Libation Bearers

Aeschylus

Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. οἶδ᾽, ὦ τέκνον, παρῆ[*](παρῆ Proson: πάρει (ει in rasura) M) γάρ: ἔκ τ᾽ ὀνειράτων
  2. καὶ νυκτιπλάγκτων δειμάτων πεπαλμένη
  3. χοὰς ἔπεμψε τάσδε δύσθεος γυνή.
Ὀρέστης
  1. ἦ καὶ πέπυσθε τοὔναρ, ὥστ᾽ ὀρθῶς φράσαι;
Χορός
  1. τεκεῖν δράκοντ᾽ ἔδοξεν, ὡς αὐτὴ λέγει.
Ὀρέστης
  1. καὶ ποῖ τελευτᾷ καὶ καρανοῦται λόγος;
Χορός
  1. ἐν σπαργάνοισι παιδὸς ὁρμίσαι δίκην.
Ὀρέστης
  1. τίνος[*](τίνος Wellauer: τινὸς M) βορᾶς χρῄζοντα, νεογενὲς[*](νεογενὲς Turnebus: νεορενὲς M) δάκος;
Χορός
  1. αὐτὴ προσέσχε μαζὸν[*](μαστὸν Blomfield) ἐν τὠνείρατι.[*](τὠνείρατι Porson: τ᾽ ὀνείρατι M)
Ὀρέστης
  1. καὶ πῶς ἄτρωτον οὖθαρ ἦν[*](οὖθαρ ἦν Pauw: οὐχαρην mutatum in οὐχαριν M) ὑπὸ στύγους;[*](στύγους Schütz: στύγος M)
Χορός
  1. ὥστ᾽ ἐν γάλακτι θρόμβον αἵματος σπάσαι.
Ὀρέστης
  1. οὔτοι μάταιον ἀνδρὸς ὄψανον πέλει.[*](fort. ἂν τόδ᾽ ὄψανον πέλοι Martin)
Χορός
  1. ἡ δ᾽ ἐξ ὕπνου κέκλαγγεν[*](κέκραγεν robortello: κέκλαγεν M) ἐπτοημένη.
  2. πολλοὶ δ᾽ ἀνῇθον,[*](ἀνῇθον escholio Valckenär: ἀνῆλθον M) ἐκτυφλωθέντες σκότῳ,
  3. λαμπτῆρες ἐν δόμοισι δεσποίνης χάριν:
  4. πέμπει τ᾽ ἔπειτα τάσδε κηδείους χοάς,
  5. ἄκος τομαῖον ἐλπίσασα πημάτων.
Ὀρέστης
  1. ἀλλ᾽ εὔχομαι γῇ τῇδε καὶ πατρὸς τάφῳ
  2. τοὔνειρον εἶναι τοῦτ᾽ ἐμοὶ τελεσφόρον.
  3. κρίνω δέ τοί νιν ὥστε συγκόλλως[*](συγκόλλως Victorius: συσκόλως (altero λ supra λ scr.) M) ἔχειν.