Eumenides

Aeschylus

Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. σύ τοι παλαιὰς διανομὰς[*](διανομὰς (ex schol. Eur. Alc. 12) Cobet: δαίμονας codd.) καταφθίσας
  2. οἴνῳ παρηπάτησας ἀρχαίας θεάς.
Ἀπόλλων
  1. σύ τοι τάχ᾽ οὐκ ἔχουσα τῆς δίκης τέλος
  2. ἐμῇ τὸν ἰὸν οὐδὲν ἐχθροῖσιν[*](ἐχθροῖσιν V: ἐχθροῖσι M) βαρύν.
Χορός
  1. ἐπεὶ καθιππάζει με πρεσβῦτιν νέος,
  2. δίκης γενέσθαι τῆσδ᾽ ἐπήκοος μένω,
  3. ὡς ἀμφίβουλος[*](ἀμφίβουλος Turnebus: ἀμφίβολος codd.) οὖσα θυμοῦσθαι πόλει.
Ἀθηνᾶ
  1. ἐμὸν τόδ᾽ ἔργον, λοισθίαν κρῖναι δίκην:
  2. ψῆφον δ᾽ Ὀρέστῃ τήνδ᾽ ἐγὼ προσθήσομαι.
  3. μήτηρ γὰρ οὔτις ἐστὶν ἥ μ᾽ ἐγείνατο,
  4. τὸ δ᾽ ἄρσεν αἰνῶ πάντα, πλὴν γάμου τυχεῖν,
  5. ἅπαντι θυμῷ, κάρτα δ᾽ εἰμὶ τοῦ πατρός.
  6. οὕτω γυναικὸς οὐ προτιμήσω μόρον
  7. ἄνδρα κτανούσης δωμάτων ἐπίσκοπον.
  8. νικᾷ δ᾽ Ὀρέστης, κἂν ἰσόψηφος κριθῇ.
  9. ἐκβάλλεθ᾽ ὡς τάχιστα τευχέων πάλους,
  10. ὅσοις δικαστῶν τοῦτ᾽ ἐπέσταλται τέλος.
Ὀρέστης
  1. ὦ Φοῖβ᾽ Ἄπολλον, πῶς ἀγὼν κριθήσεται;
Χορός
  1. ὦ Νὺξ μέλαινα μῆτερ, ἆρ᾽ ὁρᾷς τάδε;
Ὀρέστης
  1. νῦν ἀγχόνης μοι τέρματ᾽, ἢ φάος βλέπειν.