Eumenides

Aeschylus

Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. ταρβῶ μὲν οὐδέν, θαῦμα δ᾽ ὄμμασιν πάρα.
  2. τίνες ποτ᾽ ἐστέ; πᾶσι δ᾽ ἐς κοινὸν λέγω:
  3. βρέτας τε τοὐμὸν τῷδ᾽ ἐφημένῳ ξένῳ,
  4. ὑμᾶς θ᾽ ὁμοίας οὐδενὶ σπαρτῶν γένει,
  5. οὔτ᾽ ἐν θεαῖσι πρὸς θεῶν ὁρωμένας[*](ὁρωμένας Stanley: ὁρωμέναις codd.)
  6. οὔτ᾽ οὖν βροτείοις ἐμφερεῖς μορφώμασι.
  7. λέγειν δ᾽ ἄμομφον[*](ἄμομφον Robortello: ἄμορφον codd.) ὄντα τοὺς πέλας κακῶς
  8. πρόσω δικαίων ἠδ᾽ ἀποστατεῖ θέμις.
Χορός
  1. πεύσει τὰ πάντα συντόμως, Διὸς κόρη.
  2. ἡμεῖς γάρ ἐσμεν Νυκτὸς αἰανῆς[*](αἰανῆς recc.: αἰανῆ M) τέκνα.
  3. Ἀραὶ[*](ἀραὶ Fl V: ἀρὰ M) δ᾽ ἐν οἴκοις γῆς ὑπαὶ κεκλήμεθα.
Ἀθηνᾶ
  1. γένος μὲν οἶδα κληδόνας τ᾽ ἐπωνύμους.
Χορός
  1. τιμάς γε μὲν δὴ τὰς ἐμὰς πεύσει τάχα.
Ἀθηνᾶ
  1. μάθοιμ᾽ ἄν, εἰ λέγοι τις ἐμφανῆ λόγον.
Χορός
  1. βροτοκτονοῦντας[*](βροτοκτονοῦντας] αὐτοκτονοῦντας Davies) ἐκ δόμων ἐλαύνομεν.
Ἀθηνᾶ
  1. καὶ τῷ κτανόντι ποῦ τὸ[*](ποῦ τὸ Arnald: τοῦτο codd.) τέρμα τῆς φυγῆς;[*](φυγῆς Scaliger: σφαγῆς codd.)
Χορός
  1. ὅπου τὸ χαίρειν μηδαμοῦ νομίζεται.
Ἀθηνᾶ
  1. ἦ καὶ τοιαύτας τῷδ᾽ ἐπιρροιζεῖς[*](ἐπιρροιζεῖς Scaliger: ἐπιρροιζεῖ factum ex ἐπιρροιζεῖν M) φυγάς;
Χορός
  1. φονεὺς γὰρ εἶναι μητρὸς ἠξιώσατο.
Ἀθηνᾶ
  1. ἄλλαις ἀνάγκαις,[*](ἄλλαις ἀνάγκαις Bothe: ἄλλης ἀνάκης codd.) ἤ τινος[*](ἤ τινος Fl V: οὔτινος M) τρέων κότον;