Eumenides
Aeschylus
Aeschylus, Volume 2. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1926.
- οὐδεὶς ὑπέρ μου δαιμόνων μηνίεται,
- κατασφαγείσης πρὸς χερῶν μητροκτόνων.
- ὁρᾶτε πληγὰς τάσδε καρδίας ὅθεν.
- εὕδουσα γὰρ φρὴν ὄμμασιν λαμπρύνεται,
- ἐν ἡμέρᾳ δὲ μοῖρʼ ἀπρόσκοπος βροτῶν.
- ἦ πολλὰ μὲν δὴ τῶν ἐμῶν ἐλείξατε,
- χοάς τʼ ἀοίνους, νηφάλια μειλίγματα,
- καὶ νυκτίσεμνα δεῖπνʼ ἐπʼ ἐσχάρᾳ πυρὸς
- ἔθυον, ὥραν οὐδενὸς κοινὴν θεῶν.
- καὶ πάντα ταῦτα λὰξ ὁρῶ πατούμενα.
- ὁ δʼ ἐξαλύξας οἴχεται νεβροῦ δίκην,
- καὶ ταῦτα κούφως ἐκ μέσων ἀρκυστάτων
- ὤρουσεν ὑμῖν ἐγκατιλλώψας μέγα.
- ἀκούσαθʼ ὡς ἔλεξα τῆς ἐμῆς περὶ
- ψυχῆς, φρονήσατʼ, ὦ κατὰ χθονὸς θεαί.
- ὄναρ γὰρ ὑμᾶς νῦν Κλυταιμήστρα καλῶ.
- (μ̔υγμός.)
- μύζοιτʼ ἄν, ἁνὴρ δʼ οἴχεται φεύγων πρόσω·
- φίλοι γάρ εἰσιν οὐκ ἐμοῖς προσεικότες.
- (μ̔υγμός.)