Eumenides
Aeschylus
Aeschylus, Volume 2. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1926.
- εὕδεις; ἀνίστω, κἀπολακτίσασʼ ὕπνον,
- ἰδώμεθʼ εἴ τι τοῦδε φροιμίου ματᾷ.
- ἰοὺ ἰοὺ πύπαξ. ἐπάθομεν, φίλαι,—
- ἦ πολλὰ δὴ παθοῦσα καὶ μάτην ἐγώ,—
- ἐπάθομεν πάθος δυσαχές, ὦ πόποι,
- ἄφερτον κακόν·
- ἐξ ἀρκύων πέπτωκεν οἴχεταί θʼ ὁ θήρ.—
- ὕπνῳ κρατηθεῖσʼ ἄγραν ὤλεσα.
- ἰὼ παῖ Διός, ἐπίκλοπος πέλῃ,—
- νέος δὲ γραίας δαίμονας καθιππάσω,—
- τὸν ἱκέταν σέβων, ἄθεον ἄνδρα καὶ
- τοκεῦσιν πικρόν·
- τὸν μητραλοίαν δʼ ἐξέκλεψας ὢν θεός.—
- τί τῶνδʼ ἐρεῖ τις δικαίως ἔχειν;
- ἐμοὶ δʼ ὄνειδος ἐξ ὀνειράτων μολὸν
- ἔτυψεν δίκαν διφρηλάτου
- μεσολαβεῖ κέντρῳ
- ὑπὸ φρένας, ὑπὸ λοβόν.—
- πάρεστι μαστίκτορος δαΐου δαμίου
- βαρὺ τὸ περίβαρυ κρύος ἔχειν.