Eumenides
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- λάμπᾳ, †δυσοδοπαίπαλα[*](fortasse δυσποροπαίπαλοι Heimsoeth)
- δερκομένοισι καὶ δυσομμάτοις ὁμῶς.
- τίς οὖν τάδ᾽ οὐχ ἅζεταί[*](οὐχ ἅζεται Turnebus: οὐ χάζεται codd.)
- τε καὶ δέδοικεν[*](δέδοικεν Schütz: δέδοικε codd.) βροτῶν,
- ἐμοῦ κλύων θεσμὸν
- τὸν μοιρόκραντον ἐκ θεῶν
- δοθέντα τέλεον; ἔτι[*](ἔτι Hermann: ἐπὶ codd.) δέ μοι
- <μένει[*](μένει add. Hermann)> γέρας παλαιόν, οὐδ᾽ ἀτιμίας
- κύρω,[*](κύρω Hermann: κυρῶ codd.) καίπερ ὑπὸ χθόνα
- τάξιν ἔχουσα καὶ δυσήλιον κνέφας.
- πρόσωθεν ἐξήκουσα κληδόνος βοὴν
- ἀπὸ Σκαμάνδρου γῆν καταφθατουμένη,[*](γῆν καταφθατουμένη Stanley: τὴν καταφθατουμένην codd.)
- ἣν δῆτ᾽ Ἀχαιῶν ἄκτορές τε καὶ πρόμοι,
- τῶν αἰχμαλώτων χρημάτων λάχος μέγα,
- ἔνειμαν αὐτόπρεμνον ἐς τὸ πᾶν ἐμοί,
- ἐξαίρετον δώρημα Θησέως τόκοις:
- ἔνθεν διώκουσ᾽ ἦλθον ἄτρυτον πόδα,
- πτερῶν ἄτερ ῥοιβδοῦσα κόλπον αἰγίδος,
- πώλοις ἀκμαίοις τόνδ᾽ ἐπιζεύξασ᾽ ὄχον.
- καινὴν[*](καινὴν Canter: καὶ νῦν codd.) δ᾽ ὁρῶσα τήνδ᾽ ὁμιλίαν χθονὸς