Agamemnon

Aeschylus

Aeschylus, Volume 2. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1926.

  1. ὁδοιπόρῳ διψῶντι πηγαῖον ῥέος·
  2. τερπνὸν δὲ τἀναγκαῖον ἐκφυγεῖν ἅπαν.
  3. τοιοῖσδέ τοί νιν ἀξιῶ προσφθέγμασιν.
  4. φθόνος δʼ ἀπέστω· πολλὰ γὰρ τὰ πρὶν κακὰ
  5. ἠνειχόμεσθα. νῦν δέ μοι, φίλον κάρα,
  6. ἔκβαινʼ ἀπήνης τῆσδε, μὴ χαμαὶ τιθεὶς
  7. τὸν σὸν πόδʼ, ὦναξ, Ἰλίου πορθήτορα.
  8. δμῳαί, τί μέλλεθʼ, αἷς ἐπέσταλται τέλος
  9. πέδον κελεύθου στρωννύναι πετάσμασιν;
  10. εὐθὺς γενέσθω πορφυρόστρωτος πόρος
  11. ἐς δῶμʼ ἄελπτον ὡς ἂν ἡγῆται δίκη.
  12. τὰ δʼ ἄλλα φροντὶς οὐχ ὕπνῳ νικωμένη
  13. θήσει δικαίως σὺν θεοῖς εἱμαρμένα.
Ἀγαμέμνων
  1. Λήδας γένεθλον, δωμάτων ἐμῶν φύλαξ,
  2. ἀπουσίᾳ μὲν εἶπας εἰκότως ἐμῇ·
  3. μακρὰν γὰρ ἐξέτεινας· ἀλλʼ ἐναισίμως
  4. αἰνεῖν, παρʼ ἄλλων χρὴ τόδʼ ἔρχεσθαι γέρας·
  5. καὶ τἄλλα μὴ γυναικὸς ἐν τρόποις ἐμὲ
  6. ἅβρυνε, μηδὲ βαρβάρου φωτὸς δίκην
  7. χαμαιπετὲς βόαμα προσχάνῃς ἐμοί,