 αναγεινωσκειν L*, αναγιν- L4; item 1. 2 2 αναγινωσκειν del. K-W (cf. testim.) 3 λαθη L 4 ηρημενοις L προχειροτονίαν K-W, sed ἐπιχ- etiam lex. rhet. Cant. 5 διδοασι L η μην συνκοφαντων L*, corr. L3 6 τι μὴ] ειμαι L*, τιμηι L 4 ποιηση L 7 τω L εν η θης L*, corr. L 4 ὁ] υ L 8 ὑπὲρ] ita υ’) Η-L, ut vid., περὶ K-W, quod non capit lacuna διαδεξεται L 9 η δε δυω L*, corr. L 4 νόμοι] μενμοι L*, corr. L 4 10 τρια] τρισι L*, corr. L 4 τρία δὲ ὁσίω] συρακοσιων suprascr. L 4 11 προχειροτονειας L εισεχονται L*, corr. L 4 12 τοῖς] εις L*, corr. L 4 13 ἀποδιδωασι L*, corr. L 4) [*](14 Poll. VIII 96 ὁ δ’ ἐπιστάτης καλούμενός ἐστιν εἷς τῶν πρυτάνεων ὁ κλήρῳ λαχών· δὶς δ’ οὐκ ἔξεστι γενέσθαι τὸν αὐτὸν ἐπιστάτην. ἔχει δὲ οὗτος τὰς κελεῖς τῶν ἱερῶν, ἐν οἷς τὰ χρήματα καὶ τὰ γράμματα. καὶ ὅταν οἱ πρυτάνεις τὸν δῆμον ἢ τὴν βουλὴν συναγάγωσιν, οὗτος ἐξ ἑκάστης φυλῆς πρόεδρον ἕνα κληροῖ μόνην τὴν πρυτανεύουσαν ἀφιείς. — Harpocr. s. ν. ἐπιστάτης: . . . δύο εἰσὶν οἱ καθιστάμενοι ἐπιστάται, ὁ μὲν πρυτάνεων κληρούμενος, ὁ δὲ ἐκ τῶν προέδρων, ὧν ἑκάτερος τίνα διοίκησιν διοικεῖ, δεδήλωκεν ὸ Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ . . . (Epit. exscr. Suid. III cf. ex Photio Etym. genuin., unde Et. M. 364,41). Lex. Bekk. quint. (BA 244,31): ἐπιστάτης ἄρχων ἐπὶ τῆς βουλῆς κληρωτός (κληρωτῶν cod., Bekker) ὁ ἐφεστὼς τοῖς ὑπὸ πάντων βουλευτῶν πραττομένοις. εἰσὶ δὲ δύο, εἷς μὲν ἐκ τῶν πρυτάνεων κληρούμενος, ἕτερος δὲ ἐκ τῶν δέκα προέδρων, ὦν ἑκάτερος διοίκησίν τινα διῴκει. Eadem glossa plenior extat apud Suidam ΙΙ ἐπιστάτης: τῶν πρυτάνεων εἷς ὁ λαχὼν ἐπιστάτης στάτης ἐλεγετο. δὶς δὲ τὸν αὐτὸν ἐπιστατῆσαι οὐκ ἐξῆν. φυλάσσει δὲ τοῦ ἱεροῦ τὰς κλεῖς ᾧ τὰ δημόσια χρήματα, ἔτι μὴν καὶ τὴν δημοσίαν σφραγῖδα. ἐπειδὰν δὲ οἱ πρυτάνεις συναγάτωσι τὴν βουλὴν ἢ τὸν δῆμον, ὁ ἐπιστάτης κληροῖ προέδρους ἐννέα, ἀπὸ φυλῆς ἑκάστης ἕνα, πλὴν τῆς πρυτανευούσης, καὶ πάλιν ἐκ τῶν ἐννέα τούτων ἐπιστάτην ἕνα κληροῖ, καὶ τὸ πρᾶγμα πραδίδωσιν· αὐτὸς (lege ὗτος) δὲ εἰσάγει τὴν δίκην καὶ ἐπιμελεῖται τοῦ κατὰ νόμον πάντα γενέσθαι καὶ μηδὲν παραλειφθῆναι πρὸς τὸ διδαχθῆναι τὸυςὸιἰαο-Λ́; et in Etym. genuino [ex Photio], unde Et. M. 364,43 . . . . . φυλάσσει δὲ τοῦ ἱεροῦ τὰς κλεῖς, ἐν ᾧ τὰ δημόσια χρήματα, ἔτι μὴν καὶ τὴν δημοσίαν σφραγῖδα, et in Lexico Patm. p. 13 ἐπιστάτης] οὗτος ἐκ τῶν πρυτάνεων ἐκληροῦτο καὶ ἐπεστάτει νύκτα καὶ ἡμέραν μόνον, καὶ οὐκ ἐξῆν δεύτερον (lege δὶς) τὸv αὐτὸν γίνεσθαι (leg. γενέσθαι). τὰς δὲ κελεῖς τῶν ἱερῶν ἐν οἷς ἐπέκειτο (lege ἀπέκειτο) τὰ χρήματα καὶ τὰ γράμματα τῆς πόλεως (nihil amplius in codice). Eustath. ad Ρ 455 p. 1827,49 προσενθυμητέον δὲ καὶ Τηλέφου τοῦ, ὡς ἱστορεῖται, Περγαμηνοῦ, ὅτι κατὰ τὴν ἐκείνου παράδοσιν νομική τις ἦν λέξις ἢ τεχνικὴ ἐν τοῖς μεθ’ Ὅμηρον ὁ ἐπιστάτης. γίνεται γάρ, φησιν, ἐπιστάτης Ἀθήνησιν ἐν τῶν πρυτάνεων εἷς, ὃς ἐπιστατεῖ νύκτα ἡμέραν μίαν, καὶ πλείω χρόνον οὐκ ἔξεστιν οὐδὲ δὶς τὸν αὐτὸν γενέσθαι, τάς τε κλεῖς ἱερῶν>, ἐν οἷς τὰ χρήματά εἰσι, φυλάττει καὶ τὰ γράμματα τῆς πόλεως καὶ τὴν σφραγῖδα. κληροῖ δὲ καὶ προέδρους ἐξ ἑκάστης φυλῆς ἕνα, πλὴν τῆς πρυτανευούσης, καὶ πάλιν ἐκ τούτων ἐπιστάτην ἕνα.)
