Eumenides
Aeschylus
Aeschylus, Volume 2. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1926.
- εἰς οἶκον· ἀλλά νιν κελαινόφρων ἐμὴ
- μήτηρ κατέκτα, ποικίλοις ἀγρεύμασιν
- κρύψασʼ, ἃ λουτρῶν ἐξεμαρτύρει φόνον.
- κἀγὼ κατελθών, τὸν πρὸ τοῦ φεύγων χρόνον,
- ἔκτεινα τὴν τεκοῦσαν, οὐκ ἀρνήσομαι,
- ἀντικτόνοις ποιναῖσι φιλτάτου πατρός.
- καὶ τῶνδε κοινῇ Λοξίας ἐπαίτιος,
- ἄλγη προφωνῶν ἀντίκεντρα καρδίᾳ,
- εἰ μή τι τῶνδʼ ἔρξαιμι τοὺς ἐπαιτίους.
- σὺ δʼ εἰ δικαίως εἴτε μὴ κρῖνον δίκην·
- πράξας γὰρ ἐν σοὶ πανταχῇ τάδʼ αἰνέσω.
- τὸ πρᾶγμα μεῖζον, εἴ τις οἴεται τόδε
- βροτὸς δικάζειν· οὐδὲ μὴν ἐμοὶ θέμις
- φόνου διαιρεῖν ὀξυμηνίτου δίκας·
- ἄλλως τε καὶ σὺ μὲν κατηρτυκὼς ἐμοῖς
- ἱκέτης προσῆλθες καθαρὸς ἀβλαβὴς δόμοις·
- οὕτως δʼ ἄμομφον ὄντα σʼ αἰδοῦμαι πόλει.
- αὗται δʼ ἔχουσι μοῖραν οὐκ εὐπέμπελον,
- καὶ μὴ τυχοῦσαι πράγματος νικηφόρου,
- χώρᾳ μεταῦθις ἰὸς ἐκ φρονημάτων