Agamemnon
Aeschylus
Aeschylus, Volume 2. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1926.
- τούτων θεοῖσι χρὴ πολύμνηστον χάριν
- τίνειν, ἐπείπερ καὶ πάγας ὑπερκότους
- ἐφραξάμεσθα καὶ γυναικὸς οὕνεκα
- πόλιν διημάθυνεν Ἀργεῖον δάκος,
- ἵππου νεοσσός, ἀσπιδηφόρος λεώς,
- πήδημʼ ὀρούσας ἀμφὶ Πλειάδων δύσιν·
- ὑπερθορὼν δὲ πύργον ὠμηστὴς λέων
- ἄδην ἔλειξεν αἵματος τυραννικοῦ.
- θεοῖς μὲν ἐξέτεινα φροίμιον τόδε·
- τὰ δʼ ἐς τὸ σὸν φρόνημα, μέμνημαι κλύων,
- καὶ φημὶ ταὐτὰ καὶ συνήγορόν μʼ ἔχεις.
- παύροις γὰρ ἀνδρῶν ἐστι συγγενὲς τόδε,
- φίλον τὸν εὐτυχοῦντʼ ἄνευ φθόνου σέβειν.
- δύσφρων γὰρ ἰὸς καρδίαν προσήμενος
- ἄχθος διπλοίζει τῷ πεπαμένῳ νόσον,
- τοῖς τʼ αὐτὸς αὑτοῦ πήμασιν βαρύνεται
- καὶ τὸν θυραῖον ὄλβον εἰσορῶν στένει.
- εἰδὼς λέγοιμʼ ἄν, εὖ γὰρ ἐξεπίσταμαι
- ὁμιλίας κάτοπτρον, εἴδωλον σκιᾶς
- δοκοῦντας εἶναι κάρτα πρευμενεῖς ἐμοί.