Eumenides

Aeschylus

Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. εἶναι δικαίως ἐς τὸ πᾶν τιμωμένῃ.
Χορός
  1. ἄνασσ᾽ Ἀθάνα, τίνα[*](τί M, να add. m) με φῂς ἔχειν[*](ἕξειν Elmsley) ἕδραν;
Ἀθηνᾶ
  1. πάσης ἀπήμον᾽ οἰζύος: δέχου δὲ σύ.
Χορός
  1. καὶ δὴ δέδεγμαι: τίς δέ μοι τιμὴ μένει;
Ἀθηνᾶ
  1. ὡς μή τιν᾽ οἶκον εὐθενεῖν[*](εὐθενεῖν Scaliger: εὐσθενεῖν codd.) ἄνευ σέθεν.
Χορός
  1. σὺ τοῦτο πράξεις, ὥστε με σθένειν τόσον;
Ἀθηνᾶ
  1. τῷ γὰρ σέβοντι συμφορὰς ὀρθώσομεν.
Χορός
  1. καί μοι πρόπαντος[*](πρόπαντος Abresch: προπαντὸς M) ἐγγύην θήσει χρόνου;
Ἀθηνᾶ
  1. ἔξεστι[*](ἔξεστι Fl V: ἔξεστιν M) γάρ μοι μὴ λέγειν ἃ μὴ τελῶ.
Χορός
  1. θέλξειν μ᾽ ἔοικας καὶ μεθίσταμαι κότου.
Ἀθηνᾶ
  1. τοιγὰρ κατὰ χθόν᾽ οὖσ᾽ ἐπικτήσει φίλους.
Χορός
  1. τί οὖν μ᾽ ἄνωγας τῇδ᾽ ἐφυμνῆσαι χθονί;
Ἀθηνᾶ
  1. ὁποῖα νίκης μὴ κακῆς ἐπίσκοπα,
  2. καὶ ταῦτα γῆθεν ἔκ τε ποντίας δρόσου
  3. ἐξ οὐρανοῦ τε: κἀνέμων ἀήματα
  4. εὐηλίως πνέοντ᾽ ἐπιστείχειν χθόνα:
  5. καρπόν τε γαίας καὶ βοτῶν[*](βοτῶν Stanley: βροτῶν codd.) ἐπίρρυτον
  6. ἀστοῖσιν εὐθενοῦντα[*](εὐθενοῦντα Turnebus: εὐθενοῦντας M) μὴ κάμνειν χρόνῳ,
  7. καὶ τῶν βροτείων σπερμάτων σωτηρίαν.
  8. τῶν δυσσεβούντων δ᾽ ἐκφορωτέρα πέλοις.