ποιοῦσι δὲ καὶ ἀρχαιρεσίας στρατηγῶν καὶ ἱππάρχων καὶ τῶν ἄλλων [*](4) τῶν πρὸς τὸν πόλεμον ἀρχῶν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, καθ’ ὅ τι ἂν τῷ δήμῳ δοκῇ· ποιοῦσι δ’ οἱ μετὰ τὴν ݲ πρυτανεύοντες ἐφ’ ὧν ἂν εὐσημία γένηται. δεῖ δὲ προβούλευμα γενέσθαι καὶ περὶ τούτων.
XLV. ἡ δὲ βουλὴ πρότερον μὲν ἦν κυρία καὶ χρήμασιν ζημιῶσαι [*](1) καὶ δῆσαι καὶ ἀποκτεῖναι. καὶ Λυσίμαχον αὐτῆς ἀγαγούσης ὡς τὸν δήμιον καθήμενον ἤδη μέλλοντα ἀποθνῄσκειν Εὐμηλίδης ὁ Ἀλωπεκῆθεν ἀφείλετο, 2 πλειστας L*, corr. L 4 3 τα e gramm. add. K-W (v. testim.) σφραγειδα L 4 τοῦτον] τ’ add. K-W, S. 5 κελευη L 6 καστης L*, ε suprascr. L 3 ? 8 ευκοσμιαν L*, corr. L 4 9 δεὶ χρηματίζειν] ita L*; post χΡ., δει κ(αι) suprascr. L 4 unde χρηματίζειν δεῖ K-W 10 κρεινουσιν L*, corr. L 4 τ’ del. Bl., K-W, S.; ante ἄλλα ins. K-W 11 πλειον L, πλέον H-L (cf. p. 35,13) τω ενιαυτων L*, corr. L 4; post tco προ scr. L*, sed corr. inter scribendum 13 δεκαιδεκαρχαι- L, δεκ alt. del. S, cett. 14 τη εκκλησια L εν L*, corr. L 4 14. 15 τω δημω δοκη L 15 8 om. L*, suprascr. L 4? μετατατην L πρυτανεξοντες L*, corr. L 4? ευσημεια L*, corr. L* 19 αποθνησκειν L Ευμηλειδης L; corr. sec. Att. inscr. plerasque K-W, cett. Αλωπεθηκεν L
[*](6 Harpocr. πρόεδροι ἐκληροῦντο τῶν πρυτάνεων καθ’ ἑκάστην πρυτανείαν, εἶς ἐξ ἑκάστης φυλῆς πλὴν τῆς πρυτανευούσης οἵτινες τὰ περὶ τὴν ἐκκλησίαν (τὰς ἐκκλησίας διῴκουν . . . . . ὅτι δ’ ὁ καλούμενος ἐπιστάτης κληροῖ αὐτούς, εἴρηκεν Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ (Epitomen exscr. Phot. II Suid.). — Lex. Belik. quintum (BA 290,8): πρόεδριο· καὶ προεδρεύειν τί ἐστιν· οἱ περὶ τὰς ἐκκλησίας Ἀθήνησι διοικοῦντες ototxouvxe; ἐκαλοῦντο, κληρούμενοι μὲν τῶν πρυτάνεων καθ’ ἑκάστην ἐκκλησίαν ἐξ ἑκάστης φυλῆς. ὠνομάσθησαν δὲ οὕτως ἀπὸ τοῦ προεδρίαν ἔχειν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις. Eandem glossam habent Phot.l πρόεδροι: οἱ τὰ περὶ τὰς ἐκκλησίας Ἀθήνησι διοικοῦντες· εἷς (οἷς cod.) ὑπὸ τῶν πρυτάνεων καθ’ ἑκαστην ἐκκλησίαν ἐξ ἑκάστης φυλῆς. πρόεδροι δὲ ὅτι προεδρίαν εἶχον ἐν ταῖς ἐκκλησίαις et Lex. Patm. p. 12 πρόεδροι: οἱ διοικοῦντες τὰ περὶ τὰς ἐκκλησίας καὶ τῆς εὐταξίας ἐπιμελούμενοι, εἷς καθ’ ἑκάστην φυλὴν ὑπὸ τῶν πρυτάνεων κληρούμενος (καλούμενος cod.) . . . . . cf. Schol. Aeschin. III 4.)οὐ φάσκων δεῖν ἄνευ δικαστηρίου γνώσεως οὐδένα τῶν πολιτῶν ἀποθνῄσκειν· καὶ κρίσεως ἐν δικαστηρίῳ γενομένης ὁ μὲν Λυσίμαχος ἀπέφυγεν καὶ ἐπωνυμίαν ἔσχεν ὁ ἀπὸ τοῦ τυπάνου, ὁ δὲ δῆμος ἀφείλετο τῆς βουλῆς τὸ θανατοῦν καὶ δεῖν καὶ χρήμασιν ζημιοῦν, καὶ νόμον ἔθετο, ἄν τινος ἀδικεῖν ἡ βουλὴ καταγνῷ ἢ ζημιώσῃ, τὰς καταγνώσεις καὶ τὰς ἐπιζημιώσεις εἰσάγειν τοὺς θεσμοθέτας εἰς τὸ δικαστήριον, καὶ ὅ τι ἂν· οἱ δικασταὶ ψηφίσωνται, τοῦτο κύριον εἰναι.
κρίνει δὲ | τὰς ἀρχὰς ἡ βουλὴ τὰς πλείστας, καὶ μάλισθ’ ὅσαι χρήματα [*](2) διαχειρίζουσιν· οὐ κυρία δ’ ἡ κρίσις, ἀλλ’ ἐφέσιμος εἰς τὸ δικαστήριον. [*](p. 24) ἔξεστι δὲ τοῖς ἰδιώταις εἰσαγγέλλειν ἣν ἂν βούλωνται τῶν ἀρχῶν μὴ χρῆσθαι τοῖς νόμοις· ἔφεσις δὲ καὶ τούτοις ἐστὶν εἰς τὸ δικαστήριον ἐὰν αὐτῶν ἡ βουλὴ καταγνῷ.
δοκιμάζει δὲ καὶ τοὺς βουλευτὰς τοὺς τὸν ὕστρον ἐνιαυτὸν βουλεύσοντας [*](3) καὶ τοὺς ἐννέα ἄρχοντας. καὶ πρότερον μὲν ἦν ἀποδοκιμάσαι κυρία, νῦν δὲ τούτοις ἔφεσίς ἐστιν εἰς τὸ δικαστήριον. τούτων μὲν οὖν ἄκυρός ἐστιν ἡ βουλή· προβουλεύει δ’ εἰς τὸν δῆμον, [*](4) καὶ οὐκ ἔξεστιν οὐδὲν ἀπροβούλευτον οὐδ’ ὅ τι ἂν μὴ προγράψωσιν οἱ πρυτάνεις ψηφίσασθαι τῷ δήμῳ· κατ’ αὐτὰ τὰp. ταῦτα ἔνοχός ἐστιν ὁ νικήσας γραφῃ παρανομων.
XLVI. ἐπιμελεῖται δὲ καὶ τῶν πεποιημένων τριήρων καὶ τῶν σκευῶν [*](1) καὶ τῶν νεωσοίκων, καὶ ποιεῖται καινὰς [δὲ] τριήρεις ἢ τετρήρεις, ἂν ὁ δῆμος χειροτονήσῃ, καὶ σκεύη ταύταις καὶ νεωσοίκους· χειροτονεῖ δ’ ἀρχιτέκτονας ὁ δῆμος ἐπὶ τὰς ναῦς. ἂν δὲ μὴ παραδῶσιν ἐξειργασμένα ταῦτα τῇ νέᾳ βουλῇ, τὴν δωρεὰν οὐκ ἔστιν αὐτοῖς λαβεῖν· ἐπὶ γὰρ τῆς ὕστερον βουλῆς λαμβάνουσιν. | ποιεῖται δὲ τὰς τριήρεις, δέκα ἄνδρας ἐξ [*](p. 25) αὐ[τῆς] ἑλομένη τριηροποιούς. ἐξετάζει δὲ καὶ τὰ οἰκοδομήματα τὰ δημόσια πάντα, κἄν τις ἀδικεῖν αὐτῇ δόξῃ, τῷ τε δήμῳ τοῦτον [ἀπ]οφαίνει καὶ καταγνόντος παραδίδωσι δικαστηρίω.
XLVII. δυνδιοικεῖ δὲ καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρχαῖς τὰ πλεῖστα. πρῶτον μὲν [*](1) γὰρ οἱ ταμίαι τῆς Ἀθηνᾶς εἰσὶ μὲv δέκα, κλη[ροῦτα]ι δ’ εἷς ἐκ τῆς [*](1. 2 πολειτων αποθνησκειν L 2 δικαστεριω L*, corr. L 4 5 καταγνω η ζημιωση L καὶ om. L*, suprascr. (κ') L 4, ut vid. 8 μαλεισθ L*, corr. L 3 9 rasura 1 aut 2 litt. inter ε et φ 12 καταγων L 13 υστερο. νι L*m ε supra- scr. L 4 13. 14 βουλευσοντες L*, corr. L 4 16 τουτον L*, corr. L 4 17 μη om. L*, suprascr. L 3? 18 τω L 19 γραφη L 22 δῆμος] νομος L*, corr. L 4 χειροτονηση L 23 εξιργαζμενα L*, σ pro ζ L 4 24 τη νεα βουλη L*, corr. L 4 25 ποιεῖται] opus incipit scriba quartus (L 4), in summa pagina scribens γ τομος 26 αὑτῆς Wn, Κ-W 3, ἑαυτῆς coni. Wayte) 28 καταγνουσα L, corr. K-W (BI., S.)) [*](30 Harpocr. s. v. ταμίαι: . . . ἀρχή τις παρ’ Ἀθηναίοις ἦν οἱ ταμίαι, δέκα τὸν ἀριθμόν. παραλαμβάνουσι δ’ οὖτοι τό τε ἄγαλμα τῆς Ἀθηνᾶς καὶ τὰς Νίκας καὶ τὸν ἄλλον κόσμον καὶ τὰ χρήματα ἐναντίον τῆς βουλῆς, ὥς φησιν Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ. εἰσὶ δέ τινες καὶ τῶν τριήρων ταμίαι ὡς ὁ αὐτὸς φιλόσοφός φησιν. . . . . . (Epitomen exscr. Phot. III [ex quo Et. genuinum, unde Symeo et Et. M 745,18] et Suid. II). — Lex. Bekk. quiatum)
ἔπειθ᾿ οἱ πωληταὶ ιݲ μέν εἰσι, κληροῦται δ᾿ δἰς ἐκ τῆς φ[υ]λῆς. [*](2) [μ]ισθοῦσι δὲ τὰ μισθώματα πάντα, καὶ τὰ μέταλλα πωλοῦσι καὶ τὰ τέλη μετὰ τοῦ ταμίου τῶν στρατιωτικῶν καὶ τῶν ἐπὶ τὸ θεωρικὸν ᾑρημένων ἐναντίον τῆς [βουλῆς], καὶ κυροῦσιν ὅτῳ ἄν ἡ βουλὴ χειροτονήσῃ, καὶ τὰ πραθέντα μέταλλα τά τ᾿ ἐργάσιμα τὰ εἰς τρία ἔτη πεπραμένα καὶ τὰ πραθέντα μέταλλα τά τ᾿ ἐργάσιμα τὰ εἰς τρία ἔτη πεπραμένα καὶ τὰ συγκεχωρημένα τὰ εἰς — ἔ[τη] πεπραμένα. καὶ τὰς οὐσίας τῶν ἐξ Ἀ ρείου πάγου φευγόντων καὶ τῶν ἄλλων ἐναν[τίον τῆς] βουλῆς πωλοπυσιν, κατακυροῦσι δ᾿ οἱ θݲ ἄρχοντες. καὶ τὰ τέλη τὰ εἰς ἐνιαυτ[ὸ]ν πεπραμένα ἀναγράψαντες εἰς λελυκωμένα γραμματεῖς τόν τε πριάμενον καὶ [ὅσου] ἄν πρίηται τῇ βουλῇ παραδιδόασιν. ἀναγράφουσιν δὲ χωρὶς μὲν οὕς δεῖ [*](3) κατὰ πρ[υτ]ανείαν ἑκάστην καταβάλλειν εἰς δέκα γραμματεῖα, χωρὶς δὲ οὕς τρὶς τοῦ [ἐ]νιαυτοῦ, γραμματεῖον κατὰ τὴν καταβολὴν ἑκάστην ποιήσαντες, χωρὶς δ᾿ οὕς [ἐπ]ὶ τῆς ἐνάτης πρυτανείας. ἀνγράφουσι δὲ καὶ τὰ χωρία καὶ τὰς οἰκίας τἀ[πο]γρα[φ]έντα καὶ πραθέντα ἐν τῷ δικαστηρίῳ· καὶ γὰρ [*](5 πωλησαι L*, corr. L* 8 χειριοτονηση L 9 τά τ᾿] ita coni. K-W, leg. Wn; mihi quidem lectio incerta. postea ερ scr. et del L. 10 εἰς — ἔτη] numerus γ aut ι esse videtur 11 ἄλλων] αλλ leg. Bl, quod potest verum esse; potest αλλ (= ἄλλων) esse, quod coni. Kb., Bl3 13 γραμματα L*, corr. L4 ὕσου] [οσ]α fortasse L, quod retinet Bl 18 τὰ ἀπογραφέντα coni. Wyse, K-W, τἀπογρ. leg. Bl ) [*]((BA 306,7) τμαίαι τινες εἰσὶ καὶ πόσοι: ἄρχοντές εἰσιν Ἀθήνησι, δέκα, ἀπὸ πεντακοσιομεδίμνων, κληρωτοί, οἵ τὰ ἐν τῷ ἱερῷ τῆς Ἀθηνᾶς ἐν ἀκροπόλει χρήματα ἱερά τε καὶ δημόσια καὶ αυτὸ τὸ ἄγαλμα τῆς θεοῦ καὶ τὸν κόσμον φυλάττουσιν. Eandom glossam habent Phot. 1 (exscr. Etym. genuin. [unde Symeo et Et. M. 745,23]) et Suid.1 ταμίαι: .ἄρχοντές εἰσιν Ἀθήνησιν κληρωτοὶ ἀπὸ τῶν πεντακοσιομεδίμνων, οἵ τὰ ἐν τῷ ἑρῷ τῆς Ἀθηνᾶς ἐν ἀκροπόλει χρήματα ἱερά τε καὶ δημόσια φυλάττουσιν, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ ἄγαλμα τῆς Ἀθηνᾶς. εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλοι ταμίαι ἄρχοντες χειροτονητοὶ ἐπὶ τὰς ἱερὰς καὶ δημοσίας τριήρεις, ὁ μὲν ἐπὶ τὴν Πάρλον, ὁ δὲ ἐπὶ τὴν τοῦ Ἄμμωνος. Poll. H 97 ταμίαι τῆς θεοῦ κληρωτοὶ μὲν ἐκ πεντακοσιομεδίμνων ἧσαν, τὰ δὲ χρήματα παρελάμβανον τῆς βουλῆς παρούσης.) [*](5 Harpocr. πωληταὶ καὶ πωλητήριον: οἱ μὲν πωληταὶ ἀρχή ἀρχή τίς ἐστιν Ἀθήνησι, δέκα τὸν ἀριθμὸν ἄνδρες, εἷς ἐκ τῆς φυλῆς ἑκάστης. διοικοῦσι δὲ τὰ πιπρασκόμενα ὑπὸ τῆς πόλεωνς πάντα, τέλη καὶ μέταλλα καὶ μισθώσεις καὶ τὰ δημευόμενα. Ὑπερείδης ἐν τῷ κατ᾿ Ἀρισταγόρου β΄. διείλεκται δὲ περὶ αὐτῶν Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ. ..... (Epitomen exscripserunt Phot.11 et Suid.11]. Lex. Bekk. quintum (BA 291,17) πωληταὶ τίνες εἰσίν: ἀρχή τις Ἀθήνησίν ἐστιν ἡ (οἱ cod. BK.) τῶν πωλητῶν (πολιτῶν cod. corr. BK.), ἀπὸ δέκα ἀνδρῶν οἵ καὶ τὰ πιπρασκόμενα ὑπὸ τῆς πόλεως πάντα, τέλη καὶ μέταλλα καὶ μισθώσεις καὶ κτήματα δημευόμενα, πωλοῦσι καὶ φροντίζουσιν ὅπως ἡ τιμὴ τῶν πιπρασκομένων ἀποδοθῇ τῇ πόλει (exscr. Etym. M. 698,56); eandem glossam exhibet Lex. Patm. p. 14 ... πωληταὶ δέ ἐστιν ἀρχὴ παρ᾿ Ἀθηναίοις δέκα ἀνδρῶν, εἷς ἀπὸ ἑκάστης φυλῆς, πάντα τὰ δημόσια τέλη πωλοπῦσα. ἐπώλει δὲ καὶ τὰ κτήματα τὰ δημευόμενα. Poll. VIII 99 πωληταὶ τὰ τέλη πιπράσκουσι μετὰ τῶν ἐπὶ τὸ θεωρικὸν ἡρῃμένων καὶ τὰς τῶν ἐξ Ἀρείου πάγου μετὰ τὸν πρότερον λόγον φυγόντων οὐσίας καὶ τὰ δεδημευμένα. )
XLVIII. εἰσὶ] δ’ ἀποδέκται δέκα, κεκληρωμένοι κκτὰ φυλάς· οὗτοι [*](1) δὲ παραλαβόντες τὰ [γρα]μματεῖα ἀπαλείφουσι τὰ καταβαλλόμενα χρήματα ἐναντίον τ[ῆς βουλῆς] ἐν τῷ βουλευτηρίῳ, καὶ πάλιν ἀποδιδόασιν τὰ γραμματεῖα τ[ῷ δη]μοσίῳ· κἄν τις ἐλλίπῃ καταβολήν, ἐνταῦθ’ ἐγγέγραπται, καὶ διπλά[σιον ἀ]νάγκη τὸ ἐλλ]ειφθὲν καταβάλλειν ἢ δεδέσθαι, καὶ ταῦτα εἰσπράτ[ τειν ἡ βο]υλὴ καὶ δῆσαι κυ]ρία κατὰ τοὺς νόμους ἐστίν. τῇ [*](2) μὲv οὖν προτεραίᾳ δέχονται τὰς π[άσα]ς καὶ μερίζουσι ταῖς ἀρχαῖς, τῇ δ’ ὑστεραίᾳ τόν τε μερισμὸν εἰσ[φέρου]σι γράψαντες ἐν σανίδι καὶ καταλέγουσιν ἐν τῷ βουλευτρίῳ καὶ προ[τιθ]έασιν ἐν τῇ βουλῇ, εἴ τίς τινα οἶδεν ἀδικοῦντα περὶ τὸν μερισμ[ὸν ἢ ἄρ]χοντα ἢ ἰδιώτην, καὶ γνώμας ἐπιψηφίζουσιν, ἐάν τίς τι δοκῇ ἀδικ[εῖν.
κ]ληροῦσι δὲ καὶ λογιστὰς εξ αὑτῶν οἱ βουλευταὶ δέκα τοὺς λογιου- [*](3) [*](1 πωλουσι fortasse L 4 τεμενῶν] μενων L, corr. Wyse, al. γp. λελ. suppl. Jackson, al. 6. 7 φερετ(αι) μ(εν) ο(υν) bis scr. L*, corr. L 4 7 κατὰ] ta coni. K-W 9 καθελὼν ἀπὸ τῶν H-L 10 καταβληθῆναι καὶ K-W απαλειφηναι L II προεξαλείφθῃ K-W 15 εντευθενγραπται L, corr. Herwerden cett. 16 διπλάσιον Bl. α]ναγκηι L 18 προτεραιδεχ- L*, corr. l 4 Traaa; Κ-W quod potest verum esse 19 το L*, v suprascr. L 4 εἰσφέρουσι H-L, K-W 21 ιδιοτην L*, corr. L 4) [*](12 Harpocr. ἀποδέκται: ἀρχή τίς ἐστι παρ’ Ἀθηναίοις οἱ ἀποδέκται ἧς πολλάκις μνημονεύουσιν οἱ ῥήτορες καὶ οἱ κωμικοί. Ἀριστοτέλης δ’ ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ δεδήλωκεν ὡς δέκα τε ἧσαν (Epit.; εἴησαν codd.) καὶ ὡς παραλαβόντες τὰ γραμματεῖα ἀπαλείφουσι καταβαλλόμενα χρήματα τῆς βουλῆς ἐναντίον ἐν τῷ βουλευτηρίῳ καὶ πάλιν ἀποδιδόασι τὰ γραμματεῖα τῷ δημοσίῳ. καὶ απλῶς ἃ πράττουσι διασαφεῖ. . . . . . (Epitomen exscr. Suid.). Lex. Bekk. quintum (BA 198,1; exscr. Symeo, Etym. M. 124,41 et Lex. Bachm. p. 427,13 Bekk.): ἀποδέκται: ἄρχοντες κληρωτοὶ δέκα τὸν ἀριθμὸν κατὰ φυλήν εἰσιν, οἵτινες παρελάμβανον καὶ ἀπεδέχοντο τὸ γραμμκτεῖα τῶν ὀφειλόντων τῷ δημοσίῳ. διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ἀποδέκται ἐκαλοῦντο. εἶτα ἐξήταζον ἐξήταζον lex. Bacbm.; ἐξητάζοντο cod.) τὰ ὀφειλόμενα καὶ τὰ ἀποδιδόμενα χρήματα σὺν τῇ βουλῇ καὶ ἐμέριζον εἰς ἃ χρὴ ἀναλίσκειν.) [*](23 Harpocr. λογισταὶ καὶ λογιστήρια: ἀρχή τις παρ’ Ἀθηναίοις οὕτω καλουμένη. εἰσὶ τὸν ἀριθμὸν δέκα, οἳ τὰς εὐθύνας τῶν διῳκημένων ἐκλογίζονται ἐν ἡμέραις λ, ὅταν τὰς ἀρχὰς ἀποθῶνται οἱ ἄρχοντες. Λημοσθένης ἐν τῷ ὑπὲρ Κτησιφῶντος. διδιλεκται περὶ τούτων Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ, ἔνθα δείκνυται ὅτι διαφέρουσι τῶν εὐθύνων (Epitomen exscr. Phot. II Suid. II). Lex. Bekk. quintum (BA 270,17; exscr. Et. M. 569,32) λογισταί: ἄρχοντές εἰσι κληρωτοί, δέκα τὸν ἀριθμόν, ἐφ’ ὧν πάντες οἱ ἄρξαντες ἀρχὴν ἡντινοῦν λόγον ἀπέφερον τῶν διῳκημένων (cf. Lex. Patm. p. 142. Lex. Cant. s. v. λογισταί p. 672,20). PolL VIII 99 λογισταί. καὶ τούτους ἡ βουλὴ κληροῖ κατ’ ἀρχὴν ὡς παρακολουθεῖν τοῖς διοικοῦσιν.)
XLIX. δοκιμάζει δὲ καὶ τοὺς ἵππους ἡ βουλή, κἂν μέν τις καλ[ὸν [*](1) [*](3 post α conspicitur; ante αις fortasse λ; sed ρ quoque nonnumquam babet ligaturam (e. g. vv. 27, 56 huius pag.), uncie ἀγοραῖς conieci. fortasse autem longius quid desideratur 5 γݲ] potest etiam λ legi; τݲ Wn, quod incredibile est 6 αν οm. L*, suprascr. L4 δημοσίαν Gertz, K-W 7 θ’ αὑτοῦ 2 8 καληι L*, εγ suprascr. L 4 ἐπιγραψάμενος Herwerden 9 ἀναγνούς Bl με) deL K-W, Bl 10 toI? suppl. Bl, οἳ ego εἰσάγουσιν] δικάζουσιν Richards, K-W 11 συναναγραφει leg. Wn (K- W3) sed συν non video; spatium autem non obstat 12 ταύτην suppl. Bl (spatii causa) 13 τοῦτο κύριον H-L, K-W 14. p. 53,1 καλὸν ἵπποv K-W; ante ων, χ vel σ vel μ) [*](2 Harpocr. s. v. εὔθυναι: . . . εὔθυνοι εὐθύναι Εpit., εὐθύνη coodd.) ὄνομα ἀρχῆς παρ’ Ἀθηναίοις. δέκα δὲ τὸν ἀριθμὸν ἄνδρες ἦσαν, παρ’ οἷς ἐδίδοσαν οἱ πρεσβεύσαντες ἢ ἄρξαντες ἢ διοικήσαντές τι τῶν δημοσίων τὰς εὐδύνας. διείλεκται περὶ αὐτῶν Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ. (Epitomen exscr. Phot. II [ex quo Etym. genuin., unde Symeo et Etym. M. 391,53] et Suid. II). — Cf. Phot. I ex Boetho (exscr. Et. gen., unde Symeo et Et. M. 391,30) εὔθυναι: οἱ ἀπολογισμοὶ τῶν ἀρξάντων. καὶ εὔθυνοι οἱ τούτους αὐνακρίνοντες. νόμων ιβ· “ εἰ δὲ μὴ τούτους κατευθύνειν αὐτοὺς κατευθύνοντα”, καὶ μετ’ ὀλίγα “διὸ δὴ δεῖ πάντων τοὺς εὐθύνους θαυμαστοὺς πᾶσαν ἀρετὴν εἶναι.” τούτους λογιστὰς λέγομεν.) [*](14 Hesych. τρυσίππιον: τὸν χαρακτῆρα τὸν ὑπὸ τῆς βουλῆς ἐν ταῖς δοκιμασίαις τοῖς ἀδυνάτοις καὶ τετρυμ[μ]ένοις τῶν ἵππων ἐπιβαλλόμενον add. > ἵνα μηκέτι στρατεύωνται, τὸ παλαιὸν ἐκάλουν τρυσίππιον. τροχὸς δ’ ἦν ὁ ἐπιβαλλόμενος χαρακτὴρ τῇ γνάθῳ τῶν ἵππων. Eustath. ad δ 762 (1517,8) ἐξ αὐτοῦ (scil. τοῦ τρύω) δὲ καὶ τρύσιππον 8 τοῖς τετρυμ[μ]ένοις καὶ ἀχρήστοις ἵπποις ἐπιβάλλεται. ἢ κατὰ Αἴλιον Διονύσιον τρυσίππ[ε]ιον τετρασυλλάβως, ἔγκαυμα ἵππου γεγηρακότος, επὶ τῆς γνάθου ὅμοιον τροχῷ. φέρει γε αὐτὸς καὶ χρῆσιν Εὐπόλιδος ταύτην· “ἀλλ’ ὥσπερ ἵππῳ μοι ἐπιβαλεῖς τρυσίππ[ε]ιον” (Giossam Aelii Dionysii descripsit Phot. s. v. τρυσίππιον). Phot. ἵππου τροχός ἱππότροχος cod., corr. Naber): τὸ τρυσίππιον, διὰ τὸ τοῖς διὰ τῆρας ἐκτρυχωθεῖσιν ἵπποις ἐκτυποῦσθαι (leg. ἐντυποῦσθαι) τροχὸν ἀπολεόντων αὐτοὺς τῶν στρατηγῶν. Hesych. ἵππου τροχός: τοῖς γεγηρακόσιν ἵπποις ἐχάραττον ἐπὶ τὴν γνάθον σημεῖον τροχοῦ σχῆμα ἔχον. ἐκαλεῖτο δὲ γρυσίππιον. — Zeuob. prov. III 15 (Ath. = Zenob. Par. IV 41) ἵππῳ γηράσκοντι τὰ μείονα κύκλ’ ἐπίβαλλε· ταύτης μέμνηται Κράτης ὁ κωμικός ἐν Σαμίοις. τάττεται δὲ ἐπὶ τῶν διὰ γῆρας δεομένων ῥᾳστώνης τινὸς καὶ ἀναπαύλης. μετῆκται δὲ ἀπὸ στρατιωτικῶν ἵππων οἷς ἐπέβαλλον τὸ καλούμενον τρυσίππιον. ἔστι δὲ τοῦτο σιδηροῦς τροχίσκος οἱονεὶ δημόσιος ὡς} χαρακτήρ τροχίσκος], ὃν ἐκπυροῦντες ἐπέβαλλον ταῖς σιαγόσι τῶν ἵππων.)
ἔκρινεν δέ ποτε καὶ τὰ παραδείγματα καὶ τὸν πέπλον ἡ βουλή, νῦν [*](3) δὲ τὸ δικαστήριον τὸ λαχόν· ἐδόκουν γὰρ οὖτοι καταχαριζεσθαι τὴν κρίσιν. καὶ τῆς ποιήσεως τῶν Νικῶν καὶ τῶν ἄθλων τῶν εἰς τὰ Παναθήναια συνεπνεπιμελεῖται μετὰ τοῦ ταμίου τῶν στρτιωτικῶν.
δοκιμάζει δὲ καὶ τοὺς ἀδυνάτους ἡ βουλή· νόμος γάρ ἐστιν ὅς κελεύει [*](4) τοὺς ἐντὸς τριῶν μνῶν κεκτημένους καὶ τὸ σῶμα πεπηρωμένους ὥστε μὴ [*](1 δοκη L 2 ἀκολουθεῖν Wyse (e Xen. Mem. ΙΙΙ 3,4) αναγουσι L*, λλ super να scr. L 4; Κ- W 3, ἀλλ’ ἀνάγουσι Bl 3 ἐπιβάλλει] fragmentum novum huc attuli, quod hic litteras αλλεικοτ habet, proximo autem versu jiveaava. couiecturas priores afferre non est necesse 5 τινα προχειροτονησηι L, corr. J. B. Mayor, cett. (item 1, 6) ανιππους L, corr. Newman. 10 κ(ατα)σεσησμ(εν)α L*, corr. iuter scribendum L 4 11 ενγεγραμμ(εν) L*, ων suprascr. L 4 12 εξαλιφουσι L εξομησηται L; ἐξομνύηται K-W, Bl 14 ποτηρον L*, corr. L 4 15 ενγραφουσιν L 22 πεπληρωμενους L*, corr. L ?) [*](21 Harpocr. s. v. ἀδύνατοι: . . . οἱ ἐντὸς τριῶν μνῶν μηνῶν codd.) κεκτημένοι > τὸ σῶμα πεπηρωμένοι (sic Epitome; πεπηρωμένον codd.). ἐλάμβανον δὲ οὖτοι δοκιμασθέντες ὑπὸ τῆς βουλῆς δύο ὀβολοὺς τῆς ἡμέρας ἑκάστης ἢ ὀβολόν, ὥς φησιν Ἀριστοτέλης ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ. (Epitomen exscr. Suidas). Lexicon Bekk. quintum (BA 200,3) ἀδύνατοι: οἱ μέρος τι βεβλαμμένοι τοῦ σώματος καὶ ἀδύνατοι τοῦ ἐργάζεσθαι καὶ πορίζειν αὑτοῖς τῷ σώματι τὰ ἐπιτήδεια. Eadem glossa plenior extat in lexico Bachmanniaao p. 345,15 Bekk. dSuvotot: οἱ μέρος τι βεβλαμμένοι τοῦ σώματος ὡς μηδὲ ἐργάζεσθαι. οἲ καὶ ἐχορήγοῦντο τὰ πρὸς τὸ ζῆν παρὰ τῆς πόλεως, μισθοφορούντων αὐτοῖς τῶν ἐντὸς ἐν τοῖς cod.) τριῶν μνῶν περιουσίαν κεκτημένων. ἐδοκιμάζοντο δὲ οἱ ἀδύνατοι ὑπὸ τῆς τῶν ݲ βουλῆς καὶ ἐλάμβανον τῆς ἡμέρας, ὡς με) λυσίας λέγει, ὀβολὸν ἕνα, ὡς δὲ Φιλόχορος, ݲ, Ἀριστοτέλης δὲ ݲ ἴφη. — Hesych. ἀδύνατοι: οἱ ἐντὸς εκετημένοι τριῶν μνῶν add. Schmidt) παρὰ Ἀττικοῖς. ἐλάμβανον δὲ παρὰ τῆς βουλῆς δύο ὀβολούς.)
συνδιοικεῖ 81 καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρχαῖς τὰ πλεῖςθ’, ὡς ἔπος εἰπεῖν.
[*](5)L. τὰ μὲν οὖν ὑπὸ τῆς βουλῆς διοικούμενα ταῦτ’ ἐστίν. κληροῦνται [*](1) δὲ καὶ ἱερῶν ἐπισκευασταί, δέκα ἄνδρες, Τι λαμβάνοντες τριάκοντα μνᾶς παρὰ τῶν ἀποδεκτῶν ἐπισκευάζουσιν τὰ μάλιστα δεόμενα τῶν ἱερῶν· καὶ ἀστυνόμοι δέκα· τούτων δὲ εݲ μὲν ἂρχουσιν ἐν Πειραιεῖ, πέντε δ’ ἄστει, καὶ τάς τε αύλητρίδας καὶ τὰς ψαλτρίας καὶ τὰς κιθαριστρίας οὖτοι σκοποῦσιν ὅπως μὴ πλείονος ἢ δυεῖν δραχμαῖς μισθωθήσονται, κἂν πλείους τὴν αὐτὴν σπουδάσωσι λαβεῖν οὗτοι διακληροῦσι καὶ τῷ λαχόντι μισθοῦσιν. καὶ ὅπως τῶν κοπρολόγων μηδεὶς ἐντὸς ݲ σταδίων τοῦ τείχους καταβαλεῖ κόπρον ἐπιμελοῦνται· καὶ τὰς ὁδοὺς κωλύουσι κατοικοδομεῖν καὶ δρυφάκτους ὑπὲρ τῶν ὁδῶν ὑπερτείνειν καὶ ὁχετοὺς εἰς τὴν ὁδὸν ἔκρουν ἔχοντας ποιεῖν καὶ τὰς θυρίδας εἰς τὴν ὁδὸν ἀνοίγειν· καὶ τοὺς ἐν ταῖς ὁδοῖς ἀπογιγνομένους ἀναιροῦσιν, ἔχοντες δημοσίους ὐπηρέτας.
LI. κληροῦνται 81 καὶ ἀγορανόμοι πέντε μὲν εἰς Πειραιέα, ݲ δ’ [*](1) εἰς ἄστυ. τούτοις δὲ ὑπὸ τῶν νόμων προστέτακται τῶν ὠνίων ἐπιμελεῖσθαι πάντων, ὅπως καθαρὰ καὶ ἀκίβδηλα πωλήσεται.
κληροῦνται δὲ καὶ μετρονόμοι >, πέντε μὲν εἰς ἄστυ, ݲ δὲ εἰς Πειδοκιμαζει [*](2) [*](1 δ(ε) L*, corr. L 4 4 συνοικει L*, corr. L 4 6 λαμβανοντες om. L*, suprascr. L 4 8 Πειραει L 9. 10 ουτοσκο- L*, ι suprascr. L 4 10 δραψμαῖν H-L, K-W, Bl, S; sed cf. Meisterhans 3, p. 201 11 σπουδαζωσι Bl, K-W 12 ενττοσιδιων L*, στα suprascr. L 4 13 επιμελονται L 17 T suppi. Papa- georgios, cf. 1. 20 et p. 55,3 19 πωληται L, corr. Kaibel (cf. p. 55,1.2.5 – 7) 20 ῑ ῑ Papag. (et ita optime explicatur error ap. Harp.; v. testim.)) [*](8 Ilarpocr. s. v. ἀστυνόμος: . . . Sexa φησὶν εἶναι τοὺς ἀστυνόμους Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ, πέντε μὲν ἐν πειραιεῖ, πέντε δ’ ἐν ἄστει. τούτοις δέ φησι μέλειν περί τε τῶν αυλητρίδων καὶ ψαλτριῶν καὶ τῶν κοπρολόγων καὶ τῶν τοιούτων. (Kpitomeu exscr. lex. Bachmann. p. 455,24 Bekk. et Suid.)) [*](17 Harpocr. ἀγορανόμοι: οἱ τὰ κατὰ τὴν ἀγορὰν ὤνια διοικοῦντες ἄρχοντες. Δημοσθένης ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου.κ Ἀριστοτέλης δ’ ἐν Ἀθηναίων πολιτείᾳ κληροῦσθαί φησι πέντε μὲν εἰς Πειραιᾶ, πέντε δὲ εἰς ἄστυ. (Epitomen exscr. lex. Bachmaun. p. 330,13 Bekk. et Suid.) — Lex. Bekk. quintum (BA 199,24, exscr. Et. M. 13,8) ἀγορανόμοι: οἱ τὴν ἀγορὰν διοικοῦντες ἄρχοντες. Eandem glossam pleniorem habet Photius Atheniensis (Nachrichten v. d. Kgl. Gesellsch. d. Wiss. zu Gcittingen 1896, 324) ἀγορανόμοι: οἱ τὰ κατὰ τὴν ἀγορὰν διοικοῦντες ὤνια ἄρχοντες. δέκα δὲ ἦσαν, ὧν πέντε τὰ κατὰ τὸ ἄστυ, πέντε δὲ τὰ κατὰ τὴν χώραν διέταττον.) [*](20 Harpocr. s. v. μετρονόμοι: . . . . . ἦσαν δὲ τὸν ἀριθμὸν ιεݲ εἰς μὲν δέκα, πέντε δ’ εἰς ἄστυ, εἶχον δὲ τὴν ἐπιμέλειαν ὄπως δίκαια εἴη τὰ μέτρα τῶν πωλούντων, ὡς καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Ἀθηναίων πολιτείᾳ δηλοῖ. (Epitomen exscr. Phot. II et Suid.) — Lex. Bekk. quintum (BA 278,25) μετρονόμοι: ἀρχή τις Ἀθήνησι κληρωτὴ ἡ τῶν 3. δέκα τὸν ἀριθμὸν ὦν πέντε με) ἦσαν ἐν τῷ Πειραεῖ, ݲ δὲ ἐν ἄστει. οὖτοι δὲ τὴν ἐπιμέλειαν εἶχον, ὅπως δίκαια ᾗ τὰ μέτρα τῶν πωλούντων. Eandem glossam exhibet Phot.i μετρονόμοι: ἄρχοντες ἦσαν δέκα τὸν ἀριθμόν, ὦν πέντε με) ἐν ἄστει, πέντε δ’ ἐν Πειραιεῖ. καὶ εἶχον τὴν ἐπιμέλειαν ὄπως δίκαια ᾗ τὰ μέτρα τῶν πωλούντων.)
ἦσαν δὲ καὶ σιτοφύλακες κληρωτοὶ <ιݲ>, πέντε μὲν εἰς Πειραιέα, πέντε δ᾿ εἰς ἄστυ, νῦν δ᾿ εἴκοσι μὲν εἰς ἄστυ, πεντεκαίδεκα δ᾿ εἰς Πειραιέα. οὗτοι δ᾿ ἐπιμελοῦνται πρῶτον μὲν ὅπως ὁ ἐν ἀγορᾷ σῖτος ἀργὸς ὤνιος ἔσται δικαίως, ἔπειθ᾿ ὅπως οἵ τε μυλωθροὶ πρὸς τάς τιμὰς τῶν κριθῶν τὰ ἄλφιται πωλήσουσιν καὶ οἱ ἀρτοπῶλαι πρὸς τὰς τιμὰς τῶν πῦρῶν τοὺς ἄρτους καὶ τὸν σταθμὸν ἄγοντας ὅσον ἂν οὗτοι τάξωσιν· ὁ γὰρ νόμος τούτους κελεύει τάττειν.
ἐμπορίου δ᾿ ἐπιμελητὰς δέκα κληροῦσιν· τούτοις δὲ προστέτακται τῶν τ᾿ ἐμπορίων ἐπιμελεῖσθαι, καὶ τοῦ σίτου τοῦ καταπλέοντος εἰς τὸ σιτικὸν ἐμπόριον τὰ δύο μέρη τοὺς ἐμπόρους ἀναγκάζειν εἰς τὸ ἄστυ κομίζειν